เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ - ตอนที่256ทากัตซูกิมาโตะถูกปรึกษาโดนแอนนา

256 ทากัตซูกิ มาโตะ ถูกปรึกษาโดนแอนนา

“มาโกโตะ-ซัง…ได้โปรดฟังชั้น” (แอนนา)

แอนนาเข้าใกล้ผมถึงระยะที่ลมหายใจมาถึงผม

ผมรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ปรกตินั้น จากหน้าเธอที่หมดความคิดแล้ว

“มีอะไรเหรอ แอนนา-ซัง?” (มาโกโตะ)

ภารกิจที่สำคัญที่สุดของผมคือฮีโร่อาเบล

ผมไม่ได้กังวลเพราะเราฝึกอย่างปลอดภัยในวิหารแห่งสง แต่บางทีมันอาจจะมีปัญหาจริงๆเกิดขึ้น?

ผมจับสร้อยคอเบาๆ

(…ไอรา-ซามะ ได้ยินผมมั้ย?) (มาโกโตะ)

(ชั้นได้ยิน ดูเหมือนมีปัญหาเกิดขึ้นกับฮีโร่อาเบล) (ไอรา)

(ผมแค่จะฟังปัญหา ได้โปรดให้ผมปรึกษากับท่าน) (มาโกโตะ)

(ปล่อยมันให้ชั้น) (ไอรา)

อย่างที่คาดกับเทพธิดา

พึ่งพาได้มาก

“นายจะไม่กลับมาซักพักหลังจากที่ไปที่วิหารทะเลลึก ใช่มั้ย?” (แอนนา)

แอนนา-ซัง พูด

“ชั้นจะกลับมาบางครั้งบางคราว เพราะทั้งหมดมันดูเหมือนโมโมะทำงานได้ดีกว่าจากการดื่มเลือดของชั้น” (มาโกโตะ)

“…เพื่อโมโมะ-จังเหรอ?” (แอนนา)

“?”

พูดอย่างนั้นเธอหมายความว่าอย่างไร?

“นาย…ไม่กังวลเกี่ยวกับชั้นเลยเหรอ?” (แอนนา)

“อืม…” (มาโกโตะ)

“นายจะออกจากที่นี่ ระหว่างที่นายอยู่ในวิหารทะเลลึก นายจะไม่กังวลเกี่ยวกับชั้นเลยเหรอ…?” (แอนนา)

“น-แน่นอน อาเบล-ซังก็ด้วย” (มาโกโตะ)

“แอนนา”

“ชั้นก็จะกังวลเกี่ยวกับแอนนา-ซังด้วย” (มาโกโตะ)

“งั้น พาชั้นไปกับนาย!” (แอนนา)

“น-นั่น…ชั้นทำไม่ได้” (มาโกโตะ)

เพราะทั้งหมดผมจะไปกับลอร์ดปีศาจเคน

ผมพาเธอไปด้วยกันกับผมไม่ได้อย่างแน่นอน

“ทำไม…? นายไม่สนใจชั้นเลย?” (แอนนา)

“…”

ช่วยด้วย! เอสโอเอส! เอสโอเอส!

ไอรา-ซามะ!

(เฮ้ ทากัตซูกิ มาโกโตะ…) (ไอรา)

ครับไอรา-ซามะ

ผมควรทำอย่างไรดี?!

(กอดเธอและอาจจะจูบเธอด้วยเลย) (ไอรา)

…หือห์?

(มันดูเหมือนสภาพจิตใจของแอนนาไม่มั่นคงนิดหน่อย ดังนั้นปลอบโยนเธอ) (ไอรา)

ฮีโร่อาเบลเป็นผู้ชายนะ รู้มั้ย?

(เธอเป็นผู้หญิงตอนนี้ อย่ากังวลเกี่ยวกับรายละเอียดเล็กๆน่า) (ไอรา)

ม-มันเป็นรายละเอียดเล็กๆจริงๆเหรอ…?

แล้วก็ แอนนา-ซังดูเหมือนเจ้าหญิงโนเอลเลย ดังนั้นผมรู้สึกต่อต้านความคิดนั้นเพราะเรื่องนี้ด้วย…

แต่ถ้าฮีโร่อาเบลสภาพจิตใจไม่มั่นคงจริงๆ ผมต้องทำบางอย่าง

“แอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)

“ค-คะ…?” (แอนนา)

ผมจับมือเธอด้วยทั้งสองมือ

“มาพักให้ดีวันนี้และฝึกพรุ่งนี้ด้วยกัน ถ้าเราฝึกสกิลฮีโร่แห่งแสง บางอย่างอย่างลอร์ดปีศาจจะเป็นเรื่องกล้วยๆ” (มาโกโตะ)

“จ-จริงๆเหรอ…?” (แอนนา)

เพราะทั้งหมด ซากุไร-คุงกำจัดราชาสัตวด้วยการโจมตีทีเดียว

(ทากัตซูกิ มาโกโตะ…สกิลฮีโร่แห่งแสงของ 1,000 ปีในอนาคตได้ถูกพัฒนาโดยอัลเธน่า-ซามะ อย่าคิดถึงมันว่าเป็นแบบเดียวกัน

เอ๋?

ที่ซากุไร-คุงใช้แข็งแกร่งกว่าหรือ?

(แน่นอนเวอร์ชันล่าสุดดีกว่า) (ไอรา)

ม-ไม่มีทางน่า…

สกิลฮีโร่แห่งแสงของอาเบลเป็นเวอร์ชันเก่า…

“มีอะไรเหรอ มาโกโตะ-ซัง?” (แอนนา)

หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์โหม่ดูหน้าผมเพราะผมแข็งไป

“มันไม่มีอะไร ตอนนี้ มาพักสำหรับวันนี้เถอะ” (มาโกโตะ)

“แต่ชั้นเพิ่งตื่นเมื่อกี้นี้เองนะ” (แอนนา)

“มันโอเค มันโอเค” (มาโกโตะ)

“เอ๋ ว้า มาโกโตะ-ซัง? อืม…ไม่มีความจำเป็นต้องผลักชั้นมากเลยนะ…” (แอนนา)

ผมผลักแอนนาไปที่เตียงของเธอ และนอนลงข้างมัน

ผมมองดูเพดานระหว่างที่คิดเกี่ยวกับการฝึกพรุ่งนี้

ผมไม่มีความคิดดีๆเลย

◇◇

วันต่อมา มันถูกตัดสินใจแล้วว่าผมจะฝึกกับฮีโร่อาเบล

ผมพูดอย่างนั้น แต่ผมไม่รู้เกี่ยวกับสกิลฮีโร่ ดังนั้นผมไปทั้งบอดๆอย่างนี้

จุดอ้างอิงของผม คือซากุไร เรียวซูเกะ-คุง ที่มีสกิลฮีโร่แห่งแสงด้วยในอนาคต

เพื่อนสมัยเด็กของผม

แต่ผมเคยสู้ด้วยกับกับเขาแค่ 2 ครั้งเพียงเท่านั้น

ครั้งหนึ่งมันในลาเบรินทอส กับมังกรต้องห้าม

ครั้งที่สองกับราชาสัตว์ซากัน

ผมนึกถึงความทรงจำในเวลาเหล่านั้น

(แต่แม้อย่างนั้น ทั้งสองครั้งมันเป็นฟันทีเดียวนะ…) (มาโกโตะ)

มันไม่ใช่ความทรงจำที่ทำหน้าที่เป็นแหล่งอ้างอิงได้มาก

ที่ผมบอกได้คือแสงอาทิตย์นั้นสำคัญ

มันควรจะเป็นสกิลที่ไม่แสดงพลังจากในถ้ำหรือเมฆดำสนิท

“อาเบล-ซะ—” (มาโกโตะ)

“แอนนา”

“แอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)

“คะ!”

ผมมองดูหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนาที่ตั้งท่ายืนพร้อมดาบของเธอ

“เธอเปลี่ยนแสงของพระอาทิตย์เป็นมานาได้มั้ย?” (มาโกโตะ)

“อืมม…ชั้นจะลองดู” (แอนนา)

แอนนา-ซังจับดาบอย่างแน่นด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนและพูด ‘มมมมุ~’

*ซุซุซุ* …มานาจำนวนมหาศาลเริ่มจะรวมตัวกัน และใบมีดของดาบเริ่มปล่อยแสง

“เกิดอะไรขึ้น?” (เมล)

“ศัตรูโจมตีเหรอ?!” (โมโมะ)

มังกรขาว-ซังแลปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะมาที่นี่

“มันเป็นยังไง มาโกโตะ-ซัง?!” (แอนนา)

“หืมมม…” (มาดกโตะ)

ผมตรวจดูแอนนา-ซัง ที่เอาดาบที่ปล่อยแสงอย่างสว่างให้ผมดู โดยที่มีมืออยู่ที่คางและคิด

“นั่นเป็นมานาที่โดดเด่น มังกรโบราณจะล้มในการฟันทีเดียว ถามันถูกฟันด้วยดาบเวทมนตร์นี้” (เมล)

“ดาบของแอนนา-ซังน่ากลัว…” (โมโมะ)

ตัดสินจากหน้าของเมล-ซังและโมโมะ ดาบเวทมนตร์ในมือของแอนนาซังมันยอดเยี่ยม

แต่…

“มันไม่ได้ส่องแสงสีรุ้ง…” (มาโกโตะ)

ในเวลาที่ฮีโร่อาเบลฟันลอร์ดปีศาจเคน มันส่องแสงเป็นสีรุ้ง

ถ้าผมจำไม่ผิด มันเหมือนกันกับที่ซากุไร-คุงกำจัดลอร์ดปีศาจซากัน

“ผู้ใช้สปิริต-คุง เวทมนตร์ที่ส่องแสงเป็นสีรุ้ง…เวทมนตร์ทุกธาตุเป็นขอบเขตของพระเจ้านะ รู้มั้ย?” (เมล)

“ใช่ ชั้นรู้… สกิลฮีโร่แห่งแสงอย่างเดียวสามารถทำอย่างนั้นได้” (มาโกโตะ)

“อืม…ชั้นไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนั้น ทำไมนายรู้ว่ากว่าชั้นเกี่ยวกับมัน มาโกโตะ-ซัง?” (แอนนา)

‘เพราะอัลเธน่า-ซามะบอกชั้น’ คือสิ่งที่ผมตอบอย่างครึ่งๆกลางๆ และตกอยู่ในความคิด

ในเวลานั้น ซากุไร-คุงได้…

“แอนนา-ซัง เธออัญเชิญนางฟ้าได้มั้ย?” (มาโกโตะ)

เมื่อซากุไร-คุงกำจัดลอร์ดปีศาจซากัน เขายืมพลังจากนางฟ้า

ไม่ใช่ว่าเราควรจะเริ่มจากที่นั่นหรือ?

“””หือห์?”””

แต่ทั้ง 3 คนเปิดตาของพวกเธอกว้างกับข้อเสนอของผม

แต่ผมไม่คิดว่าผมพูดอะไรแปลกๆที่นี่นะ

มันควรจะง่ายกว่าการยืมพลังจากเทพธิดา ใช่มมั้ย?

มากว่านั้น เมื่อ

“ชั้นเรียกนางฟ้าได้โดยการขอกับเทพธิดาแห่งน้ำนะ รู้มั้ย?” (มาโกโตะ)

ในเวลาที่ผมนำสมบัติศักดิ์สิทธิ์ออกมา และกำลังจะใช้งานเทคนิคเสียสละ

“ไอ้โง่ หยุดมัน ผู้ใช้สปิริต-คุง อย่าใช้เวทมนตร์หมิ่นศาสนาอย่างสบายๆ! นายจะทำยังไงถ้าเราถูกโจมตี?!” (เมล)

“เออ๋…ชั้นจะเสนอแกะแถวๆนี้ ดังนั้นมันปลอดภัย” (มาโกโตะ)

“ช่างหมิ่นศาสนา!” (เมล)

เธอดุผม

แต่ผมอยากจะแสดงให้อาเบ—แอนนา-ซังดูของจริงนะ

“นายอัญเชิญนางฟ้าได้เหรอ มาโกโตะ-ซัง?!” (แอนนา)

“ไม่ใช่อย่างนั้น ฮีโร่-คุง ที่เขากำลังจะทำคือเทคนิคเสียสละ เทคนิตนอกรีตที่นำชีวิตของคนอื่นเพื่อเติมเต็มความต้องการของตน แต่ปรกติแล้วเธอต้องมีสมบัตร์ศักดิ์สิทธิ์และวงกลมเวทมนตร์ระดับพระเจ้า ไม่งั้นมันจะเอาชีวิตของเธอไปเองนะ” (เมล)

“เทพธิดา (โนอาห์-ซามะ) ส้รางมีดนี้และเทพธิดา (เออร์-ซามะ) เพิ่มความแข็งแกร่งของมันด้วยวงกลมเวทมนตร์” (มาโกโตะ)

“ทำไมนายมีสมบัติของตำนานในความครอบครอง ผู้ใช้สปิริต-คุง?!” (เมล)

มังกรขาว-ซังทึ่งกับเรื่องนี้

ดูเหมือนใช้เทคนิคเสียสละอย่างไม่คิดมันไม่ปรกติ

ยังไงซะ มันเป็นเทคนิคที่เออร์-ซามะบอกผมให้ใช้เป็นไพ่ตาย

ผมควรจะหยุดใช้มันอย่างเมินเฉย

แต่จะทำอะไรดีล่ะถ้างั้น…?

(อธิษฐาน แอนนาเป็นออราเคิล ดังนั้นมันจะถึงอัลเธน่า-โอเน่ซามะอย่างแน่นอน) (ไอรา)

เสียงของไอรา-ซามะมาถึงหูผม

(แต่มันดูเหมือนไม่มีการตอบแม้วาเธอจะอธิษฐานนะ?) (มาโกโตะ)

(นี่มีปัญหา… เธอน่าจะมีงานเรื่องอื่นๆเต็มมือ… เพราะทั้งหมดเธอปกครองทั้งระบบสุริยะ…) (ไอรา)

(ม-ไม่ใช่ระยะของหน้าที่ท่านมันกว้างไปนิดหน่อยเหรอ? พูดถึงแล้ว แล้วท่านล่ะ ไอรา-ซามะ?) (มาโกโตะ)

(ชั้นควบคุม…แค่ทวีปนี้เท่านั้น) (ไอรา)

มันต่างกันอย่างสิ้นเชิง!

ผมบอกได้เลยว่า แม้ว่าพวกท่านเป็นเทพธิดา มีความต่างในพลังของพวกท่าน

…โนอาห์-ซามะสมควรจะอยู่ระดับเดียวกับอัลเธน่า-ซามะ?

ไม่ใช่ว่าท่านค่อนข้างเป็นเทพธิดาที่อันตรายสิถ้างั้น?

(นั่นคือสิ่งที่ชั้นบอกนาย; ชั้นรับมือกับโนอาห์ไม่ได้ แล้วก็ คอยดูแอนนา-จังดีๆ ล่ะ ที่เป็นตัวหลักของสิ่งต่างๆ โอเคมั้ย?) (ไอรา)

(เข้าใจแล้วครับ ไอรา-ซามะ) (มาโกโตะ)

ผมพยักหน้ากับไอรา-ซามะ

“แอนนา-ซังฝึกกับดาบเวทมนตร์ที่ทำจากแสงอาทิตย์ต่อ และอธิษฐานกับอัลเธน่า-ซามะต่อ เสียงของเธอควรจะไปถึง” (มาโกโตะ)

“มาโกโตะ-ซัง…เข้าใจแล้ว” (แอนน)

แอนนา-ซังพยักหน้ากับที่ผมพูดอย่างเชื่อฟัง

ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันดูแล้ว เมื่อผมฝึกเวทมนตร์กับลูซี่ที่มักกาเรนมันเป็นบางอย่างแบบนี้

พวกเธอมีสกิลที่แข็งแกร่ง แต่ใช้ให้เชี่ยวชาญไม่ได้

ลูซี่จะใช้เวทมนตร์เธอพลาดบ่อยครั้ง แต่มันไม่เกิดขึ้นกับแอนนา-ซัง ซั่งมันทำให้สิ่งต่างๆง่ายขึ้น

(มาทำมันช้าๆเถอะ…) (มาโกโตะ)

ไม่มีจุดหมายในความรีบ

ไม่กี่วันหลังจากนั้น…

ผมจะฝึกกับแอนนา-ซัง และตรวจความก้าวหน้าของเวทมนตร์โมโมะ

แล้วก็…ในที่สุดมันก็เป็นตอนนี้แล้ว วันก่อนวันที่สัญญากับลอร์ดปีศาจเคน

ผมขอมังกรขาว-ซังให้ไปส่งผมทั้งขาไปและขากลับ

“งั้นชั้นจะไปล่ะนะ” (มาโกโตะ))

“มาสเตอร์~ กลับมาเร็วๆนะ โอเคมั้ย?” (โมโมะ)

“ดูแลตัวเองด้วย มาโกโตะ-ซัง” (แอนนา)

ผมถูกส่งโดยปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะและแอนนา-ซัง…และมุ่งหน้าไปเคลียร์วิหารทะเลลึก

เป้าหมายเดือน 6/66

ค่าเน็ต 200/200

คีย์บอร์ดมือถือ 100/100

พาวเวอร์ซัพพลาย 400/500

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord