เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ - ตอนที่260ทากัตซูกิมาโกโตะเตรียมตัวสำหรับการต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ

260 ทากัตซูกิ มาโกโตะเตรียมตัวสำหรับการต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ

เรากลับไปที่ลาเบรินทอส

มันเป็นครึ่งปีจริงตั้งแต่เรากลับมา

“จอห์นนี่-ซัง จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นนะ…” (มาโกโตะ)

ผมส่งเสียงออกไปในความทึ่ง

“อุมุ เพราะทั้งหมดมังกรโบราณรักษาความปลอดภัยของเมือง ชาวบ้านจากที่ตั้งถิ่นฐานรอบข้างมาเพื่อมาหาที่หลบภัย” (จอห์นนี่)

ผมมอง {มหานครที่ใหญ่} ที่ยืดไปในทะเลสาบใต้ดินของชั้นกลาง

มันแม้แต่ใหญ่กว่ามักกาเรน

“ว้าาา โมโมะ-จัง มันเป็นซักพักแล้วนะ~ น้องสบายดีมั้ย? น้องตัวใหญ่ขึ้นนะ!” (จูเลียตต้า)

“จูเลียตต้า-ซัง มันเป็นซักพักแล้ว! …แต่หนูไม่ได้ตัวใหญ่ขึ้นนะ” (โมโมะ)

“อ-อ้า ใช่ เพราะทั้งหมดเธอเป็นแวมไพร์ อ่ะฮ่าฮ่า” (จูเลียตต้า)

โมโมะและจูเลียตต้า-ซังได้มีความสุขกับการกลับมาเจอกันอีกครั้ง

“เฮ้ เธอ…เธอเป็นอาเบลจริงๆเหรอ?”

“ชั้นบอกนายแล้วว่าชั้นไม่ใช่อาเบล ชั้นแอนนา โวล์ค-ซัง!” (แอนนา)

“ช-ใช่… ชั้นได้ยินมาจากฮีโร่ไฟ โอลก้าว่าอาเบลมีร่างกายที่พิเศษ แต่…พอมาคิดว่านายเป็นผู้หญิง…” (โวล์ค)

“แค่พูดนะ แต่แม้ว่าในรูปนี้ ทักษะกับเรื่องดาบไม่แม้แต่จะเทียบกับก่อนหน้า!” (แอนนา)

“โฮฮฮ่ งั้น มาดวลกันเลยดีกว่า” (โวล์ค)

“โอเค!” (แอนนา)

ฮีโร่ดิน-ซังและแอนนา-ซังมีการสนทนาที่เหมือนนักดาบตรงนั้น

มันเป็นซักพักแล้วตั้งแต่ที่ผมได้เจอพวกเขา แต่พวกเขาดูสบายดี

“มังกรแม่-ซามะ! มันยอดเยี่ยมที่ได้เห็นแม่กับมา!”

“อุมุ นายสบายดีมั้ย?” (เมล)

“ใช่ รังของเราก็เหมือนกัน! แล้วก็ แม่จะกลับไปที่ชั้นที่ลึกที่สุด ใช่มั้ย?”

“หืม? ชั้นมีเจตนาที่จะสู้กับลอร์ดปีศาจด้วยกันกับผู้ใช้สสปิริต-คุง ดังนั้น—” (เมล)

“ไร้สาระอะไรนั่น?! แม่จะทำยังไงถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูราชามังกร-ซามะ?!”

“แต่…” (เมล)

“ได้โปรดคิดมันอีกครั้ง มังกรแม่-ซามะ!”

“นั่นใช่แล้ว แม่ควรจะเติมเต็มหน้าที่ของแม่เพียงพอแล้ว!”

“ได้โปรดกลับมา! ไม่มีความจำเป็นต้องลากเราเข้าไปในการพิพาทกันในโลกพื้นผิว!”

“มังกรแม่-ซามะ!”

“…หืมม….” (เมล)

ผมได้ยินการสนทนาของพวกมังกร (ในร่างมนุษย์) และเมล-ซัง

ดูเหมือนมันจะคนเยอะนิดหน่อยนั่น

ไม่ต้องสงสัยว่าผมเป็นเหตุผลสำหรับเรื่องนั้น

เมล-ซังได้เป็นความช่วยเหลือที่ยอดเยี่ยมกับเรามาเป็นครึ่งปี

มันดูเหมือนครอบครัวของเธอกังวลเกี่ยวกับเธอ

ในเรื่องราวที่ถูกส่งต่อเกี่ยวกับ 1,000 ปีก่อนคือมังกรขาว-ซามะเป็นสหายของผู้กอบกู้อาเบล จนการปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ แต่เมื่อเห็นสิ่งต่างๆเป็นแบบนี้ นั่นอาจจะยาก

ผมควรจะไปเกี่ยวข้องกับเมล-ซังมากแค่ไหนในการสู้กับลอร์ดปีศาจ?

นี่มันมีปัญหา…

—ผมดูเมืองใต้ดินของชั้นกลาง ที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

มีร้านค้าข้างทางหลากหลายขนาดเรียงรายกันตามทะเลสาบใต้ดินของชั้นกลาง

เด็กๆวิ่งไปรอบๆ

ทุกคนยิ้มอยู่

นี่มันเป็นดันเจี้ยนจริงๆ?

มันยากที่จะเชื่อว่านี่เป็นชั้นกลางเหมือนกันกับที่ลูซี่ละผมเกือบจะตายจากการโดนโจมตีโดยกลุ่มของมอนสเตอร์

ไม่ใช่อนาคตจะเปลี่ยนหรือ?

“แน่นอนมันจะเปลี่ยน มาโกโตะงี่เง่า”

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

ผมตกใจในเสียงและหันกลับไป

มีสาวสวยยืนอยู่ที่นั่นพร้อมด้วยเสื้อผ้าที่ดูดี

หน้าที่คุ้นเคย

“ท-ทำไมท่านอยู่ที่นี่?” (มาโกโตะ)

“ชั้นได้รออยู่ทากัตซูกิ มาโกโตะ”

“คนที่พูดมันอย่างสง่าผ่าเผยพร้อมด้วยมือบนเอวเธอ เป็นออราเคิลแห่งโชคชะตาเอสเตอร์

และไอรา-ซามะต้องสิงท่านอยู่แน่

“ตอนนี้ชั้นคิดเกี่ยวกับมันแล้ว เอสเธอร์-โดโนะรอมาโกโตะ-โดโนะ ถ้านายจะสู้กับลอร์ดปีศาจ เรียกชั้น ชั้นได้เสร็จการเตรียมการแล้ว” (จอห์์นนี่)

จอห์นนี่-ซังออกไปกับผมยาวที่มัดส่ายไปมาและโดยไม่ยิ้ม

กับคาตานะที่ยาวนั่นห้อยอยู่ที่เอวของเขา ชุดนั้นเหมือนฮากามะ ผมเห็นเขาไม่ใช่อะไรที่นอกเหนือไปจากซามูไรได้

ผมพูดยังไงดี เขาเป็นคนที่หล่อเหลาจริงๆ

“ขอบคุณมาก จอห์นนี่-ซัง” (มาโกโตะ)

เมื่อผมขอบคุณเขา เขามองกลับมาและหัวเราะ ด้วย ‘ฟู๋ห์’ สั้นๆ

เท่มาก…

“เฮ้ นายกล้ามากนะที่เมินชั้น” (ไอรา)

“ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้น เอสเธ—ไอรา-ซามะ ว่าแต่ ทำไมท่านอยู่ที่นี่เหรอ?” (มาโกโตะ)

“มันแน่นอนว่า มันเพราะชั้นมีบางอย่างที่จะคุยกับนาย ใช่มั้ยล่ะ? มานี่แป้ปนึง” (ไอรา)

พูดเรื่องนี้เสร็จ ไอรา-ซามะดึงผมไปข้างหลังเงา

◇◇

—ถ้ำที่หลังน้ำตกของชั้นกลาง

ไม่มีคนอยู่ที่นี่และมีแต่เสียงน้ำตกสะท้อนอยู่อย่างสบายหู

ที่นี่ยอดเยี่ยมสำหรับการคุยลับๆ

มันทำให้ผมนึกได้ถึงเวลาเมื่อผมได้เจอกับซา-ซังอีกครั้ง

“นายไปนึกถึงอดีตเรื่องอะไรทำไม?” (ไอรา)

ไอรา-ซามะดีดหน้าผากของผมและผมกลับมา

“ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้นเทพธิดา-ซามะ” (มาโกโตะ)

ใช่ ผมอยู่ต่อหน้าตัวตนของเทพธิดา

“ฮึ่ม ชั้นได้กังวลเกี่ยวกับนาย ดังนั้นจงซาบซึ้งซะที่ชั้นมาดูว่านายเป็นยังไง! ซาบซึ้งซะ! นายได้เปลี่ยนประวัติศาสตร์ของลาเบรินทอสอย่างยิ่งใหญ่ ดังนั้นชั้นต้องทำการปรับแต่งภายหลัง…นี่มันน่าปวดหัวจริง” (ไอรา)

“งั้นการเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้เกิดขึ้นแล้ว…” (มาโกโตะ)

ผมไม่เคยได้ยินถึงเมืองใหญ่ถูกสร้างในชั้นกลางของลาเบรินทอส

บรรพบุรุษลาเมียของซา-ซังจะโอเคมั้ย?

“นั่นไม่ใช่บางอย่างที่นายต้องกังวลเลย ทากัตซูกิ มาโกโตะ ที่สำคัญกว่านั้น นายมีแผนที่จะทำอะไรเกี่ยวกับการต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ? นายมีโอกาสใช่มั้ย ชั้นหวังว่านะ” (ไอรา)

ไอรา-ซามะโยนสายตาที่คมมาทางผม

ผมหัวเราะคิกคักกับเรื่อนั้น

“ปล่อยมันให้ผม เราพร้อมแล้วอย่างสมบูรณ์แบบ” (มาโกโตะ)

มันไม่เหมือนว่าเราได้เล่นไปทั่วเป็นครึ่งปี

แต่ไอรา-ซามะจ้องผมพร้อมกับหรี่ตา

“ชั้นสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนั้น นายท้าทายวิหารทะเลลึกหลายครั้ง นามีแผนจะทำยังไงถ้านายไปจบที่ตาย?! และนายยังล้มเหลวในท้ายที่สุดอีก!” (ไอรา)

“ยังไงซะ ผลของมันนั้นน่าอับอาย แต่การดำเนินการนั้นสำคัญ ขอบคุณเรื่องนั้น ผมสามารถที่จะสร้าง {สัญญา} ที่สำคัญกับเค้า” (มาโกโตะ)

“ยังไงซะ…นั่นก็เรื่องจริง ชั้นตกใจที่นายสามารถจะสร้างสัญญาอะไรแบบนั้นได้…” (ไอรา)

ท่านหัวเราะด้วยหน้าที่ทึ่ง

“งั้น บอกแผนของนายมา ชั้นจะตรวจดู” (ไอรา)

“โอเค ก่อนอื่น ผมจะไปก่อนหน้าทุกคนและเตรียม—” (มาโกโตะ)

“อืม!”

“”หืม?””

บางคนเข้ามารุกรานระหว่างไอรา-ซามะและผมคุยกัน

“เมล-ซัง?” (มาโกโตะ)

“โอ้ชั้น ไม่ใช่ว่านั่งมังกรขาว-จังเหรอ” (ไอรา)

ผู้บุกรุกคือมังกรขาว-ซัง

ตาของเธอเปิดกว้าง

การคุยของเธอกับสหายทั้งหลายของเธอจบไปแล้ว?

“หนูรู้สึกถึงมานาแห่งความเป็นพระเจ้า ดังนั้น แม้ว่าเมื่อมันหบาบคาย หนูฟังการสนทนา และ…มันเป็นไปได้มั้ยว่าท่านคือ…เทพธิดาแห่งโชคชะตา…ไอรา-ซามะ?” (เมล)

ไอรา-ซามและผมมองหน้ากัน

งี้มันก็ถูกเปิดเผยแล้ว

“อืม เกี่ยวกับเรื่องนี้…” (มาโกโตะ)

“ชั้นจะไม่บอกใครทั้งนั้น! อาา พอมาคิดว่าหนูจะได้เจอท่านอีกครั้ง…” (เมล)

เมล-ซัง ไม่ค่อยได้ลนลานเกี่ยวกับอะไรทั้งสิ้น แต่เธอตอนนี้ประทับใจ

ตอนนี้เมื่อผมมาคิดดูแล้ว เธอพูดว่าเธอถูกช่วยโดยไอรา-ซามะเมื่อเวลานานมาแล้ว ใช่มั้ย?

ผมจำเรื่องนั้น และจากนั้นเมล-ซังมองผมด้วยตาที่มีน้ำตา

“งี้นายก็เป็นสาวกของเทพธิดาแห่งโชคชะตา ไอรา-ซามะ” (เมล)

“”เอ๋?””

ไม่ ผมไม่ใช่

ผมเป็นสาวกของโนอาห์-ซามะ

“คนที่พูดในท่าทางที่คุ้นเคยกับไอรา-ซามะ ในที่สุดจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายก็ได้เรียงกันแล้ว ชั้นจะกล่อมครอบครัวมังกร และเคารพสาวก-โดโนะของไอรา-ซามะ ขอโทษอย่างลึกซึ้งที่รบกวนการสนทนา ได้โปรดคุยความลับของพวกท่านต่อ” (เมล)

พูดเรื่องนี้เสร็จ เมล-ซังจากไป

“”……””

ไอรา-ซามะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

“นายจะมาเป็นสาวกของชั้นเหรอ?” (ไอรา)

“ผมไม่เป็น…ตั้งแต่ที่แรกท่านมีคนอื่นแล้ว ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

“ชั้นไม่มี หรือเหมือนกับ อัลเธน่า-ซามะได้ห้ามระบบสาวกมากกว่า” (ไอรา)

“ห้าม?” (มาโกโตะ)

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเรื่องนั้น

แม้ว่าในอนาคต ผมเจอกับฮีโร่และออราเคิล แต่ผมไม่เจอสาวกเหมือนผมเลย

“ฮีโร่และออราเคลได้ยินเสียงของเทพธิดาได้เพียงเท่านั้นแต่สาวกเห็นรูปร่างของเทพธิดาได้ ใช่มั้ย? แต่ถ้าคนของดินแดนมนุษย์เห็นเทพเจ้า มันจะมีผลทางจิตของเขา ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งอย่างน้อย ใช่มั้ย?” (ไอรา)

“มีผลกับพวกเค้าทางจิต?” (มาโกโตะ)

“พิษทางจิตใจ…พูดมันง่ายๆ มันจะทำให้นายบ้าไป” (ไอรา)

ตอนนี้เมื่อเธอมาพูดถึงมันแล้ว ผมคิดว่าผมได้ยินนั่นมาจากโนอาห์-ซามะ

“แต่ผมโอเคนะ” (มาโกโตะ)

“เพราะนายมันแปลก” (ไอรา)

“นั่นหยาบคายจังครับ” (มาโกโตะ)

“ใครเป็นคนที่ยหยาบที่นี่ มังกรขาว-จังพูดมันมาก่อนหน้านี้ ใช่มั้ย? นายทำตัวคุ้นเคยกับเทพธิดามากเกินไป นายทำอะไรน่ะ มองลงมาหาชั้นอย่างนั้น? คุกเข่าซะ” (ไอรา)

ไอรา-ซามะกดหัวของผมลง

เธออาจจะเป็นสาวตัวเล็กและอ่อนแอ แต่เธอเทียบกับผมที่มีสแตทที่ต่ำได้ดี

“ผมไม่อยากอ่ะ! ผมคุกเข่าแค่กับคนคนเดียวเพียงเท่านั้น!” (มาโกโตะ)

“เฮฮฮ๋ อย่างนั้นเหรอ? งั้น ชั้นจะให้สาวกของผู้หญิงคนนั้น โนอาห์ ยอม” (ไอรา)

“ช่างเป็นนิสัยที่ย่ำแย่!” (มาโกโตะ)

“ฟุฟุฟ หัวใจที่มีเมตตาของชั้นจะพินาศด้วยคำเหล่านั้น! ชั้นจะให้นายเลียรองเท้าของชั้น” (ไอรา)

ซาดิสม์ตัวใหญ่

เทพธิดาสุดยอดซาดิสม์!

“ผมไม่อยากอ่ะ! คนเดียวที่ทำให้ผมเลียรองเท้าได้คือโนอาห์-ซามะ!” (มาโกโตะ)

“นายเป็นคนลามกเหรอ…? ไม่ว่าแบบไหน นายอ่อนแอ” (ไอรา)

“หยุด!” (มาโกโตะ)

ผมพยายามจะดิ้นรน แต่มันไร้ดอกไร้ผล และออราเคิลน้อยๆขี่ผม

พลังกายของผมน้อยอย่างจริงจังเลย

“ตอนนี้ชั้นจับนายได้แล้ว เคารพชั้นซะ” (ไอรา)

ผมอยู่ใต้ไอรา-ซามะตอนนี้

“คุห์ ฆ่าผม!” (มาโกโตะ)

“ฟุฟุฟุ ยอมแพ้ซะ ทากัตซูกิ มาโกโตะ…” (ไอรา)

ในทันทีนั้นเมื่อเราทำอะไรโง่เขลากัน…

“มาโกโตะ-ซัง?”

“มาสเตอร์… พี่ทำอะไรอยู่?”

ผมได้ยินเสียงของคนอื่น ในที่ที่สมควรจะมีแค่ผมและไอรา-ซามะ

แอนนา-ซังและโมโมะ

“”””……””””

เสียงคำรามของน้ำตกสะท้อนมา

“น-นี่เป็นการเข้าใจผิด…” (มาโกโตะ)

“นั่นไม่ใช่อย่างนั้น…” (ไอรา)

ทันทีที่ไอรา-ซามะและผมพูดในเวลาเดียวกัน…

“มาโกโตะ-ซัง นายมันงี่เง่าาาาาาาา!!” (แอนนา)

“มาสเตอร์โงงงงงงงง่!!!” (โมโมะ)

แอนนา-ซังและโมโมะวิ่งจากไป

ไอรา-ซามะและผมถูกทิ้งไว้ที่นั่นในความเหม่อลอย

“นาย ทั้งสองคนเป็นกำลังหลักของปาร์ตี้ของนาย ใช่มั้ย?! ไม่ใช่ว่านี่เป็นเรื่องที่แย่เหรอ?!” (ไอรา)

“ท่านเห็นอนาคต ใช่มั้ย ไอรา-ซามะ?! ท่านควรจะบอกผม!” (มาโกโตะ)

“ทุกคนทำผิดพลาด!” (ไอรา)

“ท่านเป็นเทพธิดา ใช่มั้ย?!” (มาโกโตะ)

“ชั้นลงมาสถิตอยู่ตอนนี้ ชั้นเลยเป็นมนุษย์มากกว่า!” (ไอรา)

ไอรา-ซามะและผมเล่นมันฝรั่งร้อนกับการโทษกัน

มันจะไม่มีจบสิ้น ดังนั้น ผมตัดสินใจว่าผมควรจะตามสองคนนั้นไป

ความเข้าใจผิดถูกแก้…ผมคิดว่านะ

และในแบบนี้ การเตรียมการสำหรับการต่อสู้กับลอร์ดปีศาจเริ่มขึ้น

เป้าหมายเดือน 6/66

ค่าเน็ต 200/200

คีย์บอร์ดมือถือ 100/100

พาวเวอร์ซัพพลาย 140/140

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord