เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก (Reincarnated As a Fox With System) - ตอนที่ 154

ตอนที่ 154 โกงอีกแล้ว!

วันรุ่งขึ้น ญาญ่าปลุกถังลี่เสวี่ยให้ตื่นแต่เช้าเหมือนปกติและทั้งคู่ไปที่อาคารการศึกษาร่วมกับปิงอี้และ เฮยหยิงห่าว

วันที่สามนี้ไม่มีใครมาสาย แม้แต่ทีมของหลี่จิงก็มาตรงเวลาเช่นกัน

อาจไม่มีใครกล้ามาสายอีกต่อไปเพราะไม่มีใครรู้ว่าอาจารย์เหมยหลานจะหักเครดิตพวกเขาอีกเท่าไร ถ้าหากพวกเขายังมาสายอีก

บทเรียนของวันนี้ก็ยังเหมือนเมื่อวานอาจารย์เหมยหลานยังคงสอนพวกเขาเกี่ยวกับท่าเต้นที่ทําให้กระดูกสันหลังแทบจะหัก

อย่างไรก็ตาม หนึ่งในนั้นสามารถแสดงการเต้นที่มีความยากนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบในวันนี้!

และไม่น่าแปลกใจเลยที่คนๆนั้น… หรือสุนัขจิ้งจอกตัวนั้นคือ เฮยหยิงห่าว

ถังลี่เสวี่ยไม่รู้สึกประหลาดใจเช่นกันเธอรู้ตั้งแต่เริ่มต้นว่าจิ้งจอกดํา เฮยหยิงห่าว มีสถานะความว่องไวสูงมากดังนั้นร่างกายของเขาจึงเบาและยืดหยุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ

นอกจากนี้เขาอาจมีความสามารถขั้นเทพในการเสริมความว่องไวที่ดีกว่า ดั้งเดิม: ความว่องไว]ของถังลี่เสวี่ยก็ได้

ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เฮยหยิงห่าวจะเป็นคนแรกที่ประสบความสําเร็จในการเต้นท่าที่ยากนี้

ถังลี่เสวี่ยอาจมีความคล่องตัวสูงสุดในบรรดาสัตว์ดุร้ายระดับธรรมดา] ทั้งหมด แต่เธอก็ยังขาดอยู่มากเมื่อ เทียบกับจิ้งจอกชั้นยอดในระดับ [ไม่ธรรมดา]

กระดูกของถังเสวี่ยและคนอื่นๆแทบจะหักหลายครั้ง เมื่อเขาพยายามที่จะเต้นตามท่าเต้น

คําพูดของอาจารย์เหมยหลานเกี่ยวกับบทเรียนวันนี้จบลงแล้ว มันเปรียบเหมือนกับเสียงที่ไพเราะที่สุดในหูของพวกเขาขณะที่พวกเขาทั้งหมดทรุดตัวลงนอนราบกับพื้นเย็นหายใจหอบอย่างหนัก

ถังลี่เสวี่ยและคนอื่น ๆสามารถขยับร่างกายของพวกเขาได้หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง และอาจารย์เหมยหลานก็ออกจากชั้นเรียนไปแล้ว

แต่ร่างกายของพวกเขายังเจ็บอยู่ทุกที่และกระดูกของพวกเขาก็ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดทุกครั้งที่เคลื่อนไหว

ตามปกติหลังจากเลิกเรียนแล้วพวกเขาจะไปที่ร้านอาหารสุดหรู เพื่อรับประทานอาหารกลางวันที่ชั้นหนึ่งของอาคารที่พักอาศัย

“พวกเราทําแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายของเรา! เราจะถูกลงโทษหากเรายังไม่สามารถแสดงท่าเต้นโง่ๆ นั้นได้ในวันพรุ่งนี้!” ถังลี่เสวี่ยพูดกับพวกเขาทั้งหมดด้วยน้ําเสียงจริงจังหลังจากที่เธอสั่งอาหาร

น่าเสียดายที่ร่างกายเล็กๆและเสียงเด็กของเธอได้ทําลายมันจนหมด เธอดูเหมือนเด็กเล็กๆ ที่พยายามจะทําเหมือนผู้ใหญ่

ปิงอี้กอดร่างกายที่เล็กกระทัดรัดของถังลี่เสวี่ยสักครู่แต่เธอก็ปล่อยถังลี่เสวี่ยทันที หลังจากที่เธอได้รับการจ้องเขม็งของญาญ่า

“ถ้าอย่างนั้น…เสวี่ยน้อย เธอมีวิธีที่เราจะเอาชนะได้รึเปล่า?” หลี่จึงถามถึงลี่เสี่ยด้วยน้ําเสียงกังวล

“ใช่ ฉันมีวิธีหนึ่ง แต่ฉันต้องขอความช่วยเหลือจากพวกคุณทุกคน!” ถังลี่เสวี่ยตอบในขณะที่ขมวดคิ้ว

ดวงตาของหลี่จิง ปิงอี้ กันอาโมเมียวและหวงห่าวเป็นประกายทันทีที่ได้ยินคําพูดของถังลี่เสวี่ย

นั่นก็เหมือนกับการโกงเลยนะ!” เฮยหยิง

“ฉันไม่เห็นด้วย มันไม่มีประโยชน์ถ้าเธอจะจัดการโดยใช้กลอบ ห่าวพยายามโต้เถียง

คําพูดของเขาได้รับสายตาที่แสดงความเกลียดชังมากมายจากคนอื่นๆ รวมทั้งยังลี่เสี่ย

เฮยหยิ่งห่าวตระหนักว่าคําพูดของเขาทําให้ทุกคนขุ่นเคือง แต่เขาไม่ได้สนใจคนอื่น เขาสนใจเพียงแค่ถังลี่ เสวี่ย ดังนั้นเขาจึงพยายามปลอบโยน และขอโทษเธอ

อย่างไรก็ตาม คําพูดต่อไปของถังลี่เสวี่ยทําให้เขาตกตะลึงอย่างมาก

“ทุกคน! ถ้าพรุ่งนี้อยากจะแสดงท่าเต้นโง่ๆแบบนั้นให้สําเร็จ ก็จับเขาไว้ให้แน่นเพื่อฉันสิ!” ถังลี่เสวี่ยมองทุกคนด้วยท่าทางเคร่งขรึมจากนั้นชี้นิ้วชี้ไปที่เฮยหยิงห่าว

ปิงอี้และหวงห่าวลุกขึ้นจากที่นั่งและเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วแต่ละคนจับแขนข้างหนึ่งของเฮยหยิงห่าวไว้

หลี่จึงได้สวดมนต์ของเธอทันทีเพื่อยับยั้งการเคลื่อนไหวของเฮยหยิงห่าว

กันอาโมเมียวเปิดใช้งานความสามารถในการควบคุมจิตใจของเธอในขณะที่ดวงตาสีม่วงของเธอสว่างขึ้น

ภายใต้การโจมตีของทุกคนเฮยหยิงห่าวทําได้เพียงยอมจํานนอย่างช่วยไม่ได้

“หยิงห่าว ฉันขอโทษจริงๆแต่คุณจําเป็นต้องเสียสละเพื่อที่เราจะได้ไม่ถูกลงโทษในวันพรุ่งนี้!ดังนั้นโปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”ถึงลี่เสวี่ยจ้องไปที่เฮยหยิงห่าวราวกับว่าเธอกําลังอ้อนวอนเขา

“เสี่ยน้อย เธอไม่จําเป็นต้องพูดอะไรอีกต่อไปฉันยินดีทําทุกอย่างเพื่อเธอ!ต่อให้เธอเอาหัวใจออกจากอกฉันก็ไม่… อ้า!” เฮยหยิงห่าวจ้องที่ถังลี่เสวี่ยด้วยความจริงใจคําพูดของเขาน่าประทับใจมาก

น่าเสียดายที่ปิงอี้ไม่ปล่อยให้เขาทําเสร็จและบิดแขนขวาของเขาอย่างรุนแรง

ถังลี่เสวี่ยยืมมีดคมจากห้องครัวของร้านอาหารครู่หนึ่งก่อนจะกลับมาที่โต๊ะของพวกเขา

“เอ่อ… เสี่ยน้อย… ที่จริงฉันแค่ล้อเล่นเธอ… เธอไม่ได้ตั้งใจจะเอาหัวใจของฉันออกจากหน้าอกใช่ ไหม”เฮยหยิงห่าวรู้สึกว่าหัวใจของเขาเย็นวาบ เมื่อเขาเห็นมีดคมในมือของถังลี่เสวี่ยที่ส่องประกายอยู่

ถังลี่เสวี่ยมองเฮยหยิงห่าง และหัวเราะคิกคักขณะที่เธอหยิบขวดเปล่าออกจากกระเป๋าอวกาศเธอดูสวยขึ้นกว่าเดิมเวลาหัวเราะแต่เฮยหยิงห่าวก็ยิ่งหวาดกลัวกับพฤติกรรมของเธอมากขึ้นเช่นกัน

พี่บ!!!

ถังลี่เสวี่ยกรีดข้อมือของเฮยหยิงห่าวและปล่อยให้เลือดของเขาหยดลงในขวด บาดแผลของเขานมากจนปิดภายในไม่กี่วินาที

ถังเสวี่ยรู้สึกว่ามันยังไม่เพียงพอดังนั้นเธอจึงกรีดมันให้ลึกยิ่งขึ้นในครั้งนี้

หลังจากที่ขวดบรรจุเลือดของเฮยหยิงห่าวจนเต็มถังหลี่เสวี่ยยิ้มด้วยความพึงพอใจ และบอกให้คนอื่นๆ ปล่อยเฮยหยิงห่าว

“เสี่ยน้อย เลือดของเขาจะช่วยเราแสดงท่าเต้นในวันพรุ่งนี้ได้หรอ?” หลี่จึงถามถึงลี่เสวี่ยอย่างสงสัย

“ไม่ มันทําไม่ได้หรอก แต่ฉันสามารถใช้มันเพื่อสร้างเครื่องมือเพื่อช่วยเราสําหรับการเต้นในวันพรุ่งนี้ได้!” ถังลี่เสวี่ยยิ้มอย่างลึกลับ

“เครื่องมือ? เครื่องมืออะไร?” กันอาโมเมียวถามอย่างขี้อายโดยก้มศีรษะลง

“ฮิฮิ… นั่นเป็นความลับ! แค่ช่วยอธิษฐานขอให้วันนี้ฉันประสบความสําเร็จ! นอกจากนี้ พรุ่งนี้เช้าอย่าลืมรอฉันที่หน้าห้องของฉันด้วยล่ะ!” ถังลี่เสวี่ยเพิกเฉยต่อสายตาที่อยากรู้อยากเห็นของพวกเขาและรับประทานอาหารกลางวันของเธออย่างสงบกับญาญ่า

เฮยหยิงห่าวจ้องมองถังลี่เสวี่ยทําให้ถังลี่เสวี่ยรู้สึกผิด และรู้สึกไม่สบายใจเลยจริงๆ เธอจึงขอโทษเขาและจ่ายค่าอาหารกลางวันให้กับเขาด้วยสําหรับวันนี้

หลังจากที่ถังลี่เสวี่ยและญาญ่ากินจนอิ่มแล้ว พวกเขาก็รีบกลับไปที่ห้อง

ถังลี่เสวี่ยเข้าไปในห้องทํางานของเธอ และหยิบเครื่องมือจารึกทั้งหมดของเธอออกมา เช่น กระดาษยันต์ ทั้งหมดของเธอ [ปากกาจารึก] สีทอง และสุดท้ายขวดที่เต็มไปด้วยเลือดของจิ้งจอกดํา

ถังลี่เสวี่ยปิดตาของเธอ เธอเริ่มค้นหาอักษรรูนที่เหมาะสมในใจ

“อืม… แล้วเรื่องนี้ล่ะ?”

รนแห่งความว่องไว] ผล: ความว่องไว +10%

“เอ… ไม่ ผลของ [รูนแห่งความว่องไว] นี้น้อยเกินไป ฉันต้องการอะไรที่มากกว่านี้! ท่าเต้นนั้นต้องการความ ยืดหยุ่นของร่างกายเท่านั้น ดังนั้นฉันจึงต้องหารูนที่เน้นไปที่การเพิ่มความยืดหยุ่นของเรา!”

จากนั้นยังลี่เสวี่ยก็ลืมตาขึ้นทันที ขณะที่ดวงตาสีฟ้าบุษราคัมของเธอส่องประกายระยิบระยับราวกับดวงดาว

โรูนแห่งความยืดหยุ่น] ผล: ความยืดหยุ่นของร่างกาย +20% ความแข็งแกร่ง -10%

“นี่ไง! ฉันต้องลอง 18 ครั้งเพื่อสร้าง [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น] 5 ชิ้นให้ฉัน และคนอื่นๆ!” ถังเสวี่ยสูดหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปอย่างเคร่งขรึม

เธอโฟกัสกับสิ่งที่เธอกําลังจะทําในระดับสูงสุด และทําให้หัวใจของเธอสงบลง

เธอจ่ม [ปากกาจารึก] สีทองของเธอลงบนขวดที่เต็มไปด้วยเลือดของจิ้งจอกดํา และเริ่มจารึก [รูนแห่งความยืดหยุ่น] ลงบนกระดาษยันต์

ฟูปปป !!

ความพยายามครั้งแรกล้มเหลว

ถังลี่เสวี่ยไม่ได้สนใจเลย การสลักอักษรรูนใหม่ครั้งแรกของเธอนั้นล้มเหลวอยู่เสมอ

ดึง!

[สําเร็จจารึกยันต์แห่งความยืดหยุ่น +1 สําเร็จ!]

[ความชํานาญของนักจารึกเพิ่มขึ้น!]

ถังลี่เสวี่ยตกตะลึงกับความสําเร็จครั้งนี้ เธอไม่เคยคิดว่าเธอจะประสบความสําเร็จในความพยายามครั้งที่สองของเธอ

โดยปกติจะใช้เวลาสามถึงสี่ครั้งเพื่อให้เธอสร้างได้สําเร็จ

“อืม… อย่างที่ฉันคาดไว้เลือดของสัตว์อสูรระดับ [ไม่ธรรมดา] สามารถเพิ่มอัตราความสําเร็จของฉันได้! ฉันควรซื้อเลือดของสัตว์อสูรระดับ [หายาก] หากฉันต้องการจารึกอักษรรูนระดับสูงขึ้นในภายหลังถังลี่เสี่ยคลิกดิ์นของเธอด้วยความประหลาดใจ

เธอหยิบ [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น +1] บนโต๊ะ และประเมินผลของมันด้วย [ดวงตานักปราชญ์]พื้นฐานของเธอ

[ยันต์แห่งความยืดหยุ่น +1]

[ผล: ความยืดหยุ่นของร่างกาย +20% ความแข็งแกร่ง -10% เป็นเวลา 15 นาที]

[+1 ผล: ความยืดหยุ่นของร่างกาย +7%. ระยะเวลา 45 นาที]

“ว้าว ความยืดหยุ่นของร่างกาย +27%! ด้วยยันต์นี้ การแสดงท่าเต้นนั้นจะกลายเป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับวันพรุ่งนี้! ฮียี่สี่..” ถังลี่เสี่ยเลียริมฝีปากสีชมพูของเธอและทํา [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น +1] ต่อไป

ถังลี่เสวี่ยสามารถสร้าง [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น] ได้เพียงสี่ครั้งใน 18 ครั้ง

ถังลี่เสี่ยจะมอบ[ยันต์แห่งความยืดหยุ่น] ให้กับปิงอี้ เนื่องจากอยู่ทีมเดียวกับเธอ

น่าเสียดายที่จะมีบางคนจากทีมของหลี่จิงที่จะไม่ได้รับ [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น] นี้

หนึ่งในสี่ [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น] มีผล +2

[ยันต์แห่งความยืดหยุ่น +2]

[ผล: ความยืดหยุ่นของร่างกาย +20% ความแข็งแกร่ง -10% เป็นเวลา 15 นาที]

[+1 ผล: ความยืดหยุ่นของร่างกาย +7%. ระยะเวลา 45 นาที]

[ผล +2: ความยืดหยุ่นของร่างกาย +15% ระยะเวลา

10 นาที]

แน่นอน ถังลี่เสวี่ยจะเก็บ [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น +2] นี้ไว้สําหรับตัวเธอเอง เพื่อที่เธอจะได้แสดงท่าเต้นได้ดีกว่าใครในวันพรุ่งนี้

ถังลี่เสวี่ยหยุดทําเครื่องรางต่าง ๆ หลังจากที่เธอเริ่มรู้สึกวิงเวียน ด้วยอาการปวดศีรษะที่เหมือนจะแตกออกมา

ถังลี่เสี่ยเก็บ [ยันต์แห่งความยืดหยุ่น] สี่ชิ้น และกระดาษยันต์ที่ว่างเปล่าทั้งหมดไว้ในกระเป๋าอวกาศของเธอ

เธอยังโยน [ปากกาจารึก] สีทองของเธอลงในช่องเก็บของระบบ และนํา [ไข่สหาย] ออกมา

นี่เป็นวันที่สามที่เธอจะหยดเลือดของเธอลงบน [ไข่สหาย]

เธอรู้สึกได้ว่าสายสัมพันธ์ของเธอกับไข่นี้แน่นแฟ้นขึ้นทุกครั้งที่เธอหยดเลือดลงบนไข่

เธอสัมผัสได้ถึงสิ่งที่ไข่ต้องการจะบอกเธอ

“ฉันหิวแล้ว! ให้อาหารฉันได้แล้ว!!

ใช่ นี่คือสิ่งที่ไข่ตะกละอยากบอกเธอทุกวัน!

“ปวดหัวจริงๆ! คุณคิดว่าแผ่นจารึกโบราณที่คุณกินไปก่อนหน้านี้เป็นกะหล่ําปลีที่หาง่ายตามท้องถนนหรือไงกัน!” ถังลี่เสวี่ยใช้นิ้วถูหน้าผากของเธอเพื่อบรรเทาอาการปวดหัว

แต่เธอยังคงต้องให้สิ่งที่เต็มไปด้วยพลังงานสําหรับไข่ตะกละนี้กิน ถ้าเธอต้องการให้ไข่นี้ฟักออกมา!

เธอไม่ได้มีสิ่งของมากมายเช่นนั้น ดังนั้นเธอจึงลังเลระหว่างสองสิ่งในตอนนี้ แกนอสูรระดับ [หายาก] ที่เธอได้รับเมื่อวานนี้ หรือหินวิญญาณระดับกลางที่เธอได้รับจากนิกายปีศาจอสูร

โดยทั้งสองสิ่งนี้ล้วนแต่มีประโยชน์ต่อการเติบโตของเธอทั้งนั้น มันยากที่จะตัดสินใจว่าจะมอบอันไหนให้กับไข่นี้ดี