เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ - บทที่ 1237 ความสงสัยถูกเปิดเผย

บทที่ 1237 ความสงสัยถูกเปิดเผย

บทที่ 1237 ความสงสัยถูกเปิดเผย

รัฐมนตรีต้วนไม่รอให้ถึงวันพรุ่งนี้แล้ว คนกลุ่มนี้ไม่สมควรอยู่ที่นี่อีกต่อไป

ส่งกลับไปให้ไวที่สุดจะได้สบายใจเสียที โดยเฉพาะตู้อวี่กั๋วที่เหมือนกับระเบิดเวลา

เขาติดต่อทำเรื่อง หลังจากทราบว่ามีเที่ยวบินไปประเทศจีนก็ส่งคนกลับทันที

ถึงพวกเขาไม่อยากจากไป แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

ในไม่ช้าก็จากไปพร้อมกับเสียงร้องโหยหวนของอู๋เมิ่งหลาน

เมื่อรองหัวหน้าเหวยและคนอื่น ๆ กลับมาถึงก็เพิ่งทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้น

คนทั้งสามโดนส่งกลับทันทีแบบนี้ต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ ๆ

เรื่องพวกนี้ไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยหรอก แม้มีคนสร้างปัญหาถ้าไม่ได้ร้ายแรงเกินไปยังไงก็ได้กลับพร้อมกัน

แต่คราวนี้เหมือนจะใหญ่กว่าที่คิด

พวกเขาจึงได้แต่แปลกใจ

จากนิสัยของรัฐมนตรีต้วน ถ้าไม่ใช่เรื่องร้ายแรง ท่านไม่มีทางทำแบบนี้แน่ ๆ

เพราะอีกสองสามวันเดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว

และยังมีบอดีการ์ดไปส่งพวกเขาโดยเฉพาะอีก เรื่องราวจึงดูจะมีอะไรมากกว่านั้น

รัฐมนตรีต้วนไม่คิดปิดบังเรื่องที่เกิดขึ้น

เพราะต้องช่วยกันนำทางคณะผู้แทนของประเทศจีน ย่อมสนิทกันอยู่แล้ว

“ฉันรู้สึกว่าตู้อวี่กั๋วดูมีลับลมคมใน”

รัฐมนตรีต้วนเอ่ยสิ่งที่คาดเดา

“เขามีปัญหาหรือครับ?” รองหัวหน้าเหวยขมวดคิ้ว

ตู้อวี่กั๋วไม่ใช่คนโดดเด่นนัก แล้วจะมีปัญหาได้ยังไง?

แต่ก็เชื่อว่าการที่รัฐมนตรีต้วนว่าแบบนั้นย่อมไม่มีผิดพลาดแน่

ถ้าเขาบอกว่ามีก็คือมี

“ที่ท่านส่งเขากลับประเทศหรือว่า…”

พอเครื่องลงจอดอาจจะวิ่งหนีเลยก็ว่าได้ พอถึงตอนนั้นปัญหาคนตามมาอีกเป็นขบวน

“ฉันโทรกลับไปฝั่งรัฐบาล บอกให้พวกเขาจับกุมตัวทันทีที่เครื่องลงจอด”

ต้วนจื่อหมิงขมวดคิ้ว คงเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้ว เพราะหากมีบอดีการ์ดประกบข้างก็ไม่ต้องกลัวตู้อวี่กั๋วหนีด้วย

“งั้นหลังจากนี้…”

ขาดสมาชิกไปอีกสามคน งานก็ต้องเพิ่มขึ้นด้วย ทั้งยังต้องเตรียมการล่วงหน้าอีก ถ้าจัดคนไม่ดีจะเกิดปัญหาเอา

“ทำตามขั้นตอนปกตินั่นแหละ ฉันแบ่งงานให้ใหม่แล้วถ้าไม่มีปัญหาก็ให้คนที่มาทำหน้าที่แทนรับช่วงต่อ”

รัฐมนตรีต้วนเหนื่อยมาก อยากจะพักผ่อนเสียเดี๋ยวนี้

“บอกเขาไปด้วยว่าเดี๋ยวให้เงินเพิ่ม”

ถ้าจะใช้เขาก็ต้องจ่ายเงินจ้างด้วย เพราะไม่มีใครอยากทำงานคนอื่นไปโดยไร้ค่าตอบแทนหรอก

รองหัวหน้าเหวยพยักหน้า ถ้าได้เงินพวกเขาก็ไม่น่าจะคัดค้านนะ

เมื่อเห็นอีกฝ่ายดูปวดหัวและเหนื่อย จึงรีบออกไปจัดการธุระแทน

ทางฝั่งโรงแรมของคณะผู้แทนประเทศญี่ปุ่น

ฟูจิวาระโกรธจัดตอนที่เห็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของรัฐบาลจีนในวันนี้

ต้วนจื่อหมิงก็ดวงดีเหลือเกิน แก้ปัญหาทุกอย่างได้ยังไงกัน?

แล้วซูเสี่ยวเถียนมันเป็นใครกันแน่?

ไม่ใช่ล่ามหรอกหรือ?

เป็นนางแบบได้ด้วย?

แถมยังทำได้ดีกว่านางแบบมืออาชีพอีก ไม่ให้โมโหได้ยังไง?

เขาโกรธมาก และจะไม่ยอมให้คนอื่นลอยหน้าลอยตามีความสุขด้วย

เพราะแบบนั้นจึงตวาดใส่ทุกคนรอบข้างทันที

“พวกแกนี่มันไร้ประโยชน์จริง ๆ เรื่องแค่นี้ยังทำไม่ได้ เลี้ยงหมายังดีกว่าเลี้ยงดูพวกแกอีก”

แน่นอนว่าทุกคนล้วนอารมณ์เสียเช่นกัน

เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับเราเลย

ก็ทำตามปกติไปซี่ จะไปยุ่งกับชาวบ้านเขาทำไม?

ตอนนี้ก็ดีอยู่แล้วไง ดันทำให้ตัวเองเดือดร้อนทำไม

แต่พวกเขารู้ว่าเวลาฟูจิวาระกำลังตวาด เราไม่สามารถสวนกลับได้ไม่งั้นจะยิ่งเป็นการสุมไฟ

สุดท้ายก็ทำได้แค่ไม่พอใจอยู่อย่างนั้น

ฝ่ายฟูจิวาระทรุดตัวนั่งแล้วจิบน้ำ

ก่อนจะทำท่าเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ทำเอาคนข้าง ๆ ตกใจกลัวว่าจะโดนตวาดใส่อีก

“แกส่งคนไปตามตู้อวี่กั๋วมา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต้องให้มันทำให้จบ ๆ ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องให้มันกลับมาอีก”

คนอื่น ๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่ในใจกลับคิดว่าเรื่องคงไม่จบแค่นี้แน่ ๆ

ดูเหมือนประเทศจีนจะแข็งแกร่งกว่าที่คิด

เราเองต่างหากที่คิดง่ายไป แต่ก็ไม่กล้าบอกฟูจิวาระสักคน

ว่าไป ตู้อวี่กั๋วนี่ดวงซวยจริง ๆ เป็นคนทำร้ายนางแบบเองแท้ ๆ ยังคิดจะทำร้ายล่ามนั่นอีก

ฝั่งซูเสี่ยวเถียนกลับมาถึงก็อาบน้ำพักผ่อน ไม่ได้รู้เรื่องราวเลยว่ามีใครซุ่มมุ่งเป้ามาหา

ต่อให้รู้ก็ไม่สนใจ เพราะเธอมั่นใจในฝีมือตัวเองมาก แม้มีคนดาหน้ามาก็ไม่มีทางกลัว ต้องเอาชนะได้แน่

คืนนั้นฝั่งประเทศญี่ปุ่นก็เกิดเรื่องอีกครั้ง

ฟูจิวาระหงุดหงิดมาก ฟาดงวงฟาดงาใส่ทุกคน

ผู้หญิงจิตใจอ่อนไหวสองคนโดนตวาดจนร้องไห้

เหตุผลคือฟูจิวาระทราบแล้วว่าตู้อวี่กั๋วโดนส่งตัวกลับประเทศ

จู่ ๆ ก็โดน ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าความลับโดนเปิดโปงแล้ว

ตู้อวี่กั๋วเป็นคนที่เราส่งไปเอง แฝงตัวเพื่อคอยจัดการเรื่องไม่คาดฝัน

แต่เจ้าโง่เง่านั่นมันโดนส่งกลับไปแล้ว

เราไม่ควรมองข้ามต้วนจื่อหมิงเลยสินะ

ไหนว่าพวกคนจีนไม่ได้เรื่องไง? ไม่เห็นต้วนจื่อหมิงมันจะเป็นแบบนั้นเลย?

ถ้ารู้เร็วกว่านี้คงไม่บอกให้ออกหน้ามาหรอก ตอนนี้คงโดนจับตัวแล้วสินะ

เสียใจตอนนี้คงไม่ทันการแล้ว ต้องรีบหาทางแก้ปัญหาโดยเร็วที่สุด

แต่ว่าตู้อวี่กั๋วโดนเปิดโปงไปแล้ว ไม่ว่าจะคิดหาทางยังไงก็เป็นไปไม่ได้

ภายใต้ความสิ้นหวัง เขาทำได้แค่ล้มเลิกแผนเดิมแล้วโทรหาใครคนหนึ่งเพื่อหาทาง

ส่วนเรื่องตู้อวี่กั๋ว กลับไปต้องไปอธิบายให้ฟังด้วย