เกิดใหม่เป็นสาวน้อยชนบท [特工狂妃：农妇山权有点田 - ตอนที่ 258 เขาเคลื่อนไหวแล้ว

ตอนที่ 258 เขาเคลื่อนไหวแล้ว!

นางจะไม่เลือกใครทั้งสิ้น! ซูหวานหว่านเอ่ยออกมาด้วยท่าทีนิ่งเฉย “ทุกคนอย่าเพิ่งคิดไปเองสุ่มสี่สุ่มห้า โปรดรอให้ข้าได้พูดอะไรกับคุณชายถังสักประโยคเถิด”

เหล่าผู้คนที่รวมตัวกันอยู่ตรงนั้นเงียบเสียงลงทันที แม้แต่ฉีเฉิงเฟิงเองก็ยังหยุดพูด ซูหวานหว่านกระแอมออกมาเล็กน้อยและเอ่ยขึ้นมาว่า “คุณชายถังมาช้าไป และเสียสิทธิ์สำหรับการแข่งขันในครั้งนี้ เพราะการแข่งขันได้เริ่มไปนานแล้ว ได้โปรดออกไปเพื่อไม่ให้เป็นการขัดขวางการแข่งขันด้วย!”

“เฮ้อ” ทุกคนที่สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ นึกไม่ถึงเลยว่าซูหวานหว่านจะไร้ความรู้สึกขนาดนี้ คุณชายถังได้ส่งคนไปทางใต้เพื่อไปเอาดอกไม้มาให้กับนางโดยเฉพาะ แต่กลับไม่ได้ทำให้นางเห็นใจ

ความอับอายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคุณชายถัง เขามองไปที่ซูหวานหว่านโดยไม่พูดอะไร และยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

จากมุมมองที่ซูหวานหว่านมองดูอยู่ตอนนี้ มันเหมือนกับว่าคุณชายถังต้องการบอกว่า ‘ข้าจะไม่จากไป ถ้าเจ้าไม่ให้ข้าเข้าร่วมการแข่งขัน’ การกระทำแบบนี้ช่างน่าสมเพชยิ่งนัก

ซูหวานหว่านจึงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณชายถัง ข้าไม่ชอบนิสัยของเจ้า เจ้ากับข้าเคยเป็นสหายร่วมงานที่ดีต่อกัน ถ้าข้าสนใจและมีใจให้เจ้า เหตุใดวันนี้จะต้องประกาศรับสมัครสามีด้วยเล่า เจ้าไม่ใช่คนที่ข้ากำลังมองหา ถ้าเจ้าจะมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาและมาขัดขวางการแข่งขันครั้งนี้ ข้าคงจะต้องขอให้คนคุ้มกันเชิญตัวเจ้าออกไป!”

ไม่คิดเลยว่าซูหวานหว่านจะใจแข็งขนาดนี้! คุณชายถังยังรู้สึกว่าตนเองไม่ได้ผิดตรงไหนจึงเอ่ยขึ้นมาว่า “แม่นางซู เพื่อเจ้าข้าสามารถพูดกับแม่ของข้าได้ ทว่า…”

“พอเถอะ พอ พอ!” ซูหวานหว่านเอ่ยพูดออกมาแบบทนไม่ไหว สายตาคู่นั้นไร้ความรู้สึกโดยสิ้นเชิง “ตัวอย่างเช่น ถ้าเจ้าชนะ คนที่จะแต่งงานกับข้าก็คือเจ้า! แต่หากแต่งงานแล้วเจ้าจะยอมยกทุกอย่างของตระกูลถังมาให้ข้าหรือไม่ คำพูดของเจ้าทำให้ข้าอดสงสัยไม่ได้ว่าเจ้าอ่านกฎของการแข่งขันอย่างละเอียดดีแล้วรึยัง!”

ตามคำพูดของนาง ซูหวานหว่านก็ได้หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งที่สั่งให้คนไปทำสำเนาออกมาแล้วยื่นให้เขา “เจ้าไม่สามารถผ่านรอบคัดเลือกได้ นับประสาอะไรกับรอบรองชนะเลิศ ดูที่ข้อกำหนดสำหรับรอบรองชนะเลิศเสียก่อน”

คุณชายถังก้มลงอ่าน พบเห็นว่านั่นเป็นสัญญา ทุกคนที่เข้ารอบรองชนะเลิศต้องประทับลายนิ้วมือ! อีกทั้งยังเขียนไว้ด้านบนอีกว่าหากผู้เข้าแข่งขันเล่นตุกติก แต่งงานมีภรรยาแล้วเป็นต้น จะต้องถูกจับในข้อหาหลอกลวง และหลังจากแต่งงานแล้ว ถ้าเขาแอบออกไปทำผิดข้างนอก เขาจะถูกจับและทรัพย์สมบัติทุกอย่างจะต้องเป็นของตระกูลจ้าวทั้งหมด

“เขากำลังอ่านอะไรสิ่งใด ทำไมถึงได้มีสีหน้าแบบนั้น?” เมื่อเห็นสีหน้าของคุณชายถังแปลกไป ทุกคนต่างเริ่มสงสัย

ซูหวานหว่านให้คนของนางเอาแผ่นกระดาษนี้ไปแปะเอาไว้ เมื่อแปะเสร็จทุกคนต่างเข้ามามุ่งดูพอเห็นประโยคบนกระดาษต่างก็รู้สึกตกตะลึง และก็มีบางส่วนถอดใจและเดินออกไปจากที่นี่ทันที

ซูหวานหว่านมองออกถึงความเห็นแก่ตัวของคนเหล่านั้นจึงทำสัญญาฉบับนี้ขึ้นมา การที่มีภรรยาและลูกอยู่ที่บ้านแล้วจะมาเข้าร่วมการแข่งขันนี้ทำไม!

“พวกเจ้าทุกคนอ่านรายละเอียดดีแล้วหรือยัง พวกเจ้าจงตัดสินใจให้ดีเสียก่อน” ซูหวานหว่านเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่ามีคนเหลืออยู่เพียงร้อยกว่าคน นางก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย เพราะเมื่อกี้ยังมีคนเข้าร่วมการแข่งขันถึงสามสี่ร้อยคน!

“ข้าคิดเรื่องนี้ดีแล้ว” ฉีเฉิงเฟิงรอให้ซูหวานหว่านพูดจบก่อนและรีบพูดออกมา จากนั้นจึงหยิบกระดาษสัญญาเอามา พร้อมกับกัดนิ้วของตนเองจนเลือดไหลออกมาแล้วประทับลายมือลงไป “ทุกคนจงเป็นพยานให้กับสิ่งข้าพูดต่อไปนี้! ตัวข้าสัญญาว่าจะรักและเทิดทูนคุณหนูใหญ่แต่เพียงผู้เดียว จะคิดถึงนางทุกที่ทุกเวลา และจะไม่หลอกลวงนาง”

เขาพูดบ้าอะไร ซูหวานหว่านไม่เชื่อ!

หลังจากที่ทุกคนได้ฟังแบบนั้น ความโกลาหลก็พลันเกิดขึ้น และหลายคนเริ่มที่จะถอนตัวออกจากการแข่งขันเพราะไม่อยากแข่งกับฉีเฉิงเฟิง

คุณชายถังเดินเดินตรงเข้ามาหยิบกระดาษมาหนึ่งแผ่น และกำลังจะประทับรอยนิ้วมือของตัวเองลงไป แต่ก็ถูกฉีเฉิงเฟิงยึดกระดาษในมือพร้อมกับกล่าวออกมาว่า “คุณชายถัง เจ้าแน่ใจหรือว่าจะประทับไป เจ้าลืมนางบำเรอของเจ้า ‘หลี่ถังชุน’ ไปแล้วหรือ? เมื่อปีก่อนคุณชายถังได้พานางกลับมายังบ้านที่เมืองหลวงนี้เป็นนางบำเรอ อีกทั้งป่าวประกาศไปทั่วเลยไม่ใช่รึ!”

พอได้ยินคำพูดแบบนี้ใบหน้าของคุณชายถังพลันซีดเผือดลงไปอีกครั้ง พร้อมกับเม็ดเหงื่อผุดซึมตามกรอบหน้า เขารีบหลบสายตาของฉีเฉิงเฟิง และกล่าวออกมาว่า “องค์ชายสาม ข้าไล่นางออกไปนานแล้ว ตอนนี้ไม่มีสตรีใดอยู่ในบ้านของข้าอีกต่อไป”

“หึ เพราะว่าเจ้าเป็นคนทอดทิ้งนางไปยังไงล่ะ!” ฉีเฉิงเฟิงพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม และพูดความจริงออกมาอีกครั้งที่ เป็นเรื่องที่ทุกคนต่างไม่เคยรู้มาก่อน “เพียงเพราะว่านางตั้งท้อง แม่ของเจ้าได้ทุบตีนางจนตาย เพราะว่าเด็กที่เกิดมาไม่ปกติ แน่นอนว่าตระกูลของถังของเจ้าปกปิดเรื่องที่ตบตีนาง ดังนั้นพวกเจ้าจึงพูดแก้ตัวออกไปว่านางหนีไป”

ฉีเฉิงเฟิงพูดออกมาน้ำเสียงราบนิ่ง แต่เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดแบบนี้ก็ได้รับรู้ว่ามันเป็นความลับที่น่าตกใจเป็นอย่างมาก

“คุณชายถัง เจ้าคงไม่ได้อ่านข้อกำหนดของการแข่งขันนี้ให้ชัดเจนจริง ๆ”ซูหวานหว่านพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่เย็นชาและโยนกระดาษใบสมัครออกมาพร้อมกับพูดว่า “เจ้าเคยแต่งงานมาก่อน ข้าไม่ยอมรับ!”

“ข้าแค่มีนางบำเรอมันจะเป็นอะไร? เจ้าก็แต่งงานมาแล้ว ข้าได้รังเกียจเจ้าหรือไม่?” เมื่อคุณชายถังพูดออกมาแบบนี้ คนอื่นที่ยืนอยู่รอบ ๆ ก็เกิดความตกใจ

ซูหวานหว่านจับคางของตัวเองและมองไปที่คุณชายถัง “ข้าเคยได้ยินคำพูดที่ว่าสู้อย่างหมาจนตรอก แต่ตอนนี้ข้าเพิ่งจะเคยเห็นของจริง! ไม่คิดว่าเลยเจ้าจะสู้กับข้าด้วยคำพูดเหล่านี้ เจ้าคงจะไม่ได้ชอบข้าด้วยใจจริง!”

เมื่อทุกคนได้ยินแบบนี้ พวกเขาก็ตกใจอีกครั้ง ผู้คนต่างเริ่มสงสัยว่าสิ่งที่คุณชายถังพูดออกมานั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ทันใดนั้นก็มีแม่เฒ่าคนหนึ่งชี้ไปที่ซูหวานหว่านและพูดออกมาว่า “ถ้าจะให้ข้ามอง! เรื่องที่คุณชายถังพูดออกมานั้นเหลวไหลทั้งสิ้น พวกเจ้าดูคุณหนูใหญ่ตระกูลจ้าว นางนั้นเหมือนฮวงฮวาต้ากุ่ยนวี่*[1]!”

เมื่อแม่เฒ่าบอกว่าซูหวานหว่านเป็นฮวงฮวาต้ากุ่ยนวี่ ทุกคนก็พร้อมใจกันเชื่อ ใบหน้าของคุณชายถังเผยความกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด เขาแค่ร้อนรนถึงพูดแบบนั้นออกมา ไม่ได้ตั้งใจจะดึงซูหวานหว่านให้เสียชื่อเสียง และตอนนี้กลิ่นข่าวฉ่าวโฉ่ของคนเขาก็ถูกรู้กันไปทั่วแล้ว

คุณชายถังก็พูดออกมาว่า “วันนี้…ข้าคงจะเอาแต่ใจมากเกินไป ดังนั้นวันนี้ข้าขอตัวกลับก่อน!”

“ช้าก่อน!” ฉีเฉิงเฟิงได้เรียกคุณชายถังเอาไว้ก่อน “คุณชายถังจะรีบร้อนไปไยกัน? พวกเราทุกคนก็คือคู่แข่งขันกันทั้งนั้น วันนี้ข้าได้เตรียมเอาไว้ให้เจ้าด้วยนะ”

หลังจากพูดจบ ฉีเฉิงเฟิงก็ปรบมือส่งสัญญาณ ทันใดนั้นหญิงคนหนึ่งก็เดินเข้ามา นางใช้ผ้าคลุมปกปิดใบหน้าเอาไว้ ทว่าเพียงแค่คุณชายถังเห็นรูปร่างของหญิงคนนี้เขาก็จำได้ทันทีว่าเขาเป็นใคร และรีบถอยหลังกลับด้วยความตกใจ “หลี่…ถังชุน”

นางคือหญิงสาวที่คุณชายถังทอดทิ้งไปแล้วไม่ใช่หรือ เหตุใดนางถึงยังมีชีวิตอยู่! ทุกคนพากันกระซิบกระซาบเรื่องนี้ และบางคนก็ขอดูหลักฐาน หลังจากนั้นหญิงสาวก็เล่าเรื่องคุณชายถังทำกับนางออกมาทั้งหมด เรื่องทั้งหมดก็เหมือนกับที่ฉีเฉิงเฟิงพูดออกมาทุกอย่าง! ร่างของนางถูกนำไปทิ้งไว้ข้างทาง และต่อมาก็มีคนเดินทางไปมาเห็นว่านางยังหายใจอยู่จึงช่วยชีวิตนางเอาไว้

ทุกคนคิดไม่ออกว่าเหตุใดหลี่ถังชุนถึงได้มาปรากฏตัวที่นี่อีกครั้ง พวกเขาคิดเพียงแต่ว่าคุณชายถังเป็นคนไร้หัวใจ และยังกล้าที่จะเอาตัวเองไปทำให้คุณหนูตระกูลจ้าวเสื่อมเสียอีก!

สีหน้าของคุณชายถังดูย่ำแย่และรีบเดินออกไปพร้อมคนคุ้มกันของตนเอง บางคนที่ทนไม่ไหวก็หยิบก้อนหินออกมาขว้างใส่ตัวของเขา ทำให้เขาต้องรีบวิ่งออกไปอย่างอับอาย

ซูหวานหว่านจ้องมองไปที่แผ่นหลังของคุณชายถัง และมองไปที่ฉีเฉิงเฟิง นางรับรู้ได้ว่านี้เป็นแผนการของฉีเฉิงเฟิงที่วางเอาไว้ ทำให้นางรู้สึกเกลียดฉีเฉิงเฟิงมากขึ้นไปอีก ทำไมเขาถึงยังไม่ปล่อยนางไปซะที!

ต่อมา ฉีเฉิงเฟิงก็หันกลับหน้ามามองซูหวานหว่าน ริมฝีปากบางของเขาเอ่ยขึ้นมาว่า “คุณหนูใหญ่ตระกูลจ้าว ตอนนี้มาต่อเรื่องการแข่งขันกันได้แล้วหรือยัง?”

“แน่นอน” ซูหวานหว่านมองไปที่ฉีเฉิงเฟิงด้วยสายตาจริงจัง พร้อมกับพูดออกมาอย่างชัดเจนว่า “คนอื่นที่ประทับตรานั้นจะเข้ารอบการแข่งขันต่อในอีกสามวันข้างหน้า แต่เจ้า…out!”

[1] 黄花大闺女 หรือ 黄花闺女 ฮวงฮวาต้ากุ่ยนวี่ หมายถึง สาวรุ่นอายุประมาณ 16-26 ปีที่ยังเคยไม่แต่งงานหรือออกเรือนมาก่อน 黄花 ฮวงฮวา ในที่นี้หมายถึงดอกเบญจมาสหรือดอกเก๊กฮวย เพราะสมัยโบราณของจีนจะเปรียบเทียบดอกเบญจมาสกับหญิงสาวบริสุทธิ์