เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 310 ฉันไม่เคยรักคุณ

ตอนที่ 310 ฉันไม่เคยรักคุณ!
ทว่าคำพูดนี้เย่เฉินไม่ได้ทำให้ฉินหงเหยียนใจอ่อนแม้แต่น้อย

ฉินหงเหยียนยังคงมีท่าทีแน่วแน่ “ถ้าหากว่าคุณไม่อยากจะแต่งงานกับหวังเจียเหยา ซูมู่ชิง ก็ไปแต่งงานกับคนอื่นก็ได้ คุณเป็นคุณชายตระกูลเย่ อยากจะตบหากับผู้หญิงแบบไหนก็ได้ ถ้าหากว่าคุณชอบผู้หญิงที่โตกว่าแบบฉันล่ะก็ คุณก็ลองไปหาดูคนอื่นก็ได้ สรุปก็คือเรื่องระหว่างเรามันจบลงแล้ว”

เย่เฉินคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าฉินหงเหยียนจะตัดใจจากเขาได้เด็ดขาดแบบนี้ ไม่ยอมให้โอกาสเย่เฉินอ้อนวอนเลยด้วยซ้ำไป

ถ้าหากว่าฉินหงเหยียนแค่โกรธเขา เขาขอโทษหญิงสาวไปแล้ว หล่อนน่าจะหายโกรธ

แต่ว่าจากท่าทีของหญิงสาวตั้งแต่แรกจนตอนนี้นั้น ท่าทีหญิงสาวเด็ดขาด หล่อนตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าต้องการจะเลิกกับเย่เฉิน!

เย่เฉินหันมองฉินหงเหยียนแล้วถาม “หงเหยียน คุณมีอะไรที่ปิดบังผมแล้วบอกไม่ได้ใช่ไหม? ไอ้สวี่ฉู่หมิงคนนั้นมันพูดอะไรกับคุณใช่ไหม?”

ฉินหงเหยียนหลบสายตา แกล้งเดินหลบไปอีกทางแล้วกล่าว “ไม่เกี่ยวอะไรกับสวี่ฉู่หมิง คุณโดนฉันหลอกมาตลอด ฉันน่ะไม่เคยชอบคุณเลยสักครั้ง!”

“คุณพูดว่าอะไรนะ? คุณจะบอกว่าคุณไม่เคยชอบผมเลยเหรอ?” เย่เฉินคิดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้จากปากคนรัก

ฉินหงเหยียนตอบ “ใช่สิ ฉันไม่เคยชอบคุณเลย ในช่วงเวลาที่ผ่านมาฉันก็แค่เลี้ยงคุณ ปั่นหัวคุณ ก็เหมือนเวลาพวกผู้ชายรวยๆ อย่างพวกคุณเลี้ยงสาวๆ นั่นแหละ ฉันเลือกคบกับคุณก็แค่เพราะคุณหล่อดี อายุน้อย แรงดี ทำให้ฉันพอใจได้ แต่ว่าฉันไม่เคยชอบคุณเลยสักครั้ง!”

คำพูดของฉินหงเหยียนทิ่มแทงจิตใจของเย่เฉินอีกครั้ง!

ฉินหงเหยียนคบหากับเขาแค่สนุกๆ ปั่นหัวเขาเท่านั้นเองเหรอ?

ไม่ เย่เฉินไม่เชื่อว่าข้ออ้างที่เหลวไหลแบบนี้!

“ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่เชื่อ! คุณไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น!” เย่เฉินโวยวาย

ถ้าหากเป็นซ่งหงเย่ หล่อนคงกล้าทำเรื่องแบบนี้แน่ๆ การเลี้ยงดูผู้ชายหล่อๆ เป็นเรื่องที่หญิงสาวชอบ

ฉินหงเหยียนแค่เสียง“เย่เฉิน คุณใสซื่อเกินไป มิน่าถึงได้โดนหวังเจียเหยาหลอกตั้งหลายครั้ง ขนาดเด็กยังไม่ใช่ลูกคุณ กระทั่งผู้หญิงแบบเด็กน้อยอย่างหวังเจียเหยายังหลอกคุณได้ คนอย่างฉันที่มีประสบการ์มากกว่าหล่อนไม่รู้เท่าไหร่ หลอกคุณน่ะง่ายจะตาย!

เย่เฉินตอนนี้ฉันเบื่อคุณแล้ว พอได้แล้ว ต่อไปคุณไม่ต้องมาตามตอแยฉันอีก!”

ฉินหงเหยียนจงใจใช้หวังเจียเหยามาเพื่อโหมไฟโทสะในใจเย่เฉิน เพราะหล่อนรู้ดีว่าบาดแผลที่หวังเจียเหยาสร้างไว้กับเย่เฉินนั้นลึกขนาดไหน

เย่เฉินเจ็บปวดกับคำพูดนี้ของฉินหงเหยียน แต่เขาก็ยังไม่เชื่อว่าฉินหงเหยียนจะเป็นผู้หญิงประเภทเดียวกับหวังเจียเหยา!

“ผมไม่เชื่อ ผมไม่เชื่อหรอกนะ!”

เย่เฉินไม่มีทางมองคนผิด เขาเชื่อว่าความรู้สึกที่ฉินหงเหยียนมีให้เขานั้นเป็นเรื่องจริงง!

เย่เฉินไม่รู้ว่าทำไมฉินหงเหยียนถึงต้องพูดอะไรแบบนี้ บางทีอาจเพราะเจ้าหล่อนโกรธเขา หรือบางทีหญิงสาวอาจจะไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคน

แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไรเย่เฉินก็เชื่อว่าฉินหงเหยียนยังคงมีความรู้สึกให้ตนเองอยู่

เขาไม่ยอมฟังฉินหงเหยียนพูดอะไรอีก แต่โถมตัวเข้าไปจูบฉินหงเหยียน!

บางทีหากคู่รักทะเลาะกัน ยิ่งต่อความยาวสาวความยืดก็ยิ่งทำลายความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายให้แย่ลงไป

บางครั้งคำพูดที่มากมายก็สู้รอยจูบจากคนรักเพียงครั้งเดียวไม่ได้

ก่อนนี้เย่เฉินและฉินหงเหยียนอาจจะเคยมีทะเลาะเบาะแว้งกันบ้าง แต่เย่เฉินแค่จุมพิตหล่อนเบาๆ ก็จะเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน

แต่ว่าครั้งนี้เย่เฉินเพิ่งจะประทับริมฝีปากลงไปหาหญิงคนรัก แต่หญิงสาวกลับดิ้นรนผลักเขาออกจนสุดแรง จากนั้นก็ฟาดฝ่ามือใส่หน้าเย่เฉินอย่างแรง!

เพี้ยะ!

มือนวลเนียนของฉินหงเหยียนฟาดประทับบนใบหน้าเย่เฉิน

ถึงจะไม่ได้ออกสุดแรง แต่เย่เฉินกลับโดนตบจนมึน

ต่อให้เป็นตอนที่เย่เฉินแกล้งทำเหมือนโดนขับออกจากตระกูล หรือจะตอนเกาะหญิงสาวกินก็แล้วแต่ ฉินหงเหยียนเองก็เคารพเขา ไม่เคยดูถูกเขา และไม่เคยเหยียดหยามเขาเหมือนหวังเจียเหยา

แล้วยิ่งไม่มีทางลงมือทำร้ายเขา

แต่ครั้งนี้ฉินหงเหยียนกลับลงมือตบเย่เฉิน

หลังจากที่ฉินหงเหยียนตบเย่เฉินแล้ว หล่อนเองก็เจ็บปวดหัวใจเหมือนกัน ร่องรอยเป็นห่วงเป็นใยบนใบหน้าปรากฎขึ้บนใบหน้าของหญิงสาว

แต่ว่าหญิงสาวก็กลบร่องรอยอารมณ์บนใบหน้าทันที แล้วกล่าวกับเย่เฉินด้วยใบหน้าเรียบเฉย “เย่เฉิน ฉันเคยบอกแล้วไง ว่าตอนนี้ฉันเป็นคู่หมั้นของสวี่ฉู่หมิง คุณช่วยให้เกียรติฉันด้วย! สิ่งที่ฉันควรบอกฉันก็พูดไปหมดแล้ว คุณกลับไปได้แล้ว ที่นี่คือบ้านของฉันกับสวี่ฉู่หมิง!”

เย่เฉินมองฉินหเหยียนอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง เขาเองยังไม่เชื่อว่าหญิงสาวที่เขารักสุดหัวใจจะไร้เยื่อใยกับเขาขนาดนี้!

“ก็ได้ งั้นผมไปล่ะ”

เย่เฉินกล่าวเสียงเย็นชา

ฉินหงเหยียนทำถึงขนาดนี้แล้ว เย่เฉินเองก็ไม่มีทางจะอ้อนวอนอีกฝ่ายต่อ

เย่เฉินสาวเท้าเดินตรงไปที่ประตู

ฉินหงเหยียนมองแผ่นหลังที่ค่อยๆ ลับหายไปของชายหนุ่ม บนใบหน้าก็ฉายแววอาวรณ์ น้ำตาเอ่อคลอในดวงตา

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าค่อยๆ มาจากบันได ฉินหงเหยียนถึงได้เพียรสะกดกลั้นอารมณ์ของตนเอง

ฉินเสี่ยวตั่วแอบฟังอยู่บนชั้้นสอง หล่อนจึงได้ยินบทสนทนาของเย่เฉินกับฉินหงเหยียนเมื่อครู่

ฉินเสี่ยวตั่วเดินมาถามฉินหงเหยียน “พี่คะ ทำไมพี่ถึงพูดจาใจร้ายกับพี่เย่เฉินอย่างนั้นล่ะคะ แถมยังลงมือทำร้ายเขาอีก พี่เป็นอะไรไปกันแน่?”

ฉินหงเหยียนไม่ตอบน้องสาว แต่สาวเท้าเดินกลับห้องตนเองที่อยู่ด้านบน ปิดไฟ คลุมโปงแล้วเอนตัวลงบนเตียง

จากนั้นก็มีเสียงสะอึกสะอื้นของหญิงสาวดังมาจากในผ้าห่ม!

……

ในเวลาเดียวเย่เฉินก็เดินออกมาจากในตัวบ้าน หลิวเจิ้งคุนและซีกวาต่างก็รีบเดินปรี่ขึ้นไปถาม “คุณชายเย่ คุณฉินล่ะครับ? หล่อนไม่กลับพร้อมคุณชายเหรอครับ?”

เย่เฉินปิดปากเงียบ ไม่พูดไม่จาแต่สีหน้าท่าทางกลับตึงเครียด ไม่ทักทายว่านเจิ้งหาวแต่เดินดุ่มๆ ไปขึ้นด้านหลังตัวรถทันที

หลิวเจิ้งคุนเองพอมองออกว่าเย่เฉินอารมณ์ไม่ได้ เป็นไปได้อย่างมากว่าน่าจะคุยกับฉินหงเหยียนไม่เรียบร้อย จึงรีบร้อนขับรถออกจากวิลล่าหลังนั้นทันที

หลังจากที่ขับรถออกจากวิลล่าแล้ว หลิวเจิ้งคุนจึงทำใจกล้าถามอีกครั้ง “คุณชายครับ… คุณฉินไม่ให้อภัยคุณชายเหรอครับ?”

หลิวเจิ้งคุนอยู่ติดตามรับใช้ข้างกายเย่เฉินมาระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้เรื่อความสัมพันธ์ในความรักระหว่างเย่เฉินกับแฟนสาวเป็นอย่างดี เป็นคนจำนวนน้อยนิดที่เย่เฉินสามารถเปิดใจคุยด้วยได้

เย่เฉินไม่ปิดบังอะไรอีกฝ่าย “หล่อนบอกว่าไม่เคยชอบฉัน บอกว่าแค่ปั่นหัวฉันเล่นๆ”

หลังจากซีกวาที่นั่งอยู่ตรงด้านหน้าตะโกนด่าออกมาเสียงดัง “อะไรนะ? คิดไม่ถึงว่าฉินหงเหยียนคนนี้จะกล้าปั่นหัวคุณชายเย่เชียวหรือ! แพศยาจริงๆ! คุณชายแต่งงานกับหล่อนเลยแต่งงานกับน้องสาวหล่อนไปเลย! เสี่ยวตัวคนนี้ทั้งใสซื่อและสะสวย ไม่ด้อยกว่าพี่สาวเลย!”

เพี้ยะ!

หลิวเจิ้งคุนยื่นมือมาตบหัวซีกวา “หุบปากไปเลย! แกคิดว่ามีสิทธิ์วิจารณ์ผู้หญิงของคุณชายเย่เชียวเรอะ!”

หลิวเจิ้งคุนพอจะมองออกว่าเย่เฉินกับฉินหงเหยียนนั้นรักกันลึกซึ้ง อีกทั้งเขาก็รู้ว่าฉินหงเหยียนไม่ใช่ผู้หญิงเลวร้ายอะไร

หลิวเจิ้งคุนกล่าวต่อ “ถึงแม้ว่าคุณฉินหงเหยียนจะเคยมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างซับซ้อน แต่ผมคิดว่าฉินหงเหยียนเองเป็นผู้หญิงที่ดีคนหนึ่ง เป็นคนรักเดียวใจเดียวและใสสะอาดกว่าผู้หญิงอายุ 18-20 อะไรพวกนั้นเสียอีก

ผมเดาว่าหล่อนคงจงใจพูดเรื่องพวกนี้ขึ้นมาเพื่อยั่วโมโหคุณชาย คุณชาเย่อย่าไปเชื่อคำพูดพวกนี้ของหล่อนนะครับ”

เย่เฉินถอนหายใจแล้วกล่าว “ฉันต้องไม่เชื่ออยู่แล้ว ฉันคบหากับหล่อนมานานขนาดนี้ หล่อนเป็นผู้หญิงแบบไหน ฉันจะไม่รู้ได้ยังไง? เพียงแต่ว่าที่หล่อนพูดนั้นเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ไม่ให้โอกาสอะไรฉันเลย ต่อให้ฉันขอร้องอ้อนวอนหล่อนทั้งคืน หล่อนก็คงไม่เปลี่ยนใจแน่นอน”

หลังจากที่ซีกวาได้ยินแล้วก็รีบร้อนกล่าว “งั้นจะทำอย่างไรกันดี? ก็แปลว่าคุณฉินหงเหยียนจะแต่งงานกับคนแซ่สวี่คนนั้นแล้วล่ะสิครับ”

ใบหน้าเย่เฉินฉายแววโหดเหี้ยม “ก่อนหงเหยียนจะมาเมืองเสินเฉิงหนึ่งวัน ยังแชทคุยกับฉันอย่างมีความสุขอยู่เลย แถมยังบอกว่าจะซื้อของขวัญมาฝากฉัน แต่พอมาถึงที่นี่ หลังจากพบสวี่ฉู่หมิงแล้ว หล่อนก็ไม่สนใจฉันเลย ไอ้แก่สวี่ฉู่หมิงคนนั้นจะต้องพูดอะไรกับฉินหงเหยียนแน่นอน!”