เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ - บทที่ 1151 ได้พี่สะใภ้สี่ก็ดีนะ

บทที่ 1151 ได้พี่สะใภ้สี่ก็ดีนะ

ถึงจะชอบอาหารจีน แต่เธอไม่ชอบอาหารจำพวกหมั่นโถว

แต่วันนี้ทางโรงงานทำให้เธอรู้สึกดี จึงยอมกินของที่ไม่ชอบ

ในเมื่อกินกับเหลยเกาเชา เขาจึงไม่พาคนทั้งสองไปที่สำนักงาน แต่เลือกไปโรงอาหารแทน

เพราะมีคนงานกว่าสี่พันคน โรงอาหารจึงมีขนาดใหญ่มาก มีร้านอยู่สิบกว่าร้าน และอาหารให้เลือกอย่างหลากหลาย

มีทั้งเนื้อ ทั้งผัก ผสมกันอย่างเหมาะสม ราคาสูงก็มี ราคาต่ำก็แยะ

ตอบโจทย์คนงานได้ดีมาก

แต่ไม่ว่าจะเลือกอะไรก็ต้องจ่ายราคานั้น

โรงงานไม่ได้ให้เงินอุดหนุนเยอะ คนงานจำต้องใช้ค่าใช้จ่ายของตัวเอง

ซึ่งบางคนจากครอบครัวฐานะดีเต็มใจเลือกอาหารดี ๆ เพื่อให้ชีวิตดีขึ้น

บางคนฐานะแย่หน่อยก็จะเลือกราคาถูกเพื่อบรรเทาความหิว แต่ประหยัดค่าเลี้ยงดูเพื่อครอบครัวได้

เหลยเกาเชาเดินพาคริสติน่าชมทีละร้าน

เธอทอดถอนใจ ไม่คิดว่าจะมีอาหารหลากหลายเช่นนี้

ที่ว่าประเทศจีนเป็นโลกแห่งอาหารอันเอร็ดอร่อยคือเรื่องจริงสินะ

“ขอสอบถามครับ คุณคริสติน่าอยากกินอะไรครับ? หรือมีอาหารอะไรที่กินไม่ได้หรือเปล่าครับ?”

เพราะเธอคือแขกต่างชาติ ซึ่งเป็นโอกาสสำหรับโรงงานที่จะก้าวไปสู่การพัฒนาที่ไกลขึ้นจึงให้ความสำคัญกับเธอไม่น้อย

ยังนึกสงสัยทำไมเจ้านายไม่มาด้วย

จะดีกว่าไหมถ้าท่านมากับแขกท่านนี้?

คริสติน่าไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไร

แต่เพราะไม่เข้าใจ จึงทำได้แค่มองซูเสี่ยวซื่อด้วยแววตาฉ่ำน้ำ

ชายหนุ่มแปลให้ฟัง

“คุณคริสติน่าไม่จู้จี้จุกจิกครับ เธอกินได้หมดเลย” ซูเสี่ยวซื่อแปลตอบ

หญิงสาวไม่เรื่องมากจริง ๆ เธอทำตัวติดดินมากขอแค่อาหารอร่อยก็พอ

หลายปีมานี้เธอได้เดินทางไปทั่วโลกเพื่อลิ้มรสอาหารอร่อย

และอาหารโปรดคืออาหารจีนมาโดยตลอด

หลังจากได้รับคำตอบ เหลยเกาเชาก็ยกยิ้ม

ไม่ช้าเจ้าตัวก็นำอาหารทั้งหกจานมาเสิร์ฟ

เมนูทั้งหกคือไก่ผัดเม็ดมะม่วง หมูเส้นผัดกระเทียมใส่พริก ซี่โครงหมูกระเทียม เนื้อปั้นผัดน้ำแดง มันฝรั่งเส้นผัดน้ำส้มสายชู และไข่ผัดมะเขือเทศ

เทียบกับอาหารรสเลิศที่คริสติน่ากินในประเทศจีน อาหารทั้งหกจานนี้ธรรมดามาก

เป็นอาหารที่มีเนื้อสัตว์และผัก ซึ่งได้รับความนิยมในหมู่คนงานมาก

หญิงสาวมองแล้วแอบเปรียบเทียบกับอาหารของคุณย่าซู

เธอตัดสินใจแทบจะในทันที

ถึงจะดูดีก็เทียบไม่ได้เลย

ทว่าที่นี่คือโรงงานนะ เธอแปลกใจมากกว่าที่มันมีอะไรแบบนี้ในโรงงานด้วย

“คุณซูคะ โรงงานของพวกคุณจัดเตรียมอาหารแบบนี้ให้คนงานหรือคะ? วิเศษมากเลยค่ะ” เธอชมตรง ๆ

ไม่แปลกใจที่ใครเห็นก็ว่าบอกจีนแตกต่างจากที่อื่น เมื่อก่อนก็คิดว่าพูดไปงั้นแต่เหมือนว่าจะจริง

น่าอิจฉามากที่คนงานได้กินของดี ๆ แบบนี้

ที่เยอรมนีพวกเราได้กินแค่ขนมปังเอง

“คุณคริสติน่า ลองชิมฝีมือเชฟในโรงงานก่อนนะครับ”

ซูเสี่ยวซื่อยิ้ม แต่ไม่ได้บอกว่าไม่ใช่ทุกที่ที่จะได้รับการดูแลแบบนี้

อย่างน้อยก็รู้ว่าส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีอาหารให้ ส่วนใหญ่ก็อาหารง่าย ๆ ไม่ได้อร่อย

ซึ่งซูเสี่ยวเถียนจัดเตรียมไว้ให้หลู่เซียงเซียงเป็นพิเศษเลย

คริสติน่ามีความสุขมาก

“คุณซู ฉันเชื่อว่าโรงงานของพวกคุณไปได้ไกลแน่ค่ะ หวังว่าความร่วมมือระหว่างเราจะยืนยาวนะคะ!” คริสติน่าวางถ้วยกับตะเกียบลง ก่อนเดินออกไปยื่นมือให้ชายหนุ่ม

ซูเสี่ยวซื่อมีลางสังหรณ์ว่าจะบรรลุความร่วมมือได้ แต่พอได้ยินจริง ๆ กลับประหลาดใจเสียเอง

“ความร่วมมือระยะยาวสินะครับ!”

หลังจากจับตอบด้วยความตื่นเต้น ก็อธิบายให้เหลยเกาเชาฟัง

เจ้าตัวยังไม่นึกว่าจะได้ยินเรื่องน่ายินดีไวขนาดนี้

ตื่นเต้นจนตัวเซเลย

ไม่คิดเลยว่าแผนนี้จะบรรลุผล

พี่ชายเจ้านายเก่งมากเลย ไม่เหมือนคนปกติสักนิด

เขาเคยได้ยินมาว่าเจ้าตัวเริ่มทุกอย่างจากศูนย์ และเป็นเจ้าของธุรกิจหลายอย่างในเมืองหลวงด้วย

ด้านธุรกิจเขาเหนือกว่าเจ้านายเสียอีก

ซึ่งตอนนี้ตัวเขาไม่รู้ว่าแค่การเจรจาก็แก้ปัญหาปริมาณการผลิตตลอดทั้งสี่ไตรมาสแล้ว

เขารู้แค่ว่าอนาคตมันจะต้องเปลี่ยนไปแน่นอน เพราะมันเป็นโรงงานที่ร่วมมือกับต่างชาติเลยนะ จะไม่มีชื่อเสียงเลยหรือ?

ไม่รู้จะมีสักกี่คนที่อิจฉากัน

ตอนเลือกทำเอกชน หลาย ๆ คนไม่ได้มองในแง่ดีนัก ถึงขนาดรอชมเขาว่าอนาคตจะไม่มีความสำเร็จอะไรด้วย

ทว่าไม่กี่ปีตนได้ก้าวสู่ตำแหน่งผู้มั่งคั่งเสียแล้ว

รู้มาโดยตลอดว่าด้วยตำแหน่งนี้จะมีความใกล้ชิดในด้านการพัฒนาของโรงงาน

ถ้าไปได้สวยเรื่องสถานะ แม้แต่ความมั่งคั่งก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย!

ตกเย็น ซูเสี่ยวเถียนเจอซูเสี่ยวซื่อและคริสติน่ามาด้วยกัน

เห็นคุยกันอย่างมีความสุขก็อดคิดไม่ได้ว่าจะมีอะไรที่ทำให้พวกเขามารวมตัวได้อีก

อนาคตจะต้องมีพี่สะใภ้ต่างชาติแน่

เรื่องนี้ทำให้เธอมองโลกในแง่ดีมาก

เพราะหลังจากติดต่อกันบ่อยครั้งจึงรู้จักนิสัยเจ้าตัวอยู่

เธอเป็นคนดี มีแค่เรื่องความต่างภาษาเท่านั้นที่เป็นปัญหา นอกจากนั้นก็เหมาะกับบ้านเรามาก

ทว่าก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นได้