เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก (Reincarnated As a Fox With System) - ตอนที่ 50
เปลวไฟสีน้ำเงินเข้มลุกโชนอย่างดุเดือด! ไม่เพียงแต่มันจะแพร่กระจายไปรอบๆ เร็วมากเท่านั้น แต่ยังสามารถเผาทุกอย่างเป็นเถ้าถ่านได้ในเวลาไม่ถึงวินาที
น่าแปลกที่ถังลี่เสวี่ยไม่รู้สึกร้อนเลยแม้ว่าเธอจะรู้ว่าเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มนี้ปล่อยอุณหภูมิที่สูงมาก
ตรงกันข้ามเธอรู้สึกว่าเธอมีความเกี่ยวข้องแปลกๆ กับเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มนี้!
ถังลี่เสวี่ยตั้งสมาธิ และเธอพยายามควบคุมเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มทำให้มันบินไปยังทิศทางที่เฉพาะเจาะจง
‘ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย… มันสำเร็จ!’
เปลวไฟสีน้ำเงินเข้มลอยขึ้นไปในอากาศ และก่อตัวเป็นลูกไฟขนาดยักษ์แล้วพุ่งไปยังทิศทางที่ถังลี่เสวี่ยคิด!
‘มันบ้าไปแล้ว! เปลวไฟสีน้ำเงินนี้… คือ… สุดยอด… ยอดเยี่ยมมาก! ฮ่าฮ่าฮ่า… จากนี้ไป ข้า ถังลี่เสวี่ยเป็นราชินีแห่งเปลวไฟสีน้ำเงิน!’
ถังลี่เสวี่ยพยายามควบคุมเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น! คราวนี้เธอทำให้เปลวไฟสีน้ำเงินเข้มหมุนวนไปรอบๆ เปลวไฟสีน้ำเงินเต้นรำไปรอบๆ ตัวเธอ ในขณะที่เธอหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข
ฉากดูสวยงามอย่างน่าอัศจรรย์ แต่เปลวไฟสีน้ำเงินเข้มนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่ง และอันตรายถึงชีวิต ดังนั้นในขณะที่มันเต้นรำไปรอบๆ มันยังเผาผลาญทุกสิ่งที่มันสัมผัสจนกลายเป็นความว่างเปล่า แม้แต่แอ่งน้ำ และโคลนก็ระเหยไปจนหมดในทันทีที่เปลวไฟสีน้ำเงินเข้มเข้าใกล้!
ที่แปลกประหลาดที่สุดคือเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มไม่มีควันออกมา! มันเผาทุกสิ่งที่สัมผัสจนกลายเป็นความว่างเปล่า รวมถึงก๊าซพิษที่ลอยอยู่ในอากาศด้วย!
ถังลี่เสวี่ยพยายามพ่นเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มออกจากปากของเธอ และเธอก็พ่นมันออกมาได้เหมือนกับเครื่องพ่นไฟ
‘อืม… ไม่เลวเลย! ต่อจากนี้ไปเรียกมันว่า [ลมหายใจแห่งไฟ]!’
ถังลี่เสวี่ยพยายามยิงลูกไฟโดยไม่ใช้ทักษะ [ลูกไฟ] ที่เธอได้รับจากการคัดลอกมาจากสุนัขล่าเนื้อแห่งนรก และเธอก็สามารถทำได้โดยไม่ยาก
อันที่จริงเธอเพียงแค่ต้องการตั้งสมาธิ และเธอก็สามารถสร้างลูกไฟขึ้นมาจากอากาศได้อย่างง่ายดาย! ไม่จำเป็นที่เธอจะต้องเลียนแบบสุนัขล่าเนื้อแห่งนรกในการเปิดปาก และยิงลูกไฟออกจากปากของเธอเลย
‘ลูกไฟ ฟังดูธรรมดามาก… อืม… เวอร์ชั่นของฉันก็ต่างจากสุนัขล่าเนื้อนั่นนิดหน่อย! อย่างแรก ฉันเรียกเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มออกมาแล้วบีบอัดจนสุดเพื่อเพิ่มพลังทำลายล้าง… ดังนั้นให้เรียกมันว่า [ระเบิดไฟ] ต่อจากนี้ไป! อื้อหือ…’
ถังลี่เสวี่ยโยน [ระเบิดไฟ] ที่เพิ่งสร้างใหม่ของเธอไปยังพื้นที่ดอกเมล็ดสีเขียวเพื่อทดสอบ
บู้มมมม~~!
การระเบิดอันน่าสยดสยองเกือบจะเกิดขึ้นในทันที คลื่นกระแทกรุนแรงกระทบร่างกายเล็กๆ ของถังลี่เสวี่ย มันทำให้ [ร่างเทพ] แตกออก และทำให้เธอบินถอยหลังไปหลายเมตร! และเธอก็ชนเข้ากับผนังกระจกหนา
โชคดีที่สถานะความทนทานของถังลี่เสวี่ยนั้นค่อนข้างสูง ดังนั้นการป้องกันของเธอก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย ทำให้ร่างกายของเธอยืดหยุ่นได้มาก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้รับความเสียหายที่ร้ายแรงอะไร
‘สุดยอดมากก! [ระเบิดไฟ] นี้น่าทึ่งมาก! อย่างที่ฉันคาดหวังจากทักษะที่ฉันสร้างขึ้น! โอ้ ไม่ นี่มันแย่แล้ว! เสียงระเบิดดังเกินไปแล้ว! เจ้าหน้าที่ลาดตระเวนเหล่านั้นทั้งหมดจะมาที่นี่ในไม่กี่วินาทีอย่างแน่นอน! ไม่ดี! ฉันต้องรีบแล้ว…’
ไม่จำเป็นต้องพูดอีกต่อไปว่าพลัง [ระเบิดไฟ] ในปัจจุบันของถังลี่เสวี่ยเหนือกว่า [ลูกไฟ] ของสุนัขล่าเนื้อแห่งนรกอย่างมาก
ยิ่งกว่านั้นเปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจของเธอคือเปลวไฟระดับสูง ดังนั้นไม่ว่าจะในแง่ของความร้อน ความสามารถ หรือความแข็งแกร่ง มันก็เหนือกว่าเปลวไฟปกติของสุนัขล่าเนื้อแห่งนรกอย่าสิ้นเชิง!
ถังลี่เสวี่ยหยุดเล่นกับความสามารถใหม่ของเธอ และปิดทักษะติดตัว [การได้ยินที่เพิ่มมากขึ้น] ของเธออย่างรวดเร็ว เพื่อลดความเสียหายที่เธอจะได้รับจากแมนเดรกที่น่ารังเกียจหลังจากนี้
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกโล่งใจเมื่อเธอตรวจสอบ HP ปัจจุบันของเธอ และพบว่าเธอฟื้นตัวมากกว่าครึ่งแล้ว ด้วยทักษะ [การรักษาตัวเอง] ของเธอ
‘ฉันคิดมาตลอดว่า [การรักษาตัวเอง] นี่มันแย่มาก เพราะมันสามารถรักษา HP ได้เพียง 1% ทุกๆ 10 วินาที แต่ดูเหมือนว่าเมื่อก่อนฉันด่วนตัดสินใจเร็วเกินไป ถ้าฉันคาดคะเนให้ดีทักษะ [การรักษาตัวเอง] นี้ต้องใช้เวลา 16-17 นาทีเพื่อให้ฉันฟื้นตัวจากภาวะวิกฤตอย่างเต็มที่! มันเร็วมากเมื่อเทียบกับยาตัวใดตัวหนึ่ง!’
เธอเปิดใช้งาน [ร่างเทพ] ของเธอและพุ่งลึกเข้าไปในสวนสมุนไพร แต่ไม่นานหลังจากที่เธอเข้าไปในพื้นที่ลึก…
“กรี๊ดดดดดดดด!!!”
“กรี๊ดดดดดดดด!!!”
“กรี๊ดดดดดดดด!!!”
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกเวียนหัว และคลื่นไส้เล็กน้อย แต่ไม่เหมือนกับเมื่อก่อน เธอปิด [การได้ยินที่เพิ่มมากขึ้น] ของเธอแล้ว และทำให้การรับรู้การได้ยินของเธอลดลงไปอีกหลายประการ
เธอยังมีสถานะความทนทานของเธอเพิ่มขึ้นมากกว่าสองเท่าจากเมื่อก่อน ระดับการฝึกฝนของเธอยังเพิ่มขึ้น 5 อันดับ เพิ่มความสามารถขั้นเทพของเธอ [ดั้งเดิม: ความทนทาน] เข้าไปอีก เสียงกรีดร้องแบบนี้จึงไม่ทำร้ายจิตใจของเธออีกต่อไป
‘นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของคุณสินะ เจ้าสัตว์ตัวน้อย! ตอนนี้ก็เอาอันนี้ไปกิน! [ลมหายใจแห่งไฟ]!!!’
ฟู่วววว~~!
ถังลี่เสวี่ยเริ่มพ่นเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มออกจากปากของเธอ!
ตอนนี้เธอราวกับเป็นมังกรผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน ในร่างที่เล็กของเธอแต่ทำลายทุกสิ่งตรงหน้าได้หมด…
‘หุบปากไปเลย! มันไม่ใช่ความผิดของฉัน โอเค๊! มาเร่งความเร็วกันเถอะ! ฉันเกรงว่าเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนบางคนจะมาถึงทางเข้าสวนสมุนไพรแล้ว!’
การกระทำของเธอเหมือนกับชาวนาที่ฉีดพ่นยาฆ่าแมลงในฟาร์มสมุนไพร แต่เปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจที่มีความสามารถในการทำลายล้างที่ไม่มีใครเทียบได้ และอุณหภูมิที่สูงมากนั้นอันตรายกว่ายาฆ่าแมลงชนิดอื่นๆ มาก! มันกวาดล้างทุกอย่างให้กลายเป็นความว่างเปล่า แม้แต่แมนเดรกทั้งหมดที่ปลูกลึกลงไปในดินก็ไม่รอด!
เปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจสีน้ำเงินเข้มแพร่กระจายมากขึ้นเรื่อย ๆ ในสวนสมุนไพร แต่มันไม่ได้ขัดขวางถังลี่เสวี่ยเลย เนื่องจากเปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเธอไปแล้ว
ร่างกายของเธอซึ่งเคยชินกับเปลวเพลิงแห่งความภาคภูมิใจมาก่อนและดูดกลืนร่างกายจนหมด ทำให้เธอมีภูมิต้านทานต่อเปลวเพลิงของเธอเองโดยสมบูรณ์ เปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจไม่สามารถทำร้ายเธอได้อีกต่อไป!
ถังลี่เสวี่ยกำลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว และเดินเข้าไปลึกเข้าไปในสวนสมุนไพร
เธอสรุปว่าสวนสมุนไพรแห่งนี้ปลูกพืชหลายชั้น เช่น แมนเดรกหรือหญ้าสีม่วงเป็นพิษเป็นกลไกในการป้องกัน!
สมุนไพรที่มีค่าที่สุดควรปลูกไว้ตรงกลางของต้นไม้ที่มีกลไกป้องกัน!
และเธอยังได้ข้อสรุปที่ว่าคนปลูกพืชเหล่านี้ คงจะมีเส้นทางที่ปลอดภัยเพียงเส้นเดียวสำหรับตัวเขาเอง เพื่อเข้าไปสู่พื้นที่แกนกลาง
โชคไม่ดีที่ถังลี่เสวี่ยไม่มีเวลาให้ค้นหาเส้นทางที่ปลอดภัยนี้ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจบุกเข้าไปในพื้นที่หลักโดยใช้การโจมตีประเภทไฟ!
เธอคิดที่จะทำเช่นนั้นตั้งแต่เริ่มต้น และตอนนี้ด้วยความช่วยเหลือของเปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจงานของเธอก็ง่ายขึ้นมาก!
ถังลี่เสวี่ยเกือบจะหัวเราะออกมาทุกครั้งที่เธอคิดว่าเธอจะขโมยสมุนไพรที่มีค่าของผู้อาวุโสหลินทั้งหมดจากสวนสมุนไพรของเขาโดยใช้จิตวิญญาณแห่งเปลวไฟของเขาเอง
มันดราโกร่า… ‘[ลมหายใจแห่งไฟ] เผาไหม้!’
ดอกไม้ยักษ์…. ‘[ลมหายใจแห่งเพลิง] ทำให้พวกเขากลายเป็นฝุ่น!’
เห็ดผี… ‘[ลมหายใจแห่งไฟ] ส่งพวกเขาลงนรก!’
ต้นสนปีศาจ… ‘[ลมหายใจแห่งไฟ] ทำลายพวกเขาทั้งหมดโดยไม่ทิ้งอะไรไว้เบื้องหลัง!’
‘โอเค… แค่ก… แค่ก… ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ… ขอฉัน… ขอฉัน… หายใจก่อน… สิ่งนี้… ค่อนข้างเหนื่อย…’
ถังลี่เสวี่ยหอบเหนื่อยแล้ว เธอยังคร่ำครวญว่า [ยาเพิ่มความแข็งแรง] ของเธอหมดลงในเวลาที่เธอต้องการมันมากที่สุด
ขณะที่ถังลี่เสวี่ยยังคงนอนหอบอยู่บนพื้นหญ้าพร้อมกับเหงื่อของเธอที่หลั่งไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับมีบางสิ่งที่ใหญ่และหนักกำลังมาถึงถังลี่เสวี่ยในตอนนี้
‘ไอ้บ้าเอ้ยยย! ฉันขอพักผ่อนอย่างสงบได้ไหม…เดี๋ยวนะ… อะไรหน่ะ… บ้า… คือ… นั่น… มันคืออะไรรรรร?!’
โฮกกกกกกกก~~!
