เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก (Reincarnated As a Fox With System) - ตอนที่ 89
อาการของเสี่ยวเฮยไม่ได้ดีไปกว่ากิ้งก่าปีกตาแดง
แม้ว่าเสาสีแดงเข้มที่เข้มข้นของปืนใหญ่วิญญาณไม่ได้กระทบเขาโดยตรง แต่พลังทำลายล้างของมันก็ยังเพียงพอที่จะเป็นอันตรายต่อคนที่อยู่ใกล้ๆ ได้
ทันทีที่เสาสีแดงเข้มเกือบชนกับกิ้งก่าปีกตาแดง เสี่ยวเฮยก็กอดร่างเล็ก ๆ ของถังลี่เสวี่ยอย่างรวดเร็ว และใช้หลังของเขาปกป้องเธอจากพลังทำลายล้างของมัน
‘เสี่ยวเฮย!’ ถังลี่เสวี่ยตะโกนเต็มไปด้วยความกังวลในใจ
ความร้อนแรงที่ออกมาจากมันควรจะย่างหลังของเสี่ยวเฮยพร้อมกับแขนขวาของเขา แต่โชคดีที่เขาได้รับการช่วยเหลือจาก [ตุ๊กตาทดแทน] ของถังลี่เสวี่ยอีกครั้ง
ด้านขวาของ [ตุ๊กตาตัวแทน] ที่ถังลี่เสวี่ยใช้ปกป้องเสี่ยวเฮยได้แตกเป็นเสี่ยง เหลือเพียงด้านซ้าย ดังนั้นเพียงครึ่งหนึ่งของ [ตุ๊กตาตัวแทน] ของเสี่ยวเฮยยังคงไม่บุบสลาย
นี่เป็นครั้งแรกที่เสี่ยวเฮย และถังลี่เสวี่ยเห็นว่าปืนใหญ่วิญญาณทรงพลังเพียงใด และทั้งสองคนก็ตกตะลึงกับมัน
ถังลี่เสวี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นเสี่ยวเฮยไม่ได้รับอันตราย แต่เธอก็รู้สึกผิดเล็กน้อยต่อมังกรปลอมเนื่องจากเธอไม่ได้ใช้ [ตุ๊กตาตัวแทน] เพื่อปกป้องมัน แต่เธอมีเพียงสองตัวเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงสามารถใช้มันเพื่อปกป้องตัวเองได้เท่านั้น และเป้าหมายภารกิจของเธอ คือ เสี่ยวเฮย
“บัดซบ! เฮ้ย…! คุณคือผู้นำของนิกายคนปัจจุบันใช่ไหม! ถ้านิกายของคุณมีพลังอำนาจขนาดนั้น ทำไมมันไม่อยู่ในมือคุณล่ะ! อึ๋ย! คุณนี่มันไร้ประโยชน์จริงๆ! … ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไมคุณปู่ที่เน่าเฟะของคุณจึงเลือกเจ้าอ้วนคนนั้นเป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของเขา!” กิ้งก่าปีกตาแดงถามเสี่ยวเฮยด้วยน้ำเสียงโกรธ
สีหน้าของเสี่ยวเฮยแย่ลงทันทีเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่กิ้งก่าปีกตาแดงพูด
“ท่าน ได้โปรดระงับความโกรธไว้ก่อน นี่ไม่ใช่เวลาที่เราจะทะเลาะกันใช่ไหม?” เสี่ยวเฮยได้ตอบกลับ
กิ้งก่ามีปีกตาแดงกางปีกกว้างกลับไป และกระพือสองสามครั้งเพื่อเพิ่มความเร็ว
อันที่จริงหากกิ้งก่าปีกตาแดงไม่พับปีกของมันให้ทันเวลาก่อนที่เสาสีแดงเข้มนั้นจะกระทบไหล่ขวาของเขา มันอาจจะไม่เพียงแต่เนื้อที่ไหล่ขวาเท่านั้น แต่ยังทำลายปีกขวาของมันด้วย
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ากิ้งก่าปีกตาแดงจะทำอะไร ก็ยังไม่สามารถหนีจากเรือรบเหล็กของโม่ชองหลินได้
เห็นได้ชัดว่าเรือรบเหล็กมีความเร็วที่เหนือกว่ากิ้งก่าปีกตาแดง!
“มันไม่สามารถดำเนินต่อไปเช่นนี้ได้! ปืนใหญ่วิญญาณทุกลำสามารถยิงได้ทุกๆ 10 นาที! เราโชคดีที่พวกเขาพลาดนัดแรก แต่ฉันรู้สึกได้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขายิงปืนใหญ่วิญญาณนั้น! นัดที่สองของพวกเขาน่าจะแม่นยำขึ้น 50%! เราเสร็จพวกมันแน่ถ้าปล่อยให้ยิงเราอีกครั้ง!” กิ้งก่าปีกตาแดงตะโกนบอกเสี่ยวเฮย มันต้องการให้เสี่ยวเฮยคิดแผนบางอย่างเช่นกันเพราะเห็นได้ชัดว่าสองหัวดีกว่าหัวเดียว
“ต้องใช้หินวิญญาณกี่ก้อนเพื่อยิงสิ่งนั้น?” เสี่ยวเฮยถามกิ้งก่าปีกตาแดง
“ปืนใหญ่วิญญาณทุกลำต้องใช้หินวิญญาณในปริมาณที่แตกต่างกันเพื่อยิง ยิ่งกระสุนมีพลังมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องใช้หินวิญญาณมากขึ้นเท่านั้น ฉันไม่ทราบแน่ชัด แต่ด้วยพลังทำลายล้างของมัน มันจะต้องมีอย่างน้อย 10 ก้อน ของหินวิญญาณระดับกลาง!” กิ้งก่าปีกตาแดงอธิบายสั้นๆ
“หินวิญญาณระดับกลาง 10 ก้อน! ถ้าอย่างนั้นฉันคิดว่าพวกเขาคงไม่ยิงเป็นครั้งที่สอง…” เสี่ยวเฮยอ้าปากค้างด้วยความตกใจ แต่เขารีบเคลียร์ใจและตอบ
เสี่ยวเฮยรู้ดีว่างบประมาณของนิกายของเขา การเผาหินวิญญาณระดับกลาง 10 ก้อนในนัดเดียวนั้นมากเกินไปสำหรับลุงของเขา แต่เขาต้องทำเพราะเขาต้องการลองใช้พลังของปืนใหญ่วิญญาณนั้นและตรวจสอบว่ามันใช้งานได้จริงหรือไม่
แต่ช็อตเดียวนั้นควรเป็นขีดจำกัดของเขา แม้ว่าเขาจะยิงได้สองครั้งจริงๆ เขาก็จะเก็บลูกที่สองไว้ในช่วงจังหวะวิกฤติได้อย่างแน่นอน!
หินวิญญาณระดับกลาง 10 ก้อน เท่ากับ 10,000 หินวิญญาณระดับต่ำ! มันเหมือนกับนำงบประมาณทั้งหมดของนิกายปีศาจอสูรเป็นเวลา 10 ปีออกมาใช้!
กิ้งก่าปีกตาแดงพ่นเสียงดูถูกเหยียดหยามและเยาะเย้ยเสี่ยวเฮยอีกครั้ง
“เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลุงของเจ้ามีสิ่งใหญ่โตในครอบครองของเขา! เจ้าจะรู้ได้อย่างไรว่าเขามีหินวิญญาณระดับกลางจำนวนไม่มากในกระเป๋าของเขา?”
กิ้งก่าปีกตาแดงต้องการเยาะเย้ยเสี่ยวเฮยอีกครั้ง แต่ก่อนที่มันจะทำอย่างนั้น เรือรบเหล็กของโม่ชองหลินก็ตามทันพวกเขาแล้ว อันที่จริงมันบินอยู่เหนือกิ้งก่าปีกตาแดงแล้ว
โม่ชองหลินและผู้อาวุโสหลายคนกระโดดลงจากดาดฟ้าเรือรบเหล็ก!
กิ้งก่าปีกตาแดง: ‘?!’
เสี่ยวเฮย: ‘?!’
กิ้งก่าปีกตาแดงเปลี่ยนทิศทางการบินของมันอย่างเร็ว มันเอียงร่างยักษ์ไปทางด้านซ้าย พยายามหลบ โม่ชองหลินและผู้คนของเขา มันไม่ต้องการให้พวกมันลงมาบนหลังของมัน!
โม่ชองหลินและเหล่าผู้อาวุโสรีบหยิบสิ่งของสองชิ้นออกจากวงแหวนอวกาศของพวกเขา ดาบบิน และตะขอที่ถูกล่ามโซ่
พวกเขาขว้างดาบที่บินได้และใช้เป็นฐานตั้ง พวกเขายังเหวี่ยงตะขอที่ถูกล่ามโซ่ไปทางกิ้งก่าปีกตาแดง!
ตะขอที่ถูกล่ามโซ่ของพวกมันสามารถจับเกล็ดแข็งของกิ้งก่าปีกตาแดงได้!
โฮ่กกกกก~~!!!
กิ้งก่าปีกตาแดงคำรามอย่างโกรธจัด และเหวี่ยงร่างยักษ์ของเขาขึ้นไปในอากาศอย่างรวดเร็ว พยายามเหวี่ยงโม่ชองหลินและผู้คนของเขาออกไปด้วยแรงเหวี่ยงหนีศูนย์กลาง!
โชคดีที่เสี่ยวเฮยรีบลงมา และจับหลังกิ้งก่าปีกตาแดงไว้แน่น ในขณะที่เขาได้ยินเสียงคำรามโกรธของมัน
ผู้อาวุโสของโม่ชองหลินหลายคนกระเด็นออกไป เพราะพวกเขาไม่มีเวลามากพอที่จะจับตะขอที่ถูกล่ามไว้ได้อย่างเหมาะสม
“ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน! เพียงแค่รักษาตำแหน่งในตอนนี้ของพวกคุณไว้ให้ดี! อีกไม่นานพวกมันก็เหนื่อยเอง!” โม่ชองหลินสั่งคนของเขาอย่างใจเย็น
คำสั่งของโม่ชองหลินไม่ผิดเลย
ไม่นานหลังจากที่เขาพูดออกไป กิ้งก่าปีกตาแดงก็รู้สึกวิงเวียนและเหนื่อยเล็กน้อย เนื่องจากพลังงานที่มีชีวิตชีวาของมันยังไม่ฟื้นตัว ดังนั้นมันจึงสามารถใช้ความแข็งแกร่งทางกายภาพของมันได้ในตอนนี้เท่านั้น!
“บัดซบ! ถ้าเพียงแต่ฉันสามารถใช้เปลวไฟได้ในตอนนี้ ฉันก็จะทำให้พวกมันทั้งหมดพร้อมกับของเล่นเหล็กของพวกเขากลายเป็นฝุ่นไปแล้ว!” กิ้งก่าปีกตาแดงพึมพำกับตัวเอง แน่นอนว่ามันไม่ได้พูดออกมาดังๆ เพราะไม่ต้องการให้โม่ชองหลินและคนของเขารู้จุดอ่อนของตัวเอง
“ผู้อาวุโส ผู้อาวุโส… อ๊ะ… เราอยู่ในตำแหน่งนี้แล้ว!” มีเสียงออกมาจากเครื่องรางสื่อสารของ โม่ชองหลินในหน้าอกของเขา
ริมฝีปากของโม่ชองหลินโค้งขึ้นสร้างรอยยิ้มที่โหดร้ายบนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาตอบว่า
“อยู่ในตำแหน่งของผู้สังหารเอาไว้ก่อน! ฉันอยากเห็นว่าสัตว์ร้ายตัวนี้แข็งแกร่งแค่ไหน!”
“ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องลืมตาแล้ว… ไปเสียเถิดงูหลามสายฟ้าเขาคู่!” โม่ชองหลินตะโกนขณะที่งูสีม่วงยักษ์ค่อยๆปรากฏขึ้นเหนือเขา
งูสีม่วงยักษ์มีเขาสีดำแหลมคู่หนึ่งอยู่บนหัว และทั้งตัวของมันถูกปกคลุมด้วยสายฟ้าสีม่วงหนาแน่น
“จิตวิญญาณนักสู้อันดับที่หก! เป็นไปได้อย่างไร! จิตวิญญาณการต่อสู้ของลุงของฉันควรอยู่ที่อันดับสองเท่านั้น!” เสี่ยวเฮยเบิกตากว้างด้วยความตกใจและตะโกนด้วยความไม่เชื่อ
จิตวิญญาณการต่อสู้ของเสี่ยวเฮย นั้นอยู่ในระดับที่เจ็ด! นั่นคือเหตุผลที่เขาเรียกอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ ในขณะที่จิตวิญญาณการต่อสู้ของบิดาผู้ล่วงลับอยู่ในอันดับที่หก
กล่าวอีกนัยหนึ่งโม่ชองหลินมีจิตวิญญาณการต่อสู้ในระดับเดียวกับพ่อของเขา ซึ่งเป็นอัจฉริยะก่อนหน้านี้!
แม้แต่ถังลี่เสวี่ยก็เริ่มขมวดคิ้วเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเสี่ยวเฮย
‘ลุงอ้วนนี่ช่างวุ่นวายเสียจริง! ตามคำแนะนำของฉันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ผู้คนในโลกนี้จะพัฒนาจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขา ดังนั้นเขาทำอย่างไร! เฮ้อ…’
งูหลามสายฟ้าเขาคู่ของโม่ชองหลินกระโจนเข้าหากิ้งก่าปีกตาแดงอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า และกัดหางที่เต็มไปด้วยเกล็ดหนา!
บู้~~!!!
งูหลามสายฟ้าเขาคู่ใช้สายฟ้าสีม่วงหนาแน่นของเขาเพื่อฆ่ากิ้งก่าปีกตาแดงด้วยไฟฟ้า!
ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ในด้านของโม่ชองหลินก็เรียกจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาออกมา แต่รูปแบบและอันดับของพวกเขาต่ำกว่าโม่ชองหลิน จิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาอยู่ในอันดับที่สี่หรือห้าเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถเปลี่ยนเป็นอาวุธแทนที่จะใช้มันเพื่อต่อสู้โดยตรงอย่างโม่ชองหลิน
น่าเสียดายสำหรับโม่ชองหลินเกล็ดของกิ้งก่าปีกตาแดงหนาเกินไป และพลังป้องกันของมันก็สูงเกินไป!
อันที่จริงกิ้งก่าปีกตาแดงไม่รู้สึกคันแม้แต่น้อยหลังจากได้รับการโจมตีของงูหลามสายฟ้าเขาคู่!
มันไม่ได้เพียงแต่พูดไปเท่านั้น เมื่อตอนที่มันบอกถังลี่เสวี่ยว่ามีเพียงผู้ฝึกฝนขั้นเริ่มตั้งจิตวิญญาณเท่านั้นที่สามารถทำร้ายมันได้
กิ้งก่าปีกตาแดงเหวี่ยงหางไปข้างหน้า ในขณะที่มันหมุนร่างยักษ์และโบกกรงเล็บยักษ์ที่แหลมคมไปทางงูหลามสายฟ้าเขาคู่
โม่ชองหลินขมวดคิ้ว แต่แน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยให้จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาถูกกรงเล็บอันแหลมคมของกิ้งก่าปีกตาแดงฉีกเป็นชิ้น ๆ ดังนั้นเขาจึงตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว
“อาวุธ ดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วง!”
ร่างของงูหลามสายฟ้าเขาคู่กลายเป็นสายฟ้าสีม่วงหนาแน่นและบินกลับไปหาโม่ชองหลินก่อนที่กิ้งก่าปีกตาแดงจะโจมตีมัน!
ร่างงูสีม่วงขนาดยักษ์กลายเป็นง้าวสีม่วงยาว!
“มันไม่ได้ผล มันมีการป้องกันที่แข็งแกร่ง! เปลี่ยนไปใช้แผน B กันเถอะ! ผู้สังหารคุณยังคงอยู่ในตำแหน่งของคุณหรือไม่!” โม่ชองหลินจับตะขอที่ถูกล่ามโซ่ไว้แน่นด้วยมือขวาขณะที่ถือดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงในมือซ้าย
“ใช่ เรายังอยู่ในตำแหน่ง! ‘นั่น’ ก็เปิดใช้งานแล้ว! แผน B พร้อมแล้ว!” ยันต์สื่อสารของ โม่ชองหลินตอบกลับ
“ดี!” โม่ชองหลินส่งสัญญาณให้ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ อยู่ข้างเขาด้วยแสงสะท้อนแ ละพวกเขาก็พยักหน้ากลับมาหาเขา
เสี่ยวเฮยสังเกตว่าโม่ชองหลินและคนของเขาได้เปลี่ยนแผน และแน่นอนว่ามันคงจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีนัก ดังนั้นเขาจึงเรียกดอกบัวโลหิตเก้ากลีบออกมาอย่างรวดเร็ว และเปลี่ยนรูปแบบเป็นดาบสีเลือด!
