เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 31 เกิดใหม่ไม่ได้
บทที่ 31 เกิดใหม่ไม่ได้
เงาร่างของซ่งเมี่ยวเมี่ยวค่อย ๆ โปร่งใส
ฉิงจื่อฉิงมองวิญญาณน้อยที่กำลังหายไป พลางร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดของซ่งอวิ๋นชิง
ผ่านไปไม่นาน สีหน้าของฉู่ลั่วก็เปลี่ยนไป
เงาร่างของซ่งเมี่ยวเมี่ยวปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง
คนตระกูลซ่งเห็นซ่งเมี่ยวเมี่ยวยังไม่ไปปรภพ และเห็นสีหน้าแปลก ๆ ของฉู่ลั่วก็แอบตื่นตระหนก
“ลั่วลั่ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
พวกเขาไม่อยากให้ลูกสาวจากไป แต่ก็อยากให้ลูกสาวได้กลับมาเกิดอีกครั้งมากกว่า
ฉู่ลั่วถอนหายใจ “อายุขัยเธอยังไม่ถึงค่ะ ยมทูตจึงพาไปยังปรภพไม่ได้ เธอต้องอยู่ในโลกมนุษย์ไปก่อน”
คนตระกูลซ่งได้ยินดังนั้น ก็มองวิญญาณน้อยด้วยความเป็นห่วง
ซ่งจือหนานรีบถาม “พี่ลั่ว ถ้าไม่กลับเข้าสู่สังสารวัฏ จะไม่เป็นอะไรเหรอครับ?”
“หากวิญญาณอยู่ในโลกมนุษย์นานเกินไปก็ไม่ดีหรอก หากไม่แปดเปื้อนความชั่วร้าย หรือกลายเป็นวิญญาณอาฆาต ก็คงถูกคนไม่ดีนำไปใช้ประโยชน์”
“แล้วต้องทำยังไง?” ฉิงจื่อฉิงกอดลูกสาวของตนอย่างปวดใจ
ทำไมชีวิตของเมี่ยวเมี่ยวถึงได้อาภัพขนาดนี้!
อายุขัยยังไม่ถึงฆาตก็ถูกคนฆ่าตายแล้ว
ตอนนี้แม้แต่จะไปเกิดใหม่ยังทำไม่ได้
ฉู่ลั่วแอบถอนหายใจ “มีแต่ต้องอยู่ในโลกมนุษย์ไปก่อน มาอยู่กับฉันก็แล้วกันค่ะ ฉันจะคอยชำระล้างวิญญาณของเธอบ่อย ๆ แบบนี้น่าจะรักษาสติของเธอเอาไว้ได้ จนกว่าจะถึงวันไปเกิดใหม่”
ซ่งจือหนานดวงตาเป็นประกาย “ถ้าอย่างนั้นให้พี่อยู่กับพวกเราไม่ได้เหรอครับ?”
พูดจบก็ได้รับสายตาเอือมระอาจากฉู่ลั่ว “หากวิญญาณอยู่ใกล้ชิดกับคนเป็นมากเกินไป จะส่งผลกระทบกับคนเป็นได้”
หากพลังหยางแข็งแกร่งเกินไปจะทำให้ฝันร้าย และเริ่มเจ็บป่วย
แต่คนที่พลังหยางบกพร่อง ไม่เพียงกระทบต่อโชคชะตา แต่จะประสบโชคร้ายอย่างหนัก
ระยะห่างระหว่างหยินและหยางไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
ถูกฉู่ลั่วกรอกตาใส่ ซ่งจือหนานก็เงียบไม่พูดอะไรออกไป
แม้ซ่งอวิ๋นชิงกับภรรยาจะไม่ได้พูดอะไร แต่พวกเขาก็แอบดีใจ ได้เจอกับลูกสาวอีกสักสองสามปี ก็เป็นเรื่องดี!
ฉิงจื่อฉิงกอดลูกสาวไว้ พลางกระซิบเสียงเบาว่า “เมี่ยวเมี่ยว ต่อไปหนูต้องอยู่กับพี่สาวคนนี้นะ ต้องเชื่อฟังพี่สาวคนนี้รู้ไหม?”
“ดีจังเลยค่ะ” ซ่งเมี่ยวเมี่ยวพูดอย่างดีใจ “พลังงานรอบตัวพี่สาวคนนี้ดีมากค่ะ อยู่กับพี่สาวคนนี้แล้วรู้สึกสบายมากเลย”
เธอพูดจบก็รีบไปอยู่ข้างกายฉู่ลั่ว แล้วกอดขาอีกฝ่ายเอาไว้
ฉู่ลั่วเป็นผู้บำเพ็ญ ร่างกายจึงมีบุญบารมี และพลังโชคชะตาที่บริสุทธิ์
หากวิญญาณชั่วร้ายหรือวิญญาณอาฆาตเห็น ต่างก็หวาดกลัว
แต่ถ้าอีกฝ่ายเป็นวิญญาณบริสุทธ์ ก็จะถูกปราณบริสุทธิ์ของเธอดึงดูดเข้ามา
คนตระกูลซ่งเห็นซ่งเมี่ยวเมี่ยวติดฉู่ลั่วมากก็โล่งใจ
ซ่งจือหนานถามอย่างเป็นกังวลว่า “พี่ลั่วครับ คุณจะพาเมี่ยวเมี่ยวไปที่บ้านตระกูลฉู่เหรอ?”
“ตอนนี้คงเป็นแบบนั้น รอให้ฉันออกจากบ้านตระกูลฉู่ก่อน ฉันจะพาเธอไปด้วย” หากระบบไม่ได้บังคับให้ฉู่ลั่วต้องอยู่ในบ้านตระกูลฉู่เท่านั้น เธอคงออกจากที่นั่นไปตั้งแต่วันแรกที่กลับมาเกิดใหม่แล้ว
ชาติก่อน เธอแค่อยากมีครอบครัวที่ดี แต่สุดท้ายก็ต้องจมลงใต้น้ำไปพร้อมกับความฝันนี้
ชาตินี้ เธออยากตั้งใจบำเพ็ญตบะเพื่อตัวเอง และกลับไปยังจุดสูงสุดอีกครั้ง
แต่เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะฉู่หร่านยังอยู่ในบ้านตระกูลฉู่
บุตรแห่งโชคชะตา… ลูกรักสวรรค์คนนั้นต้องการคนที่ตัวเองสามารถหักหน้าได้ คนที่มาเพิ่มความโดดเด่นให้เธอ
ฉู่ลั่วก็คือเครื่องมือของเธอคนนั้น
ซ่งจือหนานขับรถไปส่งฉู่ลั่วที่บ้านตระกูลฉู่ และบังเอิญเจอฉู่หร่านที่กำลังจะออกไปข้างนอกพอดี
ฉู่หร่านเห็นหน้าเขา ขอบตาก็แดงขึ้นมาทันที “จือหนาน ฉันได้ยินมาแล้วละ พี่สาวของนาย…”
เธอเดินเข้ามาก้าวหนึ่ง พลางปาดน้ำตาที่หางตา “เสียใจด้วยนะ”
ความรู้สึกที่ซ่งจือหนานมีต่อฉู่หร่านนั้นซับซ้อนมาก
ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทที่โตมาด้วยกัน มีความสัมพันธ์ที่ดีมาก่อน
และเพื่อฉู่หร่าน เขายังเป็นตัวตั้งตัวตีที่ทำให้ฉู่ลั่วรู้สึกโดดเดี่ยวอีกด้วย
แต่เมื่อเขาได้รู้จักตระกูลฉู่อย่างลึกซึ้ง เขาถึงรู้ว่าตัวเองถูกฉู่หร่านหลอกมานานหลายปี