เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 172 ผู้หญิงลึกลับที่ร้านกาแฟ
เย่เฉินรู้สึกผูกพันกับสถานที่อย่างอีผิ่นเจียเหยาอย่างมาก!
เพราะที่นี่เป็นสถานที่ที่เขาคิดเพื่อหวังเจียเหยาในตอนที่แต่งเข้าตระกูลหวัง และเป็นสิ่งที่เขาอยากทำเพื่อหวังเจียเหยา
สถานที่แห่งนั้นบรรจุความเพ้อฝันเกี่ยวกับความรักที่สวยงามของเขาเอาไว้!
ดังนั้นต่อให้เป็นการหย่าปลอมๆ ครั้งแรกของพวกเขาสองคน แต่เย่เฉินก็ยังยินดีจะลงทุนให้ตระกูลหวัง เพื่อให้สร้างอีผิ่นเจียเหยา
แต่ตอนนี้เย่เฉินได้ยินหวังเจียเหยาเหยียดหยามสถานที่สำคัญในใจเขา เหยียดหยามความสัมพันธ์ของพวกเขา เย่เฉินก็อดรนทนไม่ไหว
เขาอยากจะถล่มอีผิ่นเจียเหยาให้ราบคาบ เขาอยากจะฝังกลบความรักทั้งหมดที่เขามีต่อหวังเจียเหยา!
ในเวลานี้เองเย่เฉินก็คิดเอาไว้แล้วว่าจะซื้อที่ดินผืนนั้นแล้วทำให้กลายเป็นสุสานไป!
เย่เฉินก้มหน้าลงมองมือถือ เขาไม่อยากจะเห็นคลิปพวกนี้เป็นครั้งที่สอง
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาไม่อยากจะเห็นคลิปวีดีโอหรือรูปภาพที่เกี่ยวข้องกับหวังเจียเหยาอีก!
ดังนั้นเย่เฉินจึงบล็อคหวังซ่าวเจี๋ยทันที!
เพื่อห้ามไม่ให้เขาส่งขยะเลอะเทอะพวกนี้มาให้เขา!
ไม่รูปภาพน้องสาวนายก็คลิปของหวังเจียเหยา
เขาไม่อยากจะไปข้องแวะอะไรกับน้องสาวสองคนของหมอนั่นอีก!
หลังจากใช้เวลาครู่ใหญ่หมดไปกับการจัดการอารมณ์ของตนเองเรียบร้อยแล้ว เย่เฉินก็แกล้งกดชัดโครก แล้วเดินออกไปพร้อมรอยยิ้ม
ฉินหงเหยียนรินแชมเปญแล้วเห็นเย่เฉินเดินมา ก็ส่งให้เขา
“proost (ชนแก้ว)”
ฉินหงเหยีนก็ชกแก้วแชมเปญขึ้น
“prost (ชนแก้ว)”
เย่เฉินเองก็ตอบกลับไป
ฉินหงเหยียนดื่มแชมเปญเข้าไปอีกหนึ่งแล้วกล่าวอย่างตกตะลึง “เย่เฉินคุณนี่เก่งจริงๆ พูดภาษาฮอลแลนด์ได้ด้วย! เมื่อกี้ฉันอาศัยจังหวะช่วงที่คุณไปห้องน้ำ หาข้อมูลดูว่าคำว่าชชนแก้วในภาษาฮอลแลนด์พูดว่ายังไง อยากจะลองทดสอบคุณดู”
เย่เฉินยกแก้วขึ้นดื่มอึกหนึ่งแล้วตอบ “ผมคิดว่าคุณพูดภาษาเยอรมัน”
“หืม? ภาษาเยอรมัน?” ฉินหงเหยียนสับสน
เย่เฉินอธิบาย “คำว่าชนแก้วของภาษาเยอรมันและฮอลแลนด์ออกเสียงเหมือนกัน แต่ว่าตอนเขียนนั้นมันในภาษาฮอลแลนด์จะมีตัวโอมากกว่าตัวหนึ่ง”
“อ้อ” ฉินหงเหยีนเข้าใจในทันที หญิงสาวมองเย่เฉินด้วยใบหน้าเลื่อมใส “มีแฟนเรียนเก่งแบบนี้ฉันล่ะภูมิใจจริงๆ เย่เฉิน ฉันเคยไปต่างประเทศไม่เยอะ ภาษาที่เข้าใจก็มีไม่มาก มหาวิทยาลัยก็เรียไม่จบ เรียนไปก็ดรอปเรียนไป คุณคงจะไม่รังเกียจที่ฉันโง่เง่าใช่ไหม?”
ฉินหงเหยียนที่แต่ไหนแต่ไรมาเย่อหยิ่ง แต่กลับเปิดเผยด้านที่อ่อนแอต่อหน้าเย่เฉิน
เย่เฉินบีบแก้มของฉินหงเหยียนแล้วกล่าว “ตอนนี้ผมกำลังเกาะคุณกินอยู่ อยู่ในบ้านที่คุณซื้อให้ ขับรถที่คุณซื้อ ผมจะกล้ารังเกียจคุณได้ยังไง?”
“ฮ่าๆ” ฉินหงเหยียนระบายยิ้ม “งั้นฉันต้องหาเงินให้มากๆ จะได้เลี้ยงดูคุณได้ เดี๋ยวฉันเตรียมตัวไปสอบสัมภาษณ์ วันนี้หลิ่วอวี่เจ๋อแต่งงานแถมยังเจอเรื่องใหญ่ขนาดนี้อีก เขาน่าจะไม่มีเวลามาสนใจฉันเท่าไหร่แล้ว”
เย่เฉินพยักหน้าแล้วถาม “คุณคิดจะไปทำงานที่ไหน?”
ฉินหงเหยียนกล่าว “บริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรสน่ะ ไป๋ลี่เป็นคู่แข่งของชุนเฟิงเอ็กซ์เพรส และเป็นบริษัทคู่แข่งที่ใหญ่ที่สุด อีกทั้งบริษัทต่างก็อยู่ที่เทียนไห่ ฉันอยากไปทำงานที่นั่นแล้วสู้กับตระกูลหลิ่ว!”
จะบังเอิญอะไรขนาดนี้ บริษัทที่เย่เฉินไปสัมภาษณ์ก่อนนี้ก็คือบริษัทขนส่งแห่งนี้
ทว่าตำแหน่งที่เย่เฉินไปสอบสัมภาษณ์เป็นแค่พนักงานขนส่งตัวเล็กๆ ไม่ได้เข้าไปตัวตึกของบริษัทไป๋ลี่ด้วยซ้ำ
ทว่าคนระดับฉินหงเหยียนจะต้องไปสมัครตำแหน่งที่สำคัญอยู่แล้ว
“ขอให้คุณประสบสำเร็จนะ” เย่เฉินยกแก้วเหล้าขึ้นมาอีก
“ขอบคุณค่ะที่รัก”
ฉินหงเหยียนดื่มแชมเปญอย่างมีความสุข
เวลานี้ฉินหงเหยียนเปิดโทรศัพท์มือถือ ก็พบว่าฮอตเสิร์ชเกี่ยวกับเหม่ยฉีและหลิ่วอวี่เจ๋อในเวยป๋อไม่มีอีกแล้ว!
“ฮอตเสิร์ชหายไปแล้ว!”
ทันใดนั้นเองฉินหงเหยียนก็อุทานออกมาอย่างตื่นตกใจ
เย่เฉินเปิดมือถือของตนเองออกมาดู ก็พบว่าหัวข้อที่เดิมติดเทรนด์ฮอตเสิร์ชอันดับหนึ่ง ตอนนี้ได้หายไปแล้ว!
ส่วนที่มาแทนก็คือ ‘บริษัทเอเจนซี่เหม่ยฉีออกแถลงการณ์’
หลังจากกดเข้าไปดูแล้ว พบว่าบริษัทเอเจนซี่ของเหม่ยฉีก็แถลงการณ์บอกว่าบนเวยป๋อว่าเป็นเรื่องเหลวไหล
อีกทั้งยังบอกว่าเหม่ยฉียังเป็นโสด ยังไม่มีแฟน และก็ไม่รู้จักกับทายาทของตระกูลหลิ่ว
เวลาดารามีข่าว โดยปกติแล้วจะมีบริษัทเอเจนซี่แถลงการณ์ ตัวดาราเองจะไม่สนใจเนื้อหาใดๆ วางตัวลอยอยู่เหนือเรื่องราวใดๆ
ในจุดนี้ต่างไปจากต่างประเทศ เพราะที่เมืองนอกนั้นดาราจะเป็นฝ่ายออกหน้าเอง
“เฮ้อ คิดไม่ถึงเลยว่าตระกูลหลิ่วจะมีอิทธิพลขนาดนี้ ขนาดฮอตเสิร์ชเวยป๋อยังติดไม่ถึงสิบนาทีก็หายไปแล้ว”
ฉินหงเหยียนผิดหวังเล็กน้อย หญิงสาวอยากเห็นหลิ่วอวี่เจ๋อโดนกรรมตามสนอง
แต่ว่าโลกแห่งความเป็นจริงนั้นขอแค่มีเงินก็ไม่ต้องรีบโทษทัณฑ์ใดๆ
เย่เฉินกดเข้าไปในเวยป๋อที่แถลงการณ์ของบริษัทเอเจนซี่ ก็พบว่าคอมเม้นต์ด้านล่างล้วนแต่เป็นเชิงบวก
“เหม่ยฉีพวกเราเชื่อคุณ เลิกแพร่ข่าวเท็จ!”
“ขอให้โฟกัสแค่ผลงานเท่านั้น ขอบคุณ!”
ความคิดเห็นเหล่านี้ล้วนแต่เป็นบอท คาดว่าคงโดนจ้างเอาไว้นานแล้ว
ทว่าพอกดเข้าไปดูใน SUPER TOPIC ก็จะพบเวยป๋อที่ชาวเน็ตคนอื่นแชร์กัน ก็พบว่าชาวเน็ตไม่เชื่อเนื้อหาในแถลงการณ์
“คิดว่าพวกเราเป็นคนโง่หรือไง? นั่นมันเหม่ยฉีชัดๆ!”
“กล้าทำแต่ไม่กล้ายอมรับ เหอะๆ ตระกูลหลิ่วร่ำรวยขนาดนั้น ลบเทรนด์ฮอตเสิร์ชไม่ได้ต่างอะไรกับขายของเล่นเลย”
“เลิกเถอะ เลิกเลย พวกชาวบ้านอย่างเราๆ อย่าไปคิดจะจับผิดดารากับเศรษฐีเลย”
เมื่อเห็นความเห็นของชาวเน็ต เย่เฉินก็กล่าวว่า “หงเหยียนวันนี้คุณไปสมัครงานเถอะ ถึงแม้ว่าฮอตเสิร์ชจะหายไปแล้ว แต่ว่ารูปก็ถูกปล่อยไปทั่วแล้ว มีชาวเน็ตเซฟเอาไว้เยอะแล้วล่ะ อีกทั้งพวกเขาไม่เชื่อเนื้อหาในแถลงการณ์ด้วย ผมเดาว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะจัดการได้ง่ายๆ แน่”
ฉินหงเหยียนพยักหน้า “งั้นฉันจะไปสัมภาษณ์วันนี้แหละ ยิ่งนานวันเข้าตระกูลหลิ่วก็จะยิ่งหาวิธีได้มากขึ้น”
“อืม” เย่เฉินมองหญิงสาวเดินออกจากบ้านไป
หลังจากที่แฟนสาวออกไปจากบ้าน แววตาเย่เฉินก็ราวกองเพลิงที่สุมไปด้วยไฟกองใหญ่!
คำพูดพวกนั้นที่หวังเจียเหยาพูดกับเขาที่ในสวนจุดประกายเพลิงนี้เข้า!
ในตอนนั้นเขาตัดสินใจว่าจะใช้วิธีการทางธุรกิจล้างแค้นหลิ่วอวี่เจ๋อ!
“อย่าหวังว่าจะได้ผ่านเรื่องนี้ไปกันได้ง่ายเลยๆ! ยิ่งพวกคุณอยากปฏิเสธเท่าไหร่ ผมนี่แหละจะยิ่งทำให้พวกคุณดิ้นไม่หลุด!”
เย่เฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาพ่อบ้านฟาง
“คุณชายมีอะไรให้ผมรับใช้เหรอครับ?”
“พ่อบ้านฟาง คุณปู่ผมพอจะมีร้านค้าหรือว่าอสังหาริมทรัพย์อะไรที่เทียนไห่ไหมครับ?”
“วิลล่าที่อวี๋ซานล่ะมีไหม?”
“มีครับ เมื่อปีก่อนตอนที่คุณชายรองออกจากเทียนไห่ ได้กำชับกับผมเอาไว้ว่าให้ยกวิลล่าของเขาที่อวี๋ซานให้คุณชายสามเอาไว้ใช้”
“ฮะ? พี่รองทิ้งวิลล่าไว้ให้ผมเหรอ? กุญแจอยู่ที่ไหน?”
“ร้านกาแฟซือเฉิน ที่ถนนอวิ๋นหลง เลขที่ 2533”
“โอเคผมรู้แล้ว”
พอกดวางสาย เย่เฉินก็นั่งรถแท็กซี่ไปร้านกาแฟที่ชื่อว่าซือเฉิน
ตำแหน่งที่ตั้งร้านกาแฟแห่งนี้ถือว่าตั้งอยู่ค่อนข้างไกลจากตัวเมืองเทียไห่ มีคนค่อนข้างน้อย ทว่าถนนแห่งนี้กลับมีทัศนัยภาพที่งดงาม
ริมถนนสองข้างทางเรียงรายไปด้วยต้นหมวกจีน บดบังแสงอาทิตย์จำนวนมากเอาไว้ ทำให้ถนนสองงข้างร่มรื่น เย็นสบาย
หลังจากลงจากรถเย่เฉินก็ผลักประตูเข้าไปด้านใน
สิ่งแรกที่ลอดเข้าครรลองสายตาก็คือผู้หญิงที่ใบหน้าสวยงามไม่น้อยไปกว่าหวังเจียเหยา…
YOU MAY ALSO LIKE
