เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 556 แจกของขวัญชุดใหญ่ให้แม่ยาย!

ตอนที่ 556 แจกของขวัญชุดใหญ่ให้แม่ยาย!

“อะไรนะ?”

พอได้ยินแบบนี้ เย่เฉินก็ตกตะลึง!

ตั้งแต่เมื่อสี่ปีก่อน หลังจากที่เย่เฉินกับซูมู่ชิงสานสัมพันธ์ที่ห้องดำแล้ว อารมณ์ของซูมู่ชิงก็ไม่ปกติมาโดยตลอด

หลังจากที่ผ่านการรักษาจากคุณหมอกัวที่ไม่มีประสบการณ์แต่มีพรสวรรค์คนนั้น แถมยังใช้วิธีที่ที่ไม่เคยทดลองมาก่อน หลังจากที่รักษาซูมู่ชิงแล้ว ซูมู่ชิงกลับไม่ปกติเท่าไรนัก

ซูมู่ชิงเห็นเย่เฉินเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในชีวิต เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ ชีวิตนี้ไม่อาจยอมรับผู้ชายคนอื่นได้อีก แล้วจะชอบเย่เฉินได้เพียงคนเดียวเท่านั้น

ถึงแม้ว่าเย่เฉินจะไม่อยากให้ซูมู่ชิงเป็นแบบนี้ แต่พอได้ยินว่าหล่อนหายเป็นปกติแล้ว เย่เฉินก็ผิดหวังเล็กน้อย!

คนทุกคนล้วนแต่เห็นแก่ตัว โดยเฉพาะพวกผู้ชาย!

ซูมู่ชิงหน้าตาสะสวย ถ้าหากชีวิตนี้หล่อนยอมรักเย่เฉินได้เพียงคนเดียว งั้นจะดีขนาดไหนเชียวนะ

ถ้าหากว่าตอนนั้นหวังเจียเหยาก็ป่วยแบบนี้ เย่เฉินก็คงจะไม่ต้องกลัวว่าหล่อนจะนอกใจเขาอีก!

นิสัยของซูมู่ชิงไม่มีที่ดี เย่เฉินก็เชื่อว่า หล่อนไม่เหมือนกับหวังเจียเหยา

แต่ว่าตอนนี้ซูมู่ชิงหายแล้ว มีความสามารถและมีโอกาสที่จะนอกใจเขาได้แล้ว

ความเป็นไปได้เพียง 1% กับ 0% แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!

ดังนั้นเย่เฉินถึงได้ไม่สบายใจ!

“เฮเลนงั้นเหรอ? มู่ชิงทำไมคุณถึงรู้จักหล่อนได้นะ?” เย่เฉินถามอย่างร้อนใจ

ซูมู่ชิงก้มหน้าแล้วกล่าว “ก็มีวันหนึ่งเฮเลนกับพ่อของหล่อนมาเป็นแขกที่ปราสาท เราก็เลยรู้จักกัน”

เย่เฉินย่อมรู้ว่าเฮเลนเป็นนักวิจัยยาและหมอที่เก่งกาจอย่างมาก!

นั่นเพราะว่าเฮเลนก็เป็นพนักงานในฐานโรงงานยาลับของตระกูลเย่ด้วย!

ก่อนมาที่นี่เย่เฉินก็เพิ่งจะเจอหล่อนเข้า!

ระดับความรู้ทางการแพทย์ของหล่อนย่อมอยู่เหนือหมอเก่งๆ ทั่วไป ไม่เพียงระดับเดียวเท่านั้น

โรคของซูมู่ชิง เฮเลนย่อมสามารถรักษาให้หายขาได้อยู่แล้ว เย่เฉินไม่สงสัยในจุดนี้เลย

เย่เฉินจึงถาม “มู่ชิง…ทำไม…ทำไมคุณถึงต้องยอมรับการรักษาเหรอ?”

ชีวิตนี้รักผู้ชายได้แค่คนเดียวไม่ดีหรือไง?

ชีวิตนี้นอนกับคนได้แค่คนเดียวไม่ดีหรือไง?

แล้วซูมู่ชิงก็รู้สึกว่า ตอนนี้เย่เฉินมีภรรยาสองคน หล่อนเองก็เลยไม่ยอมรักเขาแค่คนเดียวเหรอ?

ซูมู่ชิงกล่าว “คุณหมอเฮเลนบอกฉันว่าตอนนี้อารมณ์และสภาวะของฉันไม่ปกติ ถ้าหากว่าไม่รีบรักษาต่อไปหาจจะหนักขึ้นเรื่อยๆ ฉันก็อยากจะเป็นผู้หญิงธรรมดา แต่ว่าที่ฉันรักษาก็เพราะฉันไม่อยากให้คุณสงสารฉัน”

เย่เฉินสงสัย “สงสารเหรอ? หมายความว่ายังไง?”

ซูมู่ชิงกล่าว “ฉันรู้ว่าคนจะต้องคบกับพี่หงเหยียน ฉันไม่อยากให้คุณเลือกฉันเพราะฉันป่วยแบบนี้ เย่เฉินคะตอนนี้ฉันหายแล้ว ฉัน…เองก็คบหากับผู้ชายคนอื่นได้ ถ้าคุณอยากจะคบกับพี่หงเหยียนแล้วจะทิ้งฉัน หย่ากับฉัน ก็ไม่เป็นอะไรนะคะ”

ซูมู่ชิงพูดออกมาอย่างขลาดกลัว

หลังจากที่เย่เฉินได้ยินแล้วก็จับมือซูมู่ชิงเอาไว้แล้วกล่าวอย่างลึกซึ้ง “เด็กโง่ คุณพูดเหลวไหลอะไร? ผมจะทิ้งคุณได้ยังไง?”

“ซูมู่ชิง คุณฟังผมให้ดีๆ นะ ผมไม่สนหรอกว่าคุณจะเป็นผู้หญิงธรรมดาหรือเปล่า สรุปเลยก็คือเมื่อคุณแต่งงานกับผมเย่เฉิน คุณก็คือผู้หญิงของผมตลอดไป คุณจะเป็นผู้หญิงของผมแค่คนเดียวตลอดชีวิต ผมไม่มีวัน ไม่มีวันจะทอดทิ้งคุณ!”

เบ้าตาซูมู่ชิงร้อนผะผ่าว หญิงสาวโถมตัวเจ้าหาอ้อมกอดเย่เฉิน “อื้มๆ”

ทว่าพอเห็นภาพแสนซึ้งนี้ จางเชี่ยนจือกลับด่าลูกสาวตนเอง “น่าอายจริงๆ! ตอนนี้แกเลือกจะผู้ชายได้ทั้งโลก! ถ้าในประเทศเราไม่ถูกใจแก ก็ไปเลือกพวกฝรั่งสูงใหญ่รูปหล่อจะได้มีลูกเป็นเด็กลูกครึ่งหน้าตาน่ารักๆ ไม่ดีเหรือไง? ทำไมต้องรักแต่ผู้ชายคนนี้จนหน้ามืดตามัวด้วย! เย่เฉินแกเป็นแค่เขยที่แต่งเข้าบ้านเรา กินอยู่กับบ้านเรา แต่แกกลับกล้าแต่งภรรยาคนที่สอง ไม่รู้จักกลัวอะไรเลยนะ! ที่นี่เป็นพื้นที่ของตระกูลซู แก พาผู้หญิงของตัวเองไสหัวออกไปจากบ้านตระกูลซูของเราเลย!”

เย่เฉินถลึงตาใส่จางเชี่ยนจือแค่นเสียง “ไปก็ได้ ทำหยั่งกับว่าที่เมืองหลวงไม่มีบ้านให้ผมอยู่อย่างนั้นแหละ!”

ตอนนี้ซูมู่ชิงเช็ดน้ำตาน้อยๆ ด้วยแววตาเป็นประกาย “อ้อ จริงด้วย พี่ใหญ่ให้วิลล่าที่ซีซานอีกห้องหนึ่งให้เรา ที่รักคะ พี่หงเหยียน เราไปอยู่ที่นั่นก็ได้!”

ก่อนหน้านี้เย่เทียนแสร้งทำเป็นคนดีโดยมอบอสังหาริมทรัพย์ให้ซูมู่ชิง โดยที่หนึ่งในนั้นมีวิลล่าที่ซีซานด้วย

ตอนนี้วิลล่าหลังนี้ ถูกจดในชื่อซูมู่ชิงและเย่เฉิน

จางเชี่ยนจือแค่นเสียง “หึ ที่แท้ก็เป็นบ้านของเย่เทียนนี่เอง ฉันก็คิดว่าเป็นบ้านเธอ”

ซูมู่ชิงกล่าว “แม่คะ ทำไมแม่พูดแบบนี้ล่ะคะ? เย่เฉินกับเย่เทียนเป็นพี่น้องในไส้กัน เดิมบ้านนั้นเป็นทรัพย์สินของตระกูลเย่ เดิมเย่เฉินเองก็มีสิทธิ์ครอบครองนะคะ อีกอย่างนะคะแม่ตอนแม่อยู่ที่ปราสาทก็สนิทกับพี่เย่เทียนเขาดีมากไม่ใช่เหรอคะ? หนูก็เห็นแม่ชอบไปนั่งคุยกันในห้องกันบ่อยๆ น่าจะสนิทกันมากเชียวนะคะ”

ทันทีที่ได้ยินบุตรสาวเอ่ยเช่นนี้ จางเชี่ยนจือก็รู้สึกละอายใจทันทีแล้วหวนคิดถึงหล่อนกับเขาทำเรื่องบัดสีด้วยกันในปราสาทแห่งนั้นทันที!

เรื่องที่หล่อนเคยนอนกับพี่ชายคนโตของเย่เฉิน แม่ลูกสาวคนนี้ของหล่อนสังเกตเห็นแล้วหรือเปล่านะ?

จางเชี่ยนจือลนลาน “แก… แกหมายความว่ายังไง? หมายความว่ายังไงที่บอกว่าฉันสนิทกับเย่เทียน? ฉันก็สนิทกับคนทั้งตระกูลเย่นั่นแหละ ฉันเป็นแม่ยายพอไปถึงบ้านลูกเขยจะไม่ให้คุยกับใครเลยหรือไง ถ้าฉันดึงหน้าตึง ไว้ตัว เย่เฉินก็ขายหน้าแย่ไมใช่หรือไง? ฉันทำเพื่อพวกแกสองคน แต่แกยังจะว่าแม่แกเหรอ?”

ซูมู่ชิงรีบร้อนกล่าว “หนูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น หนูหมายถึงว่า ถ้าแม่เคยคุยกับพี่เย่เทียนล่ะก็ พี่เย่เทียนไม่ใช่คนใจแคบ ในเมื่อเขาบอกว่าจะยกวิลล่าให้เรา เขาไม่มีทางเอาคืนหรอกค่ะ”

จางเชี่ยนจือเก้อเขิน ที่แท้ซูมู่ชิงก็หมายความแบบนี้นี่เอง

ทว่าเย่เฉินอยากจะบอกซูมู่ชิงใจจะขาดว่า เย่เทียนไม่ได้ใจกว้างมีน้ำใจแบบที่เขาแสดงออกมา

มันก็จริงที่เย่เทียนนั้นใจกว้างในเรื่องทรัพย์สินเงินทอง ทรัพย์สินที่ตระกูลเย่ได้ครอบครองทั่วโลกทั้งกิจการต่างๆ อาคารก่อสร้าง วิลล่า หรือโรงพยาบาลเป็นต้น ขอแค่เย่เฉินถูกใจ เย่เทียนล้วนแต่สามารถมอบให้น้องชายได้ทั้งนั้น

นั่นเพราะเย่เทียนอยากได้ทรัพย์สินที่เป็นความลับของตระกูลเย่มากกว่า!

ไม่ว่าจะไอโฟน 18 หรือว่าพอร์ช 888 รวมไปถึงข้าวของและเทคโนโลยีต่างๆ ที่ลำหน้าเกินยุคสมัยนี้ไปมาก!

เย่เทียนไม่มีทางยอมยกสิทธิ์ในการครอบครองของพวกนี้ให้เย่เฉินเด็ดขาด!

ก่อนหน้านี้เย่เฉินเองก็โดนเย่เทียนหลอก จนไพล่คิดไปว่าเขาดีกับตนเองมากเหลือเกิน

จางเชี่ยนจือกล่าวด้วยน้ำเสียงประหลาด “เย่เทียนเขาไม่มีข้อเสียอยู่แล้ว เขาน่ะทั้งเป็นผู้ใหญ่ ใจกว้างแล้วก็สนุกสนาน ตอนกลับจากอังกฤษเขายังให้ของแม่เยอะแยะเลย ไม่เหมือนลูกเขยของฉันหรอกหลังจากแต่งเข้าตระกูลเราไปแล้ว ยังไม่เคยให้ชาฉันสักกล่อง ชิ”

เย่เฉินไม่พอใจอย่างมาก ตั้งแต่ที่เขาแต่งงานกับซูมู่ชิง ทรัพย์สินในประเทศก็โดนอายัด อยากจะแสดงความเป็นลูกเขยกตัญญูให้หล่อนเห็นก็ทำไม่ได้อยู่ดี

ดังนั้นครั้งนี้เย่เฉินถึงได้หยิบยาชะลอวัย ช่วยให้ใบหน้าอ่อนเยาว์ขึ้นมาจากโรงงานผลิตยาลับของตระกูลเย่มาให้แม่ยายของเขาด้วย

เย่เฉินหยิยถุงยาออกมาจากกระเป๋าก่อนจะส่งให้จางเชี่ยนจือพลางกล่าว “จางเชี่ยนจือ คุณรักสวยรักงามขนาดนี้ ผมเอายามาให้ ต่อไปจะได้เลิกว่าว่าผมไม่เคยให้อะไรคุณสักที!”