เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล - เล่ม 6 บทที่ 221.2

เล่ม 6 บทที่ 221.2

อีเดน ครูส ได้ยินเสียงนั้นจากไกลๆ ปฏิกิริยาตอบสนองของเขาว่องไวราวกับหมาล่าเนื้อ

เขากระโดดกลับขึ้นไปบนม้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ผิวปากเรียกอัศวินรอบๆ ให้มารวมตัวกันทันที

“ทางด้านนั้น!”

อีเดน ครูส ควบม้าศึกสีเทาของตัวเองวิ่งนำไปก่อน ด้านหลังมีอัศวินอังเกนัสหนึ่งคน และอัศวินกองกำลังส่วนพระองค์อีกสองคนควบม้าวิ่งตามหลังมาติดๆ

กุบกับ กุบกับ!

ตามการชักนำของผู้เป็นนาย ม้าของอีเดน ครูส วิ่งตรงไปบนถนนลอมบาร์เดียอย่างรวดเร็ว

“กรี๊ด!”

“หลบไป!”

ประชาชนเมืองลอมบาร์เดียสะดุ้งตกใจ พวกเขากรีดร้องหลบม้าที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงกันอย่างจ้าละหวั่น

“แงงงงง!”

ทว่ากลางถนนกลับมีเด็กน้อยคนหนึ่งล้มลง และหญิงสาวนางหนึ่งที่จับมือของเด็กน้อยคนนั้นเอาไว้ไม่อาจหลบออกไปได้พ้น

หญิงสาวมองม้าที่กำลังวิ่งตรงมาด้วยนัยน์ตาหวาดกลัว สองมือโอบกอดเด็กน้อยเอาไว้แน่นด้วยใบหน้ายอมรับชะตากรรม

และ ฮี้-!

อีเดน ครูส กระชากบังเหียนม้าอย่างแรง ม้าจึงกระโดดข้ามเด็กกับผู้หญิงไปได้สำเร็จ

กุบกับ กุบกับ!

เหลือบมองสองแม่ลูกด้วยหางตา หลังจากนั้นอีเดน ครูส ก็ยังควบม้าวิ่งต่อไปอย่างไม่ลังเล

และในที่สุดก็มองเห็นม้าที่เฟเรสกับเครย์ลีบันนั่งวิ่งอยู่ตรงหน้า

“ย่าห์!”

อีเดน ครูส เตะท้องม้าอย่างแรงอีกครั้ง

กุบกับ กุบกับ กุบกับ!

ม้าเริ่มเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“เร็ว! เร็วอีก!”

เฟเรสเร่งความเร็วม้าเมื่อเห็นว่าอีเดน ครูส เริ่มวิ่งตามเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

แต่ม้าที่เดิมทีมีไว้ใช้สำหรับลากรถม้า ย่อมไม่มีทางวิ่งได้เร็วกว่าม้าศึกอยู่แล้ว

“เครย์ลีบัน เพลเลส!”

อีเดน ครูส ตะโกนเรียกเครย์ลีบันเสียงดัง

เครย์ลีบันกัดฟันแน่น เขาสังหรณ์ใจว่าหากปล่อยไว้แบบนี้คงได้โดนจับตัวได้แน่

ในตอนนั้นเอง

“ถึงแล้ว!”

เสียงตะโกนของเฟเรสทำให้เครย์ลีบันต้องเงยหน้าขึ้น

คฤหาสน์ลอมบาร์เดียตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าพวกเขาทั้งคู่

“ที่นี่…”

เครย์ลีบันไม่เข้าใจ

แต่เฟเรสเพียงแค่กระชากสายบังเหียนแน่น เร่งความเร็วสุดแรง

กุบกับ กุบกับ!

และในตอนที่ม้าของอีเดน ครูส เพิ่มความเร็วมากกว่าเดิม

“ได้แล้ว!”

เฟเรสตะโกนเสียงดัง เด็กหนุ่มควบม้าวิ่งผ่านเข้าไปในอาณาเขตของคฤหาสน์ลอมบาร์เดีย

และในขณะเดียวกัน เหล่าอัศวินลอมบาร์เดียที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูเหล็กก็เริ่มขยับตัวทันที

เคร้ง เคร้ง!

พวกเขาสวมชุดเกราะเต็มยศ ก้าวเท้าออกมายืนขวางหน้าประตูคฤหาสน์ลอมบาร์เดียเอาไว้

ม้าของอีเดน ครูส วิ่งตรงมาด้วยความเร็วสูงจนน่ากลัว แต่พวกเขาไม่มีใครขยับตัวไปไหนทั้งสิ้น

ฮี้!

สุดท้ายม้าของอีเดน ครูส ก็หยุดวิ่งอย่างกะทันหัน มันส่งเสียงหวีดร้องลากยาวอีกครั้ง

“อ๊ากกกก!”

อีเดน ครูส กรีดร้องเสียงดังด้วยโทสะ สองตาจับจ้องภาพด้านหลังของเฟเรสกับเครย์ลีบันที่เริ่มวิ่งห่างออกไปไกลขึ้นเรื่อยๆ

“หลบไป!”

ในตอนนั้นเองเหล่าอัศวินที่ควบม้าวิ่งตามมาข้างหลังอีเดน ครูส ก็ตะโกนเสียงดัง

“พวกข้ามาเพื่อจุบกุมนักโทษต้องสงสัยคดีกบฏ! หลีกไปเดี๋ยวนี้!”

“ไม่ได้หรอก”

หัวหน้ากองกำลังอัศวินตระกูลลอมบาร์เดียที่ยืนอยู่หน้าสุดกล่าวสั้นๆ

“เจ้าเป็นใคร กล้าดียังไงมาขวางหน้ากองกำลังอัศวินส่วนพระองค์!”

“ข้าหัวหน้ากองกำลังอัศวินลอมบาร์เดีย แลมเบิร์ต ลอมบาร์เดีย”

“ละ…ลอมบาร์เดีย…”

หลานสายรองของรูลลัก ลอมบาร์เดีย ผู้เป็นเจ้าตระกูลคนปัจจุบัน หัวหน้ากองกำลังอัศวินลอมบาร์เดียคนนี้ เป็นบุคคลที่อัศวินกองกำลังส่วนพระองค์เองก็ทราบนามของเขาเป็นอย่างดี

“เซอร์ลอมบาร์เดีย! ถ้าไม่รีบถอยไปเดี๋ยวนี้ จะถือว่าสมรู้ร่วมคิดกับกบฏ…!”

“บอกแล้วไงว่าไม่ได้”

แลมเบิร์ต ลอมบาร์เดีย กล่าวเสียงทุ้ม

“ตามสัญญาที่ปฐมกษัตริย์กับเจ้าตระกูลลอมบาร์เดียรุ่นแรกตกลงร่วมกัน”

นัยน์ตาสีน้ำตาลของแลมเบิร์ตทอประกายดุดัน

“กำลังทหารของราชวงศ์ไม่สามารถเข้ามาในเขตคฤหาสน์ลอมบาร์เดียได้”

และเอ่ยพูดต่อพลางมองหน้าอีเดน ครูส ที่ยังคงเอาแต่จ้องไปทางด้านที่เครย์ลีบันกับเฟเรสหายตัวไปไม่ยอมละสายตา

“ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสุนัขล่าเนื้อตระกูลอังเกนัสอย่างเจ้าเลย”

แสยะ

คำพูดนั้นแฝงเอาไว้ด้วยเสียงเยาะเย้ย