เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 140 หยุดรถ

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 140 หยุดรถ

“ฉันสงสัย” แอเรียนพูดอย่างเยาะเย้ย “คุณกำลังตรึงความหวังของคุณไว้ที่ฉันแทนที่จะเป็นแอรี่อย่างนั้นเหรอ?” เธอจำได้ดีว่าแม่ที่แสนวิเศษของเธอปล่อยให้แอรี่อยู่ในฐานะคนรักของมาร์คได้อย่างไรทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาเป็นสามีของเธอ เธอพยายามเกลี้ยกล่อมให้ออกจากเขาด้วยซ้ำ น่ารังเกียจอะไรขนาดนี้!

เฮเลนรู้สึกอับอาย “แอริ ฉันรู้ว่าเธอเกลียดฉัน ฉันไม่รู้เลยว่าเธอกับมาร์คแต่งงานกันตอนที่แอรี่อยู่กับมาร์ค ฉันอาจส่งคำขอที่ไม่อาจคาดคิดมาถึงคุณได้ แต่ฉันได้หยุดแอรี่จากการสื่อสารที่ใกล้ชิดกับมาร์คแล้ว พวกเขาไม่ได้ติดต่อกันบ่อยมากในช่วงนี้ เธอคงตระหนักถึงสิ่งนี้แล้วใช่ไหม? ช่วยฉันแค่นี้ครั้งเดียวและฉันรับประกันว่าแอรี่จะไม่ทำให้ชีวิตของเธอวุ่นวายอีกต่อไป ฉันยังสามารถรับประกันได้ด้วย… ว่าฉันจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าเธออีก!”

แอเรียนหัวเราะทั้ง ๆ ที่เธอโกรธ “คุณกำลังเจรจากับฉันหรือเปล่า? ตราบใดที่ฉันช่วยคุณ คุณจะช่วยฉันกำจัดคนรักของสามีของฉันและคุณจะไม่แสดงตัวต่อหน้าดิฉันอีกอย่างนั้นเหรอ? คุณเคยทำขนาดนี้เพื่อพ่อและฉันไหม? ชายคินซีย์คนนั้นสำคัญสำหรับคุณมากเหรอ? สำคัญมากถึงขนาดต้องทอดทิ้งสามีและลูกสาวของคุณและใช้ชีวิตอยู่อย่างไร้ยางอายแบบนี้เหรอ? หยุดรถ!”

เฮเลนหยุดรถที่ข้างทาง แอเรียนปฏิเสธที่จะใช้เวลากับเธออีกต่อไป ก่อนที่เธอจะจากไปเฮเลนร้องบอกว่า “ฉันไม่สนว่าเธอจะคิดยังไงฉันก็เป็นผู้หญิงที่กำลังจะตายอยู่ดี บางทีเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อฉันตายไปแล้ว”

แอเรียนกัดริมฝีปากของเธอและจากไปโดยไม่สนใจที่จะมองย้อนกลับไป ตอนนี้เธอรู้สึกโกรธ แต่เมื่อนึกถึงว่าผู้หญิงที่สร้างปัญหาให้เธอมาตลอดตั้งแต่เด็กกำลังจะตายอย่างไร… เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้านิดหน่อย…

บ้านของคินซีย์

เฮเลนสังเกตเห็นรองเท้าหนังราคาแพงคู่หนึ่งที่ระเบียงหน้าบ้านและรู้ว่า ฌอง คินซีย์ สามีของเธออยู่บ้าน เธอไม่รู้สึกมีความสุขกับมันมากนัก แต่รู้สึกอ่อนเพลียเล็กน้อยแทน

เธอไม่สนใจคำพูดคุยที่มีความสุขระหว่างพ่อและลูกสาวและเลือกที่จะขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปที่ห้องนอนของเธอทันที

เมื่อเธอโผล่ออกมาจากห้องน้ำเธอพบว่าฌองคุ้ยกระเป๋าถือของเธอบนเตียง เธอขมวดคิ้ว “คุณกำลังมองหาอะไร?”

ฌองดูบึ้งตึง “นี่คืออะไร?”

เฮเลนเห็นของในมือจึงรีบไปฉีกมัน “รายงานการวินิจฉัยปลอม ตอนนี้ใช้ไม่ได้แล้ว”

การแสดงออกของฌองอ่อนลง “คุณทำให้ผมกลัวแทบตาย ผมคิดว่าคุณเป็นมะเร็งจริง ๆ เสียอีก! คุณมีสิ่งนี้เพื่ออะไร? ผมได้ยินจากแอรี่ว่าความร่วมมือกับ เทรมอนต์ เอนเตอร์ไพรซ์ ได้ผ่านพ้นไปแล้ว คุณคิดอะไรอยู่? ผมไม่ได้บอกให้คุณไปถามแอเรียนเหรอ? เกิดอะไรขึ้น? ผมขอความช่วยเหลือจากคุณในธุรกิจที่จริงจังอย่าพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกสาวของแซคารี่ วิน”

เฮเลนจ้องมองชายตรงหน้าเธออย่างเงียบ ๆ ฌอง คินซีย์ อาจเป็นชายวัยกลางคน แต่ก็ยังมีร่องรอยของความหล่อเหลาของเขาตั้งแต่วัยเยาว์ ความรู้สึกลึก ๆ ของเธอที่มีต่อเขาในตอนนั้นก็เป็นเหตุผลหนึ่งของเธอในการไล่ตามคินซีย์โดยไม่คิดอะไรอีก

ท้ายที่สุดผู้สูงอายุทั้งสองของคินซีย์มองเธอด้วยความรังเกียจเมื่อไม่กี่ปีก่อนเนื่องจากเธอเคยมีลูกมาก่อนและนี่เป็นการแต่งงานครั้งที่สองของเธอ หลังจากผ่านไปเธอก็เบ่งบานมาก เธอรู้สึกว่าเธอมีชีวิตที่ดีงาม แต่ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ กำลังเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลงสำหรับครอบครัวคินซีย์และชายคนนี้ก็บังคับให้เธอนัดพบกับแอเรียน นอกจากนี้เขายังกระตุ้นเธอด้วยความดูถูก

หลังจากหยุดไปนานในที่สุดเธอก็พูดว่า “ฌองถ้าคุณไม่ต้องการให้ฉันทำอะไรที่เกี่ยวกับกับแซคารี่หรือสร้างความสัมพันธ์ของฉันกับแอเรียนขึ้นมาใหม่ ก็อย่าบอกให้ฉันไปเจอเธอสิ!”

ฌองสงบลงทันที อย่างไรก็ตาม เขายังคงโกรธอย่างเห็นได้ชัด “ผมแค่ต้องการผลลัพธ์”

เฮเลนหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ยังไม่มีผลลัพธ์ แต่จะมีในไม่ช้า… รอหน่อย”

เธอใช้มะเร็งเป็นเรื่องโกหกเพื่อหลอกแอเรียนให้กับครอบครัวคินซีย์ เธอเคยให้เครดิตกับทัศนคติที่ห่างไกลของมาร์คที่มีต่อแอรี่ เพื่อที่แอเรียนจะคิดว่าเธอต้องรับผิดชอบในการป้องกันไม่ให้แอรี่อยู่กับมาร์ค

ในฐานะแม่ก็รังเกียจตัวเอง นอกจากนี้ เธอยังผิดหวังอย่างมากกับฌองผู้ชายที่ไม่มีอะไรอื่นนอกจากหน้าตาดีและลิ้นกะล่อน ในท้ายที่สุด การอยู่รอดของครอบครัวคินซีย์ เธอก็แบกมันไว้เพียงลำพัง

อากาศหนาวเย็นขึ้นในตอนกลางคืน