เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 27 ฉินหงเหยียนมาแล้ว

ฉินหงเหยียนใช้ชีวิตอยู่ในวงสังคมชั้นสูงของเมืองอวิ๋นโจว จึงรู้จักกับเหล่าผู้ดีมีอันจะกิน ผู้ชายที่ไล่ตามจีบหล่อนนั้นมีเป็นพะเรอเกวียน

แต่ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าอีกฝ่ายมีแฟน

ไม่แน่ว่าฉินหงเหยียนอาจจะชอบผู้หญิงจริงๆ

“นี่ เหม่ออะไร? รีบตอบคำถามฉันมา นายมาที่บริษัทของเราทำไม!”

โจวหรงหรงพูดออย่างวางท่า

เย่เฉินถึงได้สติแล้วกล่าว “ผมคือเย่เฉิน ประธานคนใหม่ของบริษัทหัวเซิ่งกรุ๊ป”

โจวหรงหรงอ้าปากค้างจนกว้างพอจะยัดไข่ไก่ใส่เข้าไปได้

“ขอโทษด้วยค่ะๆ คุณเย่! ดิฉันนี่ทึ่มจริงๆ มีกุญแจเปิดประตูได้ก็ต้องเป็นท่านประธานอยู่แล้ว! ต้องขออภัยด้วยค่ะเพราะคุณฉินบอกว่ามีบุคคลต้องสงสัยมาที่บริษัท ดิฉันถึง…”

เย่เฉินรู้สึกได้ถึงความแปลกพิกลในนั้นเมื่อได้ยินคำอธิบายของโจวหรงหรง

บุคคลต้องสงสัย?

“แม่งเอ้ย คนตระกูลหวังสะกดรอยตามฉัน! พวกปลิงเกาะติดไม่ยอมเลิกรา!”

เย่เฉินเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“ช่างเถอะ คุณไปทำงานเถอะ อ้อ จริงสิ ผมได้ยินมาว่าคุณฉินเป็นผู้บริหารหญิงที่สวยที่สุดของอวิ๋นโจว ถ้าเธอมาแล้วคุณบอกให้มาที่ออฟฟิศทันที ผมอยากจะเห็นว่ารองผู้บริหารของบริษัทเราสวยขนาดไหน”

เย่เฉินสั่งโจวหรงหรง

“ค่ะ”

โจวหรงหรงเดินออกมาจากห้องทำงานของผู้บริการแล้วไปที่ห้องน้ำชั้นหนึ่งแล้วโทรศัพท์หาฉินหงเหยียน

“คุณฉิน”

ขณะนี้ฉินหงเหยียนกำลังเดินทางมาที่ออฟฟิศ เจ้าหล่อนคุยกับโจวหรงหรงผ่านทางบลูทูธบนรถพอร์ชที่ใช้

“หรงหรงเป็นยังไงบ้าง? ตรวจสอบแล้วหรือยัง? ที่บริษัทมีบุคคลต้องสงสัยหรือเปล่า?”

โจวหรงหรงพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ตรวจสอบแล้วค่ะ ไม่มีเลยแต่ว่ามีคนที่คุณอยากพบมาตลอด!”

“ใคร?” ฉินหงเหยียนถามด้วยความประหลาดใจ

โจวหรงหรงคนนี้สนิทกับฉินหงเหยียนอย่างยิ่ง หล่อนมักจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้อีกฝ่ายฟัง

โจวหรงหรงกล่าว “ก็คุณเย่! ประธานผู้บริหารของบริษัทเรา! เขาเข้าบริษัทแล้วแถมเขายังบอกด้วยว่าอยากเจอคุณ!”

“อะไรนะ? คุณเย่เข้าบริษัทเหรอ?”

ฉินหงเหยียนตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก จนเกือบชนท้ายรถแลนด์โรเวอร์ที่อยู่ด้านหน้า

ฉินหงเหยียนตั้งหน้าตั้งตาคอยจะพบผู้บริหารคนใหม่นี้มานานแล้ว!

ดังนั้นฉินหงเหยียนจึงเหยียบคันเร่งสุดแรงจนความเร็วทะลุเกิน 100 กม./ชม. แล้วไล่แซงรถไม่หยุดเพื่อที่จะได้พบคุณเย่ได้ไวขึ้น!

สิบนาทีต่อมา ฉินหงเหยียนก็มาถึงห้องโถงชั้นแรกของตึก

“พี่หงเหยียน!”

ฟางเชาที่มาถึงก่อน รีบเรียกอีกฝ่ายทันที่เห็น

“คุณฟาง?” ฉินหงเหยียนจำอีกฝ่ายได้ทันที

ฟางเชารีบสาวเท้าไปด้านหน้าแล้วถามอย่างห่วงใย “พี่หงเหยียน ผมกลัวว่าไอ้คนขี้ขลาดเย่เฉินนั้นจะทำร้ายพี่ ดังนั้นถึงได้รีบมาพบพี่โดยเฉพาะ ให้ผมขึ้นไปเป็นเพื่อนเถอะครับ!”

ฉินหงเหยียนเคยกินข้าวกับพ่อของอีกฝ่ายเพียงหนึ่งครั้ง ในสายตาของหล่อนแล้ว ฟางเชาถือว่าอาวุโสน้อยกว่าหล่อนหนึ่งรุ่น ดังนั้นจึงไม่มีคุณสมบัติที่จะไปไหนมาไหนด้วยกัน

ดังนั้นฉินหงเหยียนจึงปฏิเสธเขาทันที “ไม่ต้องหรอก ฉันตรวจสอบแล้ว ที่บริษัทไม่ได้มีบุคคลต้องสงสัยอะไร ฉันมีธุระด่วนไปก่อนล่ะ”

“นี่…อย่าเพิ่งไปสิ พี่หงเหยียน พี่เชื่อผมเถอะครับ เย่เฉินมันขึ้นไปด้านบนจริงๆ!” ฟางเชาตะโกนไล่หลัง

แต่ฉินหงเหยียนไม่สนใจเขา รีบขึ้นลิฟต์ไปด้านบนอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก ก็พบว่าโจวหรงหรงกับเพื่อนร่วมงานสาวๆ กำลังคุยกันอยู่

“คุณฉิน คุณมาแล้ว!” ใบหน้าโจวหรงหรงตื่นเต้น

ฉินหงเหยียนพยักหน้ารับ แล้วมองนักศึกษาฝึกงานจากฝ่ายกฎหมายและหัวหน้าฝ่ายการลงทุนที่อยู่ข้างๆ โจวหรงหรงแล้วกล่าวว่า

“พวกเธอมาทำอะไร?”

หัวหน้าแผนกและนักศึกษาฝึกงานเป็นผู้หญิง ทั้งสองคนก็ดูตื่นเต้นเช่นกัน “เมื่อครู่หรงหรงบอกในกลุ่มบริษัทว่าประธานบริษัทคนใหม่มาแล้วแถมยังหล่อสุดยอด! พวกเราก็รีบแจ้นขึ้นมาข้างบนเลยค่ะ หน้าก็ไม่แต่งด้วยซ้ำ!”

ผู้หญิงสองคนนี้เช่าห้องอยู่แถวนี้ แค่เดินมาก็ถึงอย่างรวดเร็ว

ฉินหงเหยียนถามด้วยความตกใจ “เอ๊ะ? หล่อขนาดไหน?”

โจงหรงหรงกล่าวอย่างตื่นเต้น “หล่อกว่าดาราอีกค่ะ! อีกอย่างอายุน้อยมากด้วย! ท่าทางดูจะอายุประมาณแค่ 23 เท่านั้นเอง!”

“อายุน้อยขนาดนี้เลย?”

ฉินหงเหยียนประหลาดใจเล็กน้อย หล่อนเองอายุถึง 32 แล้ว คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะอายุน้อยกว่าหล่อนขนาดนี้….

โจวหรงหรงโบกมือสองข้างอย่างตื่นเต้น “เป็นลูกคนรวยแน่ๆ! ไม่อย่างนั้นจะมาเป็นประธานเลยได้ยังไง ใครเป็นแฟนเขาได้ต้องมีความสุขมากๆ แน่!”

ฉินหงเหยียนถลึงตามองคนทั้งสาม “พวกเธอนี่ติ๊งต๊องกันจริง อย่าคิดเกินเลยกับคุณเย่ล่ะ!”

โจวหรงหรงกล่าว “พวกเราไหนเลยจะคู่ควรกับคุณเย่ล่ะคะ ผู้บริหารอย่างเขาก็มีแค่คุณฉินเท่านั้นแหละค่ะที่คู่ควรกับเขา จริงสิ คุณฉิน คุณเย่บอกว่าถ้าคุณถึงแล้วให้ไปพบเขาที่ออฟฟิศ”

หัวหน้าฝ่ายลงทุนกล่าว “นั่นสิ ฟังจากที่หรงหรงบอก คุณเย่ยังชมด้วยว่าคุณเป็นผู้บริหารหญิงที่สวยที่สุดในอวิ๋นโจว ไม่แน่ว่าที่เขามาเช้าขนาดนี้ก็เพื่อจะได้พบคุณให้เร็วขึ้น!”

พอได้ยินทุกคนกล่าวแบบนี้ฉินหงเหยียนก็เหยียดยิ้มออกมา

หล่อนไม่อยากตกอยู่ในสภาพแบบพวกโจวหรงหรงที่มีท่าทางเหมือนผู้หญิงที่ไม่มีสมอง

ฉินหงเหยียนจัดผมแล้วกล่าว “ฉันอยู่ในวงสังคมธุรกิจของอวิ๋นโจวมาก็หลายปีดีดัก ไม่มีผู้ชายคนไหนที่ฉันจัดการไม่ได้! พวกผู้บริหารที่ยิ่งใหญ่ในสายตาพวกเธอ ก็เป็นแค่ลูกไก่ในกำมือฉันเท่านั้น! เขามันก็แค่เด็กผู้ชายอายุ 23 ปีเท่านั้น! พวกเธอไปกับฉัน แล้วดูว่าฉันจะจัดการให้เขากลายเป็นลูกไก่ในกำมือฉันอย่างไรในสามนาที!”