เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 523 ฉินหงเหยียน ฉันยินดีจะเป็นพี่น้องกับซูมู่ชิง!
- Home
- เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
- ตอนที่ 523 ฉินหงเหยียน ฉันยินดีจะเป็นพี่น้องกับซูมู่ชิง!
ตอนที่ 523 ฉินหงเหยียน : ฉันยินดีจะเป็นพี่น้องกับซูมู่ชิง!
คิดไม่ถึงเลยว่าหลายปีที่ผ่านมา สามคนพี่น้องโดนส่งไปทดสอบตามที่ต่างๆ ทั่วโลก ไม่ค่อยได้เจอกัน
ตอนเจอกันอีกครั้งกลับกลายเป็นศัตรูกัน!
จู่ๆ เย่เซวียนเองก็พยายามยัดเยียดคุณหนูตระกูลซูที่แสนจะทรงอิทธิพลในเมืองหลวง ทำให้เย่เฉินต้องล่วงเกินตระกูลซู จนเกือบตายในเงื้อมมือคนตระกูลซู
ส่วนเขาเป็นคนที่ว่าร้ายพี่ใหญ่
ดูภายนอกเย่เทียนเหมือนจะเป็นห่วงเย่เฉิน ทำทุกอย่างที่คนเป็นพี่ชายควรจะต้องทำ ถึงขนาดที่ยอมแบ่งทรัพย์สินทั้งหมดให้เย่เฉิน
แต่ลับหลังกลับทำร้ายเย่เฉิน
เย่เฉินไม่เชื่อทั้งเย่เทียนและเย่เซวียน
ต่อให้เย่เทียนเป็นเหมือนที่เย่เซวียนพูด ไม่ได้ใจกว้างแบบนั้น เขาอยากจะครอบครองสมบัติของตระกูลเย่
หรือว่าเย่เซวียนไม่อยากจะครอบครองสมบัติของตระกูลเลยงั้นเหรอ?
ถึงแม้ว่าเย่เฉินยังไม่รู้ว่าความลับของตระกูลเย่คืออะไร แต่เย่เฉินเดาว่ามันเป็นจะต้องเป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากกว่าสมบัติและเงินทองใดๆ
เย่เฉินกำมือของฉินหงเหยียน คิดไม่ถึงว่าไม่เจอกันมาหลายวัน มือของฉินหงเหยียน นุ่มนวลกว่าที่ผ่านมา
เย่เฉินกล่าวว่า “หงเหยียน คุณเป็นห่วงงว่าพี่ชายผมจะทำร้ายผม กลัวว่าถ้ามีวันหนึ่งผมสู้เขาไม่ได้ อยากให้ผมมีที่พึ่งในประเทศ ดังนั้นถึงได้ทิ้งผมไปแล้วปล่อยให้ผมแต่งงานกับซูมู่ชิงเหรอ?”
คราวก่อนฉินหงเหยียนโดนเย่เฉินจับมือเอาไว้รู้สึกว่าเป็นเรื่องเมื่อศตวรรษก่อน ฉินหงเหยียนไม่กล้าเชื่อว่าความอบอุ่นที่ได้จากเย่เฉินเป็นเรื่องจริง
ฉินหงเหยียนพยักหน้ารับ “ฉันเป็นแค่ผู้หญิงที่มาจากครอบครัวธรรมดาทั่วๆ ไปไม่เหมือนซูมู่ชิงที่บ้านมีอำนาจและอิทธิพล ปกป้องคุณได้ ถ้าคุณอยู่กับฉันแล้วพี่ใหญ่ของคุณทำร้ายคุณ ฉันจะเป็นตัวถ่วงของคุณ แต่ถ้าคุณแต่งงานกับซูมู่ชิงก็จะไม่เหมือนกัน ท่านซูเองก็มีอิทธิพลแล้วยังสามารถดูแลความปลอดภัยให้คุณได้ด้วย”
เย่เฉินซาบซึ้ใจอย่างมาก ฉินหงเหยียนเองเป็นห่วงตนเอง คิดเผื่อเขาตลอดเวลา
ก่อนหน้านี้ตอนที่เย่เฉินล้มละลาย แกล้งทำเป็นไม่มีเงิน ฉินหงเหยียนก็คอยช่วยเหลือเขา จนตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่
ผู้หญิงที่ทุ่มเทเพื่อตนเองทั้งหมด จะไปหาจากไหน!
ก่อนหน้านี้เย่เฉินมักจะชอบเอาหวังเจียเหยามาเปรียบกับฉินหงเหยียน ตอนนี้จะเอาหวังเจียเหยามาเปรียบเทียบกับฉินหงเหยียนได้ยังไง!
เย่เฉินสัมผัสเสี้ยวหน้าของฉินหงเหยียนอย่างซาบซึ้งใจแล้วกล่าวเสียงหวาน “หงเหยียน ทำไมคุณถึงได้โง่แบบนี้นะ ทำไมต้องเสียสละตัวเองเพื่อผมด้วยอีกอย่างวันที่ผมแต่งงานกับซูมู่ชิง คุณยังให้คนส่งต่างหูเพชรนั่นมา แล้วยังจะคำพูดนั้นของคุณ…”
ในตอนนั้นเองฉินหงเหยียนก็ฝากคำพูดนี้ออกมา ขอให้คุณมีความสุข!
หลังจากที่เย่เฉินเห็นแล้วเกือบจะร้องไห้ออกมา รู้สึกเหมือนว่าเป็นเหมือนลายมือของฉินหงเหยียนเลย!
และในตอนนี้เองเย่เฉินก็หยิบกล่องที่ประณีตออกมาจากในกระเป๋าเสื้อ แล้วหยิบเอาต่างหูเพชรที่แพงที่สุดในโลกคู่นั้นออกมาจากในกล่อง
ฉินหงเหยียนตื่นตระหนกอย่างมาก “ทำไม…คุณถึงเอาของขวัญที่ฉันเอาให้คุณกับคุณหนูซูมาทำไม?”
เย่เฉินกล่าว “ยังจำได้ไหม? ตอนนั้นคุณหมั้นกับสวี่ฉู่หมิง ผมไปหาคุณที่เมืองเสินเฉิงก็เอาต่างหูคู่นี้ไปด้วย ต่างหูคู่นี้เป็นของที่ผมให้คุณ ผมเคยบอกแล้วว่ามีแค่คุณเท่านั้นที่คู่ควรจะสวมต่างหูนี้”
ฉินหงเหยียนส่ายหน้า “ไม่เอาค่ะ ฉันไม่ใช่ภรรยาของคุณ คุณหนูซูต่างหากที่เป็นภรรยาของคุณ ต่างหูคู่นี้ก็แพงมากด้วย คู่ควรกับลูกคุณหนูอย่างคุณซูนะคะ คุณยกให้ฉันแบบนี้แล้วถ้าคุณซูรู้เข้าล่ะก็ จะต้องไม่พอใจแน่ คุณรีบเก็บไปเลยนะคะ แล้วเอากลับไปคืนหล่อน”
คิดไม่ถึงว่าฉินหงเหยียนจะเป็นห่วงกลัวเย่เฉินทะเลาะกับซูมู่ชิง
เย่เฉินกล่าว “ซูมู่ชิงรู้ว่าผมเอาคุ้มหู้คู่นี้มาเจอคุณ หล่อนยินยอมให้ผมยกต่างหูให้คุณ”
ฉินหงเหยียนตกใจ “คุณพูดอะไรนะคะ? หล่อน… หล่อนรู้เหรอ? งั้นหล่อนไม่โกรธเหรอ?”
เย่เฉินส่ายหน้า “ซูมู่ชิงเป็นผู้หญิงที่ดี หล่อนให้อภัยผมแล้วรู้ว่าผมไม่สามารถลืมคุณได้ หงเหยียนคุณ… ยินดีจะเป็นพี่น้องกับซูมู่ชิงไหมครับ?”
ฉินหงเหยียนพอจะฟังออกว่าเจตนาของเย่เฉินคืออยากให้หล่อนและซูมู่ชิงเป็นภรรยาของเขา!
หากเป็นก่อนหน้านี้มีผู้ชายพูดแบบนี้กับหล่อน ด้วยความเย่อหยิ่งที่หล่อนมีจะต้องฟาดหน้าอีกฝ่ายไปแล้ว
แต่หล่อนรู้ดีว่าผู้ชายคนตรงหน้าไม่ได้ทำไปเพื่อหาความสุข อยากมีภรรยาหลายคน
ต่อให้เย่เฉินลืมฉินหงเหยียนไม่ได้ แต่ก็ไม่สามารถทรยศซูมู่ชิงได้
แต่สำหรับฉินหงเหยียนแล้วไม่เหมือนกันเหรอ?
หล่อนจะทอดทิ้งเย่เฉินได้ยังไง?
ในช่วงชีวิตที่ไม่มีเย่เฉิน หล่อนมักจะร้องไห้นเำตาอาบน้ำ ทันทีที่คิดถึงชีวิตแสนหวานแหววระหว่างพวกเขาสองคน หล่อนก็เสียใจ
ที่จริงแล้วเย่เซวียนหาผู้ชายหล่อๆ มาตั้งมากเพื่อปลอบประโลมหล่อน แต่ว่าฉินหงเหยียนไม่เคยเหลือบแลผู้ชายคนอื่นแม้แต่น้อย!
เย่เฉินกล่าวว่า “ผมรู้ว่าถ้าผมพูดแบบนี้มันคงสารเลวมาก แต่ผมไม่อยากจะทอดททิ้งใครไม่ว่าคุณหรือมู่ชิง ผมสาบานว่าผมจะรักพวกคุณสองคนเท่าๆ กัน ไม่ลำเอียง”
ฉินหงเหยียนชะงักไปแล้วถาม “คุณหนูซู ยอมรับฉันเหรอคะ?”
เย่เฉินพยักหน้ารับแล้วระบายยิ้มน้อยๆ “หล่อนบอกว่าให้คุณเป็นเบอร์หนึ่งก็ได้”
ฉินหงเหยียนไม่กล้าเชื่อว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริง ลูกคุณหนูในตระกูลที่แสนสูงส่ง คิดไม่ถึงว่าจะยินดีมีสามีร่วมกับผู้หญิงคนอื่น
ตขนาดซูมู่ชิงที่เป็นคนสูงส่ง คนหน้าตาสะสวยแถมยังอายุน้อยแบบนี้จะยังยอม
ฉินหงเหยียนทำไมจะต้องปฏิเสธด้วย?
ฉินหงเหยียนพยักหน้ารับด้วยใบหน้าเขินอาย “ฉัน…ยินดีค่ะ”
เย่เฉินโถมตัวเข้าไปกอดหญิงสาวอย่างดีใจ “ขอบคุณมากนะครับ ที่รัก ในที่สุดผมก็จะได้ครอบครองคุณ!”
เมื่อคิดถึงความบ้าบอที่เคยเกิดขึ้นในวิลล่าที่เทียนไห่ เย่เฉินก็คันยุบยิบหัวใจ!
ผู้หญิงที่ยังหน้าตาสวยอายุ 30 อย่างหล่อนทำให้ผู้ชายหัวหมุน!
ซูมู่ชิงเองก็ดีมาก แต่ในบางเรื่อง ประสบการณ์ยังอ่อนหัด!
ใครรู้หลายนาทีต่อมา…
ก๊อกๆ
จู่ๆ ฉินเสี่ยวตั่วก็เคาะประตูเข้ามาได้เวลาพอดิบพอดีแล้วเดินเข้ามา
ฉินเสี่ยวตั่วไอค่อกแค่กแล้วมองเย่เฉินกับฉินหงเหยียนพลางกล่าว “แหม ทั้งสองคนนี่ก็จริงๆ เลยนะ ทำไมบนพื้น… เข้าห้องน่าจะดีกว่ามั้ง?”
เย่เฉินเองก็เขินขึ้นมาเล็กน้อยแล้วถาม “เข้ามาทำไมเนี่ย?”
เย่เฉินเองก็กลัวว่าฉินเสี่ยวตั่วจะฟ้องพี่สาวตนเอง ห้องว่าพวกเขาสองคนทำอะไรกันแล้ว
กว่าเขาจะโน้มน้าวให้ฉินหงเหยียนยอมเป็นภรรยาของเขาพร้อมๆ กับซูมู่ชิงก็ยากเย็น
ถ้าฉินหงเหยียนรู้เรื่องนี้เข้า ไม่แน่ว่าหล่อนจะปฏิเสธไม่ยอมคืนดีกับเย่เฉิน!
แน่นอนว่าเย่เฉินไม่อยากจะปิดบังฉินหงเหยียน ตอนที่เขาและฉินหงเหยียนเริ่มคบหากันนั้นเคยสัญญากันเอาไว้ว่าจะไม่ปิดบังอีกฝ่าย
เขาจะหาโอกาสเหมาะๆ สารภาพเรื่องนี้กับฉินหงเหยียน
ฉินหงเหยียนเป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลเชื่อว่าถ้าหล่อนรู้ความจริงแล้วจะต้องให้อภัยเขาแน่ ถ้ารู้ว่าเย่เฉินจำใจต้องทำ…
ฉินหงเหยียนแค่นเสียงปรายตามองเย่เฉินอย่างเศร้าสร้อยเล็กน้อยแล้วโยนกล่องเล็กๆ ลงบนท้องเย่เฉินอย่างจัง
ฉินเสี่ยวตั่วทำปากยื่นท่าทางน่ารักแล้วกล่าว “พ่อให้ฉันเอาของมาให้พวกพี่สองคน ฮึ! ฉันไปล่ะ ไม่กวนก็ได้!”