เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ - ตอนที่189สงครามมนุษย์ปีศาจ5

189 สงครามมนุษย์ ปีศาจ 5

 

ข้างในเต็นท์ของฐานของอัศวินแห่งแสง

 

ผมได้เข้าร่วมการประชุมประจำที่ใช่เวทมนตร์สื่อสาร

 

ผมได้มีส่วนร่วมกันมันโดยตัวผมเองหลังๆ แต่ซา-ซังและลูซี่อยู่ด้วยกันกับผมวันนี้

 

“ออร์โธ นายพูดนั่นอีกครั้งนึงได้มั้ย?”

 

นายพลยูเวอินได้นวดขมับของเขา เหมือนเขาปวดหัวจากอีกฝั่งของภาพฉาย

 

“ครับท่าน! เราได้ปราบหนึ่งในสิบกรงเล็บของราชาสัตว์ ฮายาเตะ!” (ออร์โธ)

 

“…ดูเหมือนชั้นไม่ได้ฟังมันผิด” (ยูเวอิน)

 

หน้าตาบูดบึ้งของนายพลยูเวอินได้สะท้อนในเวทมนตร์สื่อสาร

 

ผมมองสีหน้าของคนอื่น

 

((((…คนนี้อีกแล้ว))))

 

ผมรู้สึกเหมือนพวกเขาพูดอย่างนี้อยู่ในหัวใจ

 

แต่มันไม่ใช่ผมครั้งนี้นะ

 

หนึ่งในสิงกรงเล็บราชาสัตว์ ฮายะเตะ

 

เห็นว่าเขาเป็นปีศาจระดับสูง ที่โด่งดังในการโจมตีไม่ทันตั้งตัว

 

และในความเป็นจริง เขาได้ลอดผ่านตรวจจับและตาทิพย์ของฟูเรีย-ซัง

 

ถ้าฟูเรีย-ซังไม่ได้ช่วยผมตรงนั้น ผมคิดว่ามันจะอันตราย

 

เป้าหมายของเขาคือฮีโร่ของโรเซส

 

เขาได้มีเป้าหมายมาที่ผมอย่างชัดเจน

 

สำหรับบางคนแบบผมที่ไม่มีพลังการต่อสู้ใดๆเลยในการต่อสู้ระยะประชิด การที่ศัตรูเข้ามาระยะใกล้แบบนั้นจะสะกดคำว่าตายใส่ผม

 

พวกเราสามารถที่จะหลบการโจมตีแรก แต่มันมีความกลัวว่าการโจมตีครั้งต่อไปจะสาหัส

 

ความโชคร้ายที่ใหญ่ที่สุดคือตัวตนของฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของประเทศแห่งไฟที่นอนอยู่ในเต็นท์

 

เพราะเราสร้างความวุ่นวายใกล้กับเต็นท์ ซา-ซังตื่นขึ้น

 

ซา-ซังอารมณ์เสียเพราะเธอตื่น และเธอใช่ [เวลาที่เอาชนะไม่ได้] และโจมตีสวนกลับใส่เขาระหว่างที่พูด ‘หนวกหู!’

 

ปีศาจที่น่าสมเพชจบที่หัวของเขาฝังอยู่ในพื้นดิน

 

แต่ อย่างที่คาดกับหัวหน้าเจ้าหน้าที่ของกองทัพลอร์ดปีศาจ เขายังมีชีวิตอยู่จากนั่น อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการโจมตีต่อของลูซี่ อุกกาบาต เขาได้เงียบโดยสิ้นเชิง

 

เราปล่อยการทำความสะอาดให้กับอัศวินแห่งแสง

 

(มันดูเหมือนปีศาจที่แข็งแกร่งกลับมามีชีวิตได้เมื่อคุณคิดว่าตายแล้ว) (มาโกโตะ)

 

นั่นเป็นคำอธิบายที่มีเมตตาของกัปตันออร์โธที่มอบให้คนที่อยู่อีกฝั่งของภาพฉาย

 

“ฟุมุ ฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของประเทศของเรา อายะ-โดโนะ ทำได้ดีมากในการกำจัดเค้า ปีศาจตัวนี้เชี่ยวชาญในการลอบสังหาร และเราได้ครุ่นคิดเกี่ยวกับมาตรการตอบโต้เขา” (ทาริสก้า)

 

“ค-ค่ะ…ยินดีค่ะ” (อายะ)

 

ซา-ซังเกาหัวของเธอในความอายกับคำพูดของนายพลทาริสก้า

 

โอลก้า-ซังข้างเขาไม่ได้ทำหน้าที่สนุก

 

“ลูซี่ เธอทำได้แล้ว! แต่อย่ากดดันตัวเองมากเกินไปนะ โอเคมั้ย? เธอต้องไม่พุ่งเข้าไปในกองทัพลอร์ดปีศาจคนเดียวเหมือน โรซาลี-ซามะนะ โอเคมั้ย” (ฟลอน่า)

 

“หนูจะไม่ทำอย่างนั้น ฟลอน่า-โอเน่จัง” (ลูซี่)

 

“ชั้นกังวล เพราะทั้งหมดนิสัยของลูซี่คล้ายกับโรซาลี-ซามะ” (ฟลอน่า)

 

“หนูไม่ได้เป็นคนบ้าการต่อสู้มากขนาดนั้น” (ลูซี่)

 

ออราเคิลแห่งไม้ ฟลอน่า-ซัง และลูซี่ได้สนทนากันแบบพี่สาวน้องสาวแล้ว

 

นี่เป็นการประชุมสงครามนะ รู้มั้ย…

 

“เฮ้ย นานเท่าไหร่ที่เราจะต้องรอพร้อม?! เราทำให้พวกนี้ทำตามใจมากเกินไปแล้ว!” (เกราลท์)

 

คนที่จตะโกนที่เกือบจะหลุดคือเกราลท์-ซัง

 

ใช่ เขาได้รอพร้อมอยู่หลายวันแล้ว เขาต้องเครียดแน่

 

“อยู่บนการรอพร้อมนานเกินไปทำให้ตัวชั้นทื่อ” (โอลก้า)

 

คนที่พูดอย่างนี้คือโอลก้า-ซัง ที่ดูเหมือนจะว่านอนสอนง่ายแต่ต้องมีความเครียดกองรวมกันอยู่แน่

 

ดูเหมือนเธอได้มีอิทธิพลจากซา-ซังที่กำจัดหัวหน้าเจ้าหน้าที่ของลอร์ดปีศาจ

 

มันต้องแพร่ไปหาคนอื่น การประชุมเริ่มที่จะเสียงดัง

 

ในทันทีนั้น…

 

“พรุ่งนี้จะเป็นการต่อสู้ตัดสิน” (เอสเธอร์)

 

ออราเคิลแห่งโชคชะตาทำให้ทุกคนอยู่ในความเงียบ

 

“ซากันจะรุกรานทวีปทิศตะวันตกพรุ่งนี้ ไม่ใช่ว่านั่นถูกเหรอ เอสเธอร์-ซามะ?” (ยูเวอิน)

 

คำพูดของนายพลยูเวอินไม่ใช่คำถาม แต่เพื่อยืนยัน

 

ออราเคิลเอสเธอร์พยักหน้าเงียบๆ

 

ดูเหมือนลอร์ดปีศาจในที่สุดก็โจมตีแล้ว

 

“ยังไงซะถ้างั้น ให้ชั้นบอกแผนกับพวกนาย ชั้นพูดว่าอย่างนั้น แต่แผนครั้งที่ขึ้นอยู่กับตาทิพย์ของออราเคิลเอสเธอร์-ซามะ ได้โปรดอธิบายมันได้มั้ย เอสเธอร์-ซามะ?” (ยูเวอิน)

 

“ได้เลย” (เอสเธอร์)

 

ออราเคิลเอสเธอร์ -เทพธิดาแห่งโชคชะตา ไอรา-ซามะ- พูด

 

“พรุ่งนี้เช้า กองทัพของราชาสัตว์ซากันจะมาถึงชายฝั่งคาเมลอน กองทัพลอร์ดปีศาจจะพยายามทำลายเมืองคาเมลอน ถ้าช่องทางการจำหน่ายของประเทศแห่งการค้าต้องหยุดไป มันจะมีผลต่อพันฒมิตรประเทศทั้งหกอย่างยิ่งใหญ่ นั่นทำไมเราต้องสู้กลับ อย่างไรก็ตาม วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของพวกเค้าคือจัดการกับฮีโร่แห่งแสง” (เอสเธอร์)

 

เสียงของออราเคิลเอสเธอร์สะท้อนจากเวทมนตร์สื่อสาร

 

ทุกคนฟังอย่างเงียบๆ

 

“การเดินหน้าของกองทัพลอร์ดปีศาจนั้นช้า นั่นเพราะแผนของพวกเค้าคือทำให้เราเหนื่อยและซื้อเวลา พวกเค้าจะทำให้มันดูเหมือนเป็นการเคลื่อนไหวตัดสิน และไม่ต้องพูดถึงพวกเค้าจะถึงว่าจะใช้กำลังทั้งหมดในวันนั้น กองทัพลอร์ดปีศาจจะยืดสงครามไปมากที่สุดเท่าที่ทำได้ และจะโจมตีเล็กๆอย่างต่อเนื่องจนพระอาทิตย์ตกดิน และเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน พวกเค้าจะทำการโจมตีทุ่มหมดตัวด้วยกองทัพของฟอร์เนียส ในเวลานั้น เราจะไม่สามารถที่จะสู้พวกเค้ากลับเพราะความเหนื่อย และแพ้ไป นั่นคือโชคชะตาที่ชั้นเห็น” (เอสเธอร์)

 

““““…””””

 

เฮ้ย เฮ้ย เราจะแพ้สิถ้างั้น

 

แน่นอนว่า ไอรา-ซามะอยู่ที่นี่ดังนั้นนั่นจะไม่เกิดขึ้น

 

พวกเขาทุกคนรอคำพูดต่อไปของเธอ

 

“นั่นทำไมเราจะทำตรงกันข้าม ถ้าพวกเค้าจะยืดการต่อสู้ไปจนพระอาทิตย์ตกดิน เราจะทำการต่อสู้สั้นๆ ฮีโร่แห่งแสง ซากุไร เรียวซูเกะ” (เอสเธอร์)

 

“ค-ครับ!” (ซากุไร)

 

ถูกเรียกโดยออราเคิลเอสเธอร์ ซากุไร-คุงตอบ

 

“เธอจะควบคุมกลุ่มเล็กๆของนักรบชั้นสูง และจะไปสังหารลอร์ดปีศาจที่อยู่ลึกไปในแนวต่อสู้ของศัตรู” (เอสเธอร์)

 

“ด-ได้โปรดรอเดี๋ยว! ไม่ใช่แบบนั้นมันอันตรายไปเหรอ?!” (โนเอล)

 

คนที่พูดออกมาคือเจ้าหญิงโนเอล

 

มันจริงที่ว่ามันฝืนไปเกินที่จะเรียกว่าแผน

 

“มันโอเค เวลาที่จะไปเจอกับลอร์ดปีศาจคือตอนเที่ยง เมื่อพระอาทิตย์อยู่สูงที่สุด ไม่มีอะไรที่จะทำให้ฮีโร่แห่งแสงบาดเจ็บได้ มีผู้ใช้เทเลพอร์ตในประเทศแห่งแสง ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความเหนื่อยก่อนที่จะสู้ลอร์ดปีศาจ” (เอสเธอร์)

 

“ชั้นจะไปด้วยกันกับฮีโร่แห่งแสง-คุง”

 

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะตอบ

 

น้ำเสียงที่สงบปรกติของเธอ

 

ช่างพึ่งพาได้

 

(แต่มันโอเคสำหรับแวมไพร์ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ ที่จะออกมากลางวันแสกๆเหรอ?) (มาโกโตะ)

 

ผมกังวลนิดหน่อย

 

เธอต้องรู้สึกถึงสายตาของผม ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะยิ้มให้ผมเหมือนจะพูดว่า ‘ไม่ต้องกังวล’

 

กังวลโดยไม่จำเป็น หือห์

 

ยังไงเธอก็เป็นหนึ่งในฮีโร่ในตำนานที่ช่วยโลกเมื่อ 1,000 ปีก่อน

 

“เราจะตั้งอัศวินระดับตำนานและฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของประเทศ ยังไงก็ตาม มันจะอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายของสงคราม เราจะสามารถหาตำแหน่งที่สำคัญของลอร์ดปีศาจได้เหรอ?” (ยูเวอิน)

 

นายพลยูเวอินถาม

 

จำนวนกองทัพศัตรูมากกว่า 20,000

 

มันไม่ควรจะหาได้ง่ายๆ

 

แต่ออราเคิลแสดงหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ

 

“ไม่มีปัญหา พวกเค้ากลัวที่ผู้นำจะโดนกำจัด ดังนั้นพวกเค้าเปลี่ยนรูปแบบ แต่ชั้นจะส่งตำแหน่งของลอร์ดปีศาจตลอดเวลา ชั้นได้ล็อคตำแหน่งของมันแล้ว” (เอสเธอร์)

 

“รับทราบ เอสเธอร์-ซามะ ยังไงก็ตาม เราจะตัดสินว่าเมื่อไหร่ที่เป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะสู้กับลอร์ดปีศาจ ขึ้นอยู่กับกองกำลังของพวกเขา มันอาจจะจบที่ฮีโร่แห่งแสงจะถูกทิ้งไว้ในถิ่นของศัตรู เราจะมีเป้าหมายที่หัวของลอร์ดปีศาจ หลังจากที่เราได้จัดการกับทางหลบหนีแล้ว” (ยูเวอิน)

 

นายพลยูเวอินตอบด้วยความระวังกับคำนี่มั่นใจของออราเคิลเอสเธอร์

 

“ใช่ โปรดอย่าถือเรื่องนั้น ไม่มีประกันว่าสิ่งต่างๆจะเป็นไปตามแผนเมื่อวันที่มันเกิดขึ้น ชั้นจะปล่อยการตัดสินใจว่าเมื่อไร่ที่จะเริ่มกระทำให้ในมือเธอ นายพลยูเวอิน” (เอสเธอร์)

 

“รับทราบ ถ้างั้น ชั้นจะเชื่อใจในตาทิพย์ของเอสเธอร์-ซามะเกี่ยวกับตำแหน่งของลอร์ดปีศาจ

 

ดูเหมือนการคุยจะสรุปแล้ว

 

พรุ่งนี้ในที่สุดจะเป็นการต่อสู้ตัดสินกับลอร์ดปีศาจ

 

แต่มันท้อแท้นิดหน่อยที่ผมดูมันไม่ได้นะ…

 

“เธอดูเหมือนจะเบื่อ ฮีโร่ของโรเซส” (เอสเธอร์)

 

“?!”

 

ออราเคิลจู่ๆก็หันมาทางนี้แล้วพูดอย่างนั้น

 

“ม-ไม่ ชั้นได้ฟังอย่างถูกต้องนะ รู้มั้ย?” (มาโกโตะ)

 

“แน่นอน” (เอสเธอร์)

 

เอสเธอร์-ซามะถอนหายใจยาวๆ

 

“ฮีโร่ของโรเซสและอัศวินแห่งแสงกองพลที่ 1; จะไม่มีกองทัพลอร์ดปีศาจปรากฏตัวที่นั่นจากพรุ่งนี้ไป” (เอสเธอร์)

 

““เอ๋?””

 

เสียงของผมและกัปตัวออร์โธซ้อนทับกัน

 

“มันไม่ใช่บางอย่างที่ต้องตกใจ ใช่มั้ย? เธอกำจัดคนของฟอร์เนียสไป 10,000 ตัว; กำจัดหน่วยอากาศของซากันไป 5,000 ตัว; บนนั้นเข้าไปอีก เธอกำจัดหนึ่งในสิบกรงเล็บของราชาสัตว์ ไม่มีผู้เสียชีวิต และเพื่อปิดมันทั้งหมด พวกเค้าต้องได้สังเกตแล้วว่ามันไม่คุ้มค่ากับปัญหา” (เอสเธอร์)

 

“หืออห์… เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

 

เอสเธอร์-ซามะ (ไอรา-ซามะ) ใจดีวันนี้

 

มันเป็นเพราะเออร์-ซามะได้พูดกับเธอเหรอ?

 

“แต่…” (เอสเธอร์)

 

ออราเคิลเอสเธอร์มองดูคนเข้าร่วมงานประชุมสงครามด้วยตาที่จริงจัง

 

“กองทัพลอร์ดปีศษจจะทำให้ทุกส่วนในทวีปเข้มข้นขึ้นนอกจากประเทศแห่งความมืด ในการต่อสู้พรุ่งนี้” (เอสเธอร์)

 

““““!””””

 

ความเครียดวิ่งผ่านผู้มีส่วนร่วม

 

“นี่มันเพื่อหยุดเราจากการเข้าร่วมกับกองกำลังหลัก ใช่มั้ย?”

 

“นั่นใช่แล้ว กองทัพลอร์ดปีศาจไม่อยากให้กองกำลังรวมตัวกันบริเวณฮีโร่แห่งแสง เพราะทั้งหมดวัตถุประสงค์ของพวกเค้าคือเอาชีวิตของฮีโร่แห่งแสง ที่อาจจะนำความตายมาให้เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่อิบลีส” (เอสเธอร์)

 

“…”

 

เมื่อผมชำเลืองมองซากุไร-คุง ผมเห็นสีหน้าที่ประหม่าของเขาได้

 

อย่าทำให้เพื่อนผมกลัวมากได้มั้ยล่ะ?

 

แต่ถ้าวัตถุประสงค์ของพวกเขาคือซากุไร-คุง มันสำคัญที่จะเตือนเขา หือห์

 

ทำเต็มที่นะ ซากุไร-คุง

 

“ถ้าเป็นอย่างนั้น กองทัพลอร์ดปีศาจจะโจมตีที่นี่ด้วย ใช่มั้ย?” (เกราลท์)

 

“ฮึ่ม ในท้ายที่สุด หือห์” (โอลก้า)

 

“ชั้นจะไม่ปล่อยให้พวกเค้าวางซักนิ้วนึงไปลงบนผู้คน” (แม็กซ์)

 

““…””

 

ผมเข้าใจเกราลท์ วาเล่นไทน์ โอลก้า โซล ทาริสก้า และแม็กซิมิเลียน ลักวูริน-ซัง ได้พร้อมสู้

 

และก็ยังมีหน้าที่เหม่อลอยของฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของประเทศไฮแลนด์ ฮีโร่อเล็กซ์ ดังนั้นผมไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่เขาไม่ได้อยู่ด้วยกันกับซากุไร-คุงเหรอ?

 

มีเจ้าชายเลนเนิร์ดที่มีสีหน้าประหม่าซึ่งทำให้ผมกังวล แต่เขาอยู่ด้วยกันกับแม็กซิมิเลียน-ซัง ดังนั้นผมควรจะเชื่อใจเขาว่าเขาจะโอเค

 

หลังจากนั้น เราได้ถูกบอกจำนวนของจุดยืนยัน และการประชุมก่อนหน้าการต่อสู้ตัดสินก็จบลง

 

ผมชำเลืองมองหน้าของเพื่อนวัยเด็กของผม ฮีโร่แห่งแสง

 

เขาได้คุยกันกับนายพลยูเวอิน เกี่ยวกับบางอย่างด้วยสายตาที่ประหม่า

 

ซากุไร-คุงไม่ได้สังเกตุการจ้องของผม

 

(ดูแลตัวเอง และอย่าได้รับบาดเจ็บนะ โอเคมั้ย?) (มาโกโตะ)

 

ผมเชียร์เขาในใจของผม และดูภาพฉายต่อไปจนกว่ามันจะปิด

 

ผมกลับไปที่เต็นท์ที่เราพักอยู่ และบอกรายละเอีดของการประชุมให้กับฟูเรีย

 

ฟูเรีย-ซังแค่พูด ‘เข้าใจแล้ว…’ และเธอฟังอย่างเงียบๆ

 

ซากุไร-คุงจะสู้กับลอร์ดปีศาจพรุ่งนี้ ผมสงสัยว่าเธอรู้สึกยังไง?

 

ในกลางนั่น เธอถถามผมแทนว่า: “อัศวินของชั้น นายกังวลเหรอ?”

 

ผมได้ทำสีหน้าที่ไม่สบายใจแบบนั้นเหรอ

 

ค่อนข้าง มันเป็นคำตอบที่คลุมเครือที่ผมมอบ

 

“ชั้นสงบลงไม่ได้ ชั้นเลยจะไปฝึก” (มาโกโตะ)

 

พูดสิ่งนี้ ผมออกมาจากเต็นท์

 

“นายจะตกเป็นเป้าของปีศาจอีกแล้ว ทากัตซูกิ-คุง” (อายะ)

 

“นั่นใช่แล้ว มาโกโตะ อยู่นิ่งๆ” (ลูซี่)

 

ลูซี่และซา-ซังหยุดผม แต่…

 

“มันโอเค มันโอเค เอสเตอร์-ซังพูดว่ากองทัพลอร์ดปีศาจจะไม่มาอีกแล้ว” (มาโกโตะ)

 

โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นตรารับประกันจากเทพธิดาแห่งโชคชะตาเองเลย

 

ผมมั่นใจว่าพวกเขาจะไม่มีที่นี่อีกแล้ว

 

และจากนั้น ผมฝึกจนเช้า

 

วันต่อมา วันที่สงบเหมือนที่ออราเคิลเอสเธอร์พูด

 

ผมผ่านวันไปโดยไม่สามารถที่จะสงบได้

 

และจากนั้น กลางคืนมาถึง

 

◇◇

 

สิ่งต่างๆได้เสียงดังก่อนการประชุมวันนั้นจะเริ่ม

 

ภาพฉายของเวทมนตร์สื่อสารได้ปรากฏขึ้น ทีละภาพ

 

อย่างไรก็ตาม ส่วนหนึ่งของผู้เข้าร่วมวันนี้ดูเหมือนจะรู้ ‘บางอย่าง’ พวกเขาดูเหมือนจะกระสับกระส่าย

 

(…อะไรบางอย่างเกิดขึ้นเหรอ?) (มาโกโตะ)

 

ถ้ามันเป็นอย่างนั้น มันต้องเป็นเกี่ยวกับเรื่องการต่อสู้ของประเทศพันฒมิตรหกประเทศ กับกองทัพลอร์ปีศาจ

 

ผมใช่เงี่ยหูเพื่อฟังการสนทนาของผู้คน

 

{…นั่นจริงเหรอ?}

 

{ไม่ใช่มันเร็วไปเหรอ?}

 

{…ไม่น่าเชื่อ พอมาคิดว่ามันจะไปได้ดีขนาดนี้}

 

มันเป็นการสนทนาที่พวกเธอมีกันอยู่

 

และจากนั้น เสียงของบางคนได้มาถึงที่หูผม

 

{…ฮีโร่แห่งแสงเห็นว่ากำจัดลอร์ดปีศาจซากัน}

 

 

 

เป้าหมายเดือน 4/66

ค่าเน็ต 200/200

กาแฟ 180/300

ค่าไฟ 20/1000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord