เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ - ตอนที่258ความกังวลของปราชญ์โมโมะ

258 ความกังวลของปราชญ์โมโมะ

◇มุมมอง โมโมะ◇

มาสเตอร์ มาโกโตะ-ซามะจากไป

เห็นว่าเขาะไปฝึกในที่ที่เรียกว่าวิหารทะเลลึก

หนูคิด ‘ไม่ใช่ว่าที่นี่ปลอดภัยกว่าเหรอ?’ แต่มาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะเป็นบางคนที่เข้มงวดกับตัวเอง ดังนั้นเขาต้องอยากที่จะวางตัวเองไปในสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายมากขึ้น

“ฮ่าาา…มาโกโตะ-ซัง…” (แอนนา)

แอนนา-ซังถอนหายใจอย่างมีเสน่ห์อยู่ตรงนั้น

นั่นมันหญิงสาวที่อยู่ในความรักแล้ว

แต่เจ้าตัวเองปฏิเสธมันอย่างยืนกรานนะ

“หนูน้อย มันดูเหมือนใจของเธออยู่ที่อื่น” (เมล)

มังกรขาวซามะมา

“ม-ไม่ หนูฝึกอยู่!” (โมโมะ)ป

หนูร่ายเวทมนตร์ไม้

“เวทมนตร์ไม้: [เถาวัลย์รัด]!” (โมโมะ)

*ป่ะ!*

รากไม้ยืดจากทุกทิศทุกทางและรัดรอบหุ่นไล่กาที่แต่งตัวเป็นศัตรู

มันเป็นเวทมนตร์เรียบๆ แต่เห็นว่ามันเป็นเวทมนตร์ที่จับมังกรตัวเล็กๆได้

“หนูทำได้แล้ว มาสเตอร์มังกรขาว!” (โมโมะ)

“ฟุมุ อย่างที่คาดกับบางคนนที่มีสกิลปราชญ์ เธอเรียนได้เร็ว” (เมล)

“เย้! …แต่ทำไมมันไม่ใช่เวทมนตร์โจมตีล่ะ?” (โมโมะ)

หนูเอียงหัวของหนู

คนที่มาโกโตะ-ซามะพยายามจะสู้คือลอร์ดปีศาจ

พวกเขาเป็นศัตรูที่น่ากลัว

พวกเขายังเป็นคนที่ทำให้หนูเป็นแวมไพร์

นั่นทำไม มันจะไม่ดีกว่าหรือที่จะเรียกเวทมนตร์โจมตีที่แข็งแกร่งกว่า

“ไบฟรอนมีลูกน้องอันเดดมากมาย เวทมนตร์แสงซึ่งเป็นธาตุศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นที่ต้องการมากที่สุดในฉากนี้ แต่…มีมันไม่เหมาะสำหรับเธอเพราะเธอเป็นครึ่งแวมไพร์มันจะดีกว่าที่จะขัดขวางพวกเค้าแทนที่จะใช้เวทมนตร์โจมตีที่จะไม่แสดงประสิทธิภาพมาก” (เมล)

มาสเตอร์มังกรขาวตอบโดยไม่สงสัย

“เข้าใจแล้ว…” (โมโมะ)

“แล้วก็ เรามีนักเวทย์กลยุทธ์ ปล่อยการโจมตีไว้ให้เค้าจะดีที่สุด” (เมล)

“นักเวทย์กลยุทธ์…?” (โมโมะ)

หนูเอียงหัวกับคำพูดที่ไม่คุ้นเคย

“มีเวลาที่ผู้ใช้สปิริตถูกเรียกแบบนั้น แต่ไม่มีใครเรียกมันแบบนั้นอีกต่อไปแล้วนะ” (เมล)

“เธอพูดถึงมาโกโตะ-ซัง?” (แอนนา)

แอนนา-ซังได้เข้าร่วมการสนทนาเมื่อเวลาที่หนูรู้ตัว

“มาสเตอร์มังกรขาว เวทมนตร์กลยุทธ์คืออะไร?” (โมโมะ)

“เวทมนตร์ที่มีเป้าหายที่ทำลายเมืองหรือประเทศ…อีกชื่อนึงมันถูกเรียกว่าเวทมนตร์สังหารไม่เลือก” (เมล)

“”เอ๋?””

แอนนา-ซังและหนูมองหน้ากัน

ชื่อที่อันตรายอย่างไม่น่าเชื่อปรากฏขึ้นมา

“เด็ก คนแก่; มันเป็นเวทมนตร์ที่ทำลายทุกอย่างโดยไม่สนใจ” (เมล)

“ม-มาโกโตะ-ซังจะไม่ทำอะไรแบบนั้น!” (อาเบล)

“นั่นใช่แล้ว! มาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะเป็นคนใจดี!” (โมโมะ)

มาสเตอร์มังกรขาวถอนหายใจกับคำคัดค้านของเรา

“มันไม่ใช่เรื่องที่อยากจะทำหรือไม่ มันแค่ {มันทำได้แค่นั้น} การควบคุมละเอียดของเวทมนตร์สปิริตนั้นยากสุดขีด เมื่อถูกใช้ นั่นคือจบแล้ว มันจะกลืนทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นศัตรูหรอมิตร…มันเป็นเวทมนตร์แบบน้น” (เมล)

“แต่ มาโกโตะ-ซังจะไม่ลากเราเข้าไปสู่…อ้า” (แอนนา)

“เธอลืมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่ลาเบรินทอสเหรอ ฮีโร่-คุง? เธอเกือบตายเพราะอันไดน์” (เมล)

“…ใช่” (แอนนา)

“แต่มาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะได้ระวังมากตั้งแต่ตอนนั้น!” (โมโมะ)

เมื่อหนูพูดอย่างนี้ มาสเตอร์มังกรขาวพยักหน้าเบาๆ

“นั่นถูกต้อง ผู้ใช้สปิริต-คุงใช้เวทมนตร์สปิริตในแบบที่ว่าไม่ลากเราเข้าไปในมัน แต่ปรกติแล้วเธอจะใช้มันแบบนั้นไม่ได้นะ” (เมล)

“หนูรู้แล้ว! นั่นหมายถึงมาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะนั้นน่าทึ่ง!” (โมโมะ)

เมื่อหนูพูดอย่างนี้ มาสเตอร์มังกรขาวทำสีหน้าที่ซับซ้อน

“เวทมนตร์ที่เราใช้นั้น ที่สุดของมันคือการเลียนแบบปาฏิหาริย์ของพระเจ้า มันจะเป็นเรื่องแปลกที่จะไม่มีการป้องกันจากพระเจ้าของเทพเจ้าที่แข็งแกร่ง ที่ไหนจากการที่เค้ามีพลังมากแค่ไหน” (เมล)

“มาโกโตะ-ซังพูดว่าเค้าไม่ใช่ผู้ศรัทธาของเทพเจ้าองค์ไหนลย” (แอนนา)

หนูไม่เข้าใจความสำคัญของคำพูดของแอนนาซัง

เพราะหนูก็ไม่ใช่ผู็ศรัทธาของเทพเจ้าองค์ไหนเลยเหมือนกัน

“นั่นไม่ใช่ทั้งหมด เทพธิดาที่อยู่ในดินแดนสวรรค์เกลียดสปิริต” (เมล)

“เทพธิดาเกลียดเหรอ…?” (แอนนา)

แอนนา-ซังพึมพำอย่างร้อนรนใจ

นั้นก็กวนใจแม้แต่หนู

มันหมายถึงอะไรที่เทพธิดาเกลียดมัน?

“มันเพราะความเสียหายที่เวทมนตร์สปิริตสร้างนั้นใหญ่่เกินไป โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นบางอย่างที่สามารถนำพาภัยพิบัติมาอย่างจงใจ คนที่มีพรสวรรค์ที่จะป็นผู้ใช้สปิริตลดลงไปตามการเวลา เทพธิดาทำแบบนั้นเพื่อที่สกิลแบบนั้นจะไม่มีคนพูดถึงมัน” (เมล)

“แต่มาโกโตะ-ซังพูดว่าเค้าได้รับออราเคิลจากเทพธิดา-ซามะ…” (แอนนา)

“เค้าได้พูดอย่างนนั้น…” (เมล)

มาสเตอร์มังกรขาวขมวดคิ้วของเธอและวางมือไว้บนคาง

“ชั้นคิดว่าผู้ใช้สปิริต-คุง {ไม่ใช่บางคนจากโลกนี้}” (เมล)

“ไม่ใช่บางคนจากโลกนี้?” (แอนนา)

“พ-พี่หมายความว่ายังไง…?” (โมโมะ)

“เมื่อชั้นพูดกับผู้ใช้สปิริต-คุง ชั้นรู้สึกว่าเค้าขาดสามัญสำนึกของโลกนี้ และเวทมนตร์สปิริตที่ไม่ปรกตินั้นแข็งแกร่งมากเสียจนชั้นคิดว่ามันเป็นการกลายพันธ์ เค้าตรงกับบิลสำหรับลักษณะของคนต่างโลกที่โผล่ขึ้นมาหนึ่งครั้งในหลายๆศตวรรษ” (เมล)

“มาโกโตะ-ซังคือ…” (แอนนา)

“คนต่างโลก?” (โมโมะ)

หัวสมองหนูตามไม่ทันเพราะคำพูดที่หนูไม่เคยแม้แต่จะจินตนาการว่ามันจะออกมา

“นี่เป็นการคาดเดาของชั้นอย่างเดียว ชั้นอาจจะผิดอย่างิ้นเชิง พวกเธอไปถามเจ้าตัวเองได้ถ้าเธอสนใจเรื่องนี้” (เมล)

“มันก็กวนใจชั้น แต่เจ้าตัวเองไม่พูดอะไร เค้าต้องอยากจะซ่อนมันแน่” (แอนนา)

“หืมม” (เมล)

หนูอยารู้

ถ้ามันเกี่ยวกับมาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะหนูอยากจะรู้ทุกอย่าง

โอเค!

หนูควรจะถามเขาเกี่ยวกับมันเมื่อเขากลับมา

ตอนนี้หนูมาคิดดูแล้ว ไม่ใช่ว่าเขาอ่านหนังสือที่เขาอ่านบ่อยๆเมื่อเราเจอกันครั้งแรก

หนูได้เรียนอ่านและเขียนไม่นานมานี้ระหว่างการฝึก ดังนั้นบางทีหนูขอยืมจากเขาได้

ตั้งแต่ตอนนี้ เรารอการกลับมาของมาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะระหว่างฝึกทุกวัน

“รอที่เค้าจะกลับมาไม่ได้แล้วสินะแอนนา-ซัง?” (โมโมะ)

“ใช่—เอ๋?! ไม่…จริงๆแล้วชั้นไม่…” (แอนนา)

“แค่ยอมรับมันได้แล้ว -ว่าพี่รักมาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะ” (โมโมะ)

“ไม่ใช่อย่างงนั้น! ชั้นชื่นชมเค้าแต่ รัก?!” (แอนนา)

“พี่นอนละเมอพูดเกี่ยวกับมาโกโตะ-ซามะก่อนหน้้านี้นะ รู้มั้ย?” (โมโมะ)

“เอ๋?! ก-โกหก! ห-หนูโกหกใช่มั้ย โมโมะ-จัง?!” (แอนนา)

“ไม่รู้สิ~” (โมโมะ)

ยังไงซะ แต่แอนนา-ซังเคยพูดว่า ‘มาโกโตะ-ซัง…’… ครั้งเดียวเพียงเท่านั้นตอนเธอหลับนะ

แอนนา-ซังที่ลนลานนั้นสนุกดี หนูเลยไม่อธิบายมันยย่างละเอียด

—ในที่สุดมันก็เป็นวันที่มาโกโตะ-ซามะกลับมา

มังกรขาว-ซามะมุ่งหน้าไปที่จุดนัดพบเพื่อที่จะรับเขา

หนูรอด้วยการกลั้นหายใจให้เขากลับมา

(เค้ากลับมาแล้ว!) (โมโมะ)

แอนนา-ซังและหนูรีบไปต้อนรับเขา…และเมื่อเราเห็นตัวของมาโกโตะ-ซามะ เราหมดคำพูด

สีหน้าของเขามืดมน และตาของเขาว่างเปล่า

หนูไม่เคยเห็นหน้าเขาเป็นแบบนั้นเลย…

เสื้อผ้าของเขาที่สะอาดเสมอรุ่งริ่ง

การเดินของเขาไม่มันคง และเขาเดินแบบนั้นมาที่วิหาร

“อืม……มาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะ…?” (โมโมะ)

หนูพูดกับเขาอย่างลนลานแต่เมื่อหนูไม่ได้รับคำตอบกลับมา และมาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะนอนลงที่เตียงดั่งจะทรุดใส่มัน

มาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะ?! เกิดอะไรขึ้น?!

เป้าหมายเดือน 6/66

ค่าเน็ต 200/200

คีย์บอร์ดมือถือ 100/100

พาวเวอร์ซัพพลาย 400/500

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord