เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก (Reincarnated As a Fox With System) - ตอนที่ 160

ตอนที่ 160 การเตรียมตัวก่อนวิวัฒนาการ

“อาจารย์เหมยหลาน… ฉัน…ฉันขอโทษจริงๆ! ฉัน..” ถังลี่เสวี่ยพยายามขอโทษอาจารย์เหมยหลานด้วยน้ําตาที่ไหล แต่อาจารย์เหมยหลานขัดจังหวะก่อนที่เธอจะพูดจบ

“จ๊ๆ… คุณไม่จําเป็นต้องขอโทษฉัน คุณไม่ใช่นักเรียนคนแรกของฉัน และจะไม่ใช่คนสุดท้ายแน่นอน มันเป็นหน้าที่ของผู้สอนและครูทุกคนที่จะปกป้องนักเรียนของพวกเขาเสมอจนกว่าพวกเขาจะโตเต็มที่” อาจารย์เหมยหลานยิ้มอย่างอ่อนโยนเช่นเคย ขณะที่เธอเช็ดน้ําตาของถังลี่เสวี่ยด้วยนิ้วที่เรียวยาวของเธอ

หลังจากปลอบถังลี่เสวี่ยสักสองสามนาที อาจารย์เหมยหลานก็ออกจากชั้นเรียนในวันนี้ และให้เครดิต ถังลี่เสวี่ย 10,000 เครดิต เพื่อให้ถังลี่เสวี่ยสามารถซื้อทุกอย่างที่เธอต้องการเพื่อเตรียมการสําหรับวิวัฒนาการของเธอในอีกเจ็ดวันต่อมา

ดวงตาของหลี่จิง หวงห่าวและของคนอื่น ๆ เป็นสีเขียวด้วยความอิจฉา เมื่อพวกเขาดูอาจารย์เหมยหลานโอน 10,000 เครดิตไปยังถังลี่เสี่ย

อย่างไรก็ตาม อาจารย์เหมยหลานก็ปลอบโยนพวกเขาเช่นกัน โดยบอกว่าพวกเขาจะได้รับมากกว่านั้นเมื่อพวกเขาพัฒนาเป็นระดับจ้าวอสูรในอนาคต

ถังลี่เสวี่ยปลุกญาญ่าขึ้นมา และพาเธอกลับมาที่อาคารที่อยู่อาศัยพร้อมกับคนอื่นๆ พวกเขารับประทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารสุดหรูบนชั้นหนึ่งตามปกติ

แน่นอนถังลี่เสี่ยเลี้ยงอาหารกลางวันพวกเขาทั้งหมด เพราะเธอมีเครดิตมากมายในการ์ดทองแดงของเธอในวันนี้

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันจนอิ่มแล้ว ถังลี่เสวี่ยและญาญ่าก็กลับไปที่ห้องของเขา ขณะที่เฮยหยิง ห่าวหลี่จึง และคนอื่นๆ ไปที่ห้องโถงภารกิจเพื่อทําภารกิจระดับ E

ถังลี่เสวี่ยเข้ามาในห้องทํางานของเธอตามปกติเพื่อจารึกยันต์บางอย่าง แต่วันนี้เธอต้องการลองสิ่งที่แตกต่างออกไป

ถังลี่เสวี่ยจําได้อย่างชัดเจนถึงอาการคันที่ไม่สามารถทนทานได้เมื่อตอนที่เธอพัฒนาจาก ลูกสุนัขจิ้งจอก] เป็น [จิ้งจอกจันทรา] ก่อนหน้านี้ และแน่นอนว่าเธอไม่ต้องการรู้สึกแบบนั้นอีกต่อไปในการวิวัฒนาการครั้งต่อไป

ถังลี่เสวี่ยหลับตาลงและค้นหารูนที่สามารถบรรเทาอาการคันหรือความเจ็บปวดได้ในใจของเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่จําเป็นต้องรู้สึกเจ็บปวดหรืออาการคันใดๆ เมื่อเธอวิวัฒนาการ!

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ถังเสวี่ยได้เปิดดวงตาสีฟ้าบุษราคัมและเธอก็พบอักษรรูนหนึ่งอันที่ตรงกับเกณฑ์ของเธอ

รูนแห่งการไร้ความรู้สึก]: ทําให้ความรู้สึกชา, ความว่องไว -50%, การรับรู้ -50%

ถังลี่เสี่ยพยักหน้าอย่างพึงพอใจ คาถานี้เหมาะมากสําหรับเธอที่จะใช้เมื่อเธอวิวัฒนาการในภายหลัง เพราะมันไม่ได้ทําให้เธอไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างสมบูรณ์ อย่าง [รูนแห่งความเป็นอัมพาต] หรือรูนแห่งความมึนงง]

แต่ใครจะรู้ว่าวันนี้เธอโชคร้ายจริงๆ!

เธอล้มเหลวในการจารึกยันต์ ไม่สามารถจารึกได้แม้แต่ชิ้นเดียวด้วย [รูนแห่งการไร้ความรู้สึก] แม้ว่าเธอจะใช้ความพยายามทั้งหมด 18 ครั้งในวันนี้

ถังลี่เสี่ยตัดสินใจออกไปที่ร้านจารึกกับญาญ่า และซื้อกระดาษยันต์เปล่าจํานวนมากเก็บเอาไว้

เธอยังซื้อเลือดของสัตว์อสูรระดับ [หายาก] หลายขวดเพื่อที่เธอจะได้ลองใช้ทีละขวดเพื่อสร้าง [ยันต์แห่งการไร้ความรู้สึก] ในวันพรุ่งนี้

ถังลี่เสวี่ยใช้เงินมากกว่า 1,000 เครดิตเพื่อซื้อทุกอย่างที่เธอต้องการในร้านจารึก

เธอกลับไปที่ห้องของเธอที่อาคารที่พักอาศัย และเริ่มกิจวัตรประจําวันของเธอด้วยการหยดเลือดของเธอลงบนไข่ตะกละ ฝึก [ศิลปะแห่งการปกปิด] และบริโภคหินวิญญาณระดับต่ําหลายก้อนเพื่อเพิ่มการฝึกฝนของเธอก่อนจะไปนอนกับญาญ่าในเวลาเที่ยงคืน

ชายชุดดําทั้งหกยืนอยู่ในตรอกมืดกลางดึก

ใครก็ตามที่เห็นพวกเขาคงจะเดาได้ว่าพวกเขาจะต้องทําไม่ดีแน่ๆ

“เป็นอย่างไรบ้าง? พวกเจ้าหาเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับที่อยู่ของเขาได้หรือไม่” ชายชุดดําคนหนึ่งถามด้วยน้ําเสียงแหบแห้ง

“ฉันแอบเข้าไปในสํานักงานสืบสวนสอบสวน และขโมยเอกสารเกี่ยวกับเรื่องนี้ไป แต่ก็ไม่มีอะไรที่เป็นประโยชน์เขียนอยู่ข้างใน มันแค่บอกว่าทูตหายตัวไปสองสามวันแล้ว และตอนนี้ก็ยังไม่ทราบที่อยู่ของเขา” คนที่สองตอบพร้อมกับส่ายหัว

“ฉันพบบางสิ่งที่น่าสงสัย แต่ฉันไม่รู้ว่ามันเกี่ยวข้องกับ สิ่งนั้น หรือไม่” ชายชุดดําคนที่สามพึมพําด้วยน้ําเสียงไม่แน่ใจ

“เร็วๆ แล้วบอกเราหน่อย! อย่างน้อยเราก็ยังมีเบาะแสให้ค้นหาอยู่บ้างแม้ว่าเราจะยังไม่ทราบว่าเบาะแสนั้นถูกหรือไม่ก็ตาม สิ่งนี้น่ารําคาญมาก เราไม่สามารถติดตามได้แม้ด้วยความสามารถที่ทรงพลังที่สุดของเรา เราไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระ และไม่มีเงื่อนงําใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น!! ไร้สาระ! สิ่งนั้น” นั้นหายไปราวกับระเหยเป็นอากาศได้อย่างไรกัน!” ชายชุดดําคนที่สี่บ่นด้วยน้ําเสียงโกรธจัด

“ในวันนั้นมีคนจากตึกที่พักอาศัยกลับไปอาคารที่พักอาศัยด้วย” ชายชุดดําคนที่สามพยายามอธิบาย

“แล้วยังไง! มีสุนัขจิ้งจอกหลายพันตัวอาศัยอยู่ในอาคารที่พักอาศัย! มีกี่ตัวที่ไปโรงประมูลในวันและเวลาเดียวกับทูตคนนั้น! คุณต้องการให้เราตรวจสอบพวกเขาที่ละตัวไหม! นี่มันโง่รึเปล่า! ชายชุดดําคนที่สุดอย่างโกรธจัด

“แต่ถ้าเราจํากัดขอบเขตการค้นหาให้แคบลง เหลือเพียงปรมาจารย์จารึกที่ออกจากการประมูลพร้อมกับทูตคนนั้นล่ะ?” ชายชุดดําคนที่สามพูดพร้อมกับหัวเราะ

“ฉลาด! ความคิดนี้ดี! และมีเพียงปรมาจารย์จากอาคารที่พักอาศัยเท่านั้นที่จะไปที่โรงประมูลเพื่อขายสินค้าของพวกเขา! แยกย้ายกันไปอีกครั้ง และค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับปรมาจารย์จารึกที่เข้าร่วมการประมูลในวันนั้น!“ ชายชุดดําคนแรกสั่ง

ปรมาจารย์จารึกที่มีชื่อเสียงคนใดก็ตามในสถาบันจิ้งจอกนับหมื่นแห่งนี้ จะมีร้านค้าเป็นของตัวเอง และพวกเขาไม่ต้องไปโรงประมูลเพื่อขายสินค้า เช่น เครื่องรางของขลัง เครื่องราง ฯลฯ

มีเพียงปรมาจารย์จารึกที่ยังไม่มีชื่อเสียงเท่านั้นที่จะไปโรงประมูลเพื่อขายสินค้าของพวกเขา และ ปรมาจารย์จารึกเหล่านี้ทั้งหมดยังคงอาศัยอยู่ในอาคารที่อยู่อาศัยเพื่อสะสมเครดิต และชื่อเสียงก่อนที่จะเปิดร้านของตัวเอง

ยิ่งกว่านั้นมีเพียงปรมาจารย์จารึกเท่านั้นที่สามารถถอดรหัสพื้นที่ และเข้าไปในพื้นที่ปิดผนึกเพื่อขโมยสิ่งของนั้น ก่อนที่เจ้าหน้าที่สืบสวนหรือเจ้าหน้าที่ลงโทษจะมาตรวจสอบในวันนั้น!

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยคิดว่าจะมีใครบางคนสามารถบรรลุความสําเร็จในจารึกสูงพอที่จะทําลายพื้นที่ปิดนั้นได้ พวกเขาทําได้เพียงค้นหาแบบสุ่มสี่สุ่มห้า เพราะไม่มีข้อมูลอื่นในตอนนี้เลย

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปโดยไม่รู้ตัว

ถังลี่เสวี่ย ปิงอี้และคนอื่นๆ เข้าร่วมบทเรียนการต่อสู้ของอาจารย์เหมยหลานทุกวัน และความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด

การทํางานเป็นทีมของพวกเขาก็ไร้ที่ติยิ่งกว่าเดิม

พวกเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่พวกเขาต้องทํา และบทบาทของตนโดยไม่มีใครบอก

แน่นอน อาจารย์เหมยหลานยังคงสามารถเอาชนะพวกเขาจนเกือบตายได้ทุกวัน แม้พวกเขาจะเติบโตอย่างน่าประหลาดใจก็ตาม

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถังลี่เสวี่ยที่มี [ร่างเทพ] ความสามารถขั้นเทพของเธอ! เธอเดินไปรอบ ๆ เวทีอย่างอิสระโดยไม่มีใครสามารถตรวจจับเธอได้ เนื่องจากเธอ [ศิลปะแห่งการปกปิด] ได้บรรลุความสําเร็จค่อนข้างสูงแล้ว และเธอก็สามารถตอบโต้อาจารย์เหมยหลานได้อย่างไม่หยุดด้วย [กระจกเงาแห่งจันทรา] ของเธอที่คัดลอกความสามารถขั้นเทพของจิ้งจอกตัวอื่น

ราวกับว่าเธอมีความสามารถขันเทพมากมายหลายประเภท!

และถังลี่เสี่ยยังได้จารึกยันต์ใหม่หลายรายการในสัปดาห์นี้

[ยันต์แห่งการไร้ความรู้สึก +2]

[ ผลกระทบ: ท่าให้ความรู้สึกชา -50% ความว่องไว, -50% การรับรู้เป็นเวลา 10 นาที]

[+1 ผล: ลดผลบัฟเชิงลบ 30% ระยะเวลา +5 นาที]

[+2 ผล: ลดผลบัฟเชิงลบลง 50% ระยะเวลา +10 นาที]

หลังจากล้มเหลวหลายครั้งโดยใช้เลือดของสัตว์อสูรระดับ [หายาก] หลายชนิด ถังลี่เสวี่ยสามารถสร้าง [ยันต์แห่งการไร้ความรู้สึก] ได้เพียงอันเดียว หลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ และมันก็มีผล +2 อย่างน่าประหลาดใจเช่นกัน!

[ยันต์พลังยักษ์ +1]

[ผล: ค่าสถานะความแข็งแกร่ง +20% พลังโจมตี +15% เป็นเวลา 10 นาที]

[ผล +1: สถานะความแข็งแกร่ง +10% พลังโจมตี +5% ระยะเวลา 45 นาที]

[เครื่องรางความเร็วสายฟ้า +1]

[ผล: สถิติความว่องไว +20% ความเร็วในการเคลื่อนที่ +30% เป็นเวลา 10 นาที]

[ผล +1: สถานะความว่องไว +10% ความเร็วในการเคลื่อนที่ +15% ระยะเวลา 45 นาที)

[ยันต์ผิวเหล็ก +1]

[ผล: สถานะความแกร่ง +20%, ลดความเสียหาย +15% เป็นเวลา 10 นาที]

[ผล +1: สถานะความแข็งแกร่ง +10% ลดความเสียหาย +5% ระยะเวลา 15 นาที)

ยันต์ทั้งสามนี้สร้างจากอักษรรูนระดับที่สูงกว่าอักษรรูนของความแข็งแกร่ง ความเร็ว และความทนทาน

มันยากมากที่จะสร้าง และถังลี่เสวี่ยได้สูญเสียความพยายามหลายครั้งในหนึ่งสัปดาห์นี้เพื่อจารึกหนึ่งในสามของเครื่องรางเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม เครื่องรางทั้งสี่นั้นไม่ใช่สิ่งมหัศจรรย์ที่สุดที่เธอสร้างขึ้นในสัปดาห์นี้!

[เครื่องรางแห่งการฟื้นฟู +2]

[ผล: เปิดใช้งานทักษะฟื้นฟู (รักษา 1% ของ HP สูงสุดทุกๆ 5 วินาที เป็นเวลา 180 วินาที)]

[ผล +1: ฟื้นฟู +0.5% ของ HP สูงสุด ทุกๆ 5 วินาที ระยะเวลา +60 วินาที]

[ผล +2: ฟื้นฟู +1% ของ HP สูงสุดทุกๆ 5 วินาที ระยะเวลา +120 วินาที]

เครื่องรางอันล้ําค่านี้เกิดจากการตกผลึกของความพยายามในสัปดาห์เดียวของถังลี่เสวี่ย หลังจากที่เธอล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วน มันสามารถรักษา HP สูงสุด 180% ใน 6 นาที!

แม้ว่า [เครื่องรางแห่งการฟื้นฟู +2] นี้จะไม่สามารถใช้ได้พร้อมกับ [ยันต์แห่งการรักษา +2] แต่มันสามารถซ้อนทับกับความสามารถ [การฟื้นฟู] ของเธอเองได้!

ถังลี่เสวี่ยจะไม่มีวันพ่ายแพ้หากเธอได้ใช้ [เครื่องรางแห่งการฟื้นฟู +2]!

ด้วยเครื่องรางพื้นฐานระดับสูงนี้ที่เธอมี เธอเชื่อว่าไม่ว่าเธอจะเจอเรื่องร้ายๆ อย่างเหตุการณ์ที่ฟินิกซ์สีน้ําเงินนํา [ไข่มุกแห่งราชามังกรตะวัน] มาสู่ตันเถียนของเธอ เธอก็จะยังคงไม่เป็นไร

น่าเสียดายที่บางครั้งถึงแม้จะเตรียมการใดๆไว้แล้ว แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะเผชิญกับอันตรายต่างๆ ยิ่งไปกว่านั้นโชคลาภยิ่งมากเท่าไร ความเสี่ยงที่จะต้องเผชิญก็สูงขึ้นเท่านั้นเช่นกัน

ท้องฟ้ายามค่ําคืนเต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับ และคืนนี้ยังมีพระจันทร์เต็มดวงที่สวยงามอยู่เหนือพวกเขา

ถังลี่เสวี่ยยิ้มอย่างมั่นใจ ขณะที่เธอเดินตามอาจารย์เหมยหลานจากด้านหลัง และพวกเขาเข้าไปในอาคารการศึกษาด้วยกัน

ทั้งคู่ขึ้นไปบนแผ่นลอยขนาดใหญ่ และพาพวกเขาขึ้นไปบนดาดฟ้าของอาคารเรียน

ดาดฟ้าของอาคารเรียนนั้นใหญ่กว่าสนามเบสบอลหลายเท่า และยังมีกําแพงโปร่งใสปกคลุมทั้งชั้นดาดฟ้าด้วย!

ถ้าถังเสวี่ยไม่มีความสําเร็จใด ๆ ในจารึก เธอจะไม่มีวันสังเกตเห็นอุปสรรคโปร่งใสนี้เลย

ถังเสวี่ยไม่รู้ว่าอาคารการศึกษานี้มีกี่ชั้น แต่เมื่อเธอยืนอยู่บนดาดฟ้านี้ เธอรู้สึกว่าดวงจันทร์อยู่ใกล้เธอมาก จนเธอสามารถสัมผัสได้ถ้าเธอเอื้อมมือไป

“เอาล่ะ เจ้าหนู! เริ่มได้ตอนนี้เลย! ฉันจองดาดฟ้าทั้งหมดนี้เป็นส่วนตัวเพื่อให้คุณวิวัฒนาการได้ ดังนั้นคุณสามารถเก็บความลับของคุณไว้ได้อย่างปลอดภัย หากความลับของคุณไม่ได้ดีเท่าที่ฉันคาดไว้ ฉันจะสอนให้หนักขึ้นในบทเรียนการต่อสู้ของวันพรุ่งนี้” อาจารย์เหมยหลานหัวเราะคิกคัก เมื่อล้อถังลี่เสวี่ย และบีบแก้มที่อ่อนนุ่มของเธอจนเปลี่ยนเป็นสีแดง