เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ - ตอนที่272ปาร์ตี้ในตำนาน

272 ปาร์ตี้ในตำนาน

“ฮีโร่-คุง แอนนา และเจ้าตัวน้อย โมโมะ ตอนนี้เป็นคนรักของผู้ใช้สปิริต-คุง พูดอย่างงั้นเหรอ?” (เมล)

“นั่นใช่แล้ว มังกรขาว ดูเหมือนราชาของเราได้ปลุกความต้องการทางเพศขึ้นมากระทันหัน…” (เดีย)

“ไม่ใช่ว่านั่นดีเหรอ? พวกเค้าพูดกันว่าเหล่าฮีโร่รักผู้หญิงของเค้า เค้าเป็นดาวหลักในการปราบลอร์ดปีศาจ ให้เค้าทำผู้หญิงมากที่เค้าต้องการ ชั้นสงสัยว่าเค้าจะรับลูกสาวชั้นด้วยมั้ย” (จอห์นนี่)

“ได้โปรดเว้นการเพิ่มจำนวนให้ผม หัวหน้าเอลฟ์!” (มาโกโตะ)

เมื่อผมมาปรึกษากับเมล-ซังและจอห์นนี่-ซังเกี่ยวกับการสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ด้วยเหตุผลบางอย่าง เดียอยู่กับพวกเขา

มันดูเหมือนทั้ง 3 ดื่มกันอยู่และมีขวดแอลกอฮอล์กระจายอยู่ทั่ว

อันไดน์ดื่มแอลกอฮอล์เหรอ?

“โอ้ ไม่ใช่ว่านั่นคือผู้ใช้สปิริต-คุงที่เจ้าชู้เหรอ?” (เมล)

“ราชาของเรา~ ชั้นเหงา…” (เดีย)

เมล-ซังมีรออยยิ้มบนใบหน้าเธอ และเดียทำสีหน้าบูดบึ้ง

“ขอโทษที่รบกวน” (มาโกโตะ)

“ดีใจที่ได้เห็นนายที่นี่ มาโกโตะ-โดโนะ! มาดื่มด้วยกันเถอะ!” (จอห์นนี่)

เมื่อผมนั่งใกล้กับทั้ง 3 คนแรกที่พูดออกมาคือจอห์นนี่-ซัง

ท่าทางปรกติที่เงียบๆของเขาไม่อยู่ที่นั่น และเขาค่อนข้างร่าเริง

เอาคะยั้นคะยอให้ผมดื่มบ่อยครั้ง

ระหว่างที่ำมัน เขาพูดเกี่ยวกับการให้ผมเป็นสามีของลูกสาวของเขาอย่างเร่าร้อน

จอห์นนี่-ซัง ได้ช่วยเหลือเราอย่างยอดเยี่ยม แต่ใครจะรู้ว่าแอนนา-ซังและโมโมะจะพูดอย่างไร ถ้าผมโอเคไปที่นี่ ดังนั้นผมปฏิเสธอย่างสุภาพ

จอห์นนี่-ซัง ดูเหมือนะเศร้าใจเกี่ยวกับมัน แต่เขาไมบังคับมัน

“ราชาของเรา~ สนใจชั้นด้วย….”

เดียพิงผมอย่างกระตุ้งกระติ้ง

“ชั้นผิดเอง ชั้นผิดเอง” (มาโกโตะ)

ผมพูดอย่างนั้น และแปรงผมสีฟ้าที่สวยของเธอ

มันเป็นเดียที่ช่วยผมหลายครั้งหลายคราแล้วจริงๆ

ผมจะไม่รอดชีวิตถ้าไม่มีเธอ

นี่เป็นแค่ผมเดาเอา แต่ผมรู้สึกว่าสปิริตน้ำผู้ยิ่งใหญ่ที่ช่วยผมในเวลานั้นที่ไฮแลนด์จะถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์แตกตื่นในอนาคตเป็นเดีย

แต่นั่นเป็นบางอย่างที่ผมไม่สามารถรู้ แม้ว่าผมถามเธอที่นี่นะ

สปิริตไม่มีแนวคิดของการเพิ่มอายุไข

ผมต้องยืนยันเมื่อกลับไปที่อนาคตอย่างแน่นอน

เดียที่สลบจากการดื่ม หลับอย่างสงบสุขที่ตักของผม

“มันยากที่จะเชื่อ…ว่านายควบคุมภัยพิบัติมีชีวิต สปิริตผู้ยิ่งใหญ่ ถึงจุดจุดนี้…” (เมล)

เมล-ซังได้มองมาทางนี้ ดั่งมองบางอย่างที่น่ากลัว

“ชั้นรู้ว่าตาของชั้นไม่ได้โกหกชั้น ผู้ใช้สปิริต-คุงเป็นพรสวรรค์ที่โดดเด่น ที่กำจัดลอร์ดปีศาจได้” (เมล)

“คนที่กำจัดลลอร์ดปีศาจไม่ใช่ชั้น แต่เป็นฮีโร่แห่งแสงแอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)

“ชั้นประทับใจที่นายพูดอย่างนั้นได้ หลังจากที่ใช้เวทมนตร์เวลาระดับพระเจ้า ลอร์ดปีศาจกลัวนายอย่างสมบูรณ์เลยนะ รู้มั้ย?” (เมล)

“จริงเหรอ?” (มาโกโตะ)

ความทรงจำของผมในบริเวณนั้นขุ่นมัว

มันอาจจะเป็นความผิดผมที่มโล่งจิต 100%

เมื่อเวลาที่เราคุยเรื่องนั้นกันอยู่

“มาโกโตะ-โดโนะ นายมาที่นี่เพราะนายมีบางอย่างที่จะคุยกับเรา ใช่มั้ย?” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังพูดเรื่่องนี้ ขณะที่เขาดื่มเครื่องดื่มของเขา

เขาก็เทมันให้ผมด้วย แต่มันเป็นเครื่องดื่มที่แรงจริงๆ ผมเลยดื่มมันในทีเดียวไม่ได้

จอห์นนี่-ซังทนเหล้าของเขาได้เก่งจริงๆ

“จริงเหรอ ผู้ใช้สปิริต-คุง?” (เมล)

“ยังไงซะ…ใช่” (มาโกโตะ)

“มาพักตัวของนายก่อนซักพักมั้ย? นายกำจัดลอร์ดปีศาจเพิ่งไม่นานมานี้เองนะ รู้มั้ย?” (เมล)

เมล-ซังส่งน้ำเสียงที่ไม่เชื่อ ขณะที่เธอมีความสุขกับเครื่องดื่มที่ดูเหมือนไวน์แดง

กายของเธอเป็นภาพที่งดงาม

(งั้นต้อนนี้…ออกไปจากหัวเรื่อนี้ยังไงดี?) (มาโกโตะ)

มาบอกแอนนา-ซังและโมโมะเกี่ยวกับการปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ไปแล้ว

พวกเธอขมวดคิ้วเล็กน้อยกับมัน แต่ผมได้การเห็นด้วยจากพวกเธอ

ตอนนี้ ทั้งหมดที่เหลือคือได้คับตอบมากับอีกสองคน แต่…ผมรู้สึกหวาดกลัวเกี่ยวกับการพาพวกเขาไปที่ความยากลำบากมากขึ้น เมื่อเราเพิ่งกำจัดลอร์ดปีศาจ

แต่ยังไงซะ ผมเป็นบางคนที่ถูกดันงานที่เป็นไปไม่ได้โดยอัลเธอน่า-ซามะเมื่อเขามาที่อดีดที่นานมาแล้วนะ…

“เราจะไป {กำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่} ใช่มั้ย? ชั้นจะไปด้วยกับนาย” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่ซักพูดอย่างนี้ดั่งไม่มีอะไร ระหว่างที่เทเครื่องดื่มใส่แก้วใหญ่

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

“อะ?” (เมล)

เมล-ซังและผมส่งเสียงในความตกใจ

คนแรกท่ตอบสนองคือเมล-ซัง

“นายพูดเรื่องโง่ๆอะไรของนายน่ะ?! ก่อนอื่นเราควรรวบรวมกองกำลังต่อสู้ของเราในทวีปนี้ นักรบที่ซ่อนในจุดต่างๆจะเริ่มรวมตัวกันเพื่อกำจัดลอร์ดปีศาจ แล้วก็ยังมีลอร์ดปีศาจคนอื่นอีก! เราควรจะเอาเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ไว้ภายหลัง!” (เมล)

เธอเมล-ซังพูดมีเหตุผล

ผมก็คิดอย่างนั้นก่อนจะพูดกับไอรา-ซาะ

“สงครามมันเกี่ยวกับแรงขับดัน อีกฝ่ายชนะในพลัง มันจะดีกว่าที่จะขึ้นแรงขับดันนั้น” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังดื่มอีกแก้ว

…ไม่ใช่นายดื่มมากไปเหรอ?

“ให้ตายซี่… หัวหน้า-โดโนะนายไม่รอบคอบเกินไปนะ ผู้ใช้สปิริต-คุง นายก็บอกเค้าด้วย” (เมล)

เมล-ซังโยนการสนทนามาให้ผม

แน่นอน ด้วยน้เสียงดั่งจะพูดว่าผมจะต่อต้านมันอย่างแน่นอน

“ชั้นได้รับคำทำนายจากไอรา-ซามะ พูดว่าเราควรจะไปปราเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ในทันที” (มาโกโตะ)

“อะไร…” (เมล)

“อย่างที่คาดกับเทพธิดาแห่งโชคชะตา ท่านเข้าใจสงคราม” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังดูเหมือนจะมีความสนุกมากท่นี่

เมล-ซังที่ต่อต้านความคิดนั้น ทำหน้าของความไม่ชอบจริงๆที่นี่

“เมล-ซัง…ถ้าเธอไม่อยากจะทำมัน…” (มาโกโตะ)

“ได้ ชั้นจะให้นายยืมพลัง เพราะทั้งหมดนั่นเป็นสัญญา” (เมล)

“…นั่นโอเคเหรอ?” (มาดกโตะ)

“อย่าทำให้ชั้นต้องพูดมันอีกครั้ง” (เมล)

“ขอบคุณมากๆ” (มาโกโตะ)

ผมลดหัวให้สองคน

“ช่าย…ราชาของเราไม่มีใครเอาชนะได้… ช่าย…” (เดีย)

ผมได้ยินการละเมอของเดีย

ผมต้องให้เธอทำงานใหญ่อีกอย่างให้ผม

ผมดื่มเครื่องดื่มที่จอห์นนี่-ซังได้เทมาให้ผม

ผมมึนนิดหน่อย

(ชั้นสามารถให้ทุกคนเห็นด้วยอย่างไรก็ไม่รู้…) (มาโกโตะ)

และในแบบนี้ ผมสามารถที่จะได้การเห็นด้วยจากทุกคนที่ควรไปเผชิญหน้ากับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

◇เช้าวันต่อมา◇

“เราจะไปแล้วเหรอ…?” (เมล)

เมล-ซังกังวล

“ชั้นขอโทษ เมล-ซัง ไอรา-ซามะเร่งชั้นเยอะเลยข้างในฝัน ขอบคุณเรื่องนั้น ชั้นขาดการนอน ชั้นบ่นท่านนิดหน่อยที่ทำให้ชั้นอารมณ์เสีย”

“…ชั้นตกใจที่นายแม้แต่บ่นกับเทพธิดาได้ ผู้ใช้สปิริต-คุง” (เมล)

เมล-ซังถอนหายใจเล็กน้อย

“ในที่สุดเราก็จะไปตัดหัวของบอส หือห์ แขนชั้นสั่นในความตื่นเต้น” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังติดคาตานะสุดโปรดไว้ที่เอวเขา และทำหน้าที่ไร้ความกลัว

หรือเหมือนกับ การพูดของจอห์นนี่-ซังเหือนคนญี่ปุ่นบางครั้งบางคราวมากกว่า

เขาเป็นคนต่างโลกหรือ?

ไม่มีทางน่า

“จอห์นนี่-ซัง มันโอเคที่จะไม่บอกลาผู้คนในเมืองเหรอ? ทุกคนจะเสียใจถ้านายไปโดยไม่พูดอะไรเลยนะ” (มาโกโตะ)

มันดูเหมือนเขาจะไปโดยไม่บอกใครซักคน

“มันโอเค ชั้นทิ้งโน๊ตไว้แล้ว ชั้นคิดแค่การรักษาความเป็นอยู่ของผู้คนให้รอดชีวิต แต่เมืองนี้มันอยู่ในสภาพที่มันอยู่ได้อย่างดีโดยไม่มีชั้น เมื่อชั้นกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ชั้นอยากจะเดินทางไปรอบโลก” (จอห์นนี่)

“เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

นี่มันแค่เหมือนที่ผมเรียนในประวัติศาสตร์

จอห์นนี่-ซังเดินทางไปรอบโลกหลังจากกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

เขาก็ยังได้สร้างลูกระหว่างนั้นด้วย

เข้าใจแล้ว ดังนั้นเขาทนจากการทำสิ่งที่เขาต้องการเพื่อคนของเขา หือห์

ในแง่นั่น การไปทั่วเมื่อช่วงเวลาสบายของเขาคล้ายกับโรซาลี-ซัง

“มาสเตอร์…” (โมโะ)

โมโมะไม่สบายใจเหมือนอย่างเคย

แต่ทักษะเวทมนตร์ของเธอได้เพิ่มขึ้นอย่างมากมาย

“มันโอเค โมโมะ” (มาโกโตะ)

จริงๆแล้วผมไม่อยากที่จะลากเธอไปสู่การต่อสู้นี่ แต่การบอกเธอว่าไม่ให้มาด้วยจะเป็นไปไม่ได้

นั่นทำไมผมต้องปกป้องเธอ

“ร-เราจะไปจริงๆ หือห์…มาโกโตะ-ซัง” (แอนนา)

แอนนาซังมีหน้าที่ซีดมากกว่าโมโมะ

เธอมีดาบศักดิ์สิทธิ์บัลมุงอยู่ที่เอวของเธอ

“{ถ้ามาโกโตะ-ซังจะไปสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ชั้นก็จะตามไปด้วย}”

มันทำให้ผมเจ็บปวดนิดหน่อยเมื่อผมให้เธอพูดเรื่องนั้นเมื่อวาน ระหว่างที่สั่น

แต่การให้ความร่วมมือของเธอนั้นจำเป็ฯถ้าเราอยากจะกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

(แม้อย่างนั้น…) (มาโกโตะ)

เป็นอีกครั้งที่ผมมงสมาชิปาร์ตี้

ตำนานและมังกรศักดิ์สิทธิ์โบราณ-ซามะ

ผู้ปกป้องที่ปกป้องไฮแลนด์ตั้วแต่มันเป็นแนวคิด ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ โมโมะ

นักรบผู้กลาหาญของสปริง ล็อก จอห์นนี่-ซัง

และผู้กอบกู้; ฮีโร่แห่งแสง แอนนา-ซัง

(ปารตี้ในตำนานได้รวมกันแล้ว…) (มาโกโตะ)

แต่ยังไงซะ มันไม่คาดว่าแอนนาและอาเบลเป็นคนคนเดียวกันนะ

ผมแม้แต่ตั้งคำถามกับตัวผมเองที่นี่ ว่ามันโอเคจริงๆมั้ยที่ผมจะอยู่ด้วยกันกับพวกเขา

(ไม่มีอะไรจะสำเร็จ โดยไม่มีนายที่นี่!) (ไอรา)

เสียงสะท้อนหอย่างหนัก ในหัวของผม

ท่านสวย ดังนั้น…ท่านพูดในท่าทางที่อ่อนโยนกว่านี้ไม่ได้หรือ?

(ชั้นฝังอยู่ในงานที่นี่ เพราะการผิดกฎของระเบียบดินแดนสวรรคฺ์ รู้มั้ย?!) (ไอรา)

ผมจินตนาการถึงไอรา-ซามะที่มีถุงใต้ตาของเธอ

เห็นว่าเธอโดนให้ทำงานไปถึงกระดูก 24/7

ผมรู้สึกว่ามันเป็นปัญหา ว่าท่านทำงานยังไงด้วย ไอรา-ซามะ

(ฟังให้ดีที่นี่นะ นายต้องชนะไม่ว่ายังไง…ถ้านายแพ้ ชั้นจะถูกปลดจากตำแหน่งเทพธิดา…) (ไอรา)

นำเสียงของไอรา-ซามะจริงจังสุดยอด

งั้นตอนนี้ ผู้คนจะสร้างความวุ่นวายถ้าพวกเขาเจอเรา ดังนั้นผมคิดเกี่ยกับการออกเดินาทาง ในวิธีที่พวกเขาไม่เจอเรา แต่…ผมสังเกตฝีเท้าของบางคน

“ชั้นมาส่งพวกนายทั้งหมด”

เจ้าของเสียงนั้นคือออราเคิลแห่งโชคชะตา เอสเธอร์-ซัง

ผมคิดอย่างแน่นอน ว่าเะอจะมากับเรา แต่ความสามารถการต่อสู้ของเธอเห็นว่าต่ำ และเธอพูดว่าเธอแค่จะเป็นตัวถ่วง

“งั้น เราไปแล้วนะ เอสเธอร์-ซัง” (มาโกกโตะ)

“ใช่ ระวังตัวด้วย แต่ได้โปรดให้ชั้นอธิษฐานถึงชัยชนะก่อนทุกคนก่อนที่นายจะจากไป” (เอสเธอร์)

เอสเธอร์-ซังพูดอย่างนี้ขณะที่เธอประสานมือทั้งสอง และลดหัวเธอลงเล็กน้อย

“เวทมนตน์โชคชะตา: [การให้พรจากเทพธิดา]” (เอสเธอร์)

แสงที่งดงามปกปิดกายของเอสเธอร์-ซัง

จากนั้นเธอเข้าหาแอนนา-ซัง และจูบหลังมือของเธอ

ที่ที่เธอจูบ ปล่อยแสงอ่อนๆออกมา

“นี่คือ…?” (แอนนา)

เอสเธอร์-ซังยิ้ม เมื่อแอนนา-ซังถามเรื่องนี้

“เวทมนตร์โชคชะตาที่มอบโชคดี ด้วยสิ่งนี้ ลูกธนูและเวทมนตร์ระยะไกลที่ศัตรูปล่อยมาจะไม่โดนเธอ” (เอสเธอร์)

โออ้!

นั่นะช่วยเราได้มาก

เวทย์บัฟจากออราเคิล-ซามะ หือห์

ผมรอในความตื่นเต้น แต่เธอไปหาโมโมะและจอห์นนี่-ซัง และผมถูกเมิน

อ-เอ๋…?

“อืม…เอสเธอร์-ซัง?” (มาโกโตะ)

“ฟุฟุฟุ มาโกโตะ-ซามะมีความเป็นพระเจ้าของไอรา-ซามะ เวทมนตร์ของชั้นจะแม้แต่เริ่มเทียบยังไม่ได้กับสิ่งนั้น แทนที่จะเป็นเรื่องดี มันจะเข้าไปขวางทาง” (เอสเธอร์)

เอออ๋~ ผมก็อยากได้บัฟจากออราเคิลแห่งโชคชะตาด้วยนะ…

(ฟังที่นี่นะ! นายมีโชคที่ดีที่สุดบนโลกนี้กับนาย!) (ไอรา)

ผมได้ยินเสียงที่ดังของไอรา-ซามะ

จริงๆหรือ…?

แต่ผมไม่มีอะไรนอกจากความยากลำบาก ตั้งแต่มาที่นี่นะ

“ยังไงซะ มันไม่มีความหมายที่ลึกซึ้ง แต่ถ้ามันเป็นการจูบที่ภาวนาให้มีโชคในการต่อสู้ ชั้นให้นายมากเท่าที่ต้องการได้…” (เอสเธอร์)

เอสเธอร์-ซัง พูดเรื่องนี้ด้วยรอยยิ้มขณะที่เธอเข้าหาผม

หืม?

ทำไมเธอห่อแขนรอบหัวผมแทนที่จะเป็นมือของผมล่ะ?

“มาสเตอร์! มาออกเดินทางทันทีเลยเถอะ!” (โมโมะ)

“ขอบคุณมากๆสำหรับเวทมนตร์โชคดี เอสเธอร์-ซัง! ไปกันเถอะ มาโกโตะ-ซัง!” (แอนนา)

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ และฮีโร่แห่งแสง-ซังดึงคอเสื้อของเสื้อผมด้วยความแรงที่เหลือเชื่อ

ค-คอของผม!

เอสเธอร์-ซังได้โบกมือของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ดูเหมือนเธอแหย่เราที่นี่

“ให้ตายซิ…ยังไงซะถ้างั้น ไปกันเถอะ” (เมล)

มังกรขาว-ซังเปลี่ยนเป็นรูปมังกรของเธอ

เขาขี่หลังเธอ

เราไปไกลขึ้น และไกลขึ้นจากเมืองดันเจี้ยน และออกเดินทางไปสู้ท้องฟ้า ที่ปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำ

และในแบนี้ ในที่สุด เราก็มุ่งหน้าไปสู่ศึกตัดสินกับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

เป้าหมายเดือน 7/66

ค่าเน็ต 200/200

รับยา ยาหมด 0/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord