เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 85 ชนวนแห่งความรัก

บทที่ 85 ชนวนแห่งความรัก

เมื่อตกกลางคืน ระหว่างที่ฉู่ลั่วกำลังนอนหลับสนิทก็สัมผัสได้ถึงพลังงานดำมืด

เธอลืมตาขึ้นในทันที พลันเห็นฮั่วเซียวหมิงยืนอยู่ริมหน้าต่าง

ช่องแกลถูกเปิดออกเล็กน้อย ผ้าม่านพลิ้วไปตามกระแสลม ปลิวผ่านวิญญาณของชายหนุ่ม

วิญญาณที่แต่เดิมใสสะอาด ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำจาง ๆ

ราวกับรู้สึกได้ว่าฉู่ลั่วตื่นแล้ว เขาจึงค่อย ๆ หันหน้ามา รูม่านตาสีแดงจัดราวกับโลหิตหดเล็กลงมาก

ฉู่ลั่วพลิกตัวลุกขึ้น และเดินไปตรงหน้าอีกฝ่ายทันที สองนิ้วแตะลงบนหน้าผากของฮั่วเซียวหมิง มืออีกข้างก็หยิบยันต์มาแปะลงกลางหน้าผากของเขา

ผ่านไปครู่เดียว หมอกดำที่เป็นกลิ่นอายวิญญาณร้ายบนตัวฮั่วเซียวหมิงก็ถูกดูดเข้าไปในแผ่นยันต์

ยันต์ลอยลงมาจากหน้าผากของเขา และสลายเป็นเถ้าถ่าน

“คุณไปที่เรือนเล็กมาเหรอ?”

ดวงตาของวิญญาณหนุ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว แววตาของเขาดูมืดหม่นลง “คนที่ทำเรื่องนี้ตายไปแล้ว”

ฉู่ลั่วเงียบงัน “…”

ฮั่วเซียวหมิงหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง

คฤหาสน์ตระกูลฮั่วที่ใหญ่โต ในตอนนี้มืดมิดเป็นอย่างมาก

ราวกับมีมือที่มองไม่เห็น บดบังแสงสว่างทั้งหมดเอาไว้

“ฉันขอเตือนคุณเอาไว้นะ คุณจะเข้าไปในสถานที่ที่มีพลังหยินเข้มข้นไม่ได้”

เรือนหลังเล็กเป็นสถานที่รวบรวมพลังหยิน ฮั่วเซียวหมิงไปที่นั่น ก็เหมือนรนหาที่ตาย

ฮั่วเซียวหมิงไม่ตอบ “…”

ฉู่ลั่วเห็นเขาไม่พูดอะไรก็หันกลับไปที่เตียง ดึงผ้าห่มขึ้นแล้วนอนต่อ

ผ่านไปสักพักหนึ่ง เธอก็ได้ยินน้ำเสียงทุ้มลึกของฮั่วเซียวหมิง “ก่อนหน้านี้ที่ผมออกจากบ้านพักในฟาร์มไป เพราะสัมผัสได้ถึงพลังงานที่คุ้นเคย”

ฉู่ลั่วยังคงหลับตาอยู่

ฮั่วเซียวหมิงพูดต่อ “พลังงานนั้นมีความพิเศษมาก ผมมักจะถูกดึงดูดเข้าไปโดยไม่รู้ตัว วันแรกที่ผมไปถึงเมืองเจียง ผมก็ถูกพลังงานนั้นดึงดูด และวิญญาณก็เปื้อนแล้ว”

เธอดึงผ้าห่มออก พลางขมวดคิ้วมองเขา

ฮั่วเซียวหมิงลอยไปอยู่ข้างเตียง “ผมรู้ว่าตัวเองไม่ควรเสี่ยงอันตราย แต่ผมลองทดสอบดูแล้ว พลังงานนั้น คุณสัมผัสไม่ได้”

ฉู่ลั่วเข้าใจความหมายของอีกฝ่าย

เขารู้ว่าพลังงานนั้นแข็งแกร่งกว่าเด็กสาว และไม่อยากให้เธอตกอยู่ในอันตราย จึงไปตรวจสอบเพียงลำพัง

“คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแดนเซียนเลย ต่อให้คุณไปตรวจสอบแล้ว คุณจะทำอะไรได้? คงไม่พ้นถูกคนใช้ประโยชน์” ฉู่ลั่วยังโกรธอยู่

ฮั่วเซียวหมิงมองเธอ ดวงตาลุกโชนขึ้นมา “ผมไม่อยากให้คุณได้รับบาดเจ็บเพราะผม”

ฉู่ลั่วเอ่ย “ผู้บำเพ็ญไม่มีทางไม่บาดเจ็บหรอกนะ คุณปกป้องฉันแบบนี้ ก็เหมือนกำลังขัดขวางการบำเพ็ญของฉัน”

เขาเงียบงัน “…”

เธอเห็นสีหน้าที่แปลกไปของฮั่วเซียวหมิงจึงถามว่า “เป็นอะไรไป ฉันพูดผิดเหรอ?”

ฮั่วเซียวหมิงส่ายหน้า “เปล่า”

เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากที่เขาพูดแบบนี้ออกมา ปฏิกิริยาของฉู่ลั่วจะเป็นแบบนี้ไปได้

เธอไม่พอใจที่เขาไปขัดขวางการบำเพ็ญของเธอ

ฮั่วเซียวหมิงเงียบงัน “…”

เมื่อก่อนเคยได้ยินว่าชายหญิงชิดใกล้เป็นชนวนแห่งความรัก ก่อนหน้านี้เขาไม่เชื่อ

แต่ตอนนี้เชื่อแล้ว

เขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบเธอมาก่อน

“ครั้งนี้ผมผิดเอง ครั้งต่อไปผมรับรองว่าจะไม่ทำผิดซ้ำสองอีกแล้ว”

ฉู่ลั่วพยักหน้า และให้อภัยเขาแล้ว “ครั้งนี้ก็แล้วกันไป ครั้งหน้าคุณอย่าตัดสินใจเองคนเดียวอีก คุณไม่รู้เรื่องของแดนเซียนสักหน่อย”

ฮั่วเซียวหมิงช้อนตามองอีกฝ่าย “…”

ตั้งแต่เด็กจนโต นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจแบบนี้

เขาเม้มปาก “รู้แล้ว ต่อไปผมจะเชื่อฟังคุณ”

ทั้งสองคนคุยกันเข้าใจแล้ว ฉู่ลั่วจึงถามว่าเขาตรวจสอบได้อะไรมาบ้าง

ฮั่วเซียวหมิงส่ายหน้า “ผมตามหาพลังงานที่คุ้นเคยนั้น แต่กลับไม่เจออะไรเลย มีแต่ร่างกายที่ปนเปื้อนด้วยกลิ่นอายวิญญาณร้าย”

ครั้งนี้เขาเองก็สัมผัสได้ถึงพลังงานที่คุ้นเคยนั้นเช่นกัน จึงตามพลังงานที่คุ้นเคยกลับมายังคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว ถึงรู้ว่าคฤหาสน์ตระกูลฮั่วถูกปกคลุมด้วยพลังหยินรุนแรง

จึงได้ไปตามฉู่ลั่วมาออกหน้าจัดการให้

ตอนแรกเขาคิดว่าฉู่ลั่วจะไม่ตกลง คิดไม่ถึงว่าหลังจากที่เธอได้ยินคำบอกเล่า ก็ตอบตกลงโดยไม่ลังเล

ฮั่วเซียวหมิงมองฉู่ลั่วที่กำลังขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิด ในแววตาเผยให้เห็นความอ่อนโยนที่ตนเองก็ไม่รู้ตัว

ฉู่ลั่วเคาะนิ้วลงบนผ้าห่ม ก่อนจะพูดออกมาว่า “เป้าหมายของอีกฝ่ายต้องเป็นคุณแน่”

ฮั่วเซียวหมิงเห็นด้วย “เป็นผมแน่นอน พลังหยินที่รวบรวมอยู่ในเรือนหลังเล็กก็ทำขึ้นมาเพื่อผม”

ราวกับว่าพลังงานที่คุ้นเคยนั้นดึงดูดเขามา และตั้งใจจะกักขังเขาไว้ในค่ายกลที่รวบรวมพลังหยิน และดูดกลืนวิญญาณเข้าไป

โชคดีที่ฉู่ลั่วแปะยันต์ไว้ที่ด้านนอกของเรือนหลังเล็ก เขาจึงไม่สามารถเข้าไปใกล้เรือนหลังเล็กได้ จึงเปื้อนมาแค่กลิ่นอายวิญญาณเล็กน้อย

ไม่อย่างนั้น…

หากเขาเข้าไปในเรือนหลังเล็กนั้นจริง ผลลัพธ์ที่ตามมาคงเลวร้ายจนไม่อาจจินตนาการได้