เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ - ตอนที่213ทากัตซูกิมาโกโตะพบกับเทพธิดาแห่งแสง
213 ทากัตซูกิ มาโกโตะ พบกับเทพธิดาแห่งแสง
ตอนสปอนเซอร์ โดย คุณประยุทธ
เทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า-ซามะ
รู้จักกันดีที่เป็นหัวหน้าของเทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเจ็ด
หนึ่งในเสาหลักที่ปกครองโลกนี้
ลูกสาวคนโตสุดของราชาเทพเจ้า จูปิเตอร์
เทพธิดาที่ปกครองชัยชนะและความยุติธรรม
และเธอก็ยังเป็นเทพธิดาที่มีคนติดตามมากที่สุดด้วย
กายของเธอส่องแสงสว่างทำให้มองไม่เห็นได้โดยตรง
เท้าของเธอไม่ได้แตะพื้น เธอลอยอยู่ตรงที่เรามองเห็นได้
เทพธิดาที่ใหญ่ขนาดนั้นมองลงมาที่เราอย่างเงียบๆ
แรงกดดันของเธอไม่เหมือนเวลาที่ผมรู้เกี่ยวกับการสถิตของไอรา-ซามะ ทุกคนที่นี่คุกเข่าและกลืนลมหายใจของตัวเอง
…ซวยแล้ว ผมช้า
ไอราซามะทำหน้า ‘มันโอเคสำหรับนายที่จะไม่ลดหัวของนายเหรอ?’ กับผม
หืมม แต่ผมเป็นสาวกของโนอาห์-ซามะ
ยังไงซะ มันควรจะโอเค
ไอรา-ซามะถอนหายใจเหมือนจะทึ่งโดยเรื่องนี้
“งั้นตอนนี้…” (อัลเธน่า)
เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะวางมือขวาของท่านไว้ที่ข้างหน้า
มันคืออะไร…?
ผมเข้าใจเหตุผลไม่นานหลังจากนั้น
ในทันใดนั้น วงกลมเวทมนตร์ได้ก่อตัวขึ้นมา และชายคนหนึ่งปรากฏตัวอยู่ข้างหน้าอัลเธน่า-ซามะ
ชายคนนั้นหล่นไปที่พื้น
ชายดูเหมือนจะหมดสติ และหน้านั้น…
ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ อเล็กซานเดอร์
“““?!”””
ความตึงเครียดวิ่งผ่านที่นี่
โดยเฉพาะซา-ซังและฟูเรีย-ซัง สีหน้าของพวกเธอเปลี่ยน
…นายยังมีชีวิตอยู่เหรอ?
[โล่งจิต] 100%
{ผมต้องจบเขา}
“[แขนสปิริต]” (มาโกโตะ)
ผมเปลี่ยนแขนขวาเป็นฟอร์มสปิริตทันที และพยายามจะโจมตีเขา
มันเปลี่ยนเป็นสปิริตได้ราบรื่นกว่าเวลาก่อนหน้า
“เดี๋ยว”
แขนขวาของผมะถูกจับ
มันเป็นไอรา-ซามะ
“เธอบ้ารึเปล่า? โจมตีอัลเธน่า-โอเน่ซามะ จะ{ถูกลบออกอย่างแน่นอนนะ} รู้มั้ย?” (ไอรา)
“แต่ถ้าเค้ายังอยู่ เจ้าหญิงจะ…!” (มาโกโตะ)
“ด-เดี๋ยว! ถ้ามันเป็นชั้น ชั้นจะโอเค อัศวินของชั้น!” (ฟูเรีย)
แม้แต่ฟูเรีย-ซังก็วิ่งมาทางผมและเกาะแขนของผม
ถ้าคนนั้นได้มาหยุดผมด้วยตัวเอง ผมเคลื่อนไหวไม่ได้อีกแล้ว
ในทันทีนั้น ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ตื่นขึ้น
“หืม? ….เกิดอะไรขึ้นบนโลกนี้กับชั้นผู้ยิ่งใหญ่……?!” (อเล็กซ์)
ตาของเราสบกัน
“《ฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮิ้ห์》” (อเล็กซ์)
อเล็กซานเดอร์ดิ้นอย่างรุนแรง
เอ๋?!
เขากลัวอย่างบ้าคลั่ง
เกิดอะไรขึ้นกับท่าทางที่หยิ่งๆก่อนหน้านี้ล่ะ?
“ดูเหมือนฟอร์มราชาสปิริตน้ำได้เป็นแผลทางใจกับเขา” (ไอรา)
ไอรา-ซามะกระซิบกับผม
“ราชาสปิริตน้ำ?” (มาโกโตะ)
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคำพูดนั้น
เธอพูดเกี่ยวกับการเปลี่ยนร่างเป็นสปิริตของผมเหรอ?
“อ้าา ชั้นจะอธิบายกับเธอทีหลัง” (ไอรา)
“สัญญานะ” (มาโกโตะ)
ราชาสปิริตน้ำฟังดูแข็งแกร่ง
ผมสนใจ
“ช-ช่วยผมด้วย! ผมจะถูกฆ่า! ผมจะ…!” (อเล็กซ์)
อัลเธน่า-ซามะมองอย่างรำคาญไปที่ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ที่ดิ้น
“หุบปาก อเล็กซ์” (อัลเธน่า)
“!…!!” (อเล็กซ์)
ในทันทีนั้น เหมือนปากเขาหยุดทำงาน อเล็กซานเดอร์ไม่พูดอีกซักคำ
ผมไม่เห็นวงกลมเวทมนตร์เลยซักนิดสำหรับมัน
คำสั่งที่เธอออกต้องถูกทำให้เป็นเรื่องบังคับแบบนั้นเลยถ้าอย่างนั้น…?
ความเงียบและความตึงเครียดปกครองโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่
เทพธิดาแห่งแสงจ้องทุกคน
“ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์…คือ{น้องชายของชั้น}” (อัลเธน่า)
“““?!”””
ทุกคนตกใจ
แม้แต่เจ้าหญิงโนเอลก็ตกใจด้วยเรื่องนี้
คนที่ยังใจเย็นอยู่คือไอรา-ซามะ
…ถ้าท่านรู้ บอกผมสิ
“…”
เธอต้องอ่านใจของผม เธอ ‘ปุ้ย!’ และมองไปทางอื่น
นั่นไม่น่ารักนะ รู้มั้ย?
แต่มันมีบางอย่างที่ผมต้องถามที่นี่
“ท่านจะบอกผมให้ยกโทษให้เค้าสำหรับที่เค้าทำกับซา-ซังและเจ้าหญิง แค่เพราะเค้าเป็นน้องชายของท่านเหรอ?” (มาโกโตะ)
ผมพูดคำนี้ด้วยการจ้อง
“มาโกโตะ-ซามะ?!” (โนเอล)
“ฮีโร่มาโกโตะ?!” (โซเฟีย)
เจ้าหญิงโนเอล และเจ้าหญิงโซเฟียร้องพร้อมหน้าที่ซีด
แต่ผมต้องทำให้มันชัดเจน
มันดูเหมือนเทพธิดาแห่งพระอาทิตย์ไม่แม้แต่จะรู้สึกรบกวนโดยการจ้องของผม ดั่งมันเป็นเพียงแค่ลมพัด และโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าซักนิด เธอพูดสิ่งนี้
“{นั่นใช่แล้ว} ยกโทษมันซะ” (อัลเธน่า)
(อะ?!) (มาโกโตะ)
อีเวรนี่มันอะไรกัน?!
“ฮึก”
ผมกำลังจะตะโกนออกไปดังๆ แต่ไอรา-ซามะปิดปากของผม
〈เธอ…ทำตัวดีๆ!〉 (ไอรา)
คุ! ไอรา-ซามะ (อยู่ในตัวของเอสเธอร์) แข็งแกร่งมากๆ
เจ้าหญิงโนเอลพูดแทน
“…ขออภัยกับความอวดดีของหนู แต่หนูอยากจะถาม เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะ ทำไมน้องชายที่ยิ่งใหญ่ของท่าน ได้ลงมาสถิตที่ดินแดนมนุษย์ และไม่ใช่เพียงแค่นั้น แต่เขาได้เป็นฮีโร่แห่งพระอาทิตย์? และแม้แต่ทำบางอย่างแบบนั้น…” (โนเอล)
พวกนี้เป็นคำถามธรรมชาติ
หรือเหมือนกับ เธอเป็นออราเคิลแห่งแสงมากกว่า ดังนั้นไม่ควรที่เธอทำเรื่องพวกนี้เป็นเป็นความลับไม่ใช่เหรอ?
คำตอบของอัลเธน่า-ซามะเย็นชา
“ไม่มีความจำเป็นที่เธอต้องรู้” (อัลเธน่า)
“?!…ค่ะ เข้าใจแล้ว” (โนเอล)
ถูกปฏิเสธห้วนๆ เจ้าหญิงโนเอลถอย
เฮ้ย เฮ้ย ท่านจะไม่อธิบายมันกับเราเหรอ?
ผมสนใจว่าฟูเรีย-ซังจะบ่นมั้ย
เมื่อผมมองดูเธอ เธอต้องถูกกลืนโดยบรรยากาศของที่นี่ เธอเงียบ
มันเป็นเหมือนกันกับลูซี่และซา-ซัง
ได้เลย งั้นผมควรจะเป็นคนที่บ่นที่นี่…
ผมไม่นาน ผมก็ถูกหยุดโดยไอรา-ซามะ
“ไอ้โง่! หยุดมัน เธอไม่รู้ว่าอัลเธน่า-โอเน่ซามะน่ากลัวแค่ไหนเมื่อเธอโกรธ…” (ไอรา)
“ไอรา หุบปาก” (อัลเธน่า)
“หื้นนน! หื้นน! หื้นน!” (ไอรา)
ไอรา-ซามะที่อ่านใจของผมอยู่ตลอดเวลา เข้าไประหว่างผมและอัลเธน่า-ซามะ และเธอจบที่การโดน ‘ห้ามจากการพูด’
เทพธิดาคนนี้ไร้ความปราณีแม้ว่าจะกับน้องสาวของท่าน
…ช่วยไม่ได้ ผมจำเคารพคำพูดของไอรา-ซามะและเข้าหาเบาๆ
“งั้น ท่านมีธุระอะไรที่นี่?” (มาโกโตะ)
มันไม่เบาเท่าที่ผมคิดคิดว่ามันจะเป็น
แต่น้องชายของเธอสร้างปัญหา ดังนั้นความรู้สึกของผมที่ได้บอกผมว่า ‘ทำไมชั้นต้องเป็นคนที่ระวังที่นี่ล่ะ?’ เอาชนะไปได้
“หื้นนน! หื้นนน! หื้นนน! หื้นน! หื้นนน! (ไอ้โง่! ทำให้นำเสียงเคารพหน่อย อย่าทำให้โอเน่-ซามะโกรธ!)” (ไอรา)
ว้าว แม้ว่าท่านพูดไม่ได้ ผมเข้าใจได้ว่าท่านพยายามจะพูดอะไร
งั้นนี่ก็คือปาฏิหาริย์ของเทพธิดา หือห์…
“หื้นน! (ผิด!)” (ไอรา)
ดูเหมือนผมจะผิด
“ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (อัลเธน่า)
เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามมะชี้สายตาของท่านมาที่ผม
อึก?!
ด้วยแค่นั้น ผมรู้สึกเหมือนปลายของดาบได้ถูกดันมาที่คอของผม
นี่มันน่ากลัว
“มีอะไร?” (มาโกโตะ)
แม้ว่าแบบนั้น ผมเป็นเหยื่อที่นี่นะ
ผมจบที่การพูดแบบบึกบึน แม้จะมีเรื่องทุกอย่าง
“หนึ่งในสหายของเธอตายเพราะอเล็กซ์ ใช่มั้ย?” (อัลเธน่า)
“ใช่ นั่นถูกแล้ว ความรับผิดชอบสำหรับเรื่องนั้น…” (มาโกโตะ)
“ชั้นได้{คืนชีวิตไปแล้ว} ยืนยันมัน” (อัลเธน่า)
ท่านพูดมันเหมือนไม่มีอะไร
ท่านคืนชีวิต…?
“ซา-ซัง?” (มาโกโตะ)
ผมพูดกับซา-ซังและเธอรีบยืนยันโซลบุคของเธอ
“ท-ทากัตซูกิ-คุง! ชีวิตที่เหลือของชั้นได้กลับไปที่ 5!” (อายะ)
“โออ้…” (มาโกโตะ)
นั่นน่าประทับใจ
มันเพิ่มขึ้น!
ท่านเพิ่มชีวิตได้ง่ายมากเลย?
“ขอบคุณค่ะ อัลเธน่า-ซามะ!” (อายะ)
“อืม” (อัลเธน่า)
ซา-ซังขอบคุณเทพธิดาแห่งแสงด้วยพลังงานที่มากมาย
…ท่าน ถ้าน้องชายของท่านไม่ได้ทำอะไร เธอจะไม่ตายตั้งแต่ทีแรก ซา-ซัง…ที่ผมจบที่การคิดแบบนี้ต้องหมายถึงหัวใจผมไม่ใหญ่ใช่มั้ย?
ยังไงซะ แค่มาฟังก่อนตอนนี้
“ต่อไป” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะมองมาที่ฟูเรีย-ซังที่อยู่ข้างผม
ฟูเรีย-ซังสั่นและซ่อนข้างหลังผม
“ออราเคิลแห่งความมืด เหตุการณ์ครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะการปฏิเสธเหล่ากึ่งปีศาจที่อยู่ในทวีปนี้” (อัลเธน่า)
“…!”
นั่นอะไร?!
มันดั่งเธอพูดว่าการเป็นกึ่งปีศาจนั้นมันแย่!
“อัลเธน่า-ซามะ วิธีพูดแบบนั้นมัน…” (มาโกโตะ)
“เดี๋ยว อัศวินของชั้น” (ฟูเรีย)
ผมกำลังจะบ่น แต่ฟูเรีย-ซังหยุดผม
“หื้นนน! หื้นน! (นั่นใช่แล้ว! หุบปาก!)” (ไอรา)
ไอรา-ซามะ ท่านหนวกหูจัง
“ไอรา…พูดได้แล้ว” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะต้องคิดเหมือนกัน เธอมอบการ ‘อนุญาตให้พูด’
“ฟฟฟฟู่…ในที่สุดก็พูดได้” (ไอรา)
“ช่างเป็นพี่สาวที่น่ากลัว ไม่ใช่เหรอ?” (มาโกโตะ)
“ใช่…” (ไอรา)
อัลเธน่า-ซามะจ้องเรา
“เทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า-ซามะ…หนูมีคำขอ” (ฟูเรีย)
ฟูเรีย-ซังก้าวไปข้างหน้า
มือของเธอสั่น
“หนู…อยากได้ที่ที่กึ่งปีศาจ…สหายของหนูใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างสงบสุข” (ฟูเรีย)
ฟูเรีย-ซังพูดความปรารถนาที่จริงจังของเธอ
ใช่…อีกฝ่ายเป็นคนปกครองของโลกนี้
มันไม่ดีที่จะต่อต้านท่าน หือห์
“เข้าใจแล้ว” (อัลเธน่า)
คำตอบของอัลเธน่า-ซามะสั้น
““…””
ฟูเรีย-ซังจับมือของผมแน่น
ผมจับมือเธอด้วย
ความเงียบลงมาที่ที่นี้ และทุกคนรอคำต่อไปของอัลเธน่า-ซามะ
“ออราเคิลแห่งความมืดฟูเรีย ชั้นจะมอบหน้าที่หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ให้เธอ รวบรวมกึ่งปีศาจที่กระจายอยู่ทั่วทวีป และสร้างประเทศใหม่” (อัลเธน่า)
เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะแต่งตั้งฟูเรีย-ซังให้เป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ด้วยบรรยากาศที่สง่างาม หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์เหมือนเจ้าหญิงโนเอล
เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 200/300
ค่าไฟ 0/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord