เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 213 ไปที่ร้านกาแฟซือเฉินอีกครั้ง

ณ ร้านอาหาร Shook ที่ตั้งอยู่ในชั้น 5 ของตึก Shanghai Swatch Art Center บนถนนว่ายทานหมายเลข 19 ในเมืองเทียนไห่

นี่คือร้านอาหารสไตล์เรเนสซองค์แห่งหนึ่งที่มีประวัติความเป็นมาร้อยกว่าปีแล้ว

ในห้อง VIP ที่เป็นแบบกึ่งเปิดกึ่งปิด เย่เฉิน ฉินหงเหยียนรวมไปถึงเย่อัยฉี ต่างก็กำลังกินกินอาหารต่างๆ อย่างพวกเอ้กเบเนดิกส์ หอยนางรมและมัฟฟิน

กินอาหารอร่อยๆ ไปพร้อมกับพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลิน

มื้ออาหารในวันนี้ฉินหงเหยียนเป็นคนจัดแจงนัด เพราะอยากให้แฟนหนุ่มและหัวหน้าเจอกันและทำความรู้จักกัน เพื่อกระชับมิตร

อย่างไรเสียตอนนี้ฉินหงเหยียนกลายเป็นผู้ช่วยที่มีประโยชน์อย่างมาก จนได้รับความเชื่อถือจากเย่อัยฉีอย่างมาก สถานะของฉินหงเหยียนในบริษัทนั้นอยู่เหนือรองประธานบริษัทคนอื่นๆ เสียอีก

และแน่นอนว่าเย่อัยฉีก็จงใจตีสนิทกับฉินหงเหยียนเพราะเห็นแก่ว่าอีกฝ่ายกำลังจะเป็นว่าที่พี่สะใภ้ของตนเอง

ตอนฉินหงเหยียนกำลังกินข้าว ก็มีสายโทรเข้ามา หญิงสาวจึงเดินออกจากห้อง VIP ไปรับสาย

และในเวลานี้เองที่สองคนพี่น้องสามารถพูดคุยกันได้

“พี่คะ ช่วงนี้ฉันเป็นยังไงบ้าง? ดูแลรับใช้ว่าที่พี่สะใภ้ได้ครบถ้วนสมบูรณ์ไหมคะ?” เย่เอัยฉีเองทำท่าทีเหมือนต้องการจะทวงรางวัล

เย่เฉินหยิบมีดและส้อมมากินข้าวแล้วตอบคำถาม “ก็ถือว่าพอใช้ได้”

เย่อัยฉียื่นปากขณะมองพี่ชาย “พี่ว่าคุณปู่จะชอบเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิงไหมคะ พี่ทั้งไปสงครามม แถมยังไปเป็นเขยที่แต่งเข้าด้วย ตื่นเต้นขนาดไหน น่าสนใจขนาดไหน พี่ว่าหนูกับพวกน้องๆ ผู้หญิงไม่ต้องหยุดเรียน แถมเรียนจบก็ให้ไปฝึกฝนในด้านธุรกิจ ตอนนี้ก็โดนเร่งรัดให้แต่งงาน น่าเบื่อจริงๆ”

เย่เฉินหัวเราะ เขารู้ว่าน้องสาวคนนี้เป็นเด็กผู้หญิงที่ชอบผจญภัย

“เธอไม่รู้หรอกว่าไปที่สนามรบกับแต่งเข้าบ้านคนอื่นมันทรมานขนาดไหน? ทำพี่ทรมานแทบตาย” เย่เฉินถอนหายใจ

เย่อัยฉีกล่าวอย่างระมัดระวัง “ได้ข่าวว่าพี่โดนสวมเขาแล้วเหรอคะ?”

เคร้ง!

เย่เฉินวางส้อมและมีดลงบนโต๊ะอาหาร “ไม่รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่เลยนะ! ทำไมถึงพูดกับพี่ชายแบบนี้!”

เย่อัยฉีหัวเราะคิกคักพลางเอามือปิดปาก แล้วรีบร้อนขอโทษ หล่อนไม่รู้สึกเลยว่าพี่ชายคนนี้น่าสงสาร เพราะหล่อนรู้ว่าผู้หญิงที่พี่ชายตนเองเลือกได้นั้นมีมากมายเหลือเกิน

หล่อนรู้สึกว่าผู้หญิงที่ทรยศพี่ชายหล่อนนั้นต่างหากที่น่าสงสาร ไม่มีโอกาสได้เป็นสะใภ้ของตระกูลเย่ที่มีทรัพยากรในทุกอย่างเป็นลำดับต้นๆ ของโลก

“ใครบอกเธอเรื่องนี้? พ่อบ้านฟางเหรอ? หรือว่าคุณปู่?” เย่เฉินถาม

เย่อัยฉีดื่มไวน์ “พี่รองค่ะ”

“พี่รองเหรอ? ฉันโทรหาเขาตั้งหลายสายไม่เห็นจะติดเลย” จู่ๆ เย่เฉินก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “เฮ้อ น้องสี่ เธอรู้ไหมว่าพี่รองเขามีผู้หญิงกับลูกสาวที่เทียนไห่!”

“สวรรค์ พี่พูดจริงเหรอคะเนี่ย?” เย่อัยฉีตกตะลึง

เย่เฉินพยักหน้ารับ เรื่องนี้บอกคนนอกไม่ได้ แต่เย่อัยฉีเป็นน้องสาวของเขาดังนั้นเขาย่อมสามารถบอกห่อนได้ทุกเรื่อง

เย่เฉินกล่าว “ก่อนนี้พี่เคยไปที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งไปเอากุญแจวิลล่าที่เขาทิ้งเอาไว้ให้ ไปเจอผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง แค่มองก็รู้ว่าเป็นผู้หญิงที่พี่รองเลือกจากคนจำนวนนับหมื่น เหมือนหวังเจียเหยาเมียเก่าพี่ แล้วก็เด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าตาน่ารักมากเลย แม่หนูคนนั้นต้องได้รับพันธุกรรมดีๆ จากตระกูลเย่ของเราแน่นอน”

เย่อัยฉีระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฮ่าๆ วันมะรืนหนูจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณปู่ว่าพี่รองแอบซุกลูกกับเมียไว้ที่เทียนไห่ อีกอย่างก็ยังไม่ยอมรายงานตระกูล ฮ่าๆ คุณปู่จะต้องให้รางวัลหนูอย่างงามแน่นอน!”

จู่ๆ เย่เฉินก็ย้อนถามอย่างประหลาดใจ “เธอจะกลับไปวันมะรืนเหรอ?”

แล้วเย่อัยฉีจึงได้ทำท่าทีตั้งอกตั้งใจ “ใช่ค่ะ หนูกำลังจะบอกพี่เลย หนูตั้งใจว่าวันพรุ่งนี้จะยกตำแหน่งประธานบริษัทให้ฉินหงเหยียน”

เย่อัยฉีมารับตำแหน่งประธานบริษัทที่เทียนไห่ เดิมทีเป็นแค่ฉากบังหน้าอยู่แล้วที่หล่อนมาก็เพื่อให้ฉินหงเหยียนได้รับตำแหน่งประธานบริษัทต่างหาก

ตอนนี้หล่อนมาได้สองเดือนแล้ว เผาเงินไปหมื่นกว่าล้าน แต่กลับเพิ่มราคาหุ้นให้ไปแตะระดับหมื่นล้าน!

ในปัจจุบันนี้บริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรสกลายเป็นบริษัทในระดับเดียวกับบริษัทชุนเฟิงเอ็กซ์เพรสแล้ว!

ดังนั้นภารกิจของหล่อนก็สมบูรณ์แบบ สามารถยกตำแหน่งประธานบริษัทให้ฉินหงเหยียนได้แล้ว

เย่เฉินรู้ว่าน้องสาวเองก็มีบริษัทที่อังกฤษและอเมริกา ที่นั่นต่างหากถึงจะเป็นธุรกิจหลักของหล่อนจึงไม่รั้งน้องสาวเอาไว้ “โอเค ก่อนเธอจะไป พี่ไม่นัดเธอก่อนแล้วละกัน ฉันขอบอกลาเธอที่นี่เลยแล้วกันนะแม่น้องสาว”

“ขอบคุณนะคะพี่สาม พี่สามเห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันพี่น้องของเราที่สุดแล้ว ฮึ”

เย่อัยฉีชนแก้วกับเย่เฉินแล้วพูดยอกย้อน ทำให้เย่เฉินเก้อเขิน

ตอนนี้เขายังปิดบังเรื่องยี้กับฉินหงเหยียนอยู่ ดังนั้นยามอยู่ต่อหน้าหญิงสาวเขาจึงสงวนท่าที พยายามไม่ใลก้ชิดน้องสาวนัก

ไม่ถึงสองนาที ฉินหงเหยียนก็โทรศัพท์เสร็จแล้วก็เดินกลับมาที่ห้อง VIP แล้วกล่าวกับเย่อัยฉี

“คุณอัยคะ เกรงว่าพวกเราต้องขอตัวกลับก่อน บก.ของ ‘TOYO KEIZAI INC.’ นิตยสารชื่อดังประจำญี่ปุ่นมาที่บริษัทเราแล้ว อยากจะขอสัมภาษณ์พวกเรา”

เย่อัยฉีมองโต๊ะอาหารที่ยังไม่ค่อยได้กินอาหารบนโต๊ะเท่าไหร่ก็กล่าว “หงเหยียน คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ ฉันกินกับแฟนคุณต่อก็ได้ สั่งมาเยอะแยะขนาดนี้ไม่กินเสียดายแย่”

เรื่องการออกสื่อให้สัมภาษณ์นั้นจะอยู่ในความรับผิดชอบของรองประธานอย่างฉินหงเหยียน ส่วนเย่อัยฉีนั้นไม่เคยปรากฏตัวตามสื่อมาก่อน

แต่ว่าฉินหงเหยียนก็ยังคงลังเลอยู่

ฉินหงเหยียนมองทั้งสองคนอย่างเป็นกังวล เพราะกลัวว่าทั้งสองคนไม่ค่อยสนิทกันก่อนนี้ยังเคยทะเลาะกันครั้งหนึ่งด้วย แล้วถ้าพวกเขาสองคนทะเลาะกันอีกจะทำยังไง?

“เย่เฉิน ไม่งั้นคุณช่วยขับรถไปส่งฉันที่บริษัทได้ไหม ให้คุณอัยกินข้าวคนเดียว” ฉินหงเหยียนกล่าว

เย่อัยฉีรีบร้อนกล่าว “เฮ้อ อย่าเพิ่งไปสิ เยอะแยะขาดนี้ฉันจะกินหมดคนเดียวได้ยังไง แล้วก็แฟนคุณดื่มเหล้า ไปแล้วด้วย บริษัทมีคนขับรถให้คุณไม่ใช่เหรอชื่อเสี่ยวหวังใช่ไหมล่ะ? เขารออยู่ด้านนอกไม่ใช่เหรอ?”

ฉินหงเหยียนส่ายหน้า “เสี่ยวหวังคนนั้นเขาพูดมาก แล้วก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว ฉันกะจะไล่เขาออก”

เย่เฉินเห็นความกังวลใจของแฟนสาวจึงกล่าว “คุณสบายใจเถอะครับ ผมไม่ทะเลาะกับเจ้านายคุณหรอก ผมดื่มเหล้าเป็นเพื่อนหล่อนก็จะไปแล้ว”

“อืมก็ได้ค่ะ” เห็นเย่เฉินรับรอง ฉินหงเหยียนก็สบายใจ

หลัจากที่ฉินหงเหยียนไปแล้ว เย่อัยฉีก็ออดอ้อพี่ชายอย่างดีอกดีใจ “ฮ่าๆ พี่ชาย แฟนพี่ไม่อยู่พอดี พี่กินเสร็จแล้วพาหนูไปเที่ยวหน่อย!”

ในวินาทีนี้เย่เฉินก็คิดถึงตอนที่พวกเขาสองคนเที่ยวเล่นสนุกด้วยกันที่อังกฤษ

ตอนนั้นเย่อัยฉีไปเที่ยวกับพวกเขาสามพี่น้อง

เย่เฉินคิดแล้วกล่าว “จะไปดูผู้หญิงคนนั้นของพี่รองไหมล่ะ?”

“คนที่ร้านกาแฟน่ะหรอ? ดีค่ะ ดี!” เย่อัยฉีเองก็ดีใจมาก “แต่ว่าพี่สาม หนูเห็นสายตาพี่ตื่นเต้นเชียว พี่อยากไปดูหล่อนล่ะสิใช่ไหมคะ?”

“พูดเหลวไหลอะไรกัน ผู้หญิงคนนั้นเป็นผู้หญิงของพี่รอง อย่าพูดเหลวไหล” เย่เฉินรีบร้อนปฏิเสธ

แต่ว่าจำเป็นต้องบอกว่าผู้หญิงคนนั้นหน้าตาสะสวย! จนทำให้คนคิดถึงไม่วางวาย!

“ฮ่าๆ ไม่ต้องกินแล้ว เราไปกันตอนนี้เลยเถอะ”

เย่อัยฉีรีบร้อนดึงมือของเย่เฉินแล้วกะจะออกจากร้าน

เย่เฉินตบมือน้อยๆ ของน้องสาว “อย่าโวยวาย คนอื่นเห็นเข้าจะไม่ดี”

“ว่าที่พี่สะใภ้ก็จะไปแล้ว พี่กังวลอะไรล่ะคะ?”

เย่อัยฉีไม่พอใจอย่างมาก กว่าจะได้เจอพี่ชายสักคนแสนจะยากเย็น แต่กลับต้องมาแสดงละครต่างๆ นานา กระทั่งจะจับมือก็ยังไม่ได้

เย่เฉินตอบ “คนรู้จักพี่กับฉินหงเหยียนในเทียนไห่มีไม่น้อยเลย หวังเจียเหยาเมียเก่าพี่ก็อยู่ที่นี่ ถ้าหล่อนเห็นว่าพี่สนิทสนมกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ งั้นหล่อนจะต้องไล่ตามตอแยพี่แน่ๆ”

“หวังเจียเหยา… อยากจะเห็นจริงๆ ว่าหล่อนสวยขนาดไหนกันแน่” เย่อัยฉีประหลาดใจ

เย่เฉินนึกถึงสภาพหวังเจียเหยาในตอนนี้แล้วกล่าว “ตอนนี้หล่อนกำลังตั้งท้องอยู่ ท้องน่าจะโย้มากแล้ว ไม่มีอะไรน่าดูหรอก อยากจะไปดูคนสวยเราไปที่ร้านกาแฟซือเฉินเถอะ ผู้หญิงคนนั้นสวยกว่าหวังเจียเหยาอีก!”