เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 228 หวังเจียเหยาตั้งท้องลูกแฝด

หลิ่วอวี่เจ๋อที่โดนหมัดของเย่เฉินประเคนฟาดเข้ามาจนเขาล้มลงไปกองกับพื้นทันที!

เย่เฉินหัวเสียอย่างมาก “ไอ้คนเจ้าชู้หลิ่วอวี่เจ๋อ เมียตั้งท้องแต่ยังออกมาแล่นหาสาวสวยๆ แล้วยังแอบอ้างชื่อฉันอีก! แกคู่กับชื่อของฉันหรือไง!”

ฉินเสี่ยวตั่วได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ก็เริ่มรู้สึกกับอีกฝ่ายไม่เหมือนเดิมทันที

เดิมรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้หล่อรวยดีแถมพื้นเพครอบครัวยังน่าสงสารเหมือนกัน เลยทำให้ประทับใจในตัวเขามาก

แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่าหมอนี่เจ้าชู้สุดๆ

ฉินเสี่ยวตั่วเองก็ผสมโรง “ฉันล่ะเกลียดคนที่นอกใจเมียตอนท้องที่สุด เย่เฉิน ทำดี! คนแบบนี้สมควรโดนแล้ว! ท้องได้กี่เดือนแล้วทำไมทนไม่ไหวแล้วหรอ?”

หลิ่วอวี่เจ๋อที่ล้มลงบนพื้นกุมใบหน้าที่โดนต่อยด้วยท่าทีหวาดกลัว!

หลิ่วอวี่เจ๋อร้อง “เย่เฉิน รังแกกันเกินไปแล้ว ฉันอยากจะนอนกับใครก็ได้เกี่ยวอะไรกับอกด้วย? มีสิทธิ์อะไรมาโวยวายแทนหวังเจียเหยา! เป็นอะไรกับหล่อนเหรอ! แล้วอีกอย่างเมียฉันท้อง แต่ตั้งท้องลูกใครล่ะ? เด็กมันลูกแก! ทำไมฉันต้องคอยดูแลลูกของพวกแกที่บ้านตลอดเข้ายันเย็นล่ะ! แถมแกไม่ต้องรับผิดชอบอะไร แค่ให้เงินเดือนละหมื่น แค่ค่าจ้างที่จ่ายแม่บ้านที่ฉันจ้างให้หล่อนยังไม่พอเลย”

พอได้ยินแบบนี้ ใบหน้าฉินเสี่ยวตั่วก็ฉายแววงุนงงแล้วชี้ไปที่ทั้งสองคน “เมียเขาตั้งท้องลูกของนาย?”

ฉินเสี่ยวตั่วนึกถึงเนื้อเพลงใน TIKTOK “เพื่อน มีคำถามเยอะแยะเลยล่ะสิ”

ตอนนี้หล่อนเองก็มีคำถามมากมายกองเป็นพะเรอเกวียน

เย่เฉินไม่ได้ปฏิเสธ แต่พยักหน้ารับ “ใช่”

ฉินเสี่ยวตั่วอ้าปากด้วยความตกใจ “นายทำเมียคนอื่นท้อง แถมยังต่อยเขาแบบนี้เนี่ยนะ? นายนี่มันสุดยอดจริงๆ! พี่สาวฉันรู้เรื่องนี้หรือเปล่า?”

เย่เฉินรีบร้อนอธิบาย “ไม่ใช่ เรื่องนี้ไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิด…”

“ฉันถามว่าพี่สาวฉันรู้เรื่องนี้หรือเปล่า!”

ฉินเสี่ยวตั่วเห็นใจพี่สาวตนเอง คิดไปว่าพี่สาวของหล่อนโดนแฟนเด็กคนนี้หลอก

ฉินเสี่ยวตั่วกับเย่เฉินเพิ่งเจอหน้ากันครั้งแรก ไม่รู้นิสัยของเย่เฉิน รู้สึกว่าเขาอาจจะเป็นเพียงแค่หนุ่มน้อยสุดหล่อที่ปากหวานพูดเก่งเท่านั้นเอง

เย่เฉินพยักหน้า “รู้สิ”

ฉินเสี่ยวตั่วตกใจหนักกว่าเดิม “รู้เหรอ? พี่สาวของฉันรู้แต่ยังคบหากับนายอยู่เนี่ยนะ? สวรรค์ ฉันไม่เข้าใจโลกของผู้ใหญ่แบบพวกนายเลย”

ทว่าในเวลานี้หลิ่วอวี่เจ๋อเหมือนฟังอะไรบางอย่างออก เขายืนขึ้นมองฉินเสี่ยวตั่วแล้วย้อนถาม

“พี่สาวคุณเป็นแฟนเขา? อย่าบอกนะว่าฉินหงเหยียนเป็นพี่สาวคุณ?”

เย่เฉินแค่นเสียง “รู้หรือยังว่าว่าผมต่อยคุณทำไม? คุณจะคั่วน้องสาวแฟนผม ต้องเกี่ยวกับผมอยู่แล้ว!”

ฉินเสี่ยวตั่วงุนงงไปหมด “คุณก็รู้จักพี่สาวฉันเหรอ?”

หลิ่วอวี่เจ๋อลนลาน ต้องโทษที่เพื่อนเขาไม่ยอมตรวจพื้นเพทางบ้านของฉินเสี่ยวตั่วให้ดี คิดว่าหล่อนไม่มีพ่อไม่มีแม่ น่าจะไม่มีพื้นเพครอบครัวอะไร

แต่ใครจะรู้ว่าฉินเสี่ยวตั่วจะยังมีพี่สาว แถมพี่สาวของหล่อนยังมีความสัมพันธ์กับเขาเยอะแยะไปหมด

แต่ในสายตาหลิ่วอวี่เจ๋อ ฉินหงเหยียนเป็นถึงว่าที่ภรรยาของสวี่ฉู่หมิงจะเป็นผู้หญิงที่จะได้ครอบครองทรัพย์สินมูลค่าแสนล้าน จะล่วงเกินไม่ได้

ดังนั้นหลิ่วอวี่เจ๋อก็รีบหันไปขอโทษฉินเสี่ยวตั่วทันที “น้องเสี่ยวตั่วครับ พี่ต้องขอโทษด้วยจริงๆ พี่ไม่รู้ว่าน้องเป็นน้องสาวของพี่หงเหยียน พี่สนิทกับพี่สาวของน้องมาก แถมยังสนิทกับคุณอาสวี่ฉู่หมิงด้วย เรื่องวันนี้ถือเสียว่าไม่ได้เกิดขึ้นได้ไหมครับ?”

ฉินเสี่ยวตั่วนึกถึงตอนที่จูบกับหลิ่วอวี่เจ๋อเมื่อครู่ ก็รู้สึกขยะแขยงทันที

เพี้ยะ!

ฉินเสี่ยวตั่วฟาดฝ่ามือประทับลงบนหน้าของอีกฝ่าย “ไสหัวไป!”

ไม่ต้องให้ถามเรื่องพ่อแม่ตายของเขา ก็คงเป็นเรื่องหลอกลวงหล่อนเหมือนกัน

ทริปนี้ของหลิ่วอวี่เจ๋อไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือมาแม้แต่น้อย แถมได้ของฝากเป็นฝ่ามืองามๆ ของฉินเสี่ยวตั่วและเย่เฉินอีก

หลิ่วอวี่เจ๋อรีบหยิบเสื้อผ้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำทันที แล้วเดินออกไป

ทว่าก่อนไปเขายังกันมาถามเย่เฉิน “หวังว่านายจะไม่เอาเรื่องวันนี้ไปบอกหวังเจียเหยานะ หล่อนกำลังท้องกำลังไส้ แถมเด็กในท้องก็ลูกนาย นายเองก็คงไม่อยากให้หล่อนรู้เรื่องนี้จนทำให้อารมณ์อ่อนไหวจนส่งผลกระทบกับร่างกายหรอกจริงไหม?”

เย่เฉินหัวเราะเสียงแผ่วแล้วกล่าว “หวังเจียเหยาผิดหวังในตัวคุณนานแล้ว ต่อให้รู้ ผมว่าคงไม่ได้มีผลอะไรหรอก”

“แก…”

หลิ่วอวี่เจ๋อหมดอาลัยตายอยากอย่างมาก เขาไม่อยากให้หวังเจียเหยารู้เรื่องนี้ ไม่อย่างนั้นพอกลับไปหล่อนต้องโวยวายอีกแน่

ตั้งแต่ที่หวังเจียเหยาแต่งงานกับเขามา หล่อนไว้หน้าเขาอย่างมาก พวกเขาสองสามีภรรยาปฏิบัติต่อกันเป็นอย่างดี

หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าว “ถ้านายไม่ไปฟ้องหวังเจียเหยา ฉันจะบอกความลับอะไรให้”

“ความลับอะไร?” เย่เฉินถาม

หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าว “ก็เรื่องลูกนายไง หวังเจียเหยาไม่ได้บอกนายว่าหล่อนตั้งท้องลูกแฝด”

“ลูกแฝด?” เย่เฉินดีใจอย่างมาก!

โอกาสที่จะตั้งท้องลูกแฝดได้นั้นต่ำมากเหลือเกิน ดังนั้นเย่เฉินถึงได้รู้สึกว่าลูกแฝดเป็นของขวัญจากฟ้า อยากจะมีลูกแฝดอย่างมาก

หลิ่วอวี่เจ๋อพยักหน้า “นายโชคดีแล้ว มีลูกสองคนในคราวเดียวกัน ฉันจะจ้างแม่บ้านมาคอยดูแลหล่อน ถือว่าเป็นการชดเชยเรื่องวันนี้แล้วกัน!”

พูดจบหลิ่วอวี่เจ๋อก็เดินออกไป

เย่เฉินอารมณ์พุ่งพล่าน คิดไม่ถึงว่าหวังเจียเหยาจะไม่บอกตนเองเรื่องตั้งท้องลูกแฝด บางทีอาจเป็นเพราะตนเองมักจะปฏิเสธไม่ยอมไปพบหญิงสาวอยู่บ่อยๆ

อีกสามสี่เดือน หวังเจียเหยาก็จะคลอดแล้ว พอถึงตอนนั้นเย่เฉินกะเป็นพ่อคนแล้ว!

ด้วยโทสะเขาจึงเดินมาหาฉินเสี่ยวตั่วแล้วกล่าวสั่งสอนอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงของผู้ที่อายุมากกว่า

“เสี่ยวตั่ว คุณเพิ่งจะรู้จักกับเขาเอง ทำไมถึงได้เข้าโรงแรมกับเขาแล้วล่ะ? แบบนี้ไม่ดีนะรู้ไหม?”

พอฉินเสี่ยวตั่วได้ยินก็หัวเสียอย่างมาก

“

“นี่นายหมายความว่ายังไง? นายกำลังจะพูดว่าฉันแรดหรือไง? หรือรู้สึกว่าฉันมันง่าย สามารถนอนกับผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกันได้แค่

ฉินเสี่ยวตั่วหัวเสียถึงขั้นร้องไห้ไปขณะผลักเย่เฉินออกจากห้องสุดแรงเกิด

เพราะเย่เฉินเห็นหยดน้ำตาที่เอ่อเต็มดวงตาอีกฝ่าย เขาถึงได้ยอมเป็นฝ่ายถอยออกไปตามแรงของหญิงสาว ไม่อย่างนั้นด้วยร่างแบบบางของอีกฝ่ายผลักเขายังไม่เขยื้อนด้วยซ้ำ

ปังๆ

เย่เฉินถูกผลักออกนอกประตู แล้วทุบบานประตูไม่หยุด “เสี่ยวตั่ว ผมไม่ได้หมายความว่ายังไง ผมแค่เป็นห่วงคุณ กลัวคุณโดนหลอก”

“ผมบินจากเทียนไห่ข้ามน้ำข้ามทะเลมาหาคุณ เพราะกลัวว่าคุณจะเป็นอันตราย คุณอย่าปล่อยผมไว้นอกห้องแบบนี้จะได้ไหม”

“นะ เสี่ยวตั่ว เปิดประตูให้ผมเข้าไปหน่อย”

เย่เฉินเองก็รู้สึกได้ว่าคำพูดของเขาเมื่อครู่ออกจะแรงเกินไป

ที่จริงแล้วเย่เฉินรู้ดีว่าฉินหงเหยียนไม่ได้เป็นผู้หญิงง่ายๆ

เพราะเพื่อนเศรษฐีสี่คนของหลิ่วอวี่เจ๋อที่ตามจีบเจ้าหล่อนยังล้มเหลวไปกันถ้วนหน้า

ถ้าหากว่าเป็นผู้หญิงง่ายๆ อย่าว่าแค่คนง่ายเลย ต่อให้เป็นคนเรียบร้อยเจอคนรวยคนนี้เข้าไป เป็นไปได้อย่างมากว่าจะติดหลุมนี้เช่นกัน

“นายไปเลยนะ! ฉันไม่ได้อยากให้นายมาเป็นห่วงเป็นใย! ฉันอยากทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน ต่อให้เป็นพี่สาวฉันก็ไม่มีสิทธิ์!”

ฉินเสี่ยวตั่วตะโกนลอดออกมาจากห้องพัก

ทว่าในเวลานี้เองทันใดนั้นเองหญิงสาวก็ได้ยินเสียงปืนดังออกมาจากนอกประตู!

ปัง!