เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 587 ตระกูลเย่มีเทพ!

ตอนที่ 587 ตระกูลเย่มีเทพ!

พัคซุงวูคนนี้ไม่เห็นหัวใครทั้งสิ้นเกินกว่าที่เย่เฉินจินตนาการเอาไว้!

เขาไม่เพียงแต่ดูถูกเย่เฉิน แต่ยังเหยียดหยามบิดาของเย่เฉินด้วย!

คนเกาหลีให้ความสำคัญกับความอาวุโสอย่างยิ่ง เมื่อเจอคนที่อาวุโสกว่า ก็จะใช้คำสุภาพคุยด้วย ถ้าพูดจาแบบเป็นกันเองจะโดนตำหนิติเตียน!

แต่ว่าพัคซุงวูกลับกล้าเรียกพ่อของเย่เฉินเป็นขยะ!

เย่เฉินไม่พอใจอย่างมาก ถึงบิดาของตนเองจะไม่เก่งกาจอะไร แต่คนรุ่นหลังอย่างแกมสิทธิ์อะไรไปตำหนิเขา!

ต่อให้เขาไม่ได้ประสบความสำเร็จ แต่แกก็ไม่มีสิทธิ์จะพูด!

เย่เฉินแค่นเสีย “พัคซุงวู แกยังมีหน้าจะว่าคนอื่นอีกเหรอ? มีเวลาว่างมากช่วยส่องกระจกดูเงาตัวเองมั่งนะ! เป็นผู้สืบทอดของตระกูลพัคทั้งที แต่กลับส่งคนออกไปตามหาผู้หญิง แถมยังเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่หน้าตาดีอีก แกมีความต้องการเพียงเล็กน้อยเท่านี้ แกมีมีอะไรแตกต่างจากพวกทายาทคนรวยๆ ในโลกภายนอกบ้างเหรอ?”

พัคซุงวูโกรธจัด “คิดไม่ถึงว่าแกจะเอาไอ้พวกลูกคนรวยพวกนั้นมาเปียบเทียบกับฉันเหรอ?”

ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่แค่พัคซุงวูที่หยิ่งผยอง แต่เย่เฉินก็เป็น

พวกเขาเป็นคุณชายจากตระกูลทั้งแปด รู้สึกอยู่เสมอว่าพวกเขาเป็นคนกุมชะตาโลก

แต่พวกทายาทคนรวยทั่วๆ ไป จะมาเปีรียบเทียบกับพวกเขาได้อย่างไรกัน?

เย่เฉินกล่าวพลางระบายยิ้ม “แกนี่มันสู้กับพวกทายาทคนรวยพวกนั้นไม่ได้ด้วยซ้ำไป พวกผู้หญิงวัยกลางคนที่แกตามหาเนี่ยล้วนแต่เป็นทายาทคนรวยที่แกๆ ทั้งนั้น ไม่รู้ว่าสมัยสาวๆ นอนกับใครมาบ้าง แต่แกกลับเห็นพวกหล่อนเป็นของล้ำคาเฉย!”

พัคซุงวูโดนยั่งโมโหจนใบหน้าแดงจัด เขารู้สึกเลยว่าในวินาทีนี้รู้สึกเหมือนโดนเหยียดหยามอย่างมาก!

เขาอยากจะเถียงต่อ อยากจะบอกเย่เฉินว่าฉันชอบแบบนี้! ชอบเสน่ห์ของพวกกระดังงาลนไฟ!

แต่ว่าถ้าพูดแบบนี้ออกไป จะฟังดูเป็นคนขี้แพ้

พัคซุงวูสะกดอารมณ์อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตะคอก “โอเค ไอ้หนู ปากแกมันแจ๋วจริงๆ พี่ใหญ่ของแกออกจะซื่อๆ ทำไมมีน้องชายห่วยๆ แบบแกได้เนี่ย!”

เย่เฉินแค่นเสียงหัวเราะเย็นชา “อย่าเพิ่งถอดใจเร็วนักเลย ตอนนี้แกยังไม่เจอพี่รองของฉันไง”

ในบรรดาพี่น้องตระกูลเย่ คนที่ปากเก่งที่สุด โหเหี้ยมที่สุด สามารถทำให้คนโกรธจนจะเป็นบ้าเป็นหลัง ก็คือเย่เซวียน

พัคซุงวูจึงกล่าว “ฉันไม่อยากพูดจาไร้สาระกับกอีก รีบเอาของที่ขโมยไปจากที่นี่มาคืนเดี๋ยวนี้!”

พัคซุงวูเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่า เย่เฉินมาที่นี่เพื่อขโมยของ

เย่เฉินลำบากใจเล็กน้อย ทำให้ไม่รู้ว่าจะทำอย่าไงรดีในทีแรก เพราะกล่องยาของพวกเขาอยู่ที่ตนเองจริงๆ ทันทีที่ค้นตัวล่ะก็ ต้องต้องจับได้แน่

พอตอนนั้นเรื่องตระกูลเย่มาขโมยของพวกเขา ก็อาจจะถูกหยิบยกขึ้นพูดในงานประชมของตระกูลทั้งแปด ทำให้พวกเขาโดนว่า

พอตอนนี้ เย่เฉินไม่เพียงแต่ทำให้ตระกูลเย่ขายหน้า เย่เทียนเองก็อาจจะหาเรื่องเขาเพราะเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

ถึงแม้ตอนนี้เย่เฉินยังไม่รู้จะแก้ปัญหานี้อย่างไร แต่เขาก็ตัดสินใจจะยื้อเวลา

บางครั้งวิธีการอาจจะเกิดขึ้นในตอนที่อับจนปัญญาก็เป็นได้

เย่เฉินแสร้งวางท่าเย่อหยิ่งต่อแล้วกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “พัคซุงวู แกนี่ตลกจริงๆ ฉันเคยพูดเอาไว้แล้วไงว่าในสายตาตระกูลเย่ของฉันเนี่ยไม่เหลือบแลการแพทย์ของพวกแกด้วยซ้ำไป พวกเราเห็นมันเป็นเพียงแค่เศษธุลีเท่านั้น ลูกหลานตระกูลเย่อย่างฉันจะมาขโมยของพวกแกทำไม?”

พัคซุงวูไม่เชื่อคำพูดของเย่เฉิน “ที่ประเทศของพวกแกมีคำพูดที่ว่า ไม่มีธุระไม่มาซันเป่าเตี้ยน ถ้าแกไม่คิดจะขโมยของพวกเราแล้วจะมาที่นี่ทำไม!”

แล้วในตอนนี้เองเย่เฉินก็หันมองซูหลานแล้วกล่าว “นี่แม่ยายฉัน คนของแกหลอกหล่อนมาที่นี่ ฉันก็ต้องมาช่วยแม่ยายฉันสิ”

พัคซุงวูแค่นเสียง “อย่ามาเล่นไม้นี้กับฉัน! ฉันไม่สนหรอกว่าแกมีข้ออ้างอะไร แกจะออกจากที่นี่ไปได้ก็ต่อเมื่อฉันได้ค้นตัวแกก่อน!”

ยาของตระกูลพัคสำคัญอย่างมาก ถ้าไม่ใช่คนตระกูลพัค ต่อให้เป็นคนทั้งเจ็ดตระกูลก็เอายาของพวกเขาไปไม่ได้

เย่เฉินพูดเสียงห้วน “บังอาจ! ฉันเป็นคนตระกูลเย่ จะยอมให้คนต่ำต้อยอย่างพวกแกค้นตัวได้ยังไง!”

พัคซุงวูโกรธจัด เขารู้ดีแก่ใจว่าวิวัฒนาการทางการแพทย์ของอีกฝ่ายไม่เท่าไร แต่เย่เฉินกลับพูดปาวๆ ว่าพวกเขาเก่งที่สุด

นี่ทำให้พัคซุงวูเสียหน้าอย่างยิ่งเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เฉิน

พัคซุงวูหัวเสีย “เย่เฉิน แกพูดไม่หยุดว่าตระกูลแกเก่งนักหนา แกกล้าวัดกับพวกเราไหมล่ะ?”

เย่เฉินกล่าวด้วยท่าทีเรียบเฉย “แข่งยังไง?”

พัคซุงวูตะคอก “ใครก็ได้ ที่นี่พอจะมีคนที่ได้รับการรักษาเสร็จแล้วไหม ส่งมาสักคน!”

ลูกน้องของพัคซุงวูก็พาหญิงสาวผมทองนัยน์ตาสีเขียวที่ยังสะลึมสะลืออยู่ข้ามาอย่างรวดเร็ว

เจ้าหล่อนสวมเพียงเสื้อเบาบาง เสื้อห้าหลุดลุ่ย ทำให้คนอดคิดไม่ได้ว่าเมื่อครู่เจ้าหล่อนได้ผ่านประสบการณ์อะไรมาหรือไม่…

พัคซุงวูเอมมือไปรับตัวหญิงสาวมากอด ด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข “แม่หม้ายคนสวย ดีใจด้วยนะครับ คุณกลับมาสวยเหมือนตอนสาวๆ แล้ว!”

พัคซุงวูยื่นมือออกไปสับักเรือนผมเจ้าหล่อน แล้วหันหน้าหล่อนให้เย่เฉินมอง

เย่เฉินเห็นใบหน้าอีกฝ่ายก็ตกใจ “นั่นมัน สการ์เลตต์ โจแฮนส์สันคนแสดงเป็นแบล็ควิโดว์!”

สการ์เลตต์ โจแฮนส์สันเป็นนักแสดงสุดเซ็กซี่จากฮอลลีวูด เพราะแสดงหนังเรื่องแบล็ควิโดว์ ทำให้ทุกคนจึงเรียกหล่อนว่าแม่หม้ายดำหรือว่าแม่หม้าย

หน้าตาของสการ์เลตต์ โจแฮนส์สันสมัยสาวๆ โดดเด่นเย้ายวนกว่าใครๆ จริงๆ กระทั่งเควิน ดูแรนท์ที่เป็นแชมป์ NBA สองสมัยยังกล่าว “ผมอยากดื่มน้ำที่สการ์เลตต์ โจแฮนส์สันอาบ!”

พัคซุงวูกล่าวอย่างลำพองใจ “แกลองดูดีๆ สิ สการ์เลตต์ โจแฮนส์สันคนนี้อายุเท่าไร!”

เย่เฉินเคยอยู่ที่อเมริกาอยู่พักหนึ่ง ที่จริงเขาเองก็เคยเจอเจ้าหล่อนเมื่อหลายปีก่อน

ในตอนนั้นตอนที่เขาเจอหญิงสาว เขาก็รู้ว่าเจ้าหล่อนแก่อยู่หน่อยๆ แล้ว พราะคนยุโรปแก่ไว และผิวพรรณก็ไม่ค่อยดีมากนัก

แต่ว่าตอนนี้ สการ์เลตต์ โจแฮนส์สันคนตรงหน้านี้ผิวพรรณนวลเนียน ดูอย่างไรก็เป็นคนอายุ 20 กว่าๆ!

พัคซุงวูกล่าวพลางระบายยิ้ม “ฉันจัดารย้อนวัยให้สการ์เลตต์ โจแฮนส์สันที่อายุ 40 ปี กลายมาเป็น 30 ปี นี่เป็นจุดเด่นของการแพทย์ของตระกูลพัคเรา! ส่วนแกพูดปาวๆ ว่าตระกูลเย่ของแกเก่งนักเก่งหนา อะไรที่ขัดกับหลักธรรมชาติแบบนี้ พวกแกทำได้ไหม?”

เย่เฉินชะงักไปครู่หนึ่งแล้วทำท่าทีดูถูก “กะอีแค่อายุน้อยลงสิบปี ยังจะอวดอยู่ได้ ตระกูลเย่ของเราทำให้คนอายุน้อยลงได้ตั้ง 20 ปี!”

ใบหน้าพัคซุงวูที่กำลังลำพองใจ แดงจัดด้วยความโกรธทันที “แก… แกมันไอ้ขี้โม้! เป็นไปไม่ได้! ตระกูลพัคขอฉันยังทำให้คนอายุน้อยลง 20 ปีไม่ได้เลย ตระกูลเย่ของพวกแกจะทำได้ได้ยังไง! เย่เฉิน แกอย่าคุยโวให้มันเกินไป!”

เย่เฉินคุยโวก็มีหลักฐานแล้วกล่าว “คุณปู่ฉันตอนแรกไม่อยากให้พูด แต่วันนี้แกดูถูกพวกเราอยู่ได้ เอาล่ะ ฉันจะบกแกไว้เลยนะ ตระกูลเย่ของเราตอนนี้มีเทพองค์ใหม่คอยช่วยเหลือ! ดังนั้นตระกูลเย่ของเราเลยพัฒนาไปไกลกว่าพวกแกในทุกด้านเลย!”

“เทพองค์ใหม่!”

พัคซุงวูชะงักตัวแข็งค้าง

ที่ทั้งแปดตระกูลสามารถควบคุมตระกูลอื่นๆ ในโลกได้ นั่นเพราะได้รับความช่วยเหลือจากเทพธิดา

หรือว่าหลังจากที่เทพธิดาจากไป ก็มีเทพองค์ใหม่ปรากฏกายขึ้นมางั้นเหรอ?

อีกทั้งยังเลือกตระกูลเย่เสียด้วย?