เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก (Reincarnated As a Fox With System) - ตอนที่ 42
‘นี่คือห้องอ่านหนังสือ… เปล่าประโยชน์! ต่อไป! นี่มัน… ห้องรับแขก? ต่อไป! นี่คือ… ห้องครัว? ต่อไป… เดี๋ยวก่อน มีเนื้อย่างในนี้ให้ฉันกินไหม ตอนนี้ฉันหิวแล้ว… ฮึก… แต่เวลาของฉันมีจำกัด… เห้อ! ต่อไปเลยละกัน!’
ที่อยู่อาศัยแห่งนี้ โดยรอบนั้นอากาศมืดมนมาก ถ้าหากถังลี่เสวี่ยไม่มี [มองเห็นเวลากลางคืน] เธอก็คงไม่สามารถมองเห็นอะไรต่อหน้าเธอได้เลย ประกอบกับสภาพแวดล้องที่เงียบสงบ และมีเพียงเสียงฝน และฟ้าร้องที่ได้ยินเท่านั้น
ถ้าเป็นคนอื่นที่ขี้ขลาดเข้ามาในบ้านของผู้อาวุโสหลิน แทนที่จะเป็นถังลี่เสวี่ย พวกเขาตอนนี้คงจะตัวสั่นด้วยความกลัว จนฉี่จะราดกันเลยทีเดียว เพราะบรรยากาศที่น่าสะพรึงกลัวของที่นี่
ยิ่งถังลี่เสวี่ยมองไปรอบๆ ที่พักที่ว่างเปล่านี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งกังวลมากขึ้นเท่านั้น! ดังนั้นเธอจึงยกระดับความระมัดระวังของเธอให้สูงสุด
‘มีอย่างบางผิดปกติแน่ๆ! ทั้งที่ภายนอกมีทั้งกับดัก และเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนจำนวนมากคอยเฝ้าอยู่ แต่ทำไมภายในที่พักนี้ ถีงไม่มีใครเฝ้าอยู่เลยล่ะ!‘
หลังจากเดินผ่านทางเดินอันมืดมิดที่ทอดยาว ถังลี่เสวี่ยก็สามารถหาห้องกระจกที่เหมือนกับเรือนกระจกที่เต็มไปด้วยพืชและสมุนไพรนานาชนิด
‘วู้วววว… สวนสมุนไพรขนาดใหญ่! ฮูเล่ๆ… ข้างในต้องมีสมุนไพรล้ำค่ามากมายนับไม่ถ้วนแน่ๆเลย!’
ถังลี่เสวี่ยใช้อุ้งเท้าขนเล็กๆ ของเธอเช็ดน้ำลายที่ไหลออกมาจากปากของเธอ และพุ่งไปที่สวนสมุนไพรอย่างตื่นเต้น
เมื่อพิจารณาจากอักษรรูนที่เฉียบคมที่แกะสลักไว้บนผนังกระจก ถังลี่เสวี่ยรู้ทันทีว่ามีรูปแบบบางอย่างที่ปกป้องสวนสมุนไพรทั้งหมด อย่างไรก็ตามรูปแบบที่ซับซ้อนทั้งหมดนั้นต่างก็ไร้ประโยชน์ต่อหน้าเธอ เมื่อเธอเปิดใช้ [ร่างเทพ] อยู่ เนื่องจากเธอสามารถวิ่งผ่านสิ่งเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย
หลังจากที่ถังลี่เสวี่ยเดินผ่านผนังกระจกที่เต็มไปด้วยอักษรรูน และก้าวเข้าไปในสวนสมุนไพร เธอก็ได้กลิ่นแปลกๆ ในทันที
เธอรู้สึกได้ถึงอาการวิงเวียนศีรษะและความง่วงนอนในทันที!
‘นี่มันไม่ดีเลย! มันคือก๊าซพิษรึเปล่า? หรือไอพิษ? ไอ้บ้าเอ้ย!’
แม้ว่าจะฟังดูเหมือนกัน แต่จริงๆ แล้วมันแตกต่างกัน ไอพิษจะเป็นสิ่งที่ออกมาจากพื้นดินโคลน หรือดิน ในขณะที่ก๊าซพิษมักจะออกมาจากสัตว์หรือพืชชนิดพิเศษ
ถังลี่เสวี่ยสังเกตต้นไม้ทั้งหมดรอบตัวเธอ และเธอก็รู้ทันทีว่าอะไรทำให้เธอเวียนหัว และง่วงนอน
[หญ้าสีม่วง]
[ฟังก์ชัน: สมุนไพรหายากที่สามารถใช้เป็นส่วนผสมหลักสำหรับยานอนหลับ ยาชา ยากล่อมประสาท และยาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น]
‘บ้าเอ้ย! สมุนไพรเหล่านี้เป็นต้นเหตุนี่เอง!’
ถังลี่เสวี่ยเริ่มลังเล… เธอควรถอยหรือเข้าไปลึกกว่านี้ดี?
ถังลี่เสวี่ยใช้เวลาเพียง 1 วินาทีในการตัดสินใจ เมื่อเธอจินตนาการถึงสมุนไพรหายากล้ำค่าจำนวนนับไม่ถ้วนที่รอให้เธอเลือกในสวนสมุนไพรแห่งนี้!
‘ไปกันเถอะ!’
ถังลี่เสวี่ยพุ่งด้วยความเร็วเต็มที่พร้อมกับทักษะ [วิ่ง] ที่เปิดใช้งาน โดยความเร็วของเธอเร็วมากจนภาพสีเงินจากตัวของเธอนั้นเบลอ!
เธอใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีในการออกมาจากพื้นที่ก๊าซพิษ!
ถังลี่เสวี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขณะที่เธอลดความเร็วลง และเดินเพื่อจับตาดูสภาพแวดล้อมรอบๆตัว
เธอระวังตัวมากขึ้นทันที เพราะไม่ต้องการให้เกิดเหตุการณ์แบบก๊าซพิษเมื่อกี้อีก เมื่อเธอจินตนาการถึงผลที่ตามมาหากเธอหลับไป มันจะนานแค่ไหนกัน เธอก็รู้สึกสั่นด้วยความกลัว
โชคไม่ดี หรืออันตรายมักจะยังคงมาถึงตัว แม้ว่าเราจะพยายามป้องกันมันแค่ไหน แต่บางครั้งก็ไม่มีใครสามารถป้องกันได้ถึงจะระวังมากแค่ไหน อย่างเช่นสิ่งที่เกิดขึ้นกับถังลี่เสวี่ยต่อไปนี้
กรี๊ดดด!!!
เสียงกรีดร้องยาวจนแทบแยกไม่ออกก็ดังขึ้นจากภายในพื้นดินที่ถังลี่เสวี่ยยืนอยู่
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกว่าหัวและจิตใจของเธอระเบิดภายใต้เสียงอึกทึกนั้น ทำให้เธอเดินโซเซไปรอบ ๆ ราวกับสุนัขจิ้งจอกขี้เมา
เอฟเฟกต์เสียงอึกทึกนั้นทวีคูณอย่างมากสสำหรับถังลี่เสวี่ยเพราะเธอมี [การได้ยินที่เพิ่มมากขึ้น] ของเธอซึ่งมันเปิดใช้งานตลอดเวลาในฐานะหนึ่งในทักษะติดตัวของเธอ
เนื่องจากจิตใจของถังลี่เสวี่ยว่างเปล่า และจิตสำนึกของเธอก็เบลอ ทำให้เธอ [ร่างเทพ] หยุดการทำงานพร้อมกับโหมด [อำพลาง] และ [ลักลอบ] ของเธอ!
ดอกไม้สีเขียวทางด้านขวาของถังลี่เสวี่ยสั่นอย่างรุนแรงเมื่อร่างของถังลี่เสวี่ยปรากฏขึ้นต่อ!
ปัง!…ปัง!…ปัง!…ปัง!…ปัง!…
ดอกไม้สีเขียวทั้งหมดยิงเมล็ดกลมสีเขียวออกมาราวกับกระสุนพร้อมๆ กันไปทางถังลี่เสวี่ย
ถังลี่เสวี่ยที่ยังคงมีความคิดว่างเปล่า และเซไปมาย่อมไม่สามารถหลบกระสุนเมล็ดพืชเหล่านั้นได้ ดังนั้นกระสุนทั้งหมดจึงพุ่งเข้าใส่ร่างเล็กๆ ของเธออย่างแรง!
-327, -256, -168, -231, -217, -179…
ตัวเลขความเสียหายยาวๆ ทำให้ HP ปัจจุบันของเธอลดลงอย่างต่อเนื่อง!
HP: 21,647/28,500
ร่างเล็ก ๆ ของถังลี่เสวี่ยกระเด็นไปทางด้านซ้ายหลายเมตร และกระแทกกับดอกไม้ยักษ์ที่ปลูกที่นั่น
เมล็ดกลมสีเขียวที่ยิงบนร่างเล็กๆ ของเธอ จริงๆ แล้วไม่เพียงแต่ทำร้ายเธอ แต่ยังติดอยู่บนร่างกายของเธอด้วย มันเริ่มเติบโตอย่างบ้าคลั่ง และเริ่มผูกมัดเธอ!
ถังลี่เสวี่ยยังคงรู้สึกปวดหัวกับเสียงกรีดร้องอันน่าสยดสยองที่ทำร้ายจิตใจของเธอ แต่เธอก็ส่ายหัวอย่างแรงเพื่อทำให้จิตใจของเธอสงบลงเล็กน้อย
‘นี่มันอะไรกันเนี่ย…’
ก่อนที่เธอจะมีเวลาบ่น และสาปแช่งเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ ดอกไม้ยักษ์ที่เธอชนก็เริ่มอ้าปากใหญ่น่าเกลียดกว้าง และกลืนทั้งตัวของเธอลงในอึกเดียว!
ช่วงเวลาที่ของเหลวสีเหลืองภายในดอกไม้ยักษ์สัมผัสร่างของถังลี่เสวี่ยที่ยังคงถูกมัดด้วยเมล็ดพืชสีเขียว ก็เริ่มส่งเสียงอันน่าสยดสยองราวกับของเหลวที่มีฤทธิ์กัดกร่อนกับเนื้อ อันที่จริงของเหลวสีเหลืองนั้นเป็นของเหลวกรดที่มีฤทธิ์กัดกร่อนนั่นเอง!
‘อ๊าก… อุ๊ย… อุ๊ย… อุ๊ย… บ้าเอ้ย! มันเจ็บ!’
-75, -75, -75, -75, -75, -75, -75, -75…
อีกครั้ง… ความเสียหายต่อเนื่องยาวนานทำให้ HP ของเธอลดลงโดยไม่หยุด และไม่มีทีท่าว่าจะหยุด!
‘แย่แล้ว! ฉันต้องหาทางแก้ไขโดยเร็ว ไม่อย่างนั้นฉันจะถูกย่อยจนเหลือแต่กระดูกแน่ๆ!’
