เจ้าวายร้ายทั้งสาม มาให้แม่เลี้ยงอย่างข้ากล่อมเกลาเสียดีๆ - บทที่ 765 กลับจวนอู่โหว

บทที่ 765 กลับจวนอู่โหว

เว่ยจื่ออี้รู้สึกสับสน

เว่ยอวี๋กำลังกอดเขาหรือ?!

ร่างในอ้อมกอดของเขาสั่นสะท้าน เว่ยอวี๋คงตกใจมาก เขาจึงกอดนางไว้ด้วยความสงสารและทุกข์ใจ

“ไม่ต้องกลัว ไม่เป็นไรแล้ว” เว่ยจื่ออี้ปลอบโยนนางเบาๆ

ถังหลี่มองเด็กทั้งสองคนแล้วลอบถอนหายใจ โชคดีที่ไปทันเวลาก่อนจะมีอะไรเกิดขึ้นกับนาง

ฉือซื่อเข้ามารายงานถังหลี่ว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้นในจวนอ๋อง

ความเย็นเยียบวาดผ่านดวงตาของถังหลี่ ในเมืองหลวงแห่งนี้จิงอ๋องเป็นผู้ที่โสมมที่สุด เขาสมควรโดนศาลต้าหลี่สอบสวนโดยไม่ได้รับความเมตตาใดๆ!

ตู้เว่ยกอดเว่ยจื่ออี้จนนางรู้สึกสบายใจมากขึ้น ความหวาดกลัวและความโกรธได้มลายหายไป จู่ๆ นางก็ได้สติรู้ตัวว่าตนเองกำลังทำอะไร จึงรีบผละออกจากเด็กหนุ่มทันที

เว่ยจื่ออี้มองใบหูสีแดงของตู้เว่ย คิดในใจว่านางช่างน่ารัก เขาอดไม่ได้ที่จะบีบใบหูของนางเบาๆ แล้วปล่อยตู้เว่ยไป

ใบหน้าของเด็กสาวแดงซ่านมากขึ้น นางทำตัวแทบไม่ถูก ได้แต่มองเขาอย่างขอบคุณที่ได้ช่วยเหลือให้พ้นจากอุ้งมือของปีศาจ

“เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว” เว่ยจื่ออี้ตอบสายตาที่จ้องมองเขา

เขาพูดออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเว่ยอวี๋ เขาจะอยู่ได้อย่างไร?

“ฮูหยินตู้และตู้เยี่ยนเป็นคนมาขอความช่วยเหลือจากมารดาข้า ท่านก็มาที่นี่ด้วย”

เมื่อตู่เว่ยหันไปก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย นางคือสตรีที่ช่วยตู้เว่ยเอาไว้

พระชายาของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์!

ตู้เว่ยมองนางอย่างเก้อเขิน ไม่รู้จะเอามือเท้าวางไว้ที่ไหน

ถังหลี่คลี่ยิ้ม

“สวัสดี แม่นางน้อย เราพบกันอีกแล้ว” น้ำเสียงของนางนุ่มนวลไม่ถือตัว ช่วยลดอาการประหม่าของตู้เว่ยให้ลดน้อยลง นางยิ้มอย่างเขินอาย ไม่ลืมย่อตัวลงทำความเคารพถังหลี่

ถังหลี่มองไปที่ใบหน้าซีดเซียวของตู้เว่ยแล้วพูดขึ้นว่า

“ขึ้นรถม้าก่อนเถอะ กลับไปที่จวนสกุลอู่แล้วค่อยคุยกัน แล้วข้าจะให้คนไปส่งข่าวที่จวนสกุลตู้”

ตู้เว่ยพยักหน้า นางตามถังหลี่ไป เว่ยจื่ออี้เดินตามหลัง ทั้งสามคนขึ้นรถม้า

ตู้เว่ยเจอเรื่องร้ายมามากทำให้จิตใจของนางตึงเครียด และเมื่อทุกอย่างจบลงนางจึงได้รู้สึกอ่อนเพลีย

“เจ้านอนพักก่อนเถอะ” ถังหลี่กล่าว

ตู้เว่ยเหนื่อยมากจึงไม่ปฏิเสธ เด็กสาวหลับตาก่อนจะผล็อยหลับไป เด็กสาวสัปหงกตัวเอียงไปทางเว่ยจื่ออี้ เขาพยายามพยุงนางเอาไว้เพื่อให้นางได้หลับสบายขึ้น

ถังหลี่มองเด็กหนุ่มสาวทั้งคู่ ในสายตาของนางเห็นเว่ยจื่ออี้เป็นเด็กมาตลอด แต่เมื่อเขาได้อยู่กับคนรัก บุตรชายของนางดูเป็นชายหนุ่มสุขุม มีความรับผิดชอบและน่าเชื่อถือ

เมื่อมาถึงจวนสกุลอู่ ตู้เว่ยตื่นขึ้นอย่างสดชื่น ผ่อนคลาย เด็กสาวหยิบพู่กันและกระดาษขึ้นมา เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในจวนจิงอ๋องให้ทุกคนฟัง รวมถึงโครงกระดูกของบิดาที่อยู่ภายในห้องใต้ดินด้วย

นางต้องการความช่วยเหลือจากถังหลี่และศาลต้าหลี่เพื่อที่จะเอากระดูกของบิดาออกมา ตอนนี้นางได้รับรู้การมีอยู่ของเขาแล้ว นั่นเป็นสิ่งเดียวที่นางจะทำเพื่อบิดาผู้ให้กำเนิดได้ ถังหลี่เห็นด้วยเช่นกัน

ในระหว่างนั้นฮูหยินตู้และตู้เยี่ยนก็มาถึงจวนสกุลอู่ ทั้งสองถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าตู้เว่ยปลอดภัยดี พวกนางขอบคุณถังหลี่อย่างมากมาย

“ข้าไม่ได้ทำให้พวกท่านเท่านั้น แต่ข้าทำเพื่อบุตรชายของข้าด้วย” ถังหลี่กล่าว

คำพูดของมารดา ทำให้เว่ยจื่ออี้และตู้เว่ยเขินอาย

ฮูหยินตู้และตู่เยี่ยนต่างตกตะลึง นั่นหมายถึงถังหลี่ไม่ได้รังเกียจหรือมีอคติกับตู้เว่ยแต่อย่างใด

“ตอนแรกที่จิงอ๋องรับเซียนโหรวเป็นบุตรบุญธรรม นางไม่เต็มใจเลย ข้าเองก็ไม่อาจที่จะคัดค้านท่านป้าได้ หลังจากที่เซียนโหรวเข้าไปที่จวนจิงอ๋อง ข้าก็เห็นร่างกายของนางมีบาดแผล…ข้าไม่อยากจะคิดเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับนางบ้าง พอข้าถามนางก็ไม่ตอบอะไร”

ฮูหยินตู้คิดว่าเซียนโหรวคงรู้สึกสิ้นหวัง จึงไม่ได้อยากเอ่ยปากให้ใครเป็นทุกข์ไปกับนาง

“ต่อมาข้าได้พบเซียนโหรวอีกครั้ง นางมีความสุขมาก เพราะได้รู้จักกับบิดาของเจ้า ไม่นานหลังจากนั้นข้าก็ได้ยินเรื่องที่นางหนีออกจากจวนจิงอ๋อง” ฮูหยินตู้กล่าว

ผู้ชายคนนั้นใจดีกับเซียนโหรวจริงๆ ตอนที่โดนตามล่า เขาสละชีวิตตนเองเพื่อให้เซียนโหรวมีชีวิตรอด แม้หญิงสาวจะไม่ต้องการมีชีวิตต่อไป แต่นางก็ต้องกัดฟัน เพราะลูกในท้อง หลังจากคลอดลูก ร่างกายที่อ่อนแอจึงดับสูญไป

ต้นเหตุทุกอย่างมาจากจิงอ๋อง

“ศาลต้าหลี่จะสอบสวนเรื่องนี้และจะเปิดโปงในเรื่องที่เขาทำลงไป จิงอ๋องสมควรได้รับโทษ” ถังหลี่กล่าว

“ขอบพระทัยเพคะ” ฮูหยินตู้ทำท่านั่งลงจะคุกเข่าคำนับให้ได้ แม้สกุลตู้จะทำอะไรจิงอ๋องไม่ได้ แต่ไม่ใช่กับผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ตอนนี้จิงอ๋องจบสิ้นแล้ว!

“ภรรยา” ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นที่ด้านนอกของประตู ไม่นานนักชายสวมชุดขุนนางก็เดินเข้ามา เขามีรอยยิ้มประดับบนใบหน้า แม้ชุดคลุมด้านนอกจะถูกถอดไปแล้ว แต่ยังเห็นความสง่างามของเขาอยู่ สตรีสกุลตู้ทั้งสามคนต่างตกตะลึง เมื่อเห็นเขา หรือว่าเขาจะเป็น…

เว่ยฉิงตกใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะระงับยิ้มซื่อๆ ของเขา แล้วสวมบทบาทของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ดูสุขุมสง่างามทันที

“ภรรยา มีแขกมาหาหรือ?”

ถังหลี่พยักหน้า “นี่คือฮูหยินตู้ คุณหนูตู้เยี่ยน และคุณหนูตู้เว่ย”

เมื่อได้ยินชื่อตู้เว่ย เว่ยฉิงก็เข้าใจทันทีว่านางคือใคร นี่ไม่ใช่คนที่เอ้อร์เป่าของเขาหลงรักหรอกหรือ?

ดวงตาของชายหนุ่มหยุดมองที่ใบหน้าของตู้เว่ย นางเป็นเด็กสาวที่งดงามและดูสุขุมมาก เอ้อร์เป่าของเขาสายตาเฉียบแหลมไม่ใช่เล่น

เมื่อชัดเจนแล้วว่าผู้คนเหล่านี้เป็นลูกสะใภ้และครอบครัวของนาง เว่ยฉิงจึงหยุดสวมหน้ากาก เขายิ้มแย้มให้กับพวกนางก่อนจะนั่งลงเคียงข้างถังหลี่

ตู้เยี่ยนลอบมองทั้งสองคนเงียบๆ ในยามที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์อยู่กับพระชายา เขามีท่าทีเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ใบหน้าของเขาดูราวกับชายหนุ่มที่ไร้เดียงสา แต่เมื่อรู้ว่ามีคนนอกอยู่ด้วยเขาก็มีท่าทีสุขุมขึ้น ความรู้สึกที่แตกต่างช่างน่าตกใจ เขาแทบจะอดไม่ได้ที่อยากจะนั่งเคียงข้างกับพระชายาของตน ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ดูเหมือนสุนัขตัวใหญ่เมื่ออยู่กับสตรีผู้เป็นที่รัก

ตอนนี้ตู่เยี่ยนอาศัยเสี่ยวเว่ย จึงได้เห็นมุมนี้ของผู้สูงศักดิ์ หญิงสาวรู้แล้วว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมากเพียงใด เป็นเรื่องที่น่าอิจฉามาก

หากนางได้เจอความสัมพันธ์แบบกับใครสักคน นางคงมีความสุขทั้งชีวิต