เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 308 ดึงดันเข้าไปในห้องฉินหงเหยียน

ตอนที่ 308 ดึงดันเข้าไปในห้องฉินหงเหยียน!
พี่ใหญ่อย่าล้อเล่น วิลล่าที่นี่น่าจะมีราคาอย่างน้อยหลายล้าน นายจะให้แค่แสนหยวน!

นี่มันปล้นกันชัดๆ!

ถ้าใช้แค่แสนหยวนแล้วสามารถซื้อวิลล่าที่นี่ได้สักหลัง หลิวเจิ้งคุน ซีกวาเองต่างก็ดีใจจนกระโดดโลดเต้น

ทุกคนประสานเสียง “ขอบพระคุณคุณชายเย่ครับ!”

พวกหลิวเจิ้งคุนติดตามเย่เฉินจากอวิ๋นโจวไป Texas อเมริกา แล้วจากที่นั่นมาที่เมืองหลวง ตอนนี้ก็มาถึงเมืองเสินเฉิง

ติดตามเขาโดยไม่โอดครวญสักนิด แถมยังทำงานที่อันตรายทั้งนั้น

แต่พวกเขาก็ไม่เหมือนพนักงานของเย่เฉิน เย่เฉินก็ไม่สามารถเพิ่มเงินเดือนให้พวกเขา ต่อให้จะให้พวกเขาพวกเขาก็อาจจะไม่ต้องการ

ดังนั้นเย่เฉินถึงได้อยากอาศัยโอกาสนี้ให้สวัสดิการรางวัลดีๆ กับหลิวเจิ้งคุน

โดยการมอบวิลล่าราคาหลายสิบล้านให้พวกเขาทุกคน ถือเป็นรางวัลในการทำงานหนักของพวกเขา เพื่อต่อไปภายหน้าพวกเขาจะได้ยินยอมพร้อมใจทำงานถวายหัวให้เขา

ว่านเจิ้งหาวใกล้จะร้องไห้อยู่รอมร่อ กล่าวกับเย่เฉินด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย “คุณเย่ คุณอย่าล้อผมเล่นเลยนะครับ จะใช้เงินห้าแสนซื้อวิลล่า 5 หลังคงไม่ได้ครับ ผมบอกคุณตรงๆ แล้วกัน เงินร้อยล้านที่คุณใช้ซื้อข่าวผม ผมใช้เงินไปตั้งหลายร้อบล้านในวันเดียวเพียนเพื่อปิดปากคนพวกนั้น จนตอนนี้ผมไม่มีเงินเหลือแล้วครับ

ตอนนี้ผมเป็นคนจนที่ไร้ทรัพย์สินอะไรแล้วล่ะครับ ถ้าคุณชายจะเอาวิลล่า 5 หลังของผมไปฟรีๆ พรุ่งนี้ผมน่าจะต้องไปเป็นขอทานแล้วล่ะครับ!”

ว่านเจิ้งหาวแสร้งทำท่าทีน่าสงสาร หวังว่าเย่เฉินจะเห็นใจ

แต่เย่เฉินรู้เรื่องแย่ๆ ของว่านเจิ้งหาวเยอะแยะ รู้ดีแก่ใจว่าเขาเป็นคนสารเลวที่ไม่น่าเชื่อถือ เจ้าเล่ห์ แถมยังไม่มีน้ำใจ เขาอยากจะเห็นว่านเจิ้งหาวเป็นขอทานใจจะขาด

หลิวเจิ้งคุนกอดคอว่านเจิ้งหาวพลางกล่าว “คุณว่าน อย่าโวยวายอยู่ที่นี่เลย คุณหาเรื่องคุณชายเย่ของเรา ไม่ยอมให้วิลล่าตามที่คุณชายของเราร้องขอ ไม่งั้นนายได้หมดตัวแน่ นายคิดว่ายังไงล่ะ? แล้วอีกอย่างพวกเราเองก็ไม่ได้เอาของนายฟรีๆ เสียหน่อย ให้เงินนายตั้งหลายแสนไม่ใช่หรือไง?”

หลายแสน?

ดูพูดเข้าหยั่งกับว่าเยอะเสียเต็มประดา!

วิลล่า 5 หลังนี้มีมูลค่าตั้งหลายร้อยล้าน!

ว่านเจิ้งหาวอยากร้องไห้แต่ไร้น้ำตา เพียงแต่เกลียดตนเองทำไมถึงได้ละโมบถึงได้คิดอยากจะไปล่วงเกินท่านผู้สูงศักดิ์แบบนี้ ไปล่วงเกินใครไม่ว่าแต่ดันไปล่วงเกินเย่เฉินเสียได้!

เย่เฉินไม่มีแก่ใจจะพูดอะไรกับว่านเจิ้งหาวอีก ตอนนี้หญิงสาวที่รักนักหนาอยู่เพียงแค่เอื้อม เขาอยากจะไปพบหญิงสาวให้เร็วที่สุด

เย่เฉินทำตัวไม่ถูก ระยะหลังมานี้เขายุ่งๆ กับเรื่องของหวังเจียเหยา ซูมู่หลิน ซูมู่เสวี่ย จนมองข้ามหญิงในดวงใจ

เย่เฉินสาวเท้าเดินตรงไปที่หน้าประตูวิลล่าอย่างรวดเร็ว

แต่ว่าเพิ่งจะเดินเข้าไปด้านใน จู่ๆ ที่ในบ้านก็มีเงาคนสองคนโผล่ออกมา

“ทำอะไรน่ะ?”

มีคนสองคนเข้าขวางทางเย่เฉิน

เย่เฉินขมวดคิ้วมุ่นหันมองว่านเจิ้งหาวเล็กน้อย

ว่านเจิ้งหาวรีบร้อนอธิบาย “เกี่ยวกับผมยังไงล่ะ พวกเขาไม่ใช่คนที่ผมเตรียมไว้นะ แต่เป็นคนของสวี่ฉู่หมิง”

ดูไปแล้วสวี่ฉู่หมิงเองก็คงรู้นานแล้วว่าเย่เฉินจะมาหาฉินหงเหยียน ดังนั้นถึงได้ส่งคนมาขวาง

ชายในบ้านหลังนั้นกล่าวเสียงวางท่า “ที่นี่เป็นวิลล่าส่วนตัวของคุณสวี่เศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองเสินเฉิง คนชั้นต่ำรีบไสหัวออกไปได้แล้ว!”

เศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองเสินเฉิง ฟังดูยิ่งใหญ่เสียจริง!

ว่านเจิ้งหาวเห็นเย่เฉินโดนข่มก็รีบกล่าว“คุณเย่ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากช่วย ที่นี่เป็นทรัพย์สินส่วนตัวที่เหล่าสวี่ใช้เงินซื้อเอาไว้แล้ว เขามีสิทธิ์ห้ามเข้ารุกล้ำ ผมเองก็ทำอะไรไม่ได้”

เย่เฉินแค่นเสียงเย็น “ไปไหนก็ไม่ไป”

หลังจากนั้นก็หันไปกล่าวกับซีกวาและหลิวเจิ้งคุน “รีบจัดการทั้งสองคนนั้นเดี๋ยวนี้!”

เย่เฉินเดินมาถึงด้านหน้าบ้าน อยู่ใกล้คนที่เขาคิดถึงเพียงเอื้อมมือ เขาไม่สนใจหรอกว่าที่นี่บ้านใคร ใครกล้าเข้ามาขวางไม่ให้เขาพบหญิงสาวที่รักมันคนนั้นต้องตาย!

“ครับ!”

หลิวเจิ้งคุนและซีกวาเพิ่งได้วิลล่าราคาตั้งหลายล้านมาจึงมีแรงฮึกเหิมเดินตรงดิ่งเข้าไปลากทั้งสองคนออกมา

“เฮ้ย นี่พวกนายทำอะไร ฉันอัดคลิปอยู่นะ!”

ชายในบ้านข่มขู่

หลิวเจิ้งคุนกลับกระชากกล้องที่อีกฝ่ายใช้อัดคลิป ปาลงพื้นสุดแรงจนแตกละเอียด จากนั้นก็ใช้เท้ากระทืบจนมือถือแตกละเอียด

อีกคนหนึ่งรีบหยิบมือถือออกมากดโทรออกทันที หลังจากที่ซีกวาเห็นแล้วก็รีบร้อนเดินไปหาเขา “เด็กบ้า ยังกล้าโทรหาเจ้านายแกอีกเหรอ เดี๋ยวคอยเถอะฉันจะซ้อมแกยังไง!”

แต่เย่เฉินกลับหันไปสั่งซีกวา “ปล่อยเขาโทรไป! วันนี้ฉันต้องการจะเข้าไปในบ้านของสวี่ฉู่หมิง เขามาก็ดีฉันจะได้ถามเขาต่อหน้ากันไปเลย ใครทำให้เขากล้ามาแย่งเมียฉัน!”

พูดจบเย่เฉินก็เดินตรงไปที่ประตูวิลล่า

ก๊อก ก๊อก

เย่เฉินเคาะประตูแล้วตะโกน“หงเหยียน”

“หงเหยียน ผมเอง เย่เฉิน”

เย่เฉินรีบร้อนตะโกน แต่ว่าในวิลล่ากลับไม่มีเสียงตอบรับ และไม่มีใครเปิดประตูให้เย่เฉิน

ทันใดนั้นเองเก็เห็นไฟที่สว่างอยู่จู่ๆ ก็ดับมืดลงไป

“ปิดไฟแล้วเหรอ? ทำไมพอคุณชายเคาะประตูพวกหล่อนก็ปิดไฟล่ะ?”

พวกซีกวาต่างก็สงสัย

นี่มันแปลว่าหญิงสาวไม่อยากเจอเย่เฉินชัดๆ!

เย่เฉินผิดหวัง ตนเองดั้นด้นฝ่าฟันมาตั้งไกลเพื่อเจอหล่อนที่เมืองเสินเฉิง คิดไม่ถึงว่าตนเองจะโดนหญิงสาวกีดกันอยู่ที่ประตู ไม่แม้แต่จะมาเจอหน้ากัน

ทว่าฉินหงเหยียนเลิกกับตนเองโดยไม่มีต้นสายปลายเหตุ เย่เฉินไม่ได้พบหน้าหล่อนจะให้เขายอมรับความจริงทั้งหมดนี้ได้อย่างไร!

ว่านเจิ้งหาวที่อยู่ด้านข้างกล่าว“คุณเย่ คุณฉินอาจจะเหนื่อยก็ได้ ไม่อย่างนั้นคุณชายค่อยมาวันพรุ่งนี้อีกรอบก็ได้ ผมขอรับรองว่าคุณชายจะได้เข้าไปแน่ๆ”

เย่เฉินจะรอจนถึงพรุ่งนี้ได้ยังไง!

เขาทนรอไม่ไหวแม้แต่นาทีเดียว!

เย่เฉินเดินไปหาว่านเจิ้งหาวแล้วถาม “คุณรู้ไหม่ว่าฉินหงเหยียนอยู่ในห้องที่ชั้นไหน?”

ว่านเจิ้งหาวลากเย่เฉินไปทางขวาแล้วชี้ห้องบริเวณชั้นสามพลางกล่าว “อยู่ที่ชั้นสาม ห้องที่มีโมบายแขวนไว้ตรงหน้าต่าง เวลาที่คุณฉินหงเหยียนพักอยู่ที่นี่ ผมเคยมาที่นี่กับหล่อนและสวี่ฉู่หมิง ดังนั้นก็เลยรู้ดี”

“อ้อ” เย่เฉินพยักหน้า

ว่านเจิ้งหาวถาม “อย่าบอกนะว่าคุณจะปีนหน้าต่างหรอ? ความสูงระดับนี้ปีนยากนะ คนปกติปีนไม่ได้หรอก ค่ำคืนดึกดื่นไฟมืดๆ คุณระวังจะล้มไปนะ ระวังหน่อยก็ดี”

ว่านเจิ้งหาวรู้แค่ว่าเย่เฉินเป็นผู้บริหาร รู้ว่าเขามีเงินแต่กลับไม่รู้ว่าจุดเด่นที่สุดของเขาไม่ใช่ฐานะที่ร่ำรวย

และในเวลานี้เองหลิวเจิ้งคุนก็ไปหาราวสองอันที่สามารถแขวนไว้บนกำแพงจากกล่องเก็บเครื่องมือหลังรถ เย่เฉินอาศัยสิ่งของสองชิ้นนี้ กระโดดผลุงขึ้นบนชั้นสามอย่างรวดเร็ว

หน้าต่างที่ชั้นสามที่ยังเปิดอยู่ เย่เฉินไม่ได้เหน็ดเหนื่อยอะไร หลังจากเปิดแล้วก็กระโดดเข้าไป

“อ้าว คุณเย่นี่เก่งจริงๆ! ใช้ได้นี่!”

ว่านเจิ้งหาวตื่นตระหนก

พวกหลิวเจิ้งคุนกลับไม่มีท่าทีแปลกใจ นี่มันเป็นความสามารถปกติของคุณเย่เราไม่ใช่หรือไง?

หลังจากที่เย่เฉินกระโดดเข้าไปในห้องนอนบริเวณชั้นสามแล้ว ก็ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ในห้อง

“กลิ่นน้ำหอมนี่คุ้นจังเลย…. นี่เป็นห้องของหงเหยียนแน่นอน!”

ก่อนนี้เขาอยู่กับฉินหงเหยียนมานาน เขาย่อมต้องจำกลิ่นกายของหล่อนได้

บนเตียงในห้องนอนก็ไม่ได้มีคน เรือนร่างแบบบางอ้อนแอ้นกำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตู

เพราะไม่มีแสงไฟ ในห้องค่อนข้างอับแสง ถ้าไม่เปิดหน้าต่างก็จะมองไม่เห็นว่าด้านในมีคนอยู่

เรือนร่างสูงโปร่ง มีส่วนเว้าส่วนโค้ง เหอะๆ ยังจะต้องถามอีกเหรอ? ต้องเป็นฉินหงเหยียนแน่ๆ!

ถ้าหากว่าเย่เฉินไม่รู้ว่าเป็นหญิงสาวในดวงใจ เช่นนั้นก็แปลว่าตลอดเวลาที่นอนกับฉินหงเหยียนคงจะเสียเวลาไปเปล่าๆ!

“หงเหยียน!”

เย่เฉินวิ่งไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กอดเรือนร่างแบบบางจากด้านหลัง โอบเอวบางๆ กอดคนในดวงใจสุดแรง ในตอนที่กำลังอยากจะจุมพิตหญิงสาว

ใครจะรู้…

“พี่เขยพี่ทำอะไรอ่ะ!”