เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ - บทที่ 1076 ความคิดของเถียนเสี่ยวเหอ

บทที่ 1076 ความคิดของเถียนเสี่ยวเหอ

บทที่ 1076 ความคิดของเถียนเสี่ยวเหอ

เถียนเสี่ยวเหอมีนิสัยที่เป็นเอกลักษณ์คือ คิดปุ๊บทำปั๊บ

ตั้งแต่เซี่ยหนานเดินทางมาหนานหลิ่ง สาวเจ้าจึงเทียวไปเยี่ยมบ้านพ่อแม่สามีบ่อยขึ้นเพื่อแสวงหาผลประโยชน์

แต่ไม่ได้มาคนเดียวนะ พาลูกมาด้วย

ตอนแรกเถียนเสี่ยวเหอจะแอบบอกกลาย ๆ เพื่อให้เซี่ยหนานยกผลประโยชน์ให้

แต่ซูเสี่ยวเฉ่าทนไม่ไหว เลยเอาของเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเงินให้หลานชายแทน

ซึ่งฝ่ายพี่สะใภ้มีหรือจะพอใจ

ของพวกนั้นมันมาจากซูเสี่ยวเฉ่าไม่ใช่จากเซี่ยหนานเสียหน่อย จึงยิ่งไม่เต็มใจจะได้รับเท่าไร

ต่อมาก็เริ่มพูดแล้วว่าการเลี้ยงดูซูเสี่ยวเฉ่าลำบากไม่น้อย

ว่าตรง ๆ คือ จ่ายค่าขอบคุณมาสิ

แล้วยิ่งใกล้วันงานเมื่อไร เถียนเสี่ยวเหอยิ่งวิตกจริต

เธอมาสามครั้งต่อวันเพื่อมาคุยกับเซี่ยหนานโดยเฉพาะ

ในเมื่อเลี้ยงลูกคุณมา ก็ควรให้เงินเธอสิ

แต่รอบนี้โดนแม่สามีไล่ตะเพิด

แต่กระทำนี้ไม่ได้หยุดความหน้าด้านเท่าไร รอบหน้าเดี๋ยวเจอกัน

เซี่ยหนานเข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายจะสื่อ

ทีแรกคิดให้เงินเพื่อตัดปัญหา

แต่จูหลานฮวาห้ามเอาไว้

“น้องใหญ่ ฉันเลี้ยงเสี่ยวเฉ่ามานะ ทำไมต้องให้เงินเถียนเสี่ยวเหอมันด้วยล่ะ? อย่าไปยุ่งกับมันเลย เดี๋ยวหลังปีใหม่เราก็กลับแล้ว”

เพราะคิดว่าฝ่ายนั้นไม่มีปัญญาตามมาขอเงินยันเมืองหลวงหรอก

ทีแรกจะอยู่ต่อแต่ตอนนี้ไม่อยากอยู่แล้วจริง ๆ เพราะลูกสะใภ้เอาแต่สร้างปัญหาให้

ในเมื่อมีชีวิตที่สงบสุขได้ ใครจะไปอยากอยู่ให้คนอื่นมาสร้างเรื่องกันล่ะ

“พี่ใหญ่ เสี่ยวเฉ่ากำลังจะแต่งงานนะคะ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาเราจะเสียหน้าเอานะ!”

เซี่ยหนานคิดถึงเรื่องงานแต่งลูก ถ้าเถียนเสี่ยวเหอเอาแต่เป็นแบบนี้ก็นึกกลัวว่าอีกฝ่ายจะสร้างเรื่องอะไรในวันงานอีก แบบนั้นคงดูไม่ดีแน่

จูหลานฮวาคิดเช่นกัน

ไม่อย่างนั้น หลายวันมานี้คงจัดการลูกสะใภ้ไปแล้วละ

เกรงว่าลูกจะดูไม่ดีถ้าเกิดปัญหาในวันสำคัญ

เพราะฝ่ายนั้นคาดเดาไม่ได้เลย

ถ้าตามใจครั้งหนึ่งแล้วจะเคยตัว

“ถ้าเถียนเสี่ยวเหอกล้าสร้างปัญหาละก็ อย่ามาโทษแม่สามีแบบฉันแล้วกัน”

เธอคิดว่าไม่ใช่แค่ปัญหาสะใภ้หรอก

น่าจะมีปัญหาตั้งแต่ตนที่เป็นแม่สามีเลย

ตั้งแต่เถียนเสี่ยวเหอแต่งเข้ามา เจ้าตัวสร้างวีรกรรมไว้เยอะมาก จึงจัดการยากกว่าจางไฉ่อวิ๋นเสียอีก

และเพื่อความสามัคคี เลยตามใจอีกฝ่ายนิดหน่อย

แต่มันดันทำให้เจ้าตัวเหิมเกริมเนี่ยสิ

ถ้าจัดการตั้งแต่คราวแรกคงไม่มีเรื่องแบบนี้หรอก

จะทำตอนนี้ก็สายเกินไป ผู้หญิงคนนั้นบิดเบี้ยวไปตั้งนานแล้ว แก้สันดานไม่ได้หรอก

ขนาดสามีมันยังเป็นไปกับเขาด้วย วัน ๆ เอาแต่วางแผนนู่นนี่ ไม่คิดหาอะไรทำเพื่อชีวิตที่ดีบ้าง

ดีใจจริง ๆ ที่แยกครอบครัวออกมา

หลังจากนี้ดูแลตัวเองซะ

ตนไม่ได้หวังจะให้ลูกชายมาดูแลอยู่แล้ว ฝ่ายลูกก็ไม่คิดมาเหมือนกันนั่นละ

ซูเสี่ยวเฉ่าเห็นสภาพพี่สะใภ้แล้ว ใช่ว่าจะไม่เหนื่อยใจ

แต่เพราะเห็นว่าตัวเองกำลังจะแต่งงานจึงจำทนต่อไปเท่านั้น

มันเป็นวันสำคัญ คงรู้สึกอึดอัดไม่น้อยหากคนแบบนั้นเอาแต่สร้างเรื่องไม่หยุดหย่อน

โชคดีที่ได้ซูซานกงปลอบใจ เลยรู้สึกดีขึ้นมาก

ในวันที่ 25 เดือน 12 คุณปู่ซูพาทุกคนในตระกูลไปบ้านซูฉางจิ่ว

นี่เป็นของหมั้นล่วงหน้า

ซูซานกงมาพร้อมกับกระเป๋าที่เต็มไปด้วยข้าวของสำหรับหญิงสาว

มีเสื้อผ้าสำหรับใส่ในงานแต่ง เสื้อผ้าหลังงานแต่ง แม้กระทั่งเสื้อผ้าสำหรับใส่ในวันคารวะพ่อแม่ฝ่ายหญิงด้วย

ชาวบ้านที่เฝ้ารอความคึกคักต่างเข้ามาดู

แค่เห็นก็รู้แล้วว่าชายหนุ่มให้ความสำคัญกับหญิงสาวมากแค่ไหน

นอกจากเสื้อผ้า รองเท้า และหมวกที่เป็นของคุณภาพแล้ว ยังมีเครื่องประดับสำหรับเธอโดยเฉพาะด้วย

เมื่อซูซานกงหยิบกล่องสีแดงสดใส และหยิบสร้อยคอทองคำกับต่างหูทองคำออกมา ทุกคนต่างก็ตื่นตาตื่นใจ

ปากบอกว่าซื้อนะ แต่คนในตระกูลซูรู้ว่าหวังเซียงฮวาเลือกมาจากเครื่องประดับที่ตัวเองมี

สะใภ้ใหญ่มีลูกชายสามคน คนโตแต่งงานแล้ว คนที่สองกำลังจะแต่ง เหลือแค่คนสามเท่านั้น

เราเห็นสถานการณ์ดีขึ้น เลยเอาเครื่องประดับที่ไม่เด่นสะดุดตามาเป็นหน้าเป็นตาลูกชาย

แล้วก็ได้ผลจริง ๆ

ชาวบ้านทอดถอนใจ

หลายปีที่ผ่านมา เวลาแต่งสะใภ้เข้ามา เราจะซื้อเสื้อผ้าให้เธอสองชุด แค่นี้ก็ถือว่าเป็นทางการแล้วนะ แล้วเครื่องประดับมาตั้งแต่เมื่อไร?

ชาวบ้านล้วนพากันอิจฉา

แต่เรารู้ว่าตระกูลซูมีชีวิตที่ดีขนาดไหนตอนไปอยู่เมืองหลวง

ซูซานกงเองก็เป็นคนเอาการเอางาน และมากความสามารถ ถึงได้มอบเครื่องประดับทองคำให้แก่เจ้าสาวได้

บางคนเห็นแล้วอยากเข้าไปแย่งเป็นของตัวเองนัก

ทองคำเชียวนะ ถึงจะเส้นบาง ๆ ต่างหูอันน้อยหนึ่ง แต่ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหนก็ยังถือว่าเป็นทองอยู่ดี

แล้วคนนั้นคือใครล่ะ?

เถียนเสี่ยวเหอไง

คนอื่นเห็นแค่รู้สึกอิจฉา แต่ไม่ได้มีใจจะแย่งมาแบบผู้หญิงคนนี้หรอกนะ

ไม่รู้สมองดีเกินหรือกลัวไม่ได้ใช้งานเลยคิดแผนการอีกแล้ว

ไม่ว่าจะสมควรได้รับหรือไม่ แต่ตนต้องได้

ซึ่งของหมั้นของซูเสี่ยวเฉ่าก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเถียนเสี่ยวเหอสักนิด

แต่เจ้าตัวกลับมองว่า ในฐานะพี่สะใภ้แล้วควรจะได้สิ

ตอนนี้หญิงสาวตื่นเต้นมาก แต่ทุกคนกำลังมองกันอยู่จึงไม่กล้าเข้าไปฉก

และตนจะไม่ล้มเลิกความคิดแน่

ซูเสี่ยวเถียนอยู่กับปู่ย่า เด็กสาวเห็นแววตาคู่นั้น

เรียวคิ้วพลันขมวดมุ่น

เถียนเสี่ยวเหอจะสร้างเรื่องอีกแล้ว!

น่ารำคาญจริง ๆ

ดีนะที่พี่เสี่ยวเฉ่าไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ไม่อย่างนั้นสลัดผู้หญิงคนนี้ไม่หลุดแน่

ต้องเตือนพี่เขาแล้วว่าเถียนเสี่ยวเหอมีเจตนาไม่ดี

คนอื่นไม่ได้สนใจ บ้างชื่นชมว่าซูเสี่ยวเฉ่าโชคดี บ้างชื่นชมว่าตระกูลทรัพย์สมบัติมั่งคั่งอะไรทำนองนั้น

ส่วนซูเสี่ยวเฉ่าและซูซานกงกำลังมองตากัน

—————————————————————–