เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 91 ภรรยายังไม่ตาย

บทที่ 91 ภรรยายังไม่ตาย

ผ่านไปเจ็ดวัน ฉู่ลั่วก็กลับมาไลฟ์สตรีมอีกครั้ง

ทันทีที่เธอเปิดไลฟ์ ก็มีชาวเน็ตหลั่งไหลเข้ามาอย่างรวดเร็วถึงหนึ่งแสนคน

ฉู่ลั่วมองดูจำนวนคนที่ยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในดวงตาฉายแววสงสัยออกมาเล็กน้อย

ชาวเน็ตหลายคนที่กำลังรอดูไลฟ์สตรีมของฉู่ลั่ว มองออกว่าเธอกำลังสงสัย จึงพากันแสดงความคิดเห็นว่า [555] ในช่องแชต

[ไลฟ์สตรีมครั้งก่อนของเจ้าของช่องทำให้เกิดความวุ่นวายในแวดวงการเงินและตลาดหุ้น พวกชาวเน็ตที่ชอบเรื่องชาวบ้านก็แห่มามุงกันใหญ่ พวกชาวเน็ตที่ชอบเรื่องชาวบ้านชอบกันมากสินะ]

[ในฐานะคนเล่นหุ้น ฉันเข้ามาดูเพราะอยากรู้ว่ามีความคืบหน้าล่าสุดอะไรที่จะกระทบกับหุ้นของฉันหรือเปล่า]

[ฉันอยากรู้เรื่องราวของตระกูลหนานกับตระกูลอันหลังจากนี้]

[เรื่องซุบซิบนินทาน่าขายหน้าแบบนี้ต้องถูกปกปิดเอาไว้แน่นอน แต่ฉันมีข่าวจากวงใน บอกว่าตระกูลหนานกับตระกูลอันยกเลิกการแต่งงานแล้ว ตระกูลอันยังทุบตีผู้ชายสารเลวคนนั้นจนเข้าโรงพยาบาล ผู้ชายสารเลวคนนั้นจะฟ้องพวกเขาด้วย สุดท้ายทั้งสองตระกูลก็ไปไกล่เกลี่ยกันแบบส่วนตัว]

[ไกล่เกลี่ยเหรอ ไกล่เกลี่ยได้จริงเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าของช่อง คุณหนูใหญ่ตระกูลอันไม่แต่งเข้าไปจนกินหญ้าอร่อยแล้วเหรอ]

[ผู้ชายมีเงินนี่เก่งเรื่องเล่นสนุกจังนะ]

[พวกเธออย่าลืมนะว่ายังมีคนที่น่าสงสารอีกคน แฟนของผู้หญิงสารเลวคนนั้นยังไงล่ะ! ได้ยินว่าเป็นคุณชายจากตระกูลร่ำรวยด้วย]

ในขณะที่ชาวเน็ตกำลังแสดงความคิดเห็นกันอย่างคึกคัก ก็มีคนส่งของขวัญในช่องไลฟ์สตรีม เรือบรรทุกเครื่องบินถูกส่งมาทีละหนึ่งลำ

ฉู่ลั่วมองชื่อแอ็กเคานต์ ก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อย

แอ็กเคานต์ของอันเชี่ยน…

ของขวัญที่อันเชี่ยนส่งมา ทำให้ช่องไลฟ์สตรีมของฉู่ลั่วไต่ขึ้นไปอยู่อันดับหนึ่งอย่างรวดเร็ว จนถูกดันไปที่หน้าแนะนำ!

ฉู่ลั่วเอ่ยปาก “หยุดส่งของขวัญก่อนนะคะ ฉันจะเริ่มจับฉลากแล้วค่ะ”

เธอสุ่มออกมาได้เลขสอง

“วันนี้จะเล่าสองเรื่องนะคะ ต่อไปเริ่มสุ่มหาผู้โชคดี”

หลังตั้งค่าสุ่มผู้โชคดีหลังบ้านเรียบร้อยแล้ว เธอก็แจ้งเรื่องการจับฉลาก

หลังบ้านมีคนส่งชื่อเข้ามาร่วมสนุกจำนวนมาก ไม่นานนัก ในระบบสุ่มก็มีคนเข้าร่วมถึงหนึ่งหมื่นคน

[หนึ่งหมื่นคนเลือกมาแค่สองคน ความน่าจะเป็นต่ำเกินไปแล้ว!]

[ไม่สำคัญว่าจะได้เป็นผู้โชคดีหรือเปล่า สุ่มก่อนค่อยว่ากัน]

[ถ้าได้เป็นผู้โชคดี ฉันอยากรู้ว่าสามีในอนาคตของฉันคือใคร?]

[ถ้าฉันได้เป็นผู้โชคดี ฉันอยากรู้ว่าลอตเตอรี่งวดหน้าจะออกเลขอะไร?]

สิบห้านาทีต่อมา การสุ่มก็สิ้นสุดลง รายชื่อของผู้โชคดีทั้งสองคนปรากฏออกมา

ฉู่ลั่วทักไปหาผู้โชคดีคนแรกที่ใช้ชื่อแอ็กเคานต์ว่า ‘แผ่นดินราวภาพวาด’ ซึ่งอีกฝ่ายก็ยินยอมร่วมไลฟ์สตรีมด้วย

เธอกดเชื่อมต่อวิดีโอ เมื่อเชื่อมต่อแล้ว อีกด้านหนึ่งก็มีใบหน้าของชายวัยห้าสิบกว่าปีปรากฏขึ้นมา ใบหน้าของเขาเศร้าสร้อยมาก

ฉู่ลั่วเอ่ย “กฎเหมือนเดิมนะคะ ฉันจะพูดเรื่องราวของคุณก่อน คุณเกิดในครอบครัวนักวิชาการ พ่อแม่ของคุณล้วนเป็นคนที่ให้ความรู้แก่ผู้คน คุณมีโชคทางด้านการศึกษา พูดให้ชัดคือคุณมีความสามารถด้านการเรียนมาตั้งแต่เด็กจนโต”

เมื่อแอ็กเคานต์แผ่นดินราวภาพวาดได้ยิน ในตาก็มีแววตกใจ น้ำเสียงเปี่ยมความสงสัย “คุณทำนายได้จริงเหรอครับ ใช่ครับ! ผลการเรียนของผมดีมาก ๆ มาตั้งแต่เด็กจนโต”

เดิมทีเขาไม่เชื่อสิ่งงมงายแบบนี้แม้แต่น้อย แต่ตอนนี้…

ฉู่ลั่วพูดต่อไป “คุณอยากฟังเรื่องราวในด้านไหนเหรอคะ?”

แผ่นดินราวภาพวาดเอ่ย “คุณทำนายได้หมดทุกเรื่องใช่ไหมครับ?”

เธอตอบ “ฉันจะพยายามค่ะ”

ผู้ฟังลอบถอนหายใจ แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริง ๆ

“คืออย่างนี้ครับ สิบปีมานี้ผมทำวิจัยที่สำคัญมากอย่างหนึ่งมาตลอด ผมกับภรรยารับผิดชอบงานวิจัยนี้ด้วยกัน”

“แต่เมื่อสองปีก่อน ภรรยาของผมเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ก่อนจะเสียชีวิต เธอบอกกับผมว่าตัวเองฝ่าฟันอุปสรรคไปได้แล้ว งานวิจัยของเธอก้าวหน้าไปอีกขั้นแล้ว”

“แต่หลังจากที่เธอตายไป ผมกลับหาเอกสารที่เกี่ยวข้องที่เธอทิ้งเอาไว้ไม่เจอเลย”

พูดไป น้ำเสียงของแผ่นดินราวภาพวาดสะอื้นขึ้นมา “การวิจัยนี้เป็นความพยายามอย่างหนักของผมกับภรรยา ผมต้องทำงานวิจัยนี้ให้สำเร็จให้ได้ครับ”

หากไม่มีงานวิจัยที่คอยประคองเอาไว้ เขาคงเจ็บปวดจนทนรับการจากไปของเธอไม่ไหว

แผ่นดินราวภาพวาดสงบจิตใจลง “ผมแค่อยากรู้ว่า ผมจะหาเอกสารที่ภรรยาของผมทิ้งเอาไว้เจอหรือเปล่าครับ หรือตัวผมจะสามารถผ่านอุปสรรคนี้ไปได้หรือเปล่า”

ไม่มีภรรยาอยู่ข้างกาย เขารู้สึกว่าชีวิตไม่มีความหมายแล้ว

หากไม่สามารถทำวิจัยได้สำเร็จ เขาคง…

มีชาวเน็ตบางคนจำแผ่นดินราวภาพวาดได้

[นี่ศาสตราจารย์เว่ยใช่ไหม?]

[ศาสตราจารย์เว่ยจากมหาวิทยาลัยอาร์ โครงการทางด้านยารักษาโรคที่มีชื่อเสียงหลายโครงการล้วนมาจากงานวิจัยของศาสตราจารย์เว่ยกับภรรยา ทำให้ราคายารักษาโรคในประเทศของเราถูกลงมาก ทำลายการผูกขาดผลิตภัณฑ์ยาของต่างประเทศในประเทศจีนด้วย]

[หลังจากศาสตราจารย์หมิงเสียชีวิตไป ศาสตราจารย์เว่ยก็ไม่ค่อยมาสอนที่มหาวิทยาลัยแล้ว เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องทดลอง]

[เป็นศาสตราจารย์ที่มีชื่อเสียงขนาดนี้เชียวเหรอ?]

[อาจารย์มหาวิทยาลัยก็เชื่อเรื่องงมงายด้วยเหรอ? เหอะ ๆ! นี่คือสิ่งที่ควรทำในฐานะอาจารย์ที่ให้ความรู้แก่ผู้คนเหรอ?]

[คอมเมนต์บนสมองมีปัญหาเหรอ?]

แผ่นดินดังภาพวาดมองชาวเน็ตทะเลาะกันเงียบ ๆ เขามองฉู่ลั่วด้วยสีหน้าสงบพร้อมกับถามว่า “คุณช่วยตามหาเอกสารต้นฉบับของภรรยาผมให้ได้ไหมครับ?”

ฉู่ลั่วเอ่ย “คุณมีรูปของภรรยาหรือเปล่าคะ?”

“มีครับ”

แผ่นดินราวภาพวาดหยิบกรอบรูปอันหนึ่งขึ้นมา เขาใช้มือเช็ดกรอบรูปเล็กน้อย ก่อนจะยกกรอบรูปขึ้นมาหน้ากล้อง “ภรรยาของผมรักความสะอาดมาก”

ตอนที่ชายชราหันหน้ากลับมาหากล้อง เขาดูมีชีวิตชีวา และรอยยิ้มก็อ่อนโยนมาก

ดูออกเลยว่า ตอนยังเป็นวัยรุ่นต้องหน้าตาดีมากแน่ ๆ

แต่ตอนที่ฉู่ลั่วเห็นรูปภาพ สีหน้าของเธอกลับเปลี่ยนไปทันที

“มีอะไรเหรอครับ?”

ฉู่ลั่วเอ่ย “ดูจากโหงวเฮ้งของภรรยาคุณแล้ว เธอยังไม่ตายนะคะ”

แผ่นดินราวภาพวาดอึ้ง “…”

ชาวเน็ตอึ้ง “…”