เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 198 อีเมลที่ทำให้ไม่สบายใจ

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 198 อีเมลที่ทำให้ไม่สบายใจ

ทิฟฟานี่ไม่แปลกใจเลยที่วิลกับเวนดี้ถอนหมั้นกัน แต่เขาบังเอิญไปเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุในช่วงบ่ายได้อย่างไร? วิลขับรถแข็งมาตลอด สิ่งนี้ทำเธอสงสัยว่าสิ่งนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่พวกเขาคิดง่าย ๆ

สิ่งแรกที่เธอทำคือโทรหาแอเรียน ซึ่งในขณะเดียวกันนั้นกำลังดูแลเจ้าข้าวปั้นอยู่ แอเรียนตกใจเมื่อได้รับข่าวของวิลและเวนดี้ที่ถอนหมั้นกัน รวมไปถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับวิล “อะไรนะ? มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?” เธออุทาน

ทิฟฟานี่ส่งต่อบทความข่าวให้เธอทันที “ไปดูด้วยตัวของคุณเอง ไม่มีอะไรผิดพลาด อุบัติเหตุได้รับการรายงานภายในสองชั่วโมงหลังจากเกิดขึ้น ฉันสงสัยว่าตระกูลกาลีน่าบงการอยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุรถยนต์เพราะอายที่ถูกถอนหมั้น ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าวิลจะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เพราะความผิดพลาดของเขา!”

แอเรียนสงบลงครู่หนึ่งและพูด จากนั้นก็พูดว่า “ทิฟฟ์ ช่วยหาทีว่าวิลอยู่โรงพยาบาลไหน และสอบถามเกี่ยวกับอาการของเขา จองเวลาไปเยี่ยมเขาด้วย”

เมื่อเธอวางสาย จู่ ๆ เธอก็ได้รับอีเมลทางโทรศัพท์ เธอเปิดดูและพบว่าหัวข้อเรื่องมีชื่อว่า ‘เกี่ยวกับวิล ซีวาน’ และมีคลิปเสียงแนบมาด้วย เธอกดมันและเสียงของมาร์คก็ดังออกมา “ผมบอกคุณแล้วว่าการยอมรับข้อเสนอของผมมีประโยชน์ต่อทุกคน ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาคือสิ่งที่คุณต้องแบกรับ คุณไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะตัดสินใจเกี่ยวกับการหมั้นหมายของตระกูลกาลีน่า”

แอเรียนได้ยินเสียงในหัวของเธอดังขึ้น เธอตอบกับอีเมลนั้น “คุณเป็นใคร? สิ่งนี้หมายถึงอะไร?”

อีกฝ่ายไม่ตอบกลับ เธอตกใจมากที่มีคนส่งคลิปเสียงแบบนี้มาให้เธอราวกับว่าในทันทีที่วิลถอนหมั้นและเกิดการประสบอุบัติเหตุ หรือนี่คือสิ่งที่บอกใบ้ว่าการที่วิลประสบอุบัติเหตุมาร์คมีส่วนเกี่ยวข้อง?

ทั้งหมดนี้สมเหตุสมผลเมื่อเธอปะติดปะต่อเหตุการณ์ต่าง ๆ เป็นมาร์คที่บังคับให้วิลหมั้นกับเวนดี้ตั้งแต่แรกเพื่อเป็นเงื่อนไขต่อรองให้เขากลับประเทศได้ ดังนั้นตอนนี้มาร์คจะยังไม่มั่นใจได้อย่างไรว่าวิลจะถอนหมั้น…?

เธอคิดเสมอว่าแม้ว่ามาร์คจะทำให้เธอบ้าอยู่บ่อยครั้ง แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ทำตัวโหดเหี้ยมเช่นนี้ เธอคิดผิดหรือเปล่าที่คิดแบบนี้?

แม้จะมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น เธอก็ยังคงสามารถอยู่กับเขาได้อย่างสงบสุข สิ่งต่างไม่เคยไปถึงจุดที่ไม่หวนกลับคืนเพราะเธอเชื่อว่าไม่ได้มีเพียงแค่ความขัดแย้งและความเกลียดชังที่เกิดขึ้นระหว่างกันเท่านั้น พวกเขาอยู่ด้วยกันมามากกว่าสิบปี สำหรับเธอแล้วมาร์คเป็นเหมือนกับสมาชิกในครอบครัว ตอนนี้เธอเริ่มสงสัยแล้วว่าผู้ชายที่นอนข้าง ๆ เธอทุกคืนเป็นคนแบบไหนกันแน่

“มาร์ค วันนี้กุ้งตัวใหญ่และสดจริง ๆ ทำไมพวกเราไม่ผัดให้เผ็ดร้อน? ต้มก็ดีเหมือนกัน!”

ทันใดนั้นเสียงของนีน่าก็ดังขึ้นจากชั้นล่าง ตามด้วยเสียงของแมรี่ “ต้มมันเถอะ ตอนนี้นายหญิงทานอาหารเผ็ดไม่ได้”

แอเรียนผลักประตูออกไปโดยมีเจ้าข้าวปั้นอยู่ในอ้อมแขนของเธอ จากนั้นก็ลงไปข้างล่าง เธอได้ยินความเห็นของนีน่าอีกครั้ง “ฉันคิดว่าเผ็ดดีกว่าและมีรสชาติมากกว่า การต้มมันทำให้กุ้งดี ๆ เสียรสชาติไป”

ใบหน้าของแอเรียนซีดลงเล็กน้อย แต่มุมริมฝีปากของเธอยกขึ้นยิ้ม “การต้มสามารถคงรสชาติเดิมของกุ้งเอาไว้ได้ คุณจะได้ลิ้มรสของเครื่องปรุงรสก็ต่อเมื่อปรุงรสเผ็ดและนั่นทำให้เสียรสชาติที่แท้จริง แมรี่ ต้มให้หมด”

นีน่าเหลือบมองเธอและไม่ได้แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม แมรี่ส่งเสียงตอบ จากนั้นก็กลับไปทำงานในครัว

มาร์คขึ้นไปข้างบนเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ “วันนี้คุณเป็นอย่างไรบ้าง?” เขาถามแอเรียนเมื่อเขาเดินผ่าน

“ก็ใช้ได้ค่ะ ไปรอฉันที่ห้องหลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ฉันอยากคุยกับคุณ” เธอตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับเขา

คืนนี้ถูกกำหนดให้เป็นคืนที่ไม่สงบ

“ได้” เขาตกลง

มาร์คกลับไปที่ห้องของเขาและปิดประตู ในขณะที่แอเรียนนั่งลงที่โซฟาในห้องนั่งเล่น นีน่าเอนกายอยู่บนโซฟาตรงข้ามเธอ โดยทำราวกับสถานที่แห่งนี้เป็นบ้านของเธอ “แอเรียนคุณคิดว่าฉันขัดหูขัดตาหรือเปล่า?”

แอเรียนลูบข้าวปั้นในอ้อมแขนของเธอและตอบกลับด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “ทำไมคุณถึงรู้สึกแบบนั้น? คุณเป็นเพื่อนของมาร์ค หรืออาจจะเป็นเพื่อนสมัยเด็กด้วยซ้ำ ทำไมฉันถึงต้องรู้สึกว่าคุณขัดหูขัดตาล่ะ?”