เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 542 เดี่ยวกับเย่เซวียน!
ตอนที่ 542 เดี่ยวกับเย่เซวียน!
เย่เฉินพูดจบก็เดินออกจากห้องน้ำไป แล้วกระโดดออกจากหน้าต่างห้องนอน
พัคอินอาเป็นคนรักษาคำพูดจริงๆ หล่อนไม่ได้หลอกลวงเย่เฉิน บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านนอกต่างก็สลายตัวกันไปหมดแล้ว เย่เฉินเดินออกจากบ้านหลังนี้ได้อย่างงง่ายดาย เขาขึ้นรถไป
หลังจากที่เย่เฉินไปแล้ว พัคอินอาก็เกิดนึกสนุก แช่ในอ่างน้ำพลางเปิดมือถือออกแล้วมองภาพของเย่เฉินต่อ แล้วพึมพำชื่อเขา
“เย่เฉิน… คิดไม่ถึงเลยว่าเราจะดวงสมพงศ์กันแบบนี้เนี่ย จากทหารเลวเมื่อสี่ปีก่อนกลายมาเป็นอภิมหาเศรษฐี ใช้ได้นะเนี่ย สุดหล่อ หวังว่าเธอจะตะเกียกตะกายขึ้นมาเรื่อยๆ ปีนขึ้นมาอีกระดับหนึ่งนะ แล้วเธอก็จะมีสิทธิ์ได้กลายเป็นผู้ชายของฉัน ฉันล่ะหวังจริงๆ ว่าเธอจะกลายเป็นผู้ชายของฉัน เหอะๆ”
พัคอินอาถือแก้วไวน์แดง ใบหน้างดงามเย้ายวน ดูงดงามจับตาอย่างมาก
……
โรงแรมพาร์คไฮแอท
หลังจากกลับมาที่โรงแรมแล้ว เย่เฉินก็บอกให้ชิงหลงมาหาเขา
“คุณชาย ไม่ได้เจอเรื่องวุ่นวายอะไรในห้องนั้นใช่ไหมรับ? ผมต่อยกับจูเชว่ เขาบอกคุณชายบุกเข้าไป อาจจะตายอยู่ที่นั่น”
ชิงหลงถามอย่างห่วงใย
ซีหวาหวาดกลัวขึ้นมา “บ้าชิบ หนักหนาขนาดนี้เลยเหรอ? ถ้ารู้ก่อนผมตามไปคุ้มกันคุณชายแล้ว!”
เย่เฉินกล่าว “นั่นคือบ้านของชอยฮันโฮกับพัคอินอา”
“พัคอินอาเหรอ? นั่นมันคุณผู้หญิงไม่ใช่เหรอ? คนเคยๆ ของคุณชายเย่เหรอครับ? บ้าชิบ คุณชายเย่เซวียนไปทำอะไรที่นั่นครับ? อย่าบอกนะครับว่าเขาแอบไปพลอดรักกับคุณผู้หญิงน่ะ?” หวังเอ้อร์เชอกล่าวถาม
ซีกวากล่าวต่อ “ก็เป็นไปได้นะครับ เย่เซวียนชอบจะตามหาผู้หญิงหน้าตาสะสวยทั่วโลกไม่ใช่เหรอ? คุณผู้หญิงที่ว่านี้ถึงแม้ว่าจะไม่สวยเท่าคุณหนูซูมู่ชิงแต่ว่าประเทสเล็กๆ อย่างเกาหลีก็ถือว่าเป็นตัวเด็ดแล้ว แต่นะผมจำได้ว่าคุณชายเคยบอกว่าเขาชอบเด็กผู้หญิงที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะไม่ใช่เหรอครับ? ทำไมกลายเป็นชอบเล่นชู้กับภรรยาคนอื่นล่ะครับ?”
เย่เฉินกล่าว “เย่เซวียน เขาเล่นลูกสาวของคุณผู้หญิง”
สีหน้าทุกคนตกตะลึง เย่เซวียนสมแล้วที่เป็นเย่เซวียน กล้าทำไปเสียทุกเรื่องจริงๆ!
เย่เฉินกล่าวต่อ “เย่เซวียนโดนฉันฉีดยาให้ใบหน้าแข็งกระด้างแล้ว อีกไม่นานหรอกเขาจะต้องกลับมาหาฉัน เรารอเขาอู่ที๋โรงแรมก็พอ ดึกแล้วเราต่างคนต่างไปพักผ่อนกันเถอะ”
“ครับ!”
เย่เฉินนั่งอยู่ในห้องเพรสซิเดนท์สูทคนเดียว เขาเทไวน์แดงลงในแก้ว เครียมจะดื่มไวน์ผ่อนคลายสักหน่อย
จากนั้นก็เปิดเพลง like being shout by bullet ของแบคจียอง นักร้องเกาหลี
บทเพงนี้คือเพลงที่คุณผู้หญิงเปิดให้เขาฟังเมื่อสี่ปีก่อนตอนติดอยู่ในถ้ำ
ตอนนั้นพัคอินอาหยิบ IPHONE 7 ออกมาแล้วเปิดเพลงนี้วนไปมา
เพราะเย่เฉินรับกระสุนแทนหญิงสาว ดังนั้นตอนที่เขาฟังเพลงนี้ถึงได้รู้สึกมีอารมณ์ร่วมอย่างมาก
ตอนนั้นพัคอินอายังคงยิ้มแย้มทั้งที่ฟังบทเพลงที่ทำนองแสนเศร้า แล้วถามเย่เฉิน “ถ้าวันนี้เธอจะต้องตายพร้อมกับฉัน เธอจะเสียดายไหม?”
เย่เฉินกระเซ้า “ได้ตายพร้อมคนสวยอย่างคุณ อย่างน้อยๆ ก็น่ะดีกว่าตายกับพวกเพื่อนๆ ในกองทัพแล้วกัน แล้วคุณล่ะต้องมาตายพร้อมกับทหารเลวอย่างผมวันนี้ คุณจะเสียดายไหม?”
พัคอินอาส่ายหน้าพลางระบายยิ้ม “ถ้าสวรรค์ลิขิตให้ฉันตายพร้อมเธอ งั้นฉันก็พอใจกับการตัดสินใจนี้ของสวรรค์มากเหมือนกัน”
พอย้อนคิดถึงคำพูดที่อ่อนหวานและท่าทางของพัคอินอาในตอนนั้น เย่เฉินก็เผลอยิ้มออกมาขณะจิบไวน์
เขาเองก็แปลกใจไม่น้อยที่วันนี้ได้เจอหญิงสาวอีกครั้ง
ก๊อกๆ
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดอารมณ์เขา
“ใครน่ะ?” เย่เฉินถาม
เสียงผู้หญิงลอดเข้ามาจากด้านนอก “สวัสดีค่ะ ท่านประธาน ฉันมาส่งผลไม้ให้ค่ะ”
เย่เฉินเปิดประตูออกอย่างระแวะระวัง แล้วเขาก็เห็นหญิงสาวชาวเกาหลีที่หน้าตาสะสวยคนหนึ่งจริงๆ
แต่ว่าในเวลานี้จู่ๆ ก็มีเงาชายหนุ่มคนหนึ่งพุ่งพรวดมาจากด้านหลังของหล่อน!
สวบ!
ชายคนนั้นพุ่งมาหาเย่เฉิน พร้อมกับเอื้อมมืออกมา
เย่เฉินหลบเขาอย่างรวดเร็ว แล้วเห็นทันทีว่าคนที่เข้ามานั้นคือเย่เซวียนพี่รองของเขา!
“ฮึ ผมเดาออกนานแล้วว่าพี่จะต้องมาหาผม!”
เย่เซวียนไม่พูดพร่ำทำเพลง แต่ก็ลงมือต่อ
โครม โครม เพี้ยะ เพี้ยะ!
ทั้งสองคนสู้กันอีกพักหนึ่ง เหมือนสิบปีก่อน ที่ทั้งสองคนต่อสู้เพื่อทดสอบฝีมือกัน
แต่ว่าครั้งนี้เย่เฉินมีหน้าที่ เขาจึงไม่ออมมือให้พี่ชาย
ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็บุกอย่างหนัก เขาลงมือสุดแรง จนเย่เซวียนถอยร่นไป!
ห้านาทีต่อมา เย่เซวียนก็ทนไม่ไหว เขาหอบหายใจแหกๆ แล้วยกมือขึ้นพลางกล่าว “เอาล่ะ นายชนะแล้ว ไม่สู้กับนายแล้วก็ได้!”
โครม!
ถึงแม้ว่าเย่เซวียนจะเลิกทะเลาะกับน้องชาย แต่เย่เฉินไม่คิดแบบนั้น เขาต่อยใส่หน้าพี่ชายทันที!
เย่เซวียนโดนน้องชายต่อยเข้าหน้าเต็มๆ ก็ไม่พอใจอย่างมาก “บ้าชิบ! ก็บอกนายแล้วว่ายอมแล้ว นายยังจะลงไม้ลงมือกันอีก! จะให้ฉันเรียกจูเชว่มาใช่ไหม?”
เย่เฉินแค่นเสียงเย็น “หมัดนี้ ผมต่อยแทนซูมู่ชิง! เย่เซวียนเมื่อสี่ปีก่อน พี่จับผู้หญิงดีๆ อย่างซูมู่ชิงมา แล้วบังคับให้ผมข่มขืนหล่อนอีก พี่รู้ไหมว่านี่เป็นการสร้างบาดแผลลึกให้กับชีวิตของหล่อนขนาดไหน! พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง!”
เย่เฉินอยากจะซัดเย่เซวียนสักครั้งมานานแล้ว!
ต้องโทษที่เย่เซวียนทำอะไรตามอำเภอใจ จัดแจงจับคู่เขากับซูมู่ชิง ทำให้เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ตามมาเป็นพรวน
เย่เซวียนก็ไม่ยอมรับ “นายมันไอ้คนไร้จิตใจ ตัวเองได้ขึ้นสวรรค์แล้วทำไมมาโทษฉันล่ะ? ฉันเนี่ยเป็นพี่ช่วยหาผู้หญิงมาคลายเหงาให้นาย ผิดตรงไหน? ผู้หญิงร้อยละ 80 เนี่ยฝันอยากโดนลูกเศรษฐีจับปล้ำทั้งนั้น แล้วอีกอย่างหล่อนน่ะเห็นรูปนายตั้งแต่ก่อนจะไปซีเรียแล้วด้วยซ้ำไป ก่อนจะบินไปหล่อนยังตื่นเต้นอยู่เลย แต่พอบินกลับมาเอาแต่ร้องไห้ แปลว่านายทำไม่ดีน่ะสิ! แล้วอีกอย่างนะ ฉันให้พวกนายนอนด้วยกันแค่ครั้งเดียวเอง ไม่ได้บังคับให้ต้องมีลูกกันเสียหน่อย ที่ซือซือเกิดมาเนี่ยเป็นความผิดนายชัดๆ ว่าไปแล้วตอนนั้นนายคิดยังไง? ฉันแปลกใจเรื่องนี้มากเลย นายไม่กลัวว่าผู้หญิงในห้องดำคนนั้นจะหน้าตาเกลียดเหรอ? เกิดนายทำคนหน้าตาอัปลักษณ์ท้องขึ้นมา มีลูก นายไม่ประสาทเสียไปตลอดชีวิตหรือไง?”
เย่เฉินพูดไม่ออก ตอนนั้นเขาก็เห็นหน้าซูมู่ชิงไม่ชัดจริงๆ!
แต่ว่าในตอนนั้นเขาเห็นซูมู่ชิงเป็นพัคอินอา ดังนั้น… สุดท้ายถึงได้ทำให้มีซือซือออกมา
โครม!
เย่เฉินพูดไม่ออก แต่เหวี่ยงกำปั้นใส่หน้าพี่ชายอีกครั้ง
เย่เซวียนหัวเสีย “เย่เฉิน นายเป็นบ้าหรือไง!! จะไม่จบใช่ไหม!”
เย่เฉินกล่าว “หมัดนี้เป็นของหวังเจียเหยา! คุณปู่บอกว่าพี่เป็นคนเลือกเฟ้นหวังเจียเหยาให้ผม พี่รู้นิสัยคนบ้านนั้นตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม รู้ว่าหล่อนจะต้องมีชู้เลยเลือกหล่อนให้มาเหยียดหยามผมเนี่ย!”
เย่เซวียนส่ายหน้าอย่างเอือมระอา “นายมันคนอกตัญญูจริงๆ ตอนฉันเห็นหวังเจียเหยาครั้งแรกนะ ใจเต้นตุบๆ เลย เพราะหล่อนสวยสุดยอด อยากจะลากหล่อนขึ้นเตียงเดี๋ยวนั้นเลย ฉันตั้งใจยกสาวสวยขนาดนั้นให้นาย แต่นายกลับปล่อยให้ไอ้คุณชายจากตระกูลชั้นรองนั่นไครั้งแรกของหล่อนไปได้ ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ฉันจัดการเอาครั้งแรกของหล่อนแทนนายไปแล้ว!”
โครม!
เย่เซวียนเองก็ต่อยน้องชายคืนแล้วกล่าว “หมัดที่นายต่อฉันแทนหวังเจียเหยาเนี่ย ฉันขอคืนนะ!”