เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 532 โทสะ!

ตอนที่ 532 โทสะ!

หลังจากที่หญิงสาวโด่งดังเพราะออกรายการแล้วก็เป็นดาราที่เด็กๆ ทั้งชายและหญิงชื่นชม!

ถึงแม้ว่าหล่อนจะไม่ได้มีความสามารถอะไรที่โดดเด่นกว่าคนอื่นๆ แต่ลำพังแค่เรือนร่างและหน้าตาของหล่อนก็ทำให้หล่อนมีแฟนคลับและมีคนสนใจมากกว่าดาราหญิงคนอื่นๆ

ในการโหวตดาราหญิงประจำปี หล่อนเอาชนะดาราหญิงในประเทศที่หน้าตาสะสวยเป็นขโยง ทั้งที่เป็นดาราหน้าใหม่!

เสน่ห์ของหล่อนมากมายขนาดไหน เรือนร่างของหล่อนเย้ายวนคนอื่นได้ถึงขั้นไหน?

หลังจากที่หล่อนดังแล้ว จดหมายทนายของหล่อนก็มีจำนวนมากมาย!

ผู้ชายที่ตามจีบหล่อนมีมากมายเป็นพะเรอเกวียน ในเว็บเพจต่างๆ มีคนจำนวนมากใช้เทคโนโลยีตัดต่อภาพ สร้างภาพตัดต่อและคลิปวีดีโอที่ไม่น่าชมนักของหวังเจินอวี่

ไหนจะยังมีนิยายที่ใช้ภาพของหล่อนเป็นรูปภาพตัวละครตามเน็ตก็มาก

เพียงระยะเวลาสั้นๆ แค่หนึ่งเดือน ต้นสังกัดของหวังเจินอวี่ก็ไปแจ้งความมาไม่ต่ำว่า 13 ครั้ง!

ก็มิน่า ลีมินจีที่เป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยไม่ว่าต้องการผู้หญิงแบบไหนในเกาหลีก็ได้ พอเห็นหญิงสาวยังใจเต้นระส่ำ

ในระหว่างที่ลีมินจำลังกระหยิ่มยิ้มย่องนั้นเอง วินาทีแรกที่ผลักประตูบานนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมาในทันที

ลีมินจีหยุดการกระทำทั้งหมด แล้วหกรับสาย “มีอะไร? จัดการเรื่องที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้วหรือยัง? เรื่องเล็กแบบนี้บอกนายแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ต้องรายงานฉันหรอกน่ะ”

ลีมินจียังไพล่คิดว่าอีกฝ่ายโทรมาเพราะเรื่องที่ยิงหมอตายที่โรงพยาบาล TL

ในความเป็นจริงแล้ว ลีมินจีไม่ได้ฆ่าคนเป็นครั้งแรกดังนั้นถึงได้ไม่หวาดกลัวอะไร

แต่ใครจะรู้เสียงปลายสายจะลนลานหวาดกลัว “ท่านประธานครับ มีคนปล้นธนาคารเรา!”

หลังตจากที่ลีมินโฮได้ยิน กลับไม่มีท่าทีตกใจแต่เขากลับหัวเราะร่วน “อะไรนะ? ปล้นธนาคารเหรอ? ฮ่าๆ ไอ้โง่อยากตายคนไหนกล้ามาปล้นธนาคารฉันเหรอ? ฮ่าๆ เรื่องเล็กๆ แบบนี้แจ้งตำรวจไปก็พอ ให้ตำรวจมาจับไอ้โง่ที่ปล้นธนาคารไปสิ ไม่ต้องสนใจมากเพราะยังไงมันก็เอาเงินในคลังเราไปไม่ได้หรอก ฉันมีเรื่องสำคัญต้องไปทำ แค่นี้ก่อนล่ะ”

ลีมินจีเองค่อนข้างเข้าใจในธนาคารตนเอง รู้ว่าต่อให้โดนปล้นธนาคารอย่างมากก็คงเอาเงินในเซฟเล็กกับในเคาน์เตอร์ ไม่ได้มากมายเท่าไหร่

ดังนั้นเขาไม่อยากจะพลาดโอกาสที่จะได้ลิ้มรสดาราสาวที่สวยที่สุดลำดับแรกของประเทศนี้เพราะเรื่องนี้

ใครจะรู้ว่าปลายสายกลับกล่าวว่า “ท่านประธาน เงินในคลังของเราโดนปล้นไปหมดแล้วครับ!”

ลีมินจีตกใจทันที “นายพูดว่าอะไรนะ? เงินในคลังโดนปล้นไปหมดเลยเหรอ? เป็นไปได้ยังไง ถ้าไม่มีลายนิ้วมือกับตาฉัน พวกเขาจะเปิดประตูได้ยังไง! แล้วอีกอย่างนะเงินในนั้นมีตั้ง แปดพันล้านวอน น่าจะหนัก 350 กก.! นายอย่าบอกฉันนะว่ากระดาษที่หนักขนากนี้พวกเขาขนย้ายไปหมดเลย!”

ฝั่งปลายสายกล่าวว่า “ใช่ครับ พวกเขาขับรถบรรทุกมาขนเงินไปหมดเลย! ท่านประธานครับตอนนี้เราจะทำยังไงกันดีล่ะ?”

ลีมินจีมีท่าทีตึงเครียด “บ้าชิบ! ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้เอาในเวลาแบบนี้ด้วยนะ! พวกเขาขับไปทางไหน? รีบตามไปเลย! ฉันจะไปเดี๋ยวนี้! ถ้าโดนฉันจับได้นะฉันจะซ้อมพวกเขาให้ตายเลย!”

ลีมินจีกล่าว ประตูที่เดิมโดนเขาเปิดแง้มออกเล็กน้อยก็ถูกปิดลงตามเดิม

จากนั้นเขาหันไปกล่าวกับทางแม่บ้านว่า “ป้าครับ ประตูบ้านนี้ห้ามใครเข้านอกจากผมนะครับ ได้ยินไหม?”

ลีมินจีกังวลว่าลูกน้องของเขาจะมาที่นี่ ทันทีที่เห็นสาวสวยในห้องเกรงว่าจะอดใจไม่ไหว

……

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ลีมินจีนั่งรถตามตำรวจกลุ่มหนึ่งด้วยตนเอง แล้วมาถึงบริเวณเขตชนบท

พวกเขาในตอนนี้ขวางรถบรรทุกคันนี้เอาไว้ได้

ต้องยอมรับว่าตำรวจของเกาหลีเก่งมากทีเดียว ทำให้วางกองกำลังดักบนนถนนที่รถจะผ่าน เพื่อไม่ให้พวกเขาเดินทางไปไม่ได้

โชคดีที่ได้ลูกน้องของชิงหลง หากว่าเป็นโจรทั่วไป เกรงว่าคงออกไม่พ้นเขตเมืองด้วยซ้ำ

“เดเมียน ไอ้พวกคนสารเลว!”

เมื่อลีมินจีลงจากรถมาแล้ว ก็เดินไปหยุดตรงหน้าโจรที่โดนจับได้แล้วตบพวกเขาอย่างแรง

เพี้ยะ!

เพี้ยะ!

“กล้าปล้นธนาคารของฉันเหรอ? อยากตายหรือไง!”

ลีมินจีพูดพลางหยิบปืนออกมา เล็งไปที่ทั้งสองคน เตรียมจะแก้ไขปัญหานี้ด้วยตนเอง

ตำรวจหนุ่มมองแล้วรีบไปขวางทันที “ท่านประธานครับ แบบนี้ผิดกฎหมายนะครับ! วางอาวุธลงเถอะครับ!”

ลีมินจีกล่าว “เขาแย่งเงินฉัน ฉันฆ่าเขา มันผิกกฎหมายตรงไหน! พวกนายหลบ!”

ตำรวจรีบกล่าว “ท่านประธาน ตอนนี้เป็นช่วงเวลาอ่อนไหว ถ้าหากว่ามีคนรู้เรื่องนี้เข้าล่ะก็ แล้วไปส่งผลกระทบอะไรกับภรรยาของคุณล่ะก็คงจะไม่ดี จริงไหมครับ?”

เมื่อได้ยินคำว่าภรรยา ลีมินจีก็วางมือถือลงอย่างหัวอ่อน

“ฮึ ถือว่าพวกเขาโชคดี เอาตัวพวกเขาไปสถานีตำรวจ สอบสวนให้ดีๆ ดูว่าใครเป็นคนชักใย”

ลีมินจีกล่าว

“ตรับ!”

ลีมินจีจัดสูทให้เข้าที่ แล้วนั่งกลับที่รถ “รีบกลับไปที่ยออึยโด ประธานอันใกล้จะถึงแล้ว ฉันต้องรีบหลับนอนกับแม่นั่นก่อนที่คุณอันจะมา ไม่อย่างนั้นถ้าประธานอันมาแล้วเดี๋ยวฉันอด”

คนขับรถ “ครับ ท่านประธาน!”

……

หลายสิบนาทีต่อมา

ไห่ถุนหมายเลข 1 ร่อนลงที่ลานจอดบนยอดตึกของโรงพยาบาลศัลยกรรม TL

เย่เฉินไม่มีเวลาอีกแล้ว เขารีบเดินดุ่มๆ ลงจากยอดตึก ไปหยุดที่ตำแหน่งของหวังเอ้อร์เชอ

ในตอนที่เย่เฉินเห็นหวังเอ้อร์เชอก็ตกใจ

บนใบหน้าของหวังเอ้อร์เชอเต็มด้วยคราบเลือด จมูกบิดเบี้ยว!

น่าอนาถจนไม่กล้าจะมอง!

หลังจากที่ซีกวาเห็นแล้ว ก็ตกใจจนร้องตะโกนออกมา “บ้าชิบ เสี่ยวหวังเอ้ย ทำไมนายโดนซ้อมจนมีสภาพแบบนี้ล่ะ? ไอ้เกาหลีนั่นมันต่อยหนายใช่ไหม? แม่งเอ้ย ไอ้เดียรัจฉานลงมือหนักเกินไปจริงๆ นายสบายใจนะ พี่จะล้างแค้นให้นายเอง จะต่อยมันให้ตายเลย!”

เย่เฉินเองก็สงสารหวังเอ้อร์เชออย่างมาก อย่างไรเสียอีกฝ่ายก็ติดตามเขามานาน แถมยังซื่อสัตย์ทุ่มทั้งกายและใจอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งแล้ว การต่อสู้ที่เรือนสี่ประสานของซูเจิ้นหางในเมืองหลวง ถ้าไม่ได้หวังเอ้อร์เชอให้ความร่วมมือช่วยควบคุมโดรนให้ล่ะก็ เกรงว่าเย่เฉินคงจะตายอยู่ที่นั่นไปแล้ว!

“ไอ้พวกบ้า คิดไม่ถึงเลยว่าจะซ้อมคนของฉันจนมีสภาพแบบนี้!”

เย่เฉินกำหมัดแน่นอย่างเคียดแค้น!

เขาสะกดเพลิงโทสะ แล้วเดินไปหาหวังเอ้อร์เชอก่อนเป็นลำดับแรก จากนั้นก็ถาม “นี่ยังจะบอกว่าไม่เป็นอะไรอีกเหรอ?”

ก่อนนี้ในโทรศัพท์ เย่เฉินพอจะจับกระแสความผิดปกติของหวังเอ้อร์เชอออก หวังเอ้อร์เชอยังจะบอกว่าตัวเองไม่เป็นไรอีก

หวังเอ้อร์เชอระบายยิ้ม “ก็ผมกลัวคุณชายจะเป็นกังวลเพราะผมนี่ครับ”

เย่เฉินกล่าว “เสี่ยวหวัง ปกตินายเป็นคนฉลาดหลักแหลมแต่ก็เป็นคนขี้กลัวมากด้วย แล้วหวังยหวนหยวนคนนั้นไม่ใช่คนที่ฉันสนิทสนมนักหนา ทำไมนายถึงได้ทำขนาดนี้เพื่อหล่อนล่ะ?”

หวังเอ้อร์เชอกล่าวว่า “ก็หวังหยวนหยวนบอกว่าอยากจะเก็บครั้งแรกเอาไว้ให้คุณชาย แต่มีนักเลงคนอื่นมาแย่งเอาตัวไป ผมยอมไม่ได้แน่ๆ! ไม่ว่าอย่างไรหวังหยวนหยวนเองก็เป็นดาราที่ดังที่สุดของประเทศเราในตอนนี้นี่ครับ!”

ซีกวาตบบ่าหวังเอ้อร์เชอแล้วกล่าว “เสี่ยวหวัง ทำได้ดีมาก! ไม่ว่าใครก็ห้ามแย่งผู้หญิงกับคุณชายเย่ของเรา!”

จากนั้นซีกวาก็หันมองเย่เฉินแล้วกล่าว “คุณชายเย่ ผมคิดว่าคุณควรจะยอมรับน้องสาวของหวังหยวนหยวน ไม่อย่างนั้นเสี่ยวหวังก็โดนซ้อมฟรี!”