เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 529 หวังหยวนหยวนโดนจับ!
ตอนที่ 529 หวังหยวนหยวนโดนจับ!
เด็กๆ พวกนั้นโดนคนประคองเอาไว้ ส่วนคนอื่นๆ ต่างก็คุกเข่าบนพื้น
“ขอโทษด้วยนะครับท่านประธาน! เราไม่สามารถพาตัวหวังเจินอวี่กลับมาได้! เราเจอชายสองคน พวกเขาขัดขวางพวกเราเอาไว้ แล้วซ้อมเราจนได้รับบาดเจ็บ!”
“อะไรนะ?”
ลีมินจีโกรธจัด “บัดซบ! ไอ่คนจีนชั้นต่ำเอ้ย คิดไม่ถึงว่าจะกล้าทำร้านลูกน้องฉัน แถมยังกล้าตั้งตัวเป็นศัตรูกับฉันอีก รนหาที่ตายจริงๆ เลย! ผู้ชายที่ช่วยหวังเจินอวี่ชื่ออะไรนะ?”
อีกฝ่ายตอบ “เราไม่รู้ชื่อเขาครับ แต่เขาบอกว่านายเขาชื่อเย่เฉิน แล้วบอกว่าหวังเจินอวี่เป็นผู้หญิงของเย่เฉิน ครั้งแรกของหล่อนจะต้องเก็บเอาไว้ให้เย่เฉิน ผู้ชายคนอื่นไม่คู่ควรกับหล่อน”
ลีมินจีครุ่นคิด “เย่เฉินงั้นเหรอ?”
ถึงแม้ว่าจะเป็นคนเกาหลี แต่กลับพูดภาษาจีนได้คล่องแคล่ว เพราะมักจะทำธุรกิจกับเศรษฐีชาวจีนบ่อยๆดังนั้นเขาจึงรู้จักคนร่ำรวยที่นั่นไม่น้อย
“ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย! คาดว่าเย่เฉินคนนี้คงเป็นแค่คนตัวเล็กๆ ที่ประเทศตัวเองเท่านั้นถ้าเปรียบกับคุณอัน! หึกล้าแย่งผู้หญิงกับคุณอัน ไม่รู้จักประมาณตนเองเลยจริงๆ!”
ลีมินจีจัดแจงชุดตัวเองให้เรียบร้อยแล้วกล่าว “พวกแกฟังเอาไว้ คุณอันจากจีนคนนี้เป็นลูกค้าต่างชาติระดับ VIP ของธนาคารเรา ในเมื่อเขาเปิดปากบอกกับเราว่าอยากได้ผู้หญิงคนนี้แล้ว งั้นเราก็จะต้องพยายามหาวิธีเอาตัวหล่อนมาให้ได้”
ลูกน้องของเขากล่าว “แต่ว่าที่นั่นมีคนฝีมือเก่งกล้า คน 10 คนอาจจะเอาชนะเขาแค่คนเดียวยังไม่ได้เลย”
ลีมินจีหัวเราะเสียงเย็น “มีเรื่องเก่งแล้วมีประโยชน์เหรอ? หมัดมันเร็วกว่ากระสุนเหรอ? เรียกพี่น้องทุกคนมา พกอาวุธไปด้วย ฉันจะไปช่วยล้างแค้นให้พวกนานยด้วยตัวเอง!”
พวกเขาประสานเสียง “ครับ! หัวหน้า!”
……
สิบกว่านาทีต่อมา รถออฟโรดสีดำไม่มีทะเบียนคันหนึ่ง ก็ขับมาถึงปากประตูโรงพยาบาลศัลยกรรม TL
ลีมินจีสวมสูท แล้วเดินไปด้านหน้า ส่วนด้านหลังเขามีลูกน้องที่จิตสังหารแผ่ออกมา “คุณผู้ชายคะ ได้นัดเอาไว้ไหมคะ?”
สาวสวยที่หน้าเคาน์เตอร์เห็นท่าไม่ดี จึงรีบร้อนเดินไปขวาง แต่กลับถูกลีมินจีเตะจนล้ม
จากนั้นลีมินจีก็ชิงบุกเข้าไปในห้องที่หวังหยวนหยวนอยู่
ในตอนนี้เองหวังหยวนหยวนกำลังเอนพักผ่อน เพื่อดูแลใบหน้า
ลีมินจีเดินเข้ามาก็เห็นหวังหยวนหยวนที่กำลังเอนตัวพักผ่อนอยู่ เมื่อเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งที่โดดเด่นสะดุดตานั้นก็ชะงักไป
มีผู้หญิงไม่มากที่นอนอยู่ก็เย้ายวนใจได้ขนาดนี้ ดูไปแล้วหวังหยวนหยวนคนนี้น่าจะเป็นของจริง!
หวังหยวนหยวนได้ยินว่ามีคนบุกเข้ามา ก็ตกใจจนผุดลุกขึ้นลนลานอย่างมาก “พวกนายเป็นใคร?”
ลีมินจีมองประเมินหวังหยวนหยวนในที แล้วคิดในใจ “เป็นของดีอย่างที่คิดจริงด้วย! มิน่าล่ะคุณอันถึงได้ทุ่มเททุกอย่างเพื่อจะได้ครอบครองหล่อน หุ่นของผู้หญิงคนนี้ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาในชีวิตนี้เลย!”
ลีมินจีรู้สึกว่าผู้หญิงชาวเกาหลีหน้าตาสะสวย หุ่นเป๊ะ
แต่ว่าวันนี้พอได้เห็นหวังหยวนหยวน เขาถึงได้ค้นพบว่าดาราหญิงพวกนั้นที่เคยนอนกับลีมินจีเทียบอะไรกับหวังหยวนหยวนไม่ได้เลย!
หวังหยวนหยวนชนะดาราหญิงทุกคนในเกาหลีขาด!
ลีมินจีไม่ได้มีท่าทีหยาบคาย พลางกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “เธอก็คือคุณหนูหวังเจินอวี่ใช่ไหมล่ะ?”
หวังหยวนหยวนคลุมผ้าห่มที่บริเวนหน้าอกแล้วพยักหน้าหงึกหงัก
ถึงแม้ว่าลีมินจะสวมชุดสูท ดูสุภาพแต่หล่อนก็รู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไร
ลีมินจีกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ผมคือลีมินจี ประธานธนาคารเกาหลีครับ เป็นเพื่อนสนิทของคุณอันพ่อบุญธรรมของคุณ ผมมาเพื่อรับคุณไปเป็นแขกที่บ้าน เชิญครับ”
แค่หวังหยวนหยวนได้ยิน ก็รู้ทันทีว่าเขาเป็นคนที่อันลี่เท่อส่งมา หล่อนโพล่งออกมา “ฉันไม่ไป! รบกวนออกไปด้วยนะคะ! พี่เสี่ยวหวัง!”
หวังเอ้อร์เชอในตอนนี้กำลังทำการผ่าตัดอยู่ในห้องข้างๆ ไม่ได้อยู่กับหวังหยวนหยวน
ส่วนกังนัมเองก็อยู่ข้างๆ หวังเอ้อร์เชอ ดังนั้นถึงไม่ได้รู้ว่าหวังหยวนหยวนในตอนนี้กำลังตกที่นั่งลำบาก
ลีมินจีส่งสัญญาณมือ แล้วก็มีลูกน้องสองคนเดินตรงดิ่งไปหาหวังหยวนหยวน พวกเขาสองคนคว้าแขนของหวังหยวนหยวนเอาไว้คนละข้าง ผู้หญิงอ่อนแอบอบบางอย่างหวังหยวนหยวนไม่มีเรี่ยวแรงจะขัดขืนพวกเขาสองคน
“ท่านประธาน ให้เอาตัวผู้หญิงคนนี้ไปที่โรงแรมที่คุณอันจองเอาไว้ไหมครับ?” ลูกน้องคนหนึ่งถาม
ลีมินจีอดยื่นมือขวาไปเชยคางหวังหยวนหยวนไม่ได้ แล้วกวาดสายตามองเรือนร่างของหวังหยวนหยวนอีกรอบ ก่อนจะกล่าว
“เสื้อผ้าทั่วไปแบบนี้ยังปิดบังเรือนร่างแสนสวยของหล่อนยังไม่ได้เลย ถ้าสวมกี่เพ้า ถ้าสวมเสื้อผ้ารัดรูปเน้นส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้ว คาดว่าจะต้องสวยสะดุดตามากแน่ๆ!”
ลีมินจีในตอนนี้ชอบหวังหยวนหยวนเสียแล้ว
ลีมินจีกล่าว “ส่งไปที่บ้านฉัน ในแม่บ้านจัดการล้างเนื้อล้างตัวให้หล่อน จับถอดเสื้อผ้าให้หมด แล้วเอาไปวางไว้บนเตียง ใช่เชือกมัดมือหล่อนเอาไว้ แล้วเดี๋ยวฉันจะไปสนุกกับหล่อนหน่อย!”
ลูกน้องของเขาตกใจ “ท่านประธานครับ คุณอันเขาอยากได้ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เหรอครับ? ถ้าหากว่าคุณชิงเอาครั้งแรกของหล่อนไป คุณอันจะโกรธไหมครับ?”
ลีมินจีกล่าว “หล่อนมีแฟนชื่อเย่เฉินไม่ใช่เหรอ? พอตอนนั้นก็บอกคุณอันไปว่านังแพศยาคนนี้ไม่บริสุทธิ์แล้ว ครั้งแรกของหล่อนโดนเย่เฉินชิงไปแล้ว ถ้าคุณอันจะโกรธ เขาก็ต้องไปโกรธเย่เฉินนั่นต่างหาก!”
ลูกน้องยิ้มเจ้าเล่ห์ “ท่านประธานหลักแหลมเหลือเกิน! ได้ทั้งผู้หญิงของเย่เฉิน แถมยังให้เขาเป็นคนออกหน้ารับผิดครั้งนี้ด้วย”
ลีมินจีแค่นเสียง “ผู้หญิงชั้นยอดแบบนี้ เดิมทีผู้ชายทั่วไปควบคุมไม่ได้หรอก สมน้ำหน้าคนชื่อเย่เฉินให้เขาซวยไป!”
พูดจบหวังหยวนหยวนก็โดนชายฉกรรจ์สองคนลากไป
“ไม่เอา ช่วยด้วย! พี่เสี่ยวหวัง พี่กังนัม ช่วยฉันด้วยค่ะ!”
หวังหยวนยวนกรีดร้องไม่หยุด แต่ว่าห้องที่นี่เก็บเสียงเป็นอย่างดี ทำให้หวังเอ้อร์เชอกับกังนัมในตอนนี้ไม่ได้ยินแม้แต่น้อย
หลังจากที่หวังหยวนหยวนโดนพาตัวไปแล้ว ใบหน้าลีมินจีที่ยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ดูขึงขังทันที!
“ที่นี่ยังมีผู้ชายอีกสองคน คนหนึ่งชื่อเสี่ยวหวัง อีกคนชื่อกังนัม น่าจะเป็นคนที่ทำร้ายลูกน้องฉันเมื่อกี้ หาตัวพวกเขามาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย!”
ลีมินจีหัวเสียอย่างมาก แล้วหยิบปืนพกออกมา!
โครม!
โครม!
พวกลีมินจีเตะประตูออกทีละบาน แล้วก็ไปเจอห้องที่กังนัมและหวังเอ้อร์เชออยู่อย่างรวดเร็ว
หวังเอ้อร์เชอในตอนนั้นกำลังนอน เตรียมตัวเข้าผ่าตัด
คุณหมอที่กำลังจะผ่าตัดให้เขากล่าว “พวกคุณคือใคร? เรากำลังจะผ่าตัดให้ลูกค้า รบกวนออกไปด้วยนะครับ อย่ารบกวนแขกของเรา!”
พวกคนบุกรุกเห็นกังนัมและหวังเอ้อร์เชอก็กล่าวทันที “ท่านประธาน พวกเขาครับ!”
หวังเอ้อร์เชอทรุกตัวนั่งลงทันที เห็นพวกลีมินจีเข้าแล้วกล่าว “ใช้ได้นี่ ไอ้พวกสารเลว เมื่อกี้ซ้อมพวกแกไป แกก็เลยไปตามพวกมาหรือไง ซวยแล้วหวังหยวนหยวนล่ะ? พวกแกได้ทำอะไรหล่อนหรือเปล่า?”
ลีมินจีกล่าว “แกหมายถึงหวังเจินอวี่เหรอ? ตอนนี้หล่อนโดนส่งตัวไปที่คฤหาสน์ของฉันแล้ว เนื้อตัวเปลือยเปล่ารอให้ฉันไปเสวยสุขจากเรือนร่างหล่อน”
หวังเอ้อร์เชอโกรธจัด “บัดซบ! กล้าแตะต้องผู้หญิงของคุณชายเย่เชียวเรอะ!”
ลีมินจีพูดจาดูถูก “คุณชายเย่เหรอ? คนชื่อเย่เฉินคนนั้นน่ะเหรอ? เหอะ เขาเป็นแฟนของหวังเจินอวี่หรือไง? วานบอกเขาหน่อยนะว่าฉันช่วยชิงครั้งแรกของผู้หญิงของเขาไปแล้ว แต่ว่าหลังจากเรียบร้อยแล้วฉันจะไปบอกพ่อบุญธรรมของหวังเจินอวี่ว่าเขาเป็นคนเอาครั้งแรกของหล่อนไป ช่วยไม่ได้นะ ฉันมันชอบทำบุญเสียด้วย ฝากบอกเขาว่าไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกนะ ฮ่าๆ”