เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ - บทที่ 929 ความสัมพันธ์ในครอบครัว
บทที่ 929 ความสัมพันธ์ในครอบครัว
บทที่ 929 ความสัมพันธ์ในครอบครัว
ใบหน้าเสี่ยวเถียนเคร่งเครียด ดวงตารูปผลซิ่งเบิกกว้าง
“เขาว่ากันว่าถ้าพี่ชายแต่งงานแล้วจะลืมน้องสาวด้วย พี่รอง พี่ยังไม่ทันได้แต่งงานด้วยซ้ำก็ลืมน้องแล้วเนี่ย!”
เจ้าตัวดูโกรธมาก ซึ่งทำให้ซื่อเลี่ยงและเจี้ยนหงตื่นตกใจ
“เสี่ยวเถียน เขาไม่ได้หมายความแบบนั้น…” แต่หลังจากพูดออกไปครึ่งทาง เจี้ยนหงรู้สึกว่าคำพูดนี้ไม่เหมาะสักนิด
ก็เลยรีบหุบปากฉับ
ซื่อเลี่ยงอธิบายต่อ “ไม่ใช่แบบนั้นนะ ถึงพี่จะแต่งงาน พี่ก็ยังเป็นพี่รองของเธออยู่ดี จะไปลืมได้ยังไงกัน?”
“แต่พี่ใจร้ายใส่หนู!” เสี่ยวเถียนแสร้งทำเป็นเด็กหญิงผู้คับข้องใจ
“ไม่ใช่ พี่แค่จะบอกว่า…”
เสี่ยวเอ้อร์แห่งตระกูลซูผู้ขาดความมั่นใจรู้สึกสับสนเหลือเกิน
ตอนพี่ใหญ่คุยเรื่องแต่งงานเสี่ยวเถียนไม่เห็นรับมือยากขนาดนี้เลยนะ?
พอถึงตาตัวเองบ้าง มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
“พี่รองบอกมา ในอนาคตระหว่างหนูกับเจี้ยนหงใครสำคัญกว่า?” หลังจากนั้นเสี่ยวเถียนก็เปิดประเด็น
หน้าผากของซื่อเลี่ยงมีเหงื่อผุดพราย
ไม่เห็นรู้มาก่อนเลยว่าน้องเล็กจะไร้เหตุผลได้ขนาดนี้?
แล้วเขาต้องตอบยังไง?
ว่าที่สะใภ้ยังจีบไม่ทันติด ถ้าต้องตอบว่าน้องสาวสำคัญกว่าเกิดอีกฝ่ายโมโหขึ้นมาจะทำยังไง?
แล้วถ้าเสี่ยวเถียนโมโหเพราะบอกเธอไม่สำคัญ ปู่ย่าได้หักขาเขาแน่!
ทำไมถึงยากเย็นขนาดนี้
เสี่ยวเถียนจ้องพี่ชายด้วยใบหน้าเรียบนิ่งอยู่นาน
ส่วนซื่อเลี่ยงก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี
ตอนนั้นเองที่เด็กสาวคว้าแขนเพื่อนไว้ “เจี้ยนหง ฉันจะบอกอะไรให้นะ ผู้ชายแบบนี้อย่าไปคบเลย เขี่ยทิ้งไปเถอะ เดี๋ยวจะแนะนำคนที่ดีกว่าให้เอง!”
อะไรนะ?
เจี้ยนหงตกใจ!
ซื่อเลี่ยงเองก็ตกใจ!
คนอื่น ๆ ต่างตกใจ!
นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย?
มีใครที่ไหนพูดจาแบบนี้กับพี่ชายตัวเองบ้าง?
“เจี้ยนหง คนเป็นสามีต้องปกป้องภรรยาก่อน ในครอบครัว ความสัมพันธ์ของสามีภรรยาจะต้องมาก่อนเสมอ! ถ้าสามีทำเรื่องนี้ไม่ได้ก็ไม่ต้องมีหรอก!”
เธอเอ่ยด้วยความมั่นใจและชัดเจน
ซื่อเลี่ยงเหมือนได้ยินเสียงฟ้าผ่าในหู
น้องกำลังใส่ร้ายเขาอยู่หรือ?
ต่อหน้าเลยเนี่ยนะ!
เสียเวลารักเธอไปตั้งหลายปี
“เธอถามไม่ใช่หรือ? งั้นอยากให้ตอบว่าอะไรล่ะ?”
ซื่อเลี่ยงเสียใจมาก การที่ตนตอบไม่ได้มันคือเรื่องปกติ เพราะถ้าต้องตอบจริง ๆ ก็จะมีปัญหาอีก ที่แท้ก็เป็นแค่เรื่องโกหก
“พี่รองไม่ต้องรู้สึกผิดไปนะ พี่ต้องรีบพูดออกมาตรง ๆ เลยว่าเจี้ยนหงสำคัญกว่าหนู!”
เป็นคำตอบที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนจริง ๆ
ทุคนรู้ดีว่าซื่อเลี่ยงรักเสี่ยวเถียนมากแค่ไหน
ถึงจะไม่ใช่พี่ชายทางสายเลือด แต่เขาก็รักเสี่ยวเถียนเหมือนน้องแท้ ๆ
ขนาดอู่ร่างผู้เป็นพี่ชายแท้ ๆ ยังสู้ไม่ได้เลย
แต่เด็กสาวกลับบอกให้ซื่อเลี่ยงตอบว่าเจี้ยนหงสำคัญกว่าเสียอย่างนั้น
เจี้ยนหงรีบเข้าไปจับมือเพื่อน แล้วเอ่ยอย่างกังวลใจ “เสี่ยวเถียน แม้ว่าหลังจากนี้ฉันกับ… แต่เธอก็เป็นคนสำคัญที่สุดนะ!”
เสี่ยวเถียนยิ้ม “ว่าที่พี่สะใภ้รองคิดแบบนี้ไม่ได้นะ โชคดีที่ฉันเป็นน้องสามีที่ใจกว้าง เวลาเจอเรื่องลำบากใจขึ้นมา เธอไม่เสียผลประโยชน์แย่หรือ?”
จะให้ความสัมพันธ์พี่ชายน้องสาวสำคัญกว่าสามีภรรยาได้ยังไง?
ถ้าเป็นแบบนั้นมันคือความสัมพันธ์ที่ผิด
เสี่ยวเถียนพูดแบบนี้เพราะรู้ว่าซื่อเลี่ยงรักตนขนาดไหน
ถ้าไม่ทำให้เจ้าตัวได้เข้าใจ และเอาแต่ปกป้องเธออย่างไม่ลืมหูลืมตา ต่อให้จะไม่ได้มีความบาดหมางอะไรกับพี่สะใภ้ แต่ความสัมพันธ์ก็จะค่อย ๆ เปลี่ยนไป
เจี้ยนหงถึงกับเงียบกริบ
ซื่อเลี่ยงยิ้มออกมา “พี่เข้าใจที่เธอสื่อแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงนะ พี่รองไม่ใช่คนทำอะไรคลุมเครือ”
เขารู้ว่าน้องเป็นคนแบบไหน ไม่ว่าเสี่ยวเถียนจะดีเพียงใดก็ไม่สามารถปกป้องแบบนี้ได้ตลอด
อันที่จริง ชายหนุ่มก็คิดเหมือนกันว่าพอแต่งงาน ควรมีใครสักคนที่รักเธอมาก ๆ มาดูแล
ในเมื่อน้องบอกเรื่องนี้อย่างชัดเจน เขาต้องระวังเอาไว้ด้วย
“พวกเราไปกินข้าวกัน พี่รองกับเจี้ยนหงไม่ต้องตามเรามานะ!”
เสี่ยวเถียนไม่คิดจะอยู่เป็นก้างขวางคอ ว่าจบก็โบกมือลาทันที
เจี้ยนหงถูกซื่อเลี่ยงรั้งตัวไว้
“เราไปกินข้าวที่ร้านค้าข้างนอกกันดีกว่า”
ซื่อเลี่ยงได้น้องเตือนสติไว้ และคิดว่ามีบางเรื่องจำเป็นต้องพูด
เจี้ยนหงกับเสี่ยวเถียนเป็นคนดี เราจะทำให้เธอสองคนทะเลาะเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องในภายภาคหน้าไม่ได้
สาว ๆ หิ้วกล่องข้าวกลับหอ
“เสี่ยวเถียน ที่พูดวันนี้หมายถึงอะไรหรือ?” จ้าวหงเหมยคิดมาตลอดทาง แต่ก็ยังไม่เข้าใจ
ทำไมถึงย้ำหนักหนาถึงความสัมพันธ์ของสามีภรรยากัน?
หลาย ๆ บ้าน ความสัมพันธ์สามีภรรยาจะเป็นรองจากความสัมพันธ์อื่น ๆ
“ทุกคนในบ้านจะเชื่อมโยงกันด้วยสายเลือด ยกเว้นภรรยาที่แต่งเข้าบ้าน”
“ถ้าสามีไม่สามารถให้ความสำคัญกับคนในครอบครัวตัวเองเป็นอันดับแรก ๆ ตัวภรรยาจะต้องโดนบ้านนี้เอาเปรียบแน่นอน!”
“แต่การที่ฝ่ายภรรยาไม่ได้รับความยุติธรรมเวลาอยู่บ้านสามีก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ? บรรพบุรุษต่างก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น แม่ฉันยังบอกเลย” เฉียนเสี่ยวเป่ยสับสน
ความคิดของเสี่ยวเถียนแตกต่างกับสิ่งที่ที่บ้านเธอปลูกฝังไว้อย่างสิ้นเชิง
“แล้วแม่เธอพูดว่ายังไงบ้างหรือ?”
เพราะเพื่อนคนนี้เป็นคนเก็บตัว และให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่าคนอื่น ๆ มาตลอด
เสี่ยวเถียนไม่เคยมีโอกาสได้ถามเลย
วันนี้หาได้ยากมาก
“แม่บอกว่า ที่ส่งฉันมาเรียนก็เพื่อที่จะได้ดูแลพี่ชายกับน้องชายได้ในอนาคตได้น่ะ!”
ฉู่เยว่ตกใจ “แล้วทำไมไม่ให้เจ้าตัวมาเรียนเองเล่า?”
ส่งลูกสาวมาเรียนเพื่อที่จะได้ดูแลพี่ชายน้องชายตัวเองเนี่ยนะ เรื่องอะไรกันเนี่ย?
“พวกเขาไม่ชอบเรียนน่ะ แต่ฉันชอบอยู่คนเดียว ทีแรกพ่อแม่ก็ไม่ได้ตั้งใจจะส่งมาเรียนนะ แต่ได้ยินใครไม่รู้บอกว่ามันมีเรียนโดยที่ไม่ต้องจ่ายเงิน พอเรียนจบก็มีงานทำเลย เขาเลยให้เรียนน่ะ” เสี่ยวเป่ยเอ่ยอย่างลำบากใจ
สองปีมานี้ เธอรู้สึกสับสนมาตลอด โดยเฉพาะช่วงหกเดือนที่ผ่านมานี้
ไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่า แต่อะไรที่พ่อแม่บอกน่าจะถูกหรือเปล่า?
