เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 227 สวัสดีค่ะ เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรก ฉันฉินเสี่ยวตั่ว

เย่เฉินที่อยู่บนเครื่องบินนั้น เอาแต่มองนาฬิกาของตนเองไม่หยุด แล้วลอบภาวนาในใจ

“หวังว่าหลิ่วอวี่เจ๋อจะยังไม่ได้ลงมือทำอะไรกับฉินเสี่ยวตั่ว เสี่ยวตั่วจะต้องไม่ตกปากรับคำกับเขาอยู่แล้ว”

กว่าจะถึงนิวยอร์คก็น่าจะหกโมงเย็น เย่เฉินหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาฉินเสี่ยวตั่วทันที

ในโรงแรม Ritz-Carlton

“ติ๊ง…”

ในห้องพักของโรงแรมห้าดาวหรูหราแห่งนี้ ฉินเสี่ยวตั่วและหลิ่วอวี่เจ๋อกำลังจุมพิตกันอย่างเร่าร้อน ทันใดนั้นเองโทรศัพท์ของหล่อนก็ดังขึ้น

ใช่แล้วฉินเสี่ยวตั่วที่อายุน้อยและไม่ประสาถูกหลิ่วอวี่เจ๋อหลอกเข้าโรงแรมไปแล้ว

บินข้ามน้ำข้ามทะเลมาอยู่ที่ต่างประเทศ แถมยังบังเอิญเจอกันที่ห้างสรรพสินค้า หนำซ้ำยังบังเอิญชอบชุดชาชุดเดียวกัน

แถมยังโชคร้าย พ่อแม่ของพวกเขาสองคนตายไปทั้งคู่

บวกกับตัวของหลิ่วอวี่เจ๋อตัวสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเหลาแถมยังร่ำรวยอีก ฉินเสี่ยวตั่วไม่มีเหตุผลที่จะไม่ชอบผู้ชายที่ประหนึ่งฟ้าส่งมาให้หล่อน

แถมยุคนี้แล้ว รู้จักกันวันแรกก็คบหากัน ไม่ได้เป็นเรื่องประหลาดอะไรเสียหน่อย

อีกอย่างฉินเสี่ยวตั่วก็อยู่ที่นี่แค่วันเดียว

หญิงสาวหยุดจุมพิตอีกฝ่าย แล้วหยิบโทรศัพท์มาดู ปรายตามองก็พบว่าเป็นเบอร์แปลกหน้า

หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าว “เบอร์แปลก อย่าสนใจเลยครับ”

หลิ่วอวี่เจ๋อหัวเสียกับสายที่โทรเข้ามานี้อย่างมาก ที่รบกวนช่วงเวลาเข้าด้ายเข้าเข็มของเขา แล้วหันไปจุมพิตฉินเสี่ยวตั่วต่อ

ฉินเสี่ยวตั่วไม่รับสายที่โทรเข้ามานี้

แต่โทรศัพท์สายนี้ก็โทรมาหาเจ้าหล่อนอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

ฉินเสี่ยวตั่วผลักหลิ่วอวี่เจ๋อออกอีกครั้ง “อาจจะเป็นเพื่อนเปลี่ยนเบอร์ ฉันรับดีกว่าค่ะ เอ่อ…ไม่อย่างนั้นคุณไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ?”

หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าวพลางหัวเราะ “ครับ ที่รัก รอผมนะครับ”

หลิ่วอวี่เจ๋อไปห้องน้ำ แล้วแอบส่งข้อความไปในกลุ่มวีแชทกลุ่มอย่างรวดเร็ว

“เพื่อนๆ เดี๋ยวฉันจะเผด็จศึกแม่แอร์โฮสเตสคนนี้ได้แล้ว! ตอนนี้หิ้วมาโรงแรมแล้ว เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จก็จะออกไปขึ้นสวรรค์แล้ว!”

ข่ายจื่อ “พี่เจ๋อสุดยอด! อย่าลืมถ่ายคลิปเอามาแบ่งกันดูนะครับ”

หลิ่วอวี่เจ๋อ “สบายมาก!”

เสี่ยวหม่า “ฮ่าๆ ในที่สุดก็จะได้เห็นหน้าแม่นั้นตอนขึ้นสวรรค์สักที ฮึ นังแพศยานี่ก็ยังชอบผู้ชายตัวสูงหล่ออยู่ดี สมน้ำหน้าแล้วที่จะโดนผู้ชายฟันแล้วทิ้ง! อวี่เจ๋อนายต้องชวนแก้แค้นแทนฉันนะ!”

หลิ่วอวี่เจ๋อ “เดี๋ยวฉันจัดการเอง!”

ในพวกเขาห้าคน มีถึงสี่คนที่จีบฉินเสี่ยวตั่วไม่ติด ดังนั้นพวกเขาถึงได้หัวเสียมาก พวกเขาเองก็ไม่กล้าก่อเรื่องอีก แต่ใช้วิธีอื่นๆ มาทำร้ายหล่อนแทน

ดังนั้นเลยคิดวิธีแบบนี้ ให้เพื่อนมาตามจีบแทน ฟันหล่อนทิ้ง เพื่อให้ตนเองได้ใช้จินตนาการก็สาแก่ใจ

หลิ่วอวี่เจ๋อเปิดฝักบัว ฟังเพลง อาบน้ำอย่างอารมณ์ดี

และในเวลานี้ฉินเสี่ยวตั่วก็กดรับเบอร์แปลกหน้า

“ฮัลโหล ใครคะ?”

เสียงนุ่มนวลของฉินเสี่ยวตั่วทำให้เย่เฉินรู้สึกไม่คุ้นเคย

“ฉินเสี่ยวตั่วใช่ไหม? ผมคือพี่เขยของคุณ” เย่เฉินรีบกล่าวอย่างร้อนใจ

ฉินเสี่ยวตั่วกลับหัวเราะ “อ้อ เจ้าหมาน้อยนี่เอง”

เย่เฉินพูดไม่ออก ตอนนี้ก็ไม่ได้มีอารมณ์จะเถียงกับหญิงสาว “ตอนนี้อยู่ไหน?”

ฉินเสี่ยวตั่วตอบ “ฉันอยู่อเมริกา”

“ผมรู้ว่าคุณอยู่อเมริกา ที่ไหนของอเมริกาล่ะ”

“นิวยอร์ค”

“ส่วนไหนของนิวยอร์ค”

“นายถามละเอียดขนาดนี้ทำไม?”

“ตอนนี้ผมก็อยู่นิวยอร์ค คุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมไปหา”

เมื่อได้ยินว่าเย่เฉินอยู่นิวยอร์ค ฉินเสี่ยวตั่วก็ประหลาดใจน้อยๆ

“นายอยู่นิวยอร์คเหรอ? พี่สาวฉันก็ด้วยเหรอ? มาทำไมไม่บอก!”

เย่เฉินตอบ “ไม่ พี่สาวคุณไม่ได้มาด้วย ผมมาคนเดียว รีบบอกตำแหน่งผมมาได้แล้ว แล้วอีกอย่างคุณอยู่กับใคร”

ฉินเสี่ยวตั่วมองไปทางห้องน้ำแล้วกล่าว “อยู่กับแฟนฉันไง ขอโทษด้วยนะ เย่เฉิน ฉันอยากเจอนายมากเลย แต่เกรงว่าตอนนี้คงไม่มีเวลาไปเจอนายแล้วล่ะ”

เย่เฉินรู้ว่าฉินเสี่ยวตั่วไม่ได้มีแฟน ดังนั้นแฟนที่เจ้าหล่อนหมายถึงก็เป้นไปได้มากทีเดียวว่าจะเป็นหลิ่วอวี่เจ๋อที่เจ้าหล่อนเพิ่งจะรู้จัก

“แฟนคุณใช่หลิ่วอวี่เจ๋อ ที่สูง 185 ซม. หน้าตาหล่อๆ หรือเปล่า?”

ฉินเสี่ยวตั่วกล่าว “เขาสูงมากแล้วก็หล่อมาก แต่เขาไม่ได้ชื่อหลิ่วอวี่เจ๋อ เขาชื่อเย่เฉินเหมือนนายเลย!”

“แม่ง! ไอ้เดียรัจฉานหลิ่วอวี่เจ๋อ กล้าแอบใช้ชื่อฉันเหรอวะ!”

เย่เฉินสบถคำด่าออกมาอย่างอดไม่ได้ เขาพอจะเดาได้ว่าหมอนี่คงไม่ใช้ชื่อตัวเองแน่ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะใช้ชื่อตนเอง!

ที่จริงแล้วหลิ่วอวี่เจ๋อไม่ได้รู้เลยว่า เพราะเขาใช้ชื่อเย่เฉินทำให้ฉินเสี่ยวตั่วชอบเขาอย่างรวดเร็ว

เพราะเดิมตัวฉินเสี่ยวตั่วเองค่อนข้างชอบเย่เฉินว่าที่พี่เขยคนนี้มาก พอได้ยินว่าหลิ่วอวี่เจ๋อก็ชื่อเย่เฉิน ในใจก็เกิดชื่นชอบเขาอย่างมากที่มีเรื่องบังเอิญขนาดนี้กับพวกเขา

หล่อนถึงขนาดจินตนาการว่าถ้าหากคบหากับเขาจริงๆ สองคนพี่น้องมีสามีชื่อเย่เฉินเหมือนกัน น่าจะเป็นภาพที่ตลกเอาการ“หลอกฉัน?”

ทันใดนั้นเองฉินเสี่ยวตั่วก็หวนคิดถึงตอนเช็คอินเข้าโรงแรม หลิ่วอวี่เจ๋อจงใจหลบๆ ซ่อนๆ ไม่ให้หล่อนเห็นเอกสารของเขา

“รีบบอกตำแหน่งผมมา คุณโดนหลอกแล้ว”

“ฉันอยู่ที่ Ritz-Carlton”

“!!!”

พอเขาได้ยินว่าหญิงสาวอยู่ที่โรงแรม โทสะของเขาก็ขาดผึงทันที!

และแล้วก็ช้าไปก้าวหนึ่งจริงๆ น้องสะใภ้ที่น่ารักและหน้าตาสวยของเขาคนนี้จะถูกหลิ่วอวี่เจ๋อย่ำยีwxc[h;จริงเหรอ?

“คุณ…พวกคุณได้ทำ…”

“ไม่ ไม่ เราเพิ่งเข้ามา ไม่ได้ทำอะไร”

เย่เฉินผ่อนลมหายใจ “รอผมก่อน ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!”

เย่เฉินเดินข้างถนน แล้วขวางรถ Cadillac XT6 สีดำคันหนึ่งเอาไว้ นี่เป็นรถที่พวกตัวร้ายในหนังอเมริกาชอบใช้กัน คนในรถจะล่วงเกินไม่ได้ ถ้าไม่มีอะไรอย่าเจ๋อเข้าไปขวางเชียว

และเป็นอย่างที่คิดเมื่อผู้ชายรูปร่างกำยำในรอยสักที่ประจำตำแหน่งคนขับรถ ลดกระจกลงแล้วตะโกนใส่เย่เฉิน “ไอ้ลูกหมาตัวเหลือง แกอยากตายหรือไง?!”

เย่เฉินเปิดประตูรถแล้วใช้มือเพียงข้างเดียวลากเขาออกจากรถ หลังจากนั้นก็ขับรถของเขาพุ่งทะยานไปที่โรงแรมทันที

ก๊อกๆ

เย่เฉินเคาะประตู

ฉินเสี่ยวตั่วเปิดประตูออก “สวรรค์ นายอยู่นิวยอร์คจริงๆ แฮะ…”

นี่ถือเป็นการพบหน้าครั้งแรกของทั้งสองคน ทว่าก่อนนี้ทั้งสองคนเคยวีดีโอคอลกันมาก่อน จึงเคยเห็นหน้าตาของฝ่ายตรงข้ามมาก่อน

เย่เฉินพบกว่าฉินเสี่ยวตั่วที่อยู่ในห้องยังสวมชุดแอร์โฮสเตสอยู่ หญิงสาวดูสวยจริงๆ และคล้ายคลึงกับฉินหงเหยียนอยู่หลายส่วนก็จริง แต่หญิงสาวตรงหน้านี้ดูจะสวยหวานกว่าผู้เป็นพี่สาว

ยังไงเสียก็อายุน้อยกว่ากันหลายปี

“สวัสดีค่ะ เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรก ฉันฉินเสี่ยวตั่ว!”

ฉินเสี่ยวตั่วยิ้มน้อยๆ ขณะจับมือเย่เฉิน

เย่เฉินเห็นท่าทางใสซื่อบริสุทธิ์ของฉินเสี่ยวตั่ว ตนเองถูกหลอกยังมีแก่ใจจมาทักทายเขาอีก

เย่เฉินจับมืออีกฝ่ายแล้วย้อนถาม “หลิ่วอวี่เจ๋อล่ะ? อย่าบอกนะว่าหนีไปแล้ว?”

และในตอนนี้เองหลิ่วอวี่เจ๋อก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี

“ใครมาน่ะ?” หลิ่วอวี่เจ๋อสวมชุดคลุมอาบน้ำ

ในวินาทีที่เห็นเย่เฉิน เขาก็ตกตะลึง “เย่…เย่เฉิน? นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

เย่เฉินหัวเสียอย่างมาก ไอ้เดียรัจฉานตัวนี้มีเมียแล้วแต่ยังกล้ามาหาเศษหาเลยอีก!

หาเศษหาเลยมั่วๆ ก็ช่าง แต่นี่ดันมาปะเข้าใส่น้องสะใภ้เขา!

เย่เฉินกำหมัดแน่นแล้วเหวี่ยงออกไปใส่หน้าหลิ่วอวี่เจ๋อดังโครม!