เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 584 พัคซุงวูมาแล้ว!
ตอนที่ 584 พัคซุงวูมาแล้ว!
เย่เฉินได้ยาที่ทันสมัยที่สุดของตระกูลพัค!
ยานี่จะทำให้คนหนุ่มสาวขึ้น 10 ปี ทั้งโลกใบนี้ต่อให้เป็นในตระกูลลึกลับเองก็ตาม มีเพียงตระกูลพัคที่มียาตัวนี้อยู่แล้ว
มียานี้แล้ว ตระกูลเย่สามารถวิเคราะห์ส่วนประกอบของยารวมไปถึงหลักการของยาตัวนี้ผ่านยาตัวนี้ จากนั้นตระกูลเย่ก็สามารถลอกลัยนแบบยาตัวนี้ได้สำเร็จ!
เหมือนกับนักดนตรีที่มีทักษะสูงมากคนหนึ่ง พอได้ยินเสียงดนตรี เขาไม่จำเป็นต้องไปหาคนมิกซ์เพลง เพราะเทคโนโลยีพัฒนาไปไกลแล้ว ขอแค่ไปฟัง เขาก็จะสามารถวิเคราะห์ตัวโน้ต ทำนองรวมไปถึงเครื่องดนตรีในเนื้อเพลง ถึงขั้นที่ว่ามิกซ์เพลงได้อย่างไร
ส่วนตระกูลเย่มีความสามารถแบบนี้
หลังจากหย่อนกล่องยาลงกระเป๋า เย่เฉินรีบเดินไปหาซูหลานที่กำลังนอนอยู่บนเตียง
“คุณน้าซู คุณน้าซู ซูหลาน ซูหลาน!”
เย่เฉินตะโกนเรียกซูหลาน ถึงขนาดที่ว่าตบใบหน้าแม่ยายอย่างไร้มารยาททว่าเจ้าหล่อนก็ไม่ตื่น
ช่วยไม่ได้ เย่เฉินก้มลงไปอุ้มซูหลานขึ้นมา
“หนักใช้ได้เลยนะเนี่ย น่าจะหนักกว่าหวังเจียเหยาเป็นสิบกิโลกรัมเลยนะ…”
ซูหลานอ้วนกว่าตอนสาวๆ ไม่น้อย ดังนั้นหน้าตาและเรือนร่างทำให้มองไม่ออกเลยว่าตอนสาวๆ เป็นคนสวย
คนที่เป็นแบบนี้ยังมีเฉินหลานภรรยาจั๋วเซี่ยงเฉียง หน้าตาตอนสาวๆ สวยจนตอนถ่ายรูปคู่กวนจือหลิน อีกฝ่ายยังด้อยกว่า แต่เมื่อแก่แล้วอ้วนขึ้นจนมองไม่ออกว่าเคยเป็นสาวหน้าตาสะสวย
ไม่เหมือนพวก จ้าวจื่อหยา หลี่รั่วถง ต่อให้เห็นว่าพวกหล่อนมีท่าทางของคนอายุ 50 ปี แค่ดูก็รู้ว่าตอนสาวๆ เคยงามล่มเมืองอย่างไร
……
ในตอนนี้ บริเวณนอกโรงพยาบาล มีชายหนุ่มรูปร่างอ้วนท้วมคนหนึ่งเดินเข้ามา…
คิมจองกำลังเดินวนไปมาที่ประตู ในใจกระวนกระวาย ภาวนาไม่หยุด “สวรรค์โปรด จะต้องช่วยปกปักษ์รักษาคุณชายเย่ให้กลับมาอย่างปลอดภัย ถ้าเขาเป็นอะไรขึ้นมา ฉันคงอยู่ไม่ได้”
“ฮ่าๆ จอง!”
ทันใดนั้นเอง มือขนาดใหญ่ตบลงบ่าคิมจองอย่างรุนแรง
คิมจองหันไปมองก็พบว่าเป็นเจ้านายของเขา พัคซุงวูเป็นคนตระกูลพัค!
โครม ผลัวะ!
คิมจองเห็นการปรากฏตัวของพัคซุงวู แข้งขาก็อ่อนยวบ คุกเข่าลงบนพื้น
แล้วลอบกล่าวในใจ “จบกันๆ คุณชายพัคมาแล้ว คุณชายเย่ไม่รอดแน่!”
ดูท่าทางพัคซุงวูจะดีใจมาก ในฐานะที่เป็นเจ้านาย กลับค้อมตัวลงเพื่อประคอง คิมจองขึ้นมากล่าวพลางระบายยิ้ม “จองไปประเทศจีนครั้งนี้แอบไปรับสมัครคน นายทำได้ดีมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่นายช่วยคัดคุณน้าคนสวยระดับ ss มาให้ฉันหนึ่งคน! ได้ยินมาว่านายเป็นคนพาคุณน้าคนสวยคนนั้นมาเหรอ?”
คิมจองค่อยๆ ผุดลุกขึ้น แล้วกลืนน้ำลายอย่างเป็นกังวล “คุณชาย… คุณชายมาที่นี่ได้ยังไงเหรอครับ?”
คิมจองรู้นิสัยของพัคซุงวูดี เขาจะรอให้สาวสวยคนนั้นอายุน้อยลงก่อน ค่อยไปพบพวกหล่อน ไม่อยากเห็นสภาพก่อนการทำการรักษา จะได้สะอิดสะเอียดให้หมดอารมณ์
พัคซุงวูกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ถูกต้อง ปกติแล้วฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกหล่อนก่อนที่พวกหล่อนกลายเป็นสาวสวยๆ หรอกนะ แต่ว่าคนที่นายพามาใหม่คนนี้ถึงจะอายุ 40 ปีแล้วแต่ก็ยังดูแลความสวยความงาม ไปเจอหน้าก็ไม่น่าเป็นอะไร พวกคุณหมออันให้ยาหล่อนไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ไปเถอะ ตามฉันเข้าไปดู”
พูดจบพัคซุงวูก็ก้าวเท้ายาวๆ เดินไปทางลิฟต์
เมื่อครู่ตอนไปถึงห้องรักษาของฝ่ายศัลยกรรม พัคซุงวูผลักประตูให้เปิดออก แล้วเห็นคนจำนวนมากนอนบนพื้น อีกทั้งยังมีชายแปลกหน้า ที่กำลังอุ้มหญิงวัยกลางคนเอาไว้ในอ้อมกกอด
พัคซุงวูเหลือบตามองใบหน้าหญิงสาววัยกลางคนคนนั้น ไม่ใช่จางเชี่ยนจือที่เขาเห็นก่อนหน้านี้
พัคซุงวูตกตะลึง เขาหันมองเย่เฉิน “แกเป็นใคร? ทำไมถึงได้มาโผล่ที่นี่ได้!”
“ไปตายเสีย!”
เย่เฉินปวดหัว เมื่อเห็นท่าทีลนลานของคิมจอง คนผู้นี้น่าจะเป็นคนตระกูลพัคแล้ว!
ก่อนหน้านี้เย่เฉินเองมีลางสังหรณ์อย่างแรงกล้าว่าครั้งนี้จะได้พบหน้ากับคนตระกูลพัค คิดไม่ถึงว่าลาสังหรณ์จะเป็นเรื่องจริง!
สถานที่แห่งนี้คนนอกเข้าไม่ได้ แปลว่ามีแค่คิมจองพาพวกเขาเข้ามา
พัคซุงวูหันมองคิมจอง “แกเป็นคนพาพวกเขาเข้ามาเหรอ?”
คิมจองทรุดตัวคุกเข่าทันที แล้วอ้อนวอน “คุณชาย เขาวางยาผม ผมโดนบังคับ คุณชาย ให้อภัยผมด้วย!”
พัคซุงวูสบถด่าอย่างรุนแรงทันที เขาเตะคิมจองจนลอยออกไป “ไอ้สารเลว กล้าหักหลังฉันเลยเหรอ?”
จากนั้นก็ปรายตามองเย่เฉิน แล้วหันไปสั่งลูกน้องสองคนข้างกาย “เอาหมอนี่ไปฆ่าที!”
“ครับ!”
บอดี้การ์ดสองคน จะหันไปเล่นงานเย่เฉิน
เย่เฉินวางซูหลานแล้วตั้งท่าจะต่อสู้กับอีกฝ่ายทันที เมื่อโดนเผชิญหน้าจากการโจมตีที่รุนแรจากทั้งสองคน แต่เย่เฉินก็ใช้มวยหย่งชุนจัดการพวกเขาทีละคนอย่างรวดเร็ว จนพวกเขาสองคนหมอบไปกับพื้น!
โครม!
ผลัวะ ผลัวะ!
ส่วนใบหน้าของทั้งสองคนก็เขียวเป็นวงเหมือนหมีแพนด้า
“เก่งนี่!”
พัคซุงวูชมอย่างอดไม่ได้ บอดี้การ์ดส่วนตัวของเขาล้วนแต่มีฝีมือระดับโลกเอาชนะพวกเขาได้ นั่นแปลว่าฝีมือของเย่เฉินเป็นระดับโลกเหมือนกัน
“แกเป็นใครกันแน่? ทำไมมาที่นี่ได้? ” พัคซุงวูถาม
เย่เฉินกล่าวเสียงเย็น “ทำไมฉันต้องบอกนาย?”
พัคซุงวูแค่นเสียง ที่นี่เป็นถิ่นของเขา เขาอยากจะเรียกลูกน้องมาเท่าไรก็ได้ แต่ว่าเขากลับไม่เรียกคนมาอีก
แต่กลับหักนิ้ว เพื่อขยับจ้อต่อ เหมือนว่าตัวเองจะเป็นคนต่อยตีกับเย่เฉินเอง
“เอ๊ะ?”
เย่เฉินตกใจ หรือว่าคนตระกูลพัคจะต้องฝึกศิลปะต่อสู้ป้องกันตัวตั้งแต่เด็กเหมือนพวกเย่เฉินงั้นเหรอ?
ทว่าดูจากสภาพพัคซุงวูที่แต่งตัวอย่างพิถีพิถัน ไม่ค่อยเหมือนคนที่ฝีกซิลปะการต่อสู้มา
พัคซุงวูไม่ได้บุกเข้าโจมตีตรงๆ แต่กลับต้องมายืนอยู่ที่บริเวณข้างกำแพงฝั่งขวา แล้วกดสวิตซ์
ทันใดนั้นเองขาสองข้างกระทืบลงแล้วหมุนกลิ้งหลุนๆ ไม่หยุด!
“นอนดิ้นบนพื้นไป!”
ถ้าหากว่ามีคนธรรมดายืนอยู่ที่นี่ ตอนนี้ก็น่าจะล้มลงไปกองที่พื้นแล้ว
ทว่าเย่เฉินก็ไม่ได้ล้มลง เขาเพียงแค่โซเซไปนิดหน่อย แล้วเขาก็ประคองตัวได้อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้พัคซุงวูก็เตะตวัดขาขึ้นมาเหนือหัวของเย่เฉิน
ถึงแม้ว่าจะพื้นกำลังขยับยวบยาบ แต่ว่าพัคซุงวูก็ไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใด
“เหอะๆ คิดว่าเตะฉันล้มแล้วฉันจะแพ้นายงั้นเหรอ? ไร้สาระ ที่บ้านฉันก็มีวิชาแบบนี้เหมือนกัน!”
เย่เฉินควบคุมความสมดุลของร่างกายได้อย่างสบายๆ หลังจากนั้นก็หลบการโจมตีครั้งนี้จากพัคซุงวู
พื้นลื่นๆ เป็นวิธีการที่ตระกูลเย่ใช้เพื่อเฝ้าระวัง ขวางไม่ให้คนนอกเข้ามาลอบโจมตี พวกเย่เฉินล้วนแต่ต่อสู้กันบนพื้นแบบนี้มาตลอด
หลังจากที่เย่เฉินหลบพ้น ก็เด้งตัวขึ้นจากพื้นแล้วเตะพัคซุงวู
“ไปตายไป! เขาเดินบนพื้นแบบนี้แล้วทำไมเดินได้เร็วขนาดนี้!”
พัคซุงวูตกตะลึง จนเกือบจะหลบไม่พ้น
โครมถึงแม้ว่าจะหลบพ้นลูกเตะนี้ได้ แต่หลบหมัดที่ตามมาไม่ได้!
เย่เฉินต่อยหมัดใส่ท้องของพัคซุงวู พัคซุงวูร้องอย่างเจ็บปวด!
“โอ้ย! นี่เป็นไปไม่ได้! ทำไมแกไม่ล้มไปล่ะ!”
พัคซุงวูเห็นพื้นแบบนี้ไม่มีผลกับเย่เฉิน ก็เลยกดสวิตซ์ให้ยุดลง แล้วพื้นใต้เท้าที่กำลังเคลื่อนไหวก็หยุดลงกลับมาเป็นสภาพปกติ
ทว่าเพราะการเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ ทำให้พื้นที่สะอาดเรียบร้อยพังยับเยิน
พัคซุงวูมองเย่เฉินด้วยความตกใจ “ขอแค่คนในตระกูลทั้งแปดถึงมีความเป็นไปได้ที่จะใช้พื้นแบบนี้ แกเป็นคนของตระกูลทั้งแปด!”
YOU MAY ALSO LIKE
