เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 260 ล้างแค้นหวังเจียเหยา

ตอนที่ 260 ล้างแค้นหวังเจียเหยา!
หลังจากหวังเจียเหยาโดนอุ้มไปแล้ว หลิ่วอวี่เจ๋อก็ยหัวเราะออกมา “ฮ่าๆ ฝาแฝดกันแต่ดันมีพ่อสองคน! สุดยอดเรื่องนี้นี่มันสุดยอดจริงๆ ฮ่าๆ!”

เย่เฉินที่เดิมก็หัวเสียมากอยู่แล้วไม่รู้จะระบายโทสะยังไง พอได้ยินหลิ่วอวี่เจ๋อเยาะเย้ยเขาก็รีบเดินไปฟาดฝ่ามือใส่หน้าหลิ่วอวี่เจ๋อทันที

เพี้ยะ!

เย่เฉินโกรธจัด “สุดยอดเหรอ? อธิบายให้ฉันฟังหน่อยว่าสุดยอดอะไร!”

หลิ่วอวี่เจ๋อเอามือกุมหน้า เมื่อถูกตบหน้าต่อหน้าธารกำนัล เขารู้สึกเสียหน้าอย่างมาก!

“นาย…นายกล้าตบฉันเลยเรอะ?” หลิ่วอวี่เจ๋อจ้องเย่เฉินเขม็ง

เย่เฉินยกมือขึ้นแล้วฟาดหน้าหลิ่วอวี่เจ๋ออีกสองที!

เพี้ยะ!

เพี้ยะ!

เขาฟาดหน้าหลิ่วอวี่เจ๋อไปสองทีจนอีกฝ่ายล้มลงไปกองกับพื้น!

เย่เฉินกล่าวว่า “ผมตบคุณแล้วจะทำไม? คุณให้ความสำคัญเรื่องสถานะมากเลยไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ผมเป็นประธานเฉินเย่กรุ๊ปเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศนี้! ส่วนคุณก็เป็นแค่หลานชายที่มีทรัพย์สินมูลค่าพันล้านเท่านั้น! ต่อให้เป็นปู่คุณหลิ่วหย่วนทางก็ยังมีไม่ถึงหนึ่งในสิบของผม คุณยิ่งไม่คู่ควรจะเปรียบเทียบกับผม!

แล้วคุณมันตัวอะไร? ถึงได้กล้าเยาะเย้ยผม! เชื่อไหมว่าตอนนี้ผมสามารถทำให้ตระกูลหลิ่วของคุณล้มละลายกลายเป็นยาจกเดี๋ยวนี้เลย!”

หลิ่วอวี่เจ๋อคุกเข่าบนพื้นแล้วไม่กล้าพูดอะไร

เขาเชื่ออยู่แล้ว แน่นอนว่าต้องเชื่ออยู่แล้ว!

ตอนนี้คนที่รวยที่สุดในเทียนไห่และในประเทศแห่งนี้ก็คือเย่เฉิน คนที่บ้าคลั่งที่สุดก็คือเย่เฉินเหมือนกัน!

ตอนนี้เย่เฉินรู้ว่าเด็กคนหนึ่งไม่ใช่ลูกเขา เขาทำได้ทุกเรื่อง!

“ขอ…ขอโทษด้วยนะคุณเย่”

หลิ่วอวี่เจ๋อจำเป็นต้องขอโทษเย่เฉินอย่างไม่พอใจนัก แต่ต้องทำไปเพื่อตระกูล

เย่เฉินแค่นเสียง ตอนนี้เขาไม่มีแก่ใจจะมาทะเลาะกับหลิ่วอวี่เจ๋อ

เขาในตอนนี้จำเป็นต้องได้รู้ความจริง ความจริงเรื่องเด็กๆ!

เย่เฉินสาวเท้ายาวๆ เมื่อมาถึงในรถก็รีบโทรหาหลิวเจิ้งคุนทันที

“อาคุนเอาตัวฟางเชามาให้หน่อย!”

ก่อนนี้หวังเจียเหยาบอกว่าฟางเชาเป็นพ่อเด็ก

ถึงแม้ว่าจะเป็นไปไม่ค่อยได้ แต่ในเมื่อตอนนี้มีเด็กคนหนึ่งไม่ใช่ลูกของเขา เขาจำเป็นต้องถามฟางเชาให้ชัดเจน

หลิวเจิ้งคุนกล่าว ผมได้ยินมาว่าหลังจากหมอนี้โดนตอนแล้วก็ไปประเทศไทย เดี๋ยวผมให้เพื่อนผมที่นั่นช่วยหาดู“”

เย่เฉินกล่าวต่อ “แล้วไปหิ้วซ่งหงเย่เพื่อนของหวังเจียเหยาที่อวิ๋นโจวมาให้หน่อย ฉันมีเรื่องต้องถามหล่อนด้วยตัวเอง”

ซ่งหงเย่เป็นหญิงสาวบอบบาง พาตัวหล่อนมาคงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร

“ครับคุณชาย” หลิวเจิ้งคุนกล่าว

เย่เฉินนึกถึงคำพูดของศจ.ก่วนเมื่อครู่ ที่ฝาแฝดมีพ่อสองคนเป็นเพราะหวังเจียเหยามีสัมพันธ์กับผู้ชายสองคนในระยะเวลาไล่เรี่ยกัน

และในตอนนั้นเย่เฉินและหวังเจียเหยาต่างก็อยู่ด้วยกันทุกคืนในวิลล่าที่อวิ๋นโจว

แต่ว่าตอนเช้าหลังจากที่พวกเขาสองคนพลอดรักกันแล้ว เขาก็จะไปทำงานที่หัวเซิ่ง

ดังนั้นความเป็นไปได้เพียงข้อเดียวก็คือผู้ชายคนนั้นไปวิลล่าของเขาและหลับนอนกับหล่อนหลังจากที่เขาไปทำงานแล้ว

ทันทีที่คิดถึงเรื่องนี้เย่เฉินก็กำหมัดแน่น

คิดไม่ถึงว่าจะมีคนใจกล้าบุกไปที่วิลล่าของเขาแถมยัหลับนอนกับภรรยาของเขาด้วย!

หมอนั่นมีกี่ชีวิต! ถึงได้กล้าหาเรื่องลูกหลานตระกูลเย่!

ในตอนนั้นเย่เฉินประกาศตัวแล้วว่าเขาเป็นใคร ทั้งอวิ๋นโจวไม่มีใครกล้าล่วงเกินเขา!

เย่เฉินสั่งต่อ “ไปวิลล่าที่เขตเหมยกุยหยวนที่ฉันเคยอยู่ แล้วหาคลิปในกล้องวงจรปิดทั้งหมดดูว่าพอจะหาคลิปของกล้องในช่วงสิบเดือนก่อนได้ไหม แล้วก็ไล่ถามรปภ.กับยามหน่อยว่าเมื่อสิบเดือนก่อนมีคนแอบเข้าวิลล่าในตอนเช้าๆ หรือเปล่า”

“ครับ!”

หลิวเจิ้งคุนรับคำอย่างรวดเร็วแต่ก็ยังถามต่อว่า “คุณชายมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าลูกของหวังเจียเหยาไม่ใช่ของคุณชายเหรอครับ?”

หลิ้วเจิ้งคุนไม่ใช่คนนอก เย่เฉินจึงไม่มีความจำเป็นต้องปิดบังเขา “ใช่คนเดียว ฉันสงสัยว่ามีชู้ของหวังเจียแอบดอดมาหาหล่อนที่วิลล่าหลังจากที่ฉันไปทำงานทุกเช้า”

หลิวเจิ้งคุนตะคอกเสียงดัง “แม่งเอ้ย! หวังเจียเหยาผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องคนนี้! คิดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าทำกับคุณชายแบบนี้! คุณชายวางใจเถอะครับผมจะต้องช่วยคุณจับไอ้แมวขโมยตัวนั้นให้ได้! แล้วจับมันถลกหนัง!”

เมื่อวางสายแล้ว ฉินหงหเยียนก็กุมมือชายยหนุ่มแล้วกล่าวปลอบ “ที่รักอย่าเสียใจไปเลย ไม่งั้นคุณกลับไปพักผ่อนที่บ้านก่อนไหม”

เย่เฉินส่ายหน้า “ตอนนี้ผมจะนอนหลับลงได้ยังไง? หงเหยียนเรื่องนี้คุณไม่ต้องยุ่งแล้วก็ได้ ผมส่งคุณกลับก่อนดีกว่า”

เย่เฉินไปส่งฉินหงเหยียนก่อน แล้วตนเองก็โทรหาพ่อบ้านฟางเพื่อบอกเขา

พ่อบ้านฟางถอนหายใจ “คิดไม่ถึงเลยว่าหวังเจียเหยาที่เป็นลูกสาวเศรษฐีจะใจกล้าขนาดนี้ ตอนนั้นขนาดที่รู้ทั้งรู้ว่าคุณชายเป็นใครแต่ยังกล้าหาผู้ชายคนอื่นอีก คุณชายคุณก็อย่าโมโหให้มันมากไปนะครับ อย่างไรเสียคุณชายก็หย่ากับหล่อนแล้ว แถมคุณก็ยังไม่ได้รักหล่อนอะไรมากมาย อย่างน้อยๆ หล่อนก็คลอดลูกชายให้คุณชาย”

เย่เฉินกล่าว “หวังเจียเหยาปั่นหัวฉันแบบนี้แล้วปิดบังความจริงกับฉัน ฉันจำเป็นต้องล้างแค้นหล่อน!”

“คุณชายอยากจะล้างแค้นหล่อนยังไง?” พ่อบ้านฟางถาม

ล้างแค้นผู้หญิงที่หลงใหลในชื่อเสียงเงินทองอย่างหวังเจียเหยา วิธีที่ดีที่สุดก็คือทำให้หล่อนหมดตัว

ตอนนี้หล่อนภูมิใจนักหนาไม่ใช่หรือว่าตระกูลของตนเองกลายเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยนักหนา

เย่เฉินจะทำให้หล่อนกลับไปมีสภาพเป็นเหมือนเดิม!

เย่เฉินกล่าวว่า “โครงการต่างๆ ที่ผมเคยใช้หัวเซิ่งช่วยตระกูลหวังเมื่อก่อน คุณช่วยไปไล่ยกเลิกให้ผมหน่อยทุกอัน แล้วช่วยสั่งปิดสถานที่อย่างอีผิ่นเจียเหยาให้ด้วย!”

“ครับคุณชาย!”

หลังจากสั่งพ่อบ้านฟางเร็จเรียบร้อยแล้ว เย่เฉินก็โทรหาหลิ่วอวี่เจ๋อ

“คุณ…คุณเย่” หลิ่วอวี่เจ๋อรับสายของเย่เฉินอย่างหวาดกลัว

เย่เฉินกล่าวว่า “หลิ่วอวี่เจ๋อรีบหย่าหวังเจียเหยาเร็วๆ อีกอย่างอย่าให้เงินหล่อนสักแดงล่ะแล้วก็ช่วยยกเลิกทุกโครงการในช่วงครึ่งปีหลังที่ตระกูลหวังเซ็นสัญญาไปด้วย! ถ้าพวกคุณทำไม่ได้ผมจะช่วยเอง!”

หลิ่วอวี่เจ๋อรีบร้อนตอบ “ทำได้ครับทำได้! ผมเกลียดแม่นั่นมานานแล้ว ผมจะไม่ให้เงินหล่อนสักแดงเดียว!”

……

ในเวลาอันสั้น ณ อวิ๋นโจว

วิลล่าซีซาน

ทันใดนั้นเองหวังจื้อเฉียงก็ลนลานมาที่วิลล่า

คุณนายหวังกำลังดูละครอย่างมีความสุข เมื่อเห็็นหวังจื้อเฉียงก็สบถออกมา

“แกลนลานทำไม ช่วยสุขุมให้เหมือนน้องชายแกหน่อยได้ไหม?”

หวังจื้อเฉียงกล่าว “แม่ครับ แย่แล้ว! บริษัทที่เซ็นสัญญาร่วมมือกับเราต่างขอยกเลิก ยุติความร่วมกับเรา แล้วโครงการอีผิ่นเจียเหยาก็ถูกคนซื้อไปแล้ว”

“อะไรนะ?” คุณนายหวังตกใจทันที

หวังจื้อเฉียงตอบทันที “ผมถามมาจนแน่ใจแล้วครับ วันนี้หวังเจียเหยาไปดูผลตรวจ DNA กับเย่เฉิน มีเด็กคนหนึ่งไม่ใช่ลูกของเย่ฉิน!”

คุณนายหวังมีอายุมา 80 ปีก็ยังตกใจ “เป็นลูกของเย่เฉินคนหนึ่ง ส่วนอีกคนไม่ใช่หรอ? หวังเจียเหยาเด็กโง่ ปู่ของหล่อนลำบากแทบเลือดตากระเด็นกว่าจะหาลูกเขยแบบเย่เฉินมาให้หล่อน ทำไมหล่อนถึงไม่รู้จักเห็นคุณค่านะ!”

“จริงครับ ตอนนั้นให้หวังหยวนหยวนแต่งงานกับเย่เฉินก็เรียบร้อยแล้ว หยวนหยวนของเราไม่มีทางทำเรื่องเหลวไหลแบบนี้แน่!” หวังจื้อเฉียงกล่าว

คุณนายหวังส่ายหน้า “รีบโทรหาเจียเหยาเร็ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับมัน!”