เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก (Reincarnated As a Fox With System) - ตอนที่ 52

ถังลี่เสวี่ยที่ยังคงดำเนินการอย่างระมัดระวังกับ [ร่างเทพ] ที่ยังคงเปิดใช้งาน ไม่เคยคิดว่าต้นไม้โบราณเก่าแก่เป็นแนวป้องกันสุดท้ายสำหรับพื้นที่หลักของสวนสมุนไพร

‘นี่คือสวรรค์อีกแห่งข้างห้องเก็บยา! นี่… นี่มันเกินคาดจริงๆ! ฉัน… ฉันไม่สามารถนำทั้งหมดกลับไปได้… แต่ถ้าคุณทั้งหมดยืนยันว่าอยากจะไปกับฉัน ฉันก็จะพาพวกคุณไปเอง! ฮี่ฮี่ฮี่… ‘

ถังลี่เสวี่ยร้องด้วยความดีใจในตอนแรก เมื่อเธอเห็นสมุนไพรล้ำค่าคุณภาพสูงจำนวนมหาศาลอยู่ตรงหน้าเธอ จากนั้นเธอก็เริ่มหัวเราะด้วยตัวเองราวกับเป็นคนบ้า เมื่อพุ่งเข้าหาสมุนไพรต่างๆด้วยความเร็วเต็มที่

ไม่เพียงแต่ทิวทัศน์ของที่นี่จะสวยงามมากด้วยต้นไม้สีทอง เนินเขาเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีสัน เห็ดคริสตัลที่เบ่งบานอยู่ใต้หินสีขาวขนาดยักษ์ และยังมี [หญ้าดาวเจ็ดสี] หลายต้นอยู่ด้วย

ถังลี่เสวี่ยมองไปที่ต้นไม้สีทองต้นหนึ่งจากนั้นใช้ทักษะ [สมุนไพร] และ [วินิจฉัย] เพื่อสแกนมัน

[ต้นโพธิ์ทอง]

[การใช้งาน: ตามตำนานเล่าว่า พระโคดมพุทธเจ้าบรรลุการตรัสรู้ใต้ต้นไม้ต้นนี้ เพิ่มความเร็วในการเข้าใจ 30 เท่าเมื่อฝึกฝนใต้ต้นไม้ต้นนี้ (ใช้ได้หนึ่งสัปดาห์ต่อปีสำหรับหนึ่งคนเท่านั้น) ผลโพธิทองคำจากต้นนี้สามารถเพิ่มสถานะโดยรวม และมีโอกาสเล็กน้อยที่จะมอบร่างกายสีทองแก่ผู้กิน]

‘มันดีจริงๆ! ต๊าย! ถ้าฉันสามารถนำต้นไม้ทั้งหมดไปด้วยได้ก็คงดี! เฮ้อ… ยังไงก็ตาม… ผลไม้ก็ดีเหมือนกันนะ… แต่เอาต้นละผลก็พอ และที่นี่มีต้นไม้แค่สามต้นเท่านั้นเอง!’

หากผู้อาวุโสหลินได้ยินสิ่งที่ถังหลี่เสวี่ยคิด เขาคงจะกระอักเลือดออกมาหลายคำด้วยความโกรธ ต้นโพธิ์ทองคำเหล่านี้มีค่าเกินกว่าจะเปรียบเทียบ แต่คุณค่าที่แท้จริงของผลของมันก็ไม่แพ้ต้นของมันเช่นกัน!

นอกจากนี้ ต้นโพธิ์ทองคำจะเกิดผลเพียงผลเดียวทุกๆ 100 ปี และเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด ผู้ที่บริโภคผลมักจะอยู่ใต้ต้นโพธิทองคำเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

น่าเสียดายที่ถังลี่เสวี่ยไม่รู้เรื่องนี้ทั้งหมด และเธอก็เพียงแค่ดึงผลโพธิทองคำทั้งสามอย่างไม่ใส่ใจแล้วยัดมันลงในกระเป๋าอวกาศของเธอ เธอตัดสินใจที่จะกินมันทั้งหมดหลังจากที่เธอทำภารกิจสำเร็จ และกลับไปที่ห้องของเสี่ยวเฮยแล้ว

[ดอกไม้ธาตุทั้งเจ็ด]

[การใช้งาน: เพิ่มความบริสุทธิ์ของฉีของผู้บริโภคอย่างมาก หากผู้บริโภคกินกลีบดอกไม้เจ็ดธาตุตามองค์ประกอบฉีของพวกเขา สามารถใช้เป็นส่วนผสมข้างเคียงในการปรุงยาเพื่อเพิ่มอัตราความสำเร็จในการปรุงยานั้นได้ถึง 40%]

[ผลข้างเคียง: ระวัง! หากผู้บริโภคกินกลีบของดอกไม้เจ็ดธาตุตรงข้ามกับองค์ประกอบฉีของพวกเขา มันอาจทำให้การฝึกฝนของพวกเขาวุ่นวาย หรือทำให้ผู้บริโภคพิการได้! จงใช้อย่างระมัดระวัง!]

‘ดอกไม้นี้โดยพื้นฐานแล้วเป็นไพ่ตายของนักเล่นแร่แปรธาตุในการปรุงยาอันล้ำค่า! เพิ่มอัตราความสำเร็จ 40%! นั่นเป็นจำนวนที่มาก! แม้ว่ามันจะไร้ประโยชน์สำหรับฉัน แต่ฉันอยากจะนำมันทั้งหมดไปมากกว่าปล่อยให้ผู้อาวุโสหลินใช้มันปรุงยาของเขา!’

เธอกวาด [ดอกไม้ธาตุทั้งเจ็ด] ทั้งหมดอีกครั้ง และยัดมันทั้งหมดลงในกระเป๋าอวกาศของเธอ!

สำหรับ [หญ้าดาวเจ็ดสี] เธอรู้อยู่แล้วเพราะได้ลองใช้ประสิทธิภาพของมันมาก่อน และรู้ดีว่าสิ่งเหล่านี้มีค่าเพียงใด เธอดึงมันทั้งหมด และเก็บไว้ในกระเป๋าอวกาศ ในขณะที่เธอยังคงน้ำลายไหล

อันสุดท้ายคือเห็ดคริสตัลที่อยู่ใต้หินสีขาวขนาดยักษ์

อย่างไรก็ตาม เมื่อถังลี่เสวี่ยพยายามสแกนมันด้วยทักษะของเธอ…

[ ???????? เห็ด]

[การใช้งาน: ????????]

‘อะไรกันเนี่ย! ระบบ…ถ้าคุณไม่รู้ก็ไม่ต้องแสดงก็ได้! จำเป็นต้องใส่ ‘?’ มากมายขนาดนั้นลงในคำอธิบายด้วยหรอ… โอ้ พระเจ้า! ฉัน… ฉันคงฝันไปใช่มั้ย! บ้าไปแล้ว! ฉันไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ!’

สิ่งที่ทำให้ถังลี่เสวี่ยตกตะลึงไม่ใช่เห็ดคริสตัล แต่เป็นหินสีขาวขนาดยักษ์

[คุณได้รับ คริสตัลอัญมณีดวงจันทร์!]

คริสตัลอัญมณีดวงจันทร์!!!

และมันก็ใหญ่มาก !!!

เธอคิดว่าจะต้องค้นหาจากทั่วทุกมุมโลกเพื่อค้นหามัน!

ใครจะรู้ว่าเธอบังเอิญเจอมันในตอนนี้ เช่นเดียวกับที่คุณต้องการเงินและบังเอิญเจอลอตเตอรีที่ถูกรางวัลหนึ่งล้านเหรียญระหว่างทาง!

‘โอ้ พระเจ้า นี่มันจริงๆใช่ไหม… ขอบคุณมาก! ในที่สุดสวรรค์ก็เปิดตา! แน่นอน มันจะดีกว่าถ้าคุณสามารถให้สิ่งของศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถทำให้ฉันกลายเป็นเทพได้โดยตรงมากกว่าสิ่งนี้…’

ถังลี่เสวี่ยได้เก็บคริสตัลอัญมณีดวงจันทร์ขนาดยักษ์พร้อมกับเห็ดคริสตัลหลายอันไว้ในกระเป๋าอวกาศของเธอด้วย เพราะตอนนี้เธอไม่สามารถใช้มันได้

ด้วยเหตุนี้พืชเกือบทั้งหมดในบริเวณแกนกลางของสวนสมุนไพรจึงเข้าไปในพื้นที่กระเป๋าของเธอแล้ว!

ถังลี่เสวี่ยยังคงจ้องไปที่ต้นโพธิสีทองสามต้นซึ่งเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ เธออยากจะขุดต้นไม้ และเก็บมันไว้ด้วยจริงๆ แต่น่าเสียดายที่เธอจะใช้เวลามากเกินไปในการขุดมันใน ขณะที่เธอกำลังเร่งรีบอยู่ในตอนนี้!

‘เฮ้อ… ยังไงก็ตาม… ฉันต้องรีบแล้ว! ฉันไม่มีเวลาแล้ว! เปลวไฟสีน้ำเงินเข้มของฉันน่าจะสร้างความโกลาหลได้แล้ว และเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนทั้งหมดน่าจะยุ่งมากที่จะดับไฟของฉันตอนนี้! นี่เป็นโอกาสของฉันที่จะแอบเข้าไปในห้องเก็บยาอีกครั้ง และฆ่าสุนัขที่น่ารำคาญเหล่านั้นทั้งหมดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะที่เจ้าหน้าที่ลาดตระเวนทั้งหมดยุ่งเกินกว่าจะสนใจ! และหลังจากนั้น…. ฮี่ฮี่ฮี่… มีอะไรอีกมั้ยน้า’

หลังจากพักผ่อนเพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่งของเธอ ถังลี่เสวี่ยก็รีบกลับไปที่ทางเข้าสวนสมุนไพรตามเส้นทางก่อนหน้าของเธอเมื่อเธอมาที่นี่!

เธอจึงอ้อมไปบ้างเพราะไม่อยากเจอต้นไม้โบราณยักษ์ขนาดมหึมา!

เมื่อถังลี่เสวี่ยกลับมาที่ทางเข้าสวนสมุนไพร เธอมองเห็นฝูงชนเจ้าหน้าที่ลาดตระเวน และสาวกในชุดคลุมสีฟ้าพยายามดับเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มของเธอ

‘จริงเหรอ… เปลวไฟมันดับยากขนาดนั้นเลยหรอ?! จำเป็นต้องรวบรวมคนจำนวนมากเพียงเพื่อดับไฟจริงหรือเนี่ย? พวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากฉันเพื่อดับไฟทั้งหมดหรือไม่นะ? แต่ขอโทษทีเพื่อน ตอนนี้ฉันไม่ว่าง! มีอีกห้องหนึ่งที่ฉันต้องไปจัดการ! โชคดีเพื่อน! หึหึ…’

อันที่จริงมันไม่ใช่ความผิดของพวกเขาที่พวกเขาไม่สามารถดับเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มเหล่านั้นได้ เนื่องจากการฝึกฝนทั้งหมดของพวกเขายังอยู่ในขั้นการควบแน่นฉีระดับต่ำ

ระบบในนิกายปีศาจอสูรก็เหมือนกับนิกายอื่น ๆ สาวกทุกคนต้องทำภารกิจทุกเดือน และพวกเขาจะได้รับคะแนนสมทบทุกครั้งที่ทำภารกิจสำเร็จ

คะแนนสมทบถูกใช้เป็นสกุลเงินในนิกาย สามารถใช้ซื้อทรัพยากรการฝึกฝน ใช้พื้นที่ฝึกฝน หรือซื้อศิลปะการต่อสู้ได้

ดังนั้นสาวกที่แข็งแกร่งส่วนใหญ่ในนิกายปีศาจอสูรจึงมักเลือกที่จะออกไปทำภารกิจบางอย่างแทนที่จะอยู่เฉยๆภายในนิกาย

กล่าวอีกนัยหนึ่งมีเพียงสาวกภายในที่อ่อนแอเท่านั้นที่เพิ่งพัฒนาจากขั้นการชำระร่างกายไปยังขั้นการควบแน่นของพลังฉีเท่านั้นที่จะอยู่ในนิกาย!

สำหรับสาวกภายนอกของขั้นการชำระร่างกาย นิกายใช้พวกเขาเป็นเพียงคนงานแปลก ๆ และพวกเขาไม่เคยเข้าสู่ระดับที่สูงขึ้นเลย

นั่นคือเหตุผลที่พวกเขามักจะทำสิ่งที่พวกเขาต้องการ เช่น การข่มขืน และปล้นกัน แต่ไม่มีผู้อาวุโสคนไหนสนใจสิ่งที่พวกเขาทำ ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้เริ่มฆ่ากัน แม้ว่าพวกเขาจะเริ่มฆ่ากันเอง ผู้อาวุโสก็จะโกรธเพียงเพราะเลือดและศพของพวกเขาจะทำให้พื้นที่นิกายเป็นมลทิน ไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสใส่ใจเกี่ยวกับชีวิตและความตายของพวกเขาจริงๆ

ในนิกายที่สูงขึ้น สาวกภายนอกของขั้นการชำระร่างกายจะไม่มีความจำเป็นอะไร

สาวกภายในของขั้นการควบแน่นของพลังฉี มีค่าควรแก่การบำรุงเลี้ยง แต่ไม่มากนัก

สาวกหลักของขั้นการฝังเข็มเป็นอัจฉริยะที่แท้จริง! พวกเขาใช้ความพยายามและทรัพยากรส่วนใหญ่ในการเลี้ยงดูคนเหล่านี้! และมักจะเลือกโดยผู้อาวุโส และรับผู้อาวุโสเป็นเจ้านาย จากนั้นผู้อาวุโสจะใช้ความพยายาม และความสนใจทั้งหมดของพวกเขาในการสอนและฝึกฝนสาวกหลัก

น่าเสียดาย เนื่องจากถังลี่เสวี่ยไม่เคยเห็นอัจฉริยะที่แท้จริงเหล่านี้ ดังนั้นเธอจึงเริ่มคิดว่าสาวกภายในของขั้นการควบแน่นพลังฉีเป็นศิษย์มาตรฐานที่แท้จริงของนิกายปีศาจอสูร

…..

…

.

ที่พักของโม่ ชองหลิน

ภายในห้องของโม่ ชองหลิน…

ปัง~~!

หัวหน้าเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนถูกเหวี่ยงถอยหลังไปหลายเมตรแล้วชนเข้ากับประตูจนพังยับเยิน! ร่างกายเขากระเด็นไปเหมือนกระสุน และกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรง ร่างของเข้าฝังเข้าไปในกำแพง กระดูกของเขาหลายชิ้นแทบจะแหลกเป็นฝุ่นภายใต้ฝ่ามือของโม่ ชองหลิน

โม่ ชองหลินเดินออกจากห้องของเขาอย่างผ่อนคลาย แต่รัศมีอันตรายที่ออกมาจากร่างกายอ้วนของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนที่อยู่ใกล้เขาตัวสั่นด้วยความกลัว

“พวกไร้ประโยชน์! แกจะมีประโยชน์อะไร ถ้าแกไม่สามารถปกป้องที่อยู่อาศัยได้ และยังมีคนจำนวนมากภายใต้คำสั่งอยู่! แค่ดับเปลวไฟยังทำกันไม่ได้อีกหรอไง!“ ใบหน้าของโม่ ชองหลินเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดขณะที่เขาตะโกนใส่หัวหน้าเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนอย่างโกรธจัด

“แค่ก… แค่ก… ผู้อาวุโส… มัน… มันไม่ใช่… เปลวไฟปกติ… สีคือ… สีน้ำเงินเข้ม… และ…” หัวหน้าเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนพยายามปกป้องตัวเอง และอธิบายในขณะที่เลือดสดไหลออกมาจากปากของเขา

“เดี๋ยวนะ พูดว่าอะไรนะ! สีของเปลวไฟเป็นสีน้ำเงินเข้ม!?” การแสดงออกของโม่ ชองหลินเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้น เมื่อได้ยินเช่นนั้นและเขาก็ถามอีกครั้ง

ไม่มีใครรู้จริงๆ ว่าเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มคืออะไร นอกจากโม่ ชองหลิน เนื่องจากโม่ ชองหลินเป็นคนที่จับเปลวไฟแห่งความภาคภูมิใจด้วยมือของเขาเองมาก่อน!