เจ้าวายร้ายทั้งสาม มาให้แม่เลี้ยงอย่างข้ากล่อมเกลาเสียดีๆ - บทที่ 360 การเปิดโปง
บทที่ 360 การเปิดโปง
ในยามนี้จวนสกุลกู้มีชีวิตชีวาคึกคักเป็นอย่างมาก ทั้งจวนมีแต่แขกเหรื่อและมิตรสหายมากันคับคั่ง กู้อิ๋นแต่งชุดเจ้าสาวแล้วงดงามมาก
“คุณหนูสวยมากเจ้าค่ะ” จุ้ยอวิ๋นถอนหายใจ
กู้อิ๋นมองตัวเองในกระจกรู้สึกพึงพอใจมาก
วันนี้นางกำลังจะแต่งงาน แม้ว่านางจะตัดสินใจว่าจะไม่ถูกความรักล่อลวงอีก แต่หลังจากที่ได้ใส่ชุดแต่งงานแล้วนางจะไม่รู้สึกตื่นเต้นและเฝ้ารอได้อย่างไร? ในเมื่อชีวิตสุดท้ายของนางนั้นนางเป็นเพียงอนุ เข้าไปในตระกูลอย่างเงียบๆ ไม่ได้มีพิธีแต่งงานด้วยซ้ำ
แต่วันนี้คนที่นางแต่งงานด้วยคือองค์ชายสามที่ฮ่องเต้โปรดปรานมากที่สุดในเวลานี้
ชีวิตของนางกำลังจะเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ นางจะไม่ใช่จูชุนเจียวที่ถูกคนดูหมิ่นรังแกอีกแล้ว! หัวใจของกู้อิ๋นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและคาดหวัง ผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวสีแดงถูกปิดลงมาบังใบหน้าที่งดงามของนางเอาไว้
ในช่วงเวลาแห่งความสุขและความยินดี องค์ชายสามเดินทางมาถึงหน้าจวนสกุลกู้ จ้าวชูเข้าไปในจวนกู้ตามพิธีและขั้นตอนเหมือนคนสามัญทั่วไปในต้าโจว ไม่มีการถือตัวเช่นองค์ชายแม้แต่น้อย
ใครเห็นก็รับรู้ได้ว่าเขามีความรักที่ลึกซึ้งต่อนบุตรสาวสกุลกู้มากเพียงใด
สกุลกู้ต่างพอใจในตัวบุตรเขยผู้นี้มาก กู้อิ๋นถูกนำตัวมาโดยสี่เหนียง จ้าวชูกำลังอุ้มนางไปยังเกี้ยวเจ้าสาว นี่เป็นประเพณีการแต่งงานในต้าโจว ผู้คนในสกุลกู้ลังเลไม่อยากให้บุตรสาวออกเรือน มีแต่กู้หวนจิ่นที่ยืนมองนางอย่างเย้ยหยัน
ในตอนนั้นเองมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น?”
“วันแต่งงานเช่นนี้มีผู้คนมาจากศาลต้าหลี่ได้อย่างไร?”
คนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาหยุดจ้าวชูที่กำลังเดินออกมาพร้อมกับกู้อิ๋น ผู้ที่เดินนำเข้ามาคือกู้หวนเนี่ยน เขาใส่เสื้อผ้าของขุนนางศาลต้าหลี่ พกดาบไว้ที่เอว ซึ่งไม่ใช่ชุดที่จะใส่มาในงานรื่นเริงอย่างเช่นงานแต่งงาน
จ้าวชูมองเขาอย่างตกตะลึง
“เกิดอะไรขึ้นหรือคุณชายกู้?” จ้าวชูถามอย่างสงสัย
“ศาลต้าหลี่มาเพื่อสืบสวนคดี”
กู้หวนเนี่ยนสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาล้อมรอบลานเอาไว้ ในตอนนั้นเองที่แขกเหรื่อเริ่มซุบซิบกัน
“เกิดอะไรขึ้น?”
“นี่เป็นงานแต่งงานน้องสาวของเขานะ ทำไมเขาถึงได้สร้างเรื่องวุ่นวายขึ้นเล่า”
กู้หวนเนี่ยนเดินไปหาแม่ทัพกู้ บิดาของเขามีสีหน้าย่ำแย่มาก
“อาเนี่ยนเจ้ากำลังทำอะไร?”
“ขอให้แม่ทัพกู้ส่งแขกทุกคนด้วย ข้าเกรงว่าจะไม่มีงานแต่งงานอีกต่อไป”
กู้หวนเนี่ยนกล่าวให้หยุดพิธี
“เจ้า…” แม่ทัพกู้โกรธจนหนวดเคราแทบเต้นสั่นระริก ฮูหยินกู้มองบุตรชาย ใบหน้าเขาจริงจัง ทำให้นางรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแต่อย่างใด นางรู้สึกถึงสังหรณ์ใจขึ้นมา
“ท่านพี่ ให้แขกกลับก่อนเถิด” ฮูหยินกู้กล่าว
แม่ทัพกู้โกรธมาก เขาขอโทษแขกที่มาร่วมงานและส่งแขกกลับ เมื่อทุกคนแยกย้ายออกไปประตูจวนก็ปิดลง ในลานของจวนตอนนี้เหลือเพียงผู้คนสกุลกู้ จ้าวชู และเจ้าหน้าที่จากศาลต้าหลี่ จ้าวชูยังคงอุ้มกู้อิ๋นด้วยความสงสัย แต่ใบหน้าของกู้อิ๋นใต้ผ้าคลุมนั้นย่ำแย่มาก หัวใจของนางเต็มไปด้วยความวิตก พี่ชายจะไม่ยอมทำลายงานแต่งงานของนางลงด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เป็นแน่
“องค์ชายสาม ท่านปล่อยข้าลงก่อนเพคะ ข้าเกรงว่าต้องใช้เวลาอีกสักครู่ ข้าไม่อยากทำให้ท่านเหนื่อย” กู้อิ๋นพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนที่ข้างหูของจ้าวชู
จ้าวชูจึงวางนางลง
แม่ทัพกู้นั่งเก้าอี้ถามขึ้นว่า
“ใต้เท้ากู้ ท่านช่วยบอกข้ามาทีว่ามีคำสั่งให้จับใครด้วยข้อหาอะไร?”
“กู้อิ๋นไม่ใช่บุตรสกุลกู้ นางจ้างวานสังหารคน” กู้หวนเนี่ยนกล่าวขึ้นทันที พอเขาพูดจบบริเวณนั้นเงียบงันลง
ไม่ใช่บุตรสกุลกู้ จะเป็นไปได้อย่างไร?
จ้างวานฆ่าคน? อาอิ๋นจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร?
“เจ้ากำลังพูดเรื่องอะไร! เหลวไหล” เสียงของแม่ทัพกู้ดังขึ้น
“กู้อิ๋นไม่ใช่บุตรสาวของท่านแม่ทัพกู้ แต่เป็นจูชุนเจียวหญิงสาวชาวบ้านจากหมู่บ้านจูเจียในมณฑลเหอตงเท่านั้น” กู้หวนเนี่ยนกล่าว
ทันทีที่พูดจบทุกคนตกใจมาก ทั้งแม่ทัพกู้และกู้หวนอวี้ต่างตกตะลึง ในขณะที่ใบหน้าของกู้หวนจิ่นมีแต่ความสุขและความตื่นเต้น!
เขารอคอยเวลานี้มานานแล้ว! ในที่สุดชีวิตของผู้คนสกุลกู้ก็ไม่ถูกทำลายด้วยน้ำมือของกู้อิ๋น นี่เป็นจุดเปลี่ยน!
น้ำตาไหลออกมาจากหางตาของกู้อิ๋น ร่างกายของกู้อิ๋นสั่นสะท้านอย่างไม่รู้ตัว นางไม่คิดเลยว่าตัวตนของนางจะถูกเปิดโปงจนพังยับเยินในวันแต่งงานเช่นนี้ นางเห็นสวรรค์อยู่ตรงหน้า กำลังจะมีความสุขที่ได้แต่งงานกับองค์ชายสาม
แต่แล้วนางกลับตกนรกเพราะพี่ชายของนางค้นพบความจริง…
ตัวตนที่งดงามของนางถูกเอามาสวมเพื่อปิดบังความน่าเกลียดที่ซ่อนอยู่ หญิงสาวชาวนาชั้นต่ำ กู้อิ๋นรู้สึกเวียนหัว ภาวนาให้เป็นความฝัน นางเกลียดถังหลี่และเชื่อว่าเรื่องนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับนางแน่!
หลังจากที่หญิงสาวผู้นั้นปรากฏตัวขึ้นชีวิตของนางก็ไม่เคยราบรื่น! เหตุใดนางจึงมาที่เมืองหลวง? ในเมื่ออยู่ที่เหอตงก็ดีอยู่แล้ว? ทำไมต้องมาทำลายแผนการของนางด้วย!
กู้อิ๋นเกลียดพี่ชายที่ไม่ยอมปล่อยให้วันนี้เป็นวันที่นางจะมีความสุขที่สุด! เขาไม่ใจร้ายกับนางไปหน่อยหรือ? ความสัมพันธ์หกปีที่ผ่านมาเป็นล้วนเป็นสิ่งจอมปลอม? ท่านพี่บอกกับนางเสมอว่าจะปกป้องคุ้มครองนางไปตลอด เหตุใดจึงลงดาบใส่นางเช่นนี้?
กู้อิ๋นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ กลืนความเกลียดชังทั้งหมดลง นางทำท่าทีให้ดูน่าสงสารมากที่สุด กู้อิ๋นเลิกผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวขึ้น หันไปมองจ้าวชูและเห็นสีหน้าเขาไม่ค่อยดีนัก นางหันไปมองแม่ทัพกู้และฮูหยินกู้จากนั้นจึงรีบเดินไปหาพวกเขา
“ท่านพ่อ ท่านแม่” แม่ทัพกู้เผลอไผลยื่นมือไปช่วยเหลือนางอย่างไม่รู้ตัว แต่แล้วกลับถูกฮูหยินกู้รั้งเอาไว้
“ท่านแม่…” กู้อิ๋นมองไปที่นางอย่างไม่เชื่อสายตา ฮูหยินกู้ไม่สนใจนางแต่มองไปที่กู้หวนเนี่ยน
“อาเนี่ยน เจ้าตรวจสอบแล้วหรือ? มีหลักฐานไหม?” กู้หวนเนี่ยนพยักหน้า
“ตรวจสอบแล้วท่านแม่ จี้หยกที่นางใช้มายืนยันตัวตนไม่ใช่ของกู้อิ๋น”
ฮูหยินกู้มองไปที่กู้อิ๋นที่น่าสงสารและน่าเวทนา
แต่จะสงสารนางหรือ?
แน่นอนว่าคนผู้นี้คือบุตรสาวที่นางเลี้ยงดูมาถึงหกปี และบุคคลนี้ได้ครอบครองสถานะตัวตนของบุตรสาวของพวกเขามาเป็นเวลานานถึงหกปี…และปล่อยให้บุตรสาวที่แท้จริงของพวกเขาทุกข์ทรมานอยู่ด้านนอก…
เมื่อนึกถึงความทุกข์ยากและความคับแค้นใจของบุตรสาวที่ให้กำเนิด ความสงสารก็ถูกแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ
“ท่านแม่…ข้าไม่ได้อยากโกหกท่าน ข้าอยากจะบอก แต่ข้ากลัวว่าท่านจะไม่ต้องการข้า…” กู้อิ๋นร้องไห้
ฮูหยินกู้ไม่แยแส นางถามกลับอย่างเย็นชาว่า
“กู้อิ๋นเจ้าไปเอาจี้หยกมาจากไหน? บุตรสาวที่แท้จริงของข้าอยู่ไหน?”
