เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ - ตอนที่277ลอร์ดปีศาจทั้ง5

277 ลอร์ดปีศาจทั้ง 5

◇มมุมอง ฮีโร่แห่งแสงแอนนา◇

ราชานางฟ้าตกสวรรค์เออนี่ แสดงรอยยิ้มที่แปลก

ราชาแมลง วาลัค มองลงไปข้างล่าง ดั่งรำคาญ

ราชาปีศาจร้าย บาร์บาทอสส่งสายตาสนใจที่ลึกซึ้ง

ราชายักษ์ โกไลแอธ มีหน้าที่อ่านยาก

ราชาสัตว์ ซากัน จ้องมาทางนี้ด้วยตาที่คม ดั่งจ้องมองเหยื่อ

{เราถูกล้อมโดยลอร์ดปีศาจ 5 คนที่ปกครองโลกนี้}

“ม-มาโกโตะ-ซัง…” (แอนนา)

“ใจเย็น” (มาโกโตะ)

หนูจับมือของมาโกโตะ-ซัง และพูดด้วยเสียงที่สั่น

มันไม่มีความกระวนกระวายใจจากเสียงของมาโกโตะ-ซัง

เขาเฝ้าดูลอร์ดปีศาจ และวางมือไว้บนคาง ดั่งเขาคิดอะไรบางอย่างอยู่

ใช่ หนูต้องใจเย็น

หนูหายใจเบาๆ

อากาศเข้มข้น

สิ่งที่ทำลายความเงียบ เป็นเสียงเบาๆที่เดินทางได้ดี

“ฮีโร่ที่เห็นได้ชัดว่ากำจัดราชาอมตะ ตายที่นี่ซะ”

หนูสับสน เพราะมันเป็นเสียงที่ต่างกันจากเสียงที่เขามีเมื่อเขาพูดมาก่อนหน้านี้

ในเวลาเดียวกันที่หนูสังเกตว่านั่นเป็นเสียงของราชาสัตว์…

“《กุโอออออออออออออ้!!》”

ราชายักษ์คำราม

แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่รู้สึกดั่งมันจะพลิกพื้นดินเกิดขึ้น

มันสั่นโดยมีเหตุมาจากราชายักษ์ที่พุ่งเข้าตีมาหาเรา

“เดีย” (มาโกโตะ)

“ค่ะ ราชาของเรา” (เดีย)

“หยุดขาของราชายักษ์” (มาโกโตะ)

“รับทราบ” (เดีย)

พูดคำนี้เสร็จ เดีย-ซังและอันไดน์คนอื่นโจมตีราชายักษ์

{ใบมีดน้ำแข็งหนึ่งพันเล่ม}

{ทะเลของมังกรน้ำ}

ใบมีดน้ำแข็งตกลงไปเป็นห่าฝน และมังกรน้ำอาละวาดดั่งมันเป็นซึนามิ

มันเป็นภาพที่เหมือนโลกมาถึงจุดจบ

ที่มันมุ่งหน้าไปหาราชายักษ์

“《อุโอออออออออ้!!》”

ราชายักษ์คำรามอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ มันเป็นเสียงที่เจ็บปวดผสมอยู่ในเสียงของเขา

“ว-ว้าว…” (แอนนา)

“แอนนา-ซัง นี่มันจะไม่อยู่นาน ได้โปรดใช้ดาบแห่งแสง โอเคมั้ย?” (มาโกโตะ)

“ค-ค่ะ…” (แอนนา)

หนูจับของดูต่างหน้าของมาสเตอร์ ฮีโร่ไฟ ดาบศักดิ์สิทธิ์บัลมุง

หนูเปลี่ยนแสงอาทิตย์เป็นออร่า และใช้มันเพื่อเวทมนตร์ดาบ

มานาที่หนูใช้ได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ตราบใดที่มันมีแสงอาทิตย์

โดยใช้ความสามารถนี้ หนูเตรียมรับการโจมตีจากศัตรู

“คนนี้มันอะไรกัน? เค้าควบคุมสปิริตผู้ยิ่งใหญ่อย่างสมบูรณ์แบบ?” (วาลัค)

“ฟุมุ น่าสนใจ ชั้นไม่รู้มากเกี่ยวกับโลกนี้ แต่มนุษย์ที่นี่สามารถใช้เวทมนตร์สปิริตได้ด้วยความง่ายดาย หือห์ สงสัยว่าชั้นเพิ่มเค้าไปเป็นลูกน้องของชั้นได้มั้ย” (บาร์บาทอส)

ราชาแมลงและราชาปีศาจร้ายคุยกันอย่างสบายๆ

พวกเขาไม่โจมตีเราเหรอ?

ในทันทีนั้น แสงสีแดงสว่างปกคลุมพื้นที่นี้

ความร้อนที่มันเหมือนจะแทงทั้งตัวของหนู มันโจมตีหนู

“!”

ก้อนไฟยิงมาจากปากของราชาสัตว์

มันเป็นขนาดของระดับกษัตริย์

“ฮ่าห์!” (แอนนา)

หนูผ่าก้อนไฟด้วยดาบแห่งแสง

เวทมนตร์ของมาโกโตะ-ซังอ่อนแอกับไฟ

มันเพราะหนูตัดสินว่าอย่างนั้น หนูเลยทำลงไป

“โฮฮฮ่… งั้นถ้าแบบนี้ล่ะ?” (เออนี่)

ราชานางฟ้าตกสวรรค์กระพือปีกดำข้างหลังเธอ

ทอร์นาโดยักษ์สร้างจากสิ่งนั้น

“[บาเรียน้ำแข็ง]” (มาโกโตะ)

เวทมนตร์ที่มาโกโตะ-ซังร่าย ปะทะกับทอร์นาโด และทั้งสองอย่างสลายไป

“…นั่นอะไร? ไม่แฟร์เลย” (เออนี่)

ราชานางฟ้าตกสวรรค์มุ่ยหน้า แต่รอบข้างเปลี่ยนเป็นอุกอาจ

ก้อนหินยักษ์บินไป และพื้นถูกควักออกมา

“เวทมนตร์แห่งความมืด: [คมมีดสีดำ]” (บาร์บาทอส)

เวทมนตร์ที่ยิงโดยราชาปีศาจร้าย เติมเต็มท้องฟ้าด้วยใบมีดสีดำ

ถ-ถ้านั่นตกเป็นฝนลงมาใส่เรา…

“แอนนา-ซัง บาเรีย” (มาโกโตะ)

“ค-ค่ะ!” (แอนนา)

หนูรีบใช้งานเวทมนตร์แห่งแสง

“เวทย์แห่งแสง: [บาเรียเขตศักดิ์สิทธิ์]” (แอนนา)

วงกลมแสงระเบิดออกไปโดยมีหนูเป็นแกนกลาง

ชั่วพริบตา เราถูกห่อหุ้มไปด้วยแสงที่แทบทำให้ตาบอด

เมื่อแสงหายไป เวทมนตร์ของราชาปีศาจร้ายก็หายไปด้วย

“นั่นเป็นฮีโร่แห่งแสง หือห์ ศัตรูทางธรรมชาติของชั้น” (บาร์บาทอส)

แม้ว่าเวทมนตร์ถูกลบไป ราชาปีศาจร้ายหัวเราะดั่งสนุก

“เฮ้ย อีหนูนางฟ้าตกสวรรค์ เธอมาจากดินแดนสวรรค์ ทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนั้นสิ” (บาร์บาทอส)

“เออ๋~? ตอนนี้ชั้นเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ ดังนั้นชั้นไม่เก่งกับเวทมนตร์แห่งแสง~ อาา ช่างน่าปวดหัว~” (เออนี่)

ลอร์ดปีศาจพูดอะไรตามใจ

ราชายักษ์และราชาสัตว์ น่าจะระวังสปิริตน้ำผู้ยิ่งใหญ่ พวกเขาไม่ประชิดระยะ

“มาโกโตะ-ซัง คิดยังไง?” (แอนนา)

“พวกเค้าไม่ได้ทำเรื่องนี้กันอย่างจริงจัง” (มาโกโตะ)

“งี้พวกเค้าก็ไม่ได้ใช้พลังเต็มที่สิ ถ้านายว่างั้น…?” (แอนนา)

“น่าจะอย่างนั้น” (มาโกโตะ)

แต่สำหรับหนู แต่ละการโจมตีของพวกเขา เป็นเรื่องของชีวิตและความตายนะ

ไม่ใช่ว่ามันจะดีกว่า ที่จะวิ่งหนีไปจากที่นี่เหรอ…?

“มันโอเค แอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)

ความใจเย็นของหนูกลับมา จากเสียงของมาโกโตะ-ซัง

หนูตั้งท่ายืนด้วยดาบศักดิ์สิทธ์ และทำให้ลมหายใจมั่นคง

“ราชาของเรา…โอเคมั้ย?” (เดีย)

เมื่อเวลาที่หนูสังเกตุ เดีย-ซังได้กลับมาแล้ว

แม้แต่อันไดน์อื่น

ช- ใช่

เรามีแม้แต่พวกเธอ

“ไอ้พวกเวร พวกแกจะขี้เกียจแค่ไหนกัน” (ซากัน)

เจตนาฆ่าของราชาสัตว์แรงขึ้น

มานาและพิษที่ปกคลุมตัวลอร์ดปีศาจเดือดขึ้นมาเหมือนไอน้ำ

“ช่วยไม่ได้”

“เห้อ จบมมันได้แล้ว เสียเวลาจัง”

“เฮ้ย มันเป็นคำสั่งของซากัน-โดโนะที่เราเคารพอยู่”

“…”

เทียบได้กับคำพูดขาราชาสัตว์ พิษรวมกันนรอบๆลอร์ดปีศาจทั้ง 4

พื้นดินสั่นไหว

พายุพัดอย่างรุนแรง

ไฟโหมกระหน่ำ

(…พวกเค้าเอาจริงแล้ว) (แอนนา)

การโจมตีจากลอร์ดปีศาจทั้ง 5 มันกำลังมา

ไม่ดีเลย

ไม่มีทางที่จะกันสิ่งนี้

(…เอ๋?) (แอนนา)

ในทันทีนั้น หนูรู้สึกว่าแสงมนเข้มข้นถึงจุดที่ว่ามันร้อนจนไม่สบาย

น-นี่คือ…?

“แอนนา-ซัง ชั้นรวมแสงมา นี่พอมั้ย” (มาโกโตะ)

มาโกโตะ-ซัง โดยไม่เปลี่ยนอะไรซักอย่างบนใบหน้า ชี้ไปที่ท้องฟ้า

ท้องฟ้าที่ไม่มีเมฆซักก้อน

มีสิ่งใสๆ ลอยอยู่ที่นั่น

แสงมารวมกัน

มันมีวิธีแบบนี้…?

“แอนนา-ซัง ได้โปรดอธิษฐานกับเทพธิดา” (มาโกโตะ)

“ด-ได้…เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะ ได้โปรดให้หนูยืมพลัง…” (แอนนา)

“แอนนา-ซัง หยุด” (มาโกโตะ)

มาโกโตะ-ซังหยุดหนูระหว่างหนูเสนอการอธิษฐาน

“ทำไมหยุดชั้นล่ะ?” (แอนนา)

“มาหยุดการอธิษฐานแบบอ้อมค้อมเถอะ” (มาโกโตะ)

“เอ๋?” (แอนนา)

ทันใดนั้น มาโกโตะ-ซังจับแขนของหนู

“{เวทย์แสง: [จังหวะเดียวกัน]}” (มาโกโตะ)

“ม-มาโกโตะ-ซัง ทำอะไรน่ะ?” (แอนนา)

“ยังไงเราก็จะตายถ้าเราแพ้ ดังนั้น ถ้าเธอจะอธิษฐาน มันควรจะเป็นแบบนี้” (มาโกโตะ)

มาโกโตะ-ซัง ที่ไร้สีหน้าตลอดเวลานี้สร้างรอยยิ้มที่หนูไม่เห็นมาเป็นเวลานานแล้ว

(เธอ! เธอมีเจตนาจะทำอะไรน่ะ?!)

เอ๋?

เสียงของผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยดังอยู่ในหัวของหนู

ค-ใครกัน?!

“อัลเธน่า-ซามะ ได้โปรดมอบชัยชนะให้เราในการแลกเปลี่ยนของอายุขัย” (มาโกโตะ)

ทันทีที่มาโกโตะ-ซังพูดอย่างนี้ หนูรู้สึกว่าตัวของหนูร้อนจนไหม้

ไม่เพียงแค่นั้น ตัวของหนูส่องแสงเป็นสีรุ้ง

น-นี่คือ…

“แอนนา-ซัง ข้างหน้า การโจมตีของลอร์ดปีศาจจะมาแล้ว” (มาโกโตะ)

“ด-ได้!” (แอนนา)

หนูพร้อมดาบโดยที่สมองของหนูยังเละเทะโดยสิ้นเชิง

“…นี่มันไม่ดีเลย นั่นเป็นแสงระดับพระเจ้า” (วาลัค)

“เจ้าผู้ใช้สปิริตนั้นใช้เทคนิคเสียสละโดยไม่ลังเลเลย เขาบ้าไปแล้วเหรอไง?” (บาร์บาทอส)

“สกิลนั้นมันอะไรกัน? มันไม่ขัดต่อระเบียบดินแดนสวรรค์เหรอ?” (เออนี่)

ราชานางฟ้าตกสวรรค์ที่สบายๆจนถึงตอนนี้ ทำสีหน้าที่ไม่พึงพอใจจเป็นครั้งแรก

“ยิงมันก่อนที่มันจะทำ!” (ซากัน)

ลอร์ดปีศาจโจมตีในเวลาเดียวกันที่ราชาสัตว์ให้สัญญาน

การโจมตีที่โจมตีจากทุกทิศทางดั่งซึนามิถูกดันมาใส่เรา

มันไม่มีทางหนี

ดั่งกำแพงสีดำเข้าหาเราเพื่อที่จะขยี้เรา

“สปิริตน้ำผู้้ยิ่งใหญ่” (มาโกโตะ)

“ค่ะ!”

มาโกโตะ-ซังใช้งานเวทมนตร์ระดับนักบุญ

“{[น้ำแข็งแยกเดียวดาย]}” (มาโกโตะ)

ตามนั้นมา หนูรวมทุกอณูของพลังงานและใช้งานเวทมนตร์ดาบ

“{ดาบเปลวเพลิงแห่งเซราฟ ไมเคิล}” (แอนนา)

ไฟสีรุ้งหุ้มใบมีดของบัลมุง

(ช-ชั้นทำมันได้…) (แอนนา)

การโจมตีของลอร์ดปีศาจมันอยู่ที่จมูกเราแล้ว

“ดาบแห่งแสง!” (แอนนา)

หนูเหวี่ยงดาบศักดิ์สิทธิ์ โดยเป็นอิสระจากสิ่งที่กีดขวางทางความคิด

◇◇

หนูเกือบจะหมดสติกับการโจมตีของหนูเอง

“แค่ก…”

ระเบิดสงบลง และหนูมองดูไปรอบๆ ที่นี่ได้เปลี่ยนเป็นพื้นที่รกร้างที่เกลี้ยงเกลา

ใจของหนูว่างเปล่าไปวินาทีหนึ่ง และหนูสังเกตหลังจากนั้น

“มาโกโตะ-ซัง?!” (แอนนา)

“…แอนนา-ซัง น่าประทับใจเหมือนเคย” (มาโกโตะ)

เสื้อผ้าของเขารุ่งริ่งนิดหน่อย แต่เขาโอเค

น-นั่นโล่งใจ

“พวกนายสองคน มันยังไม่จบ” (เดีย)

เดีย-ซังดุเรา

หนูหันไป มี {ลอร์ดปีศาจ 4 คน}

คนที่เราสามารถจะกำจัดคือราชายักษ์ หือห์…” (มาโกโตะ)

เหมือนที่มาโกโตะ-ซังพูด ราชายักษ์ไม่อยู่ให้ตาเห็น

ดาบของหนูกำจัดเขา…?

แต่ยังมีลอร์ดปีศาจ 4 คนเหลืออยู่

หนูตั้งท่ายืนพร้อมดาบของหนูระหว่างที่หายใจหนัก

ลอร์ดปีศาจไม่โจมตี

แนที่จะอย่างนนั้น หนูดได้ยินพวกเขาพูด

“เราทำยังไงดี…? ชั้นไม่ได้รู้สึกว่าเราชนะได้” (เออนี่)

ราชานางฟ้าตกสวรรค์ปัดฝุ่นออกจากปีกสีดำของเธอ

“ฮีโร่แห่งแสงไปถึงความเป็นกึ่งพระเจ้าแล้ว เราควรจะฆ่าเธอให้เร็วกว่านี้” (วาลัค)

ราชาแมลงจ้องเราอย่างรำคาญ

กึ่งพระเจ้า…หนูเหรอ?

“ไม่มีความจำเป็นต้องมองโลกในแง่ร้าย บางอย่างแบบน้นต้องเป็นทุกอย่างที่พวกเค้ามีในการโจมตีครั้งสุดท้าย พวกเค้าจะโจมตีอีกไม่ได้” (บาร์บาทอส)

มันเหมือนที่ราชาปีศาจร้ายที่ใจเย็นพูด

หนูพยายามมเต็มที่ที่จะไม่แสดงออกมมาทางสีหน้า แต่หนูอยู่ที่ขีดจำกัดของหนูทั้งแรงกายและมานา

หนูชำเลืองมองมาโกโตะ-ซัง และหนูเห็นว่าเขายังใจเย็นอยู่ แต่หนูบอกได้ว่าเขาเหนื่อย

เขาต้องอยู่สภาพเดียวกันกับหนู

หนูทำยังไงดี…?

“เห็นมั้ย เราใช้เวลาหวานๆของเราตอนนี้ {ราชามังกร-ซามะ} มาแล้ว” (เออนี่)

ได้ยินคำพูดของราชานางฟ้าตกสวรรค์ มาโกโตะ-ซังและหนูรีบมองไปทางนั้น

คนที่มุ่งหน้ามาที่นี่เป็นมังกรดำตัวเดียว

มันใหญ่กว่าแม้แต่ราชาสัตว์ๆ

แต่ละครั้งที่มันกระพือปีก ลมที่คล้ายกับพายุ มาถึงแม้แต่ตรงนี้

“นั่น…” (แอนนา)

“ราชาของมังกรโบราณ…” (มาโกโตะ)

หนูกลืนน้ำลายกับที่มาโกโตะ-ซังพูด

ราชามังกรโบราณ แอสทารอธ

สิ่งมีชีวิตท่พูดว่แข็งแกร่งที่สุดในหมูลอร์ดปีศาจ…ไม่ สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก

หนูบอกได้แม้จากไกลๆ

มันอยู่บนระดับที่ต่างออกไป

มันส่งแรงกดดัน ที่ทำให้ลอร์ดปีศาจที่เราสู้จนถึงตอนนี้ ดูน่ารักไป

“พอมาคิดว่าราชามังกร-ซามะเอง…” (บาร์บาทอส)

“ช่างโล่งใจ มันจบแล้วตอนนี้” (เออนี่)

ลอร์ดปีศาจส่งบรรยากาศที่เหมือนมันจบแล้ว

แต่…นี่เป็นสถานการณ์ที่ {มาโกโตะ-ซัง หวังไว้}

เมื่อเราสู้กองทัพล้าน หนูฟังแผน

ถ้ามังกรโบราณแอสทารอธปรากฏตัว มาโกโตะ-ซังบอกหนูว่า ‘ปล่อยมันไว้ให้ชั้น’

“มาโกโตะ-ซัง…” (แอนนา)

เมื่อหนูเรียกเขา ตาที่ส่องแสงสีรุ้งมองมาทางนี้

เขาได้ใช้งานมันแล้ว

หนูได้ยินคอหนูส่งเสียง

“แอนนา-ซัง ถอยไปหน่อย แล้วก็ตั้งบาเรียเพื่อปกป้องตัวเองด้วย” (มาโกโตะ)

“…รับทราบ” (แอนนา)

หนูได้ยินชื่อของเวทมนตร์ที่มาโกโตะ-ซังจะใช้

ไม่มีอะไรที่หนูทำได้ที่นี่

แม้ว่าหนูได้ยินมันมาก่อน หนูเชื่อมันไม่ได้

บางอย่างแบบนั้นมันเป็นไปได้ด้วยเหรอ?

“เดี๋ยว! เค้ามีแผนจะทำอะไรบางอย่าง!” (เออนี่)

ราชานางฟ้าตกสวรรค์พูดอย่างลนลาน

“ฮึ่ม เค้าพยายามจะทำอะไรที่จุดที่มันสายนาดนี้…” (วาลัค)

“ไม่ มานา…นั่น? ไม่ มันก็ไม่ใช่นั่นด้วย…” (บาร์บาทอส)

“ไม่มีทางน่า…มนุษย์ที่ห่อหุ้มไปด้วยอนิมาเหรอ…?” (เออนี่)

พวกเขาสังเกตุ

แต่มันสายเกินไปเสียแล้ว

มาโกโตะ-ซังสร้างแผลให้ตัวเองอย่างช้าๆด้วยมีด

เลือดไหนออกมาผ่านใบมีด และมันย้อมเป็นสีแดง

“ไอรา-ซามะ…ได้โปรดให้ปาฏิหาริย์ชั่วคราวกับมนุษย์โง่ๆคนนี้…” (มาโกโตะ)

(กุห์…) (แอนนา)

ห-หนูรู้สึกดั่งลมหายใจหนูจะหยุด

อาการขนลุกวิ่งผ่านตัวตัวของหนู และหัวใจของหนูรัวเป็นกลอง

เย็น

แม้ว่าท้องฟ้ามันชัดเจน มันเย็นถึงตาย

หนูนำบาเรียขึ้นมาอย่างสิ้นหวัง

ลอร์ดปีศาจ -โดยเฉพาะราชานางฟ้าตกสวรรค์- มีหน้าซีดขาว

มาโกโตะ-ซังดันแขนสปิริตไว้ข้างหน้า และพูดชื่อของเวทมนตร์ปาฏิหาริย์ในน้ำเสียงที่เบา

“เวทย์น้ำ{ระดับพระเจ้า}: [โคไซทัส]” (มาโกโตะ)

 เป้าหมายเดือน 7/66

ค่าเน็ต 200/200

รับยา ยาหมด 0/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook