เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 109 ผลตรวจเลือด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 109 ผลตรวจเลือด
หลังจากออกมาจากห้องตรวจ แอเรียนพยายามที่จะหลบหลีก “ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันสบายดี ไบรอัน กลับไปกันเถอะ”
ไบรอันคิดว่าเธอแค่กลัวเข็ม เขาจึงปลอบเธอ “มันจะดีขึ้น เป็นเพียงการตรวจเลือด มันจะจบลงก่อนที่คุณจะรู้ตัวอีกครับ”
แอเรียนถูกทำให้พูดไม่ออก พวกเขาเดินเข้าไปในแผนกเจาะเลือด เธอจ้องไปที่พยาบาลและดูขณะที่เธอสอดเข็มเข้าไปในหลอดเลือดดำของเธอ จากนั้นมีการรวบรวมหลอดทดลองสองหลอดที่เต็มไปด้วยเลือดสีแดงสดของเธอ
ไบรอันอดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเอง ดูเหมือนว่าแอเรียนจะไม่กลัวนะ… แต่ทำไมตอนนั้นเธอถึงทำตัวไม่นิ่ง?
ผลการตรวจเลือดออกมาเร็วมาก แอเรียนไม่เข้าใจตัวเลขเล็ก ๆ บนกระดาษ เมื่อพวกเขากลับไปที่ห้องให้ตรวจพร้อมกับผลตรวจ โทรศัพท์ของไบรอันก็ดังขึ้น “นายหญิง ผมจะไปรับสายก่อนนะครับ”
หมอตรวจดูสลิปและประกาศผลให้เธอทราบ “คุณกำลังตั้งครรภ์”
ในช่วงเวลานั้น แอเรียนรู้สึกราวกับว่าเลือดในร่างกายของเธอเริ่มไหลย้อนกลับ มือและเท้าของเธอเย็นเป็นน้ำแข็ง “คุณหมอแน่ใจใช่ไหมคะ?”
เมื่อหมอรู้ว่าเธอดูไม่มีความสุขมากนักเธอจึงให้คำแนะนำที่เย็นชากับเธอ “ถ้าคุณไม่ต้องการเก็บไว้ เราสามารถกำหนดเวลาทำแท้งให้คุณได้ในขณะที่เด็กยังเล็ก หากคุณไม่ได้วางแผนที่จะมีลูกตั้งแต่แรกเราขอแนะนำให้คุณยุติการตั้งครรภ์เพราะเกรงว่าจะกลายเป็นความทุกข์ทรมานสำหรับทั้งทารกและพ่อแม่”
แอเรียนเงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะตอบกลับ “ตราบใดที่ทารกยังแข็งแรง ดิฉันก็รักษาไว้ค่ะ”
นี่คือความหวังของเธอ… มาร์คบอกว่าตราบใดที่เธอให้กำเนิดลูกเขาจะปล่อยเธอไป… ตอนนี้เธอใกล้จะมีอิสระแล้ว… แต่ทำไมเธอถึงไม่มีความสุขล่ะ?
หลังจากนั้น ไบรอันก็วางสายและเข้ามา “คุณหมอ ผลเป็นอย่างไรบ้างครับ?”
เมื่อหมอวางผลตรวจไว้ตรงหน้าเขาและกำลังจะพูดเธอก็ถูกแอเรียนเข้ามาขัดจังหวะ “ฉันไม่ได้ท้อง วันนี้เริ่มดึกแล้ว ฉันจะไปตรวจกระเพาะอาหารพรุ่งนี้”
คุณหมอถึงกับผงะเล็กน้อย แอเรียนมองเธออย่างอ้อนวอนและในที่สุดหมอก็พูดขึ้นหลังจากเงียบไปสองสามวินาที “ระวังท้องไว้คราวหน้า อย่าอดอาหาร กินอะไรก็ได้ที่คุณต้องการเช่นกัน ไม่จำเป็นต้องงดเว้นเสียแต่ว่าเป็นสิ่งที่คุณไม่ควรกิน อย่าทานยาใด ๆ ที่ไม่ได้สั่งให้คุณ”
แอเรียนถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอเข้าใจคำแนะนำที่ละเอียดอ่อนทั้งหมดที่แพทย์ให้ไว้ “เข้าใจเเล้วค่ะ ขอบคุณนะคะคุณหมอ”
อันที่จริงเธอไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าทำไมเธอถึงพยายามซ่อนการตั้งครรภ์ของเธอ มันเป็นปฏิกิริยาโดยสัญชาตญาณโดยสิ้นเชิง สำหรับคนอื่น ๆ การมาถึงของชีวิตใหม่เป็นช่วงเวลาแห่งความสุข อย่างไรก็ตามสำหรับเธอมันรู้สึกหนักมาก…
ตอนนั้นเฮเลนละทิ้งเธอไปเพราะเธอรู้สึกแบบเดียวกันหรือเปล่า? แอเรียนไม่ต่างจากทารกในครรภ์ของเธอ การดำรงอยู่ของพวกเขาเป็นรูปแบบหนึ่งของโศกนาฏกรรม
มาร์คยังคงอยู่รอบ ๆ เมื่อพวกเขากลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ เขาเหมือนกำลังรอข่าว
เมื่อไบรอันบอกเขาว่าเธอไม่ได้ท้อง มาร์คก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ประตูอย่างไม่สบอารมณ์ “ไม่ต้องไปส่ง ผมจะขับไปเอง”
ในขณะที่ แอเรียนเฝ้าดูเขาจากไปทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าทั้งสองคนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลยเมื่อเด็กเกิดมา ผู้ชายที่ฝังแน่นในชีวิตของเธอมาสองสามทศวรรษจะหายไปจากโลกของเธอโดยสิ้นเชิงในไม่ช้า… ท้ายที่สุดเธอจะเป็นคนที่เดินออกจากประตูนี้และไม่กลับมาอีกเลย
เช้าวันรุ่งขึ้น แอเรียนถูกปลุกด้วยโทรศัพท์
เธอรับโทรศัพท์ด้วยความงุนงงและได้รับการต้อนรับด้วยเสียงของเอริก “คุณยังไม่ตื่นเหรอ? ผมได้ยินมาว่าคุณกำลังหางานอยู่เมื่อไม่นานมานี้ คุณจะพิจารณากลับไปที่บริษัทของผมไหม?”
“คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันกำลังหางานอยู่?” อาการง่วงนอนครึ่งหนึ่งของแอเรียนหายไปทันที
เอริกหัวเราะอย่างยินดี “ตอนนี้ทุกคนในอุตสาหกรรมรู้แล้วว่าคุณหญิงเทรมอนต์กำลังหางานทำ พวกเขาคิดว่ามาร์คปฏิบัติต่อคุณอย่างรุนแรงโดยไม่ยอมให้คุณใช้จ่ายเงินของเขา ไม่น่าอายเหรอ? หากคุณขาดแคลนเงินจริง ๆ กรุณากลับมาหาผมเถอะครับ ไม่มีใครกล้าจ้างคุณหรอก”
แอเรียนรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าการหางานนอกสถานที่อย่างไม่เป็นทางการจะทำลายชื่อเสียงของมาร์คได้ “ฉัน… ฉันจะลองคิดดูค่ะ”
