เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 227 ครั้งแรกของคุณเป็นอย่างไร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 227 ครั้งแรกของคุณเป็นอย่างไร
เกือบจะเป็นเวลาอาหารกลางวันที่แจ๊คสันโทรหาแผนกออกแบบ หัวหน้าตะโกนสุดเสียง “ทิฟฟานี่ เลน คุณเวสต์กำลังตามหาคุณ! รีบไปที่ห้องทำงานของเขา!”
สมองของทิฟฟานี่แทบจะระเบิดเมื่อเอ่ยถึงแจ็คสัน “รับทราบแล้วค่ะ!”
ระหว่างทางไปที่ออฟฟิศ เธอคิดอยู่เสมอว่าแจ็คสันจะทำอะไรอะไรกับเธอที่ออฟฟิศ เป็นไปได้ไหมที่เขาต้องการจะสานต่อเรื่องที่พวกเราทำค้างไว้เมื่อคืน? มิฉะนั้น จู่ ๆ เขาจะตามหาเธอทำไม?
เธอใช้เวลาเดินไปที่ห้องทำงานของเขาแล้วยกมือขึ้นเคาะประตู เธอตัดสินใจแล้ว ถ้าแจ็คสันขอความช่วยเหลือจากเธอ เธอจะไม่ตอบตกลง นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ที่มีจิตสำนึกควรทำ…
“เข้ามา” เสียงของแจ็คสันดังขึ้นมาจากด้านใน
ทิฟฟานี่สงบสติอารมณ์ลงและผลักประตูให้เปิด เธอรักษาระยะห่างระหว่างพวกเขาและยืนอยู่ที่ประตู “มีปัญหาอะไร?”
แจ็คสันหยิบเอกสารขึ้นมาโดยไม่ได้เงยหน้า “ส่งสิ่งนี้ไปที่ไกลด์ เพราะแอเรียนก็อยู่ที่นั่นด้วย พวกคุณสาว ๆ สามารถไปทานอาหารกลางวันด้วยกันได้ แค่อย่าลืมมันอีก”
ทิฟฟานี่ผงะ “คุณเรียกฉันมาเพราะเรื่องนี้?”
แจ็คสันเงยหน้ามองเธอด้วยสีหน้างงงวย “ทำไมต้องเป็นเรื่องอื่น?”
เธอผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัดและเดินหน้าไปรับเอกสาร เมื่อเธอกำลังจะหันหลังและออกไป จู่ ๆ แจ็คสันก็หยุดเธอเอาไว้ “เดี๋ยว”
เธอรู้สึกตึงเครียดขึ้นมาทันที “มีอะไรอีก…?”
“นั่น…นั่นใช่แม่ของคุณที่มาหาคุณเมื่อเช้านี้ใช่ไหม? ความสัมพันธ์ระหว่างคุณสองคนดูค่อนข้างแย่ ข้อเสนอเมื่อวานของผมยังเหมือนเดิม มาที่บ้านของผมหลังจากเสร็จงานและทำความสะอาดบ้านของผม ผมจะจ่ายเป็นเงินสดให้คุณทุกวัน เมื่อคื่นคุณทำเรื่องยุ่งเอาไว้มาก ดังนั้นวันนี้คุณต้องทำความสะอาดให้ดี” แจ็คสันพูดอย่างจริงจังโดยไม่มีเจตนาไม่บริสุทธิ์ในสายตาของเขา อย่างไรก็ตามทิฟฟานี้ยังคงสงสัยในความตั้งใจที่แท้จริงของเขาเป็นอย่างมาก
หลังจากทิฟฟานี่ส่งเอกสารให้กับบริษัทไกลด์ ดีไซน์ เธอพบร้านอาหารใกล้ ๆ เพื่อรับประทานอาหารกลางวันกับแอเรียน ขณะที่พวกเขาคุยกัน แอเรียนสังเกตว่าทิฟฟานี่ดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ และอดไม่ได้ที่จะถาม “เกิดอะไรขึ้นกับเธอ? เธอมักจะไม่ค่อยกังวลและไม่ค่อยใส่ใจอะไร ตั้งแต่เมื่อไรกันที่เธอเรียนรู้ที่จะเก็บเรื่องพวกนี้ไว้กับตัว?”
ทิฟฟานี่ถูกหลอกล่ออด้วยคำถามของเธอแต่ก็ยังอึดอัดใจเกินกว่าปรับทุกข์กับเธอ “อย่าถาม…เธอจะถามฉันได้อย่างไรในเมื่อเธอรู้ว่าฉันซ่อนสิ่งที่เลวร้ายเอาไว้แอริ? ฉันไม่สามารถบอกเธอได้หรอก”
แอเรียนพริบตาคู่สวยของเธอและหลอกล่อเธอต่อไป “ฉันอยากจะรู้เรื่องไม่ดีนั้นจริง ๆ ทิฟฟ์บอกฉัน ได้โปรดดดด….”
ในที่สุดทิฟฟานี่ก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไปและปรับทุกข์กับเธอ “อืม…ฉันอยากรู้ว่าเธอรู้สึกยังไงหลังจากครั้งแรก…บอกฉันก่อน…”
แอเรียนคิดไม่ถึงว่าคำถามของเธอจะเป็นเช่นนี้ เธอจึงรู้สึกเขินอายเล็กน้อย อย่างไรก็ตามไม่ความมีความลับระหว่างเพื่อนที่ดีและไม่มีอะไรต้องอายเหมือนกัน หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบข้างเธอ แอเรียนกระซิบกับเธอ “เจ็บ มันเจ็บไปหมดราวกับร่างกายของเธอหลุดออกจากกัน ย้อนกลับไปตอนนั้นกับวิล… ฉันคิดจริง ๆ ว่าฉันเคยทำมันไปแล้วกับเขาตั้งแต่ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย หลังจากทำกับมาร์คแล้ว ฉันถึงได้รู้ว่านี่คือครั้งแรกของฉัน…”
