เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 246 สะดุดตากับคู่นอนของเขา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 246 สะดุดตากับคู่นอนของเขา
หลังจากที่พายุที่โหมกระหน่ำผ่านพ้นไป ในที่สุดมาร์คก็ลุกขึ้นและไปเข้าห้องน้ำ “ผมจะไปส่งนีน่าในภายหลัง คุณควรจะนอนต่ออีกสักหน่อยก่อนที่จะไปทานอาหาร”
แอเรียนหน้าแดงและซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม เธอยังคงหอบอยู่เล็กน้อย ชายคนนั้นดูเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็งอีกครั้งหลังจากลุกไปจากเตียง แต่ตอนนี้พวกเขาคุยกันมากขึ้น ที่ผ่านมาเขาจะไม่พูดคุยกับเธอเว้นเสียแต่จำเป็น
ณ ไวท์ วอร์เตอร์ เบย์ วิลล่า ทิฟฟานี่ตื่นขึ้นมาด้วยความหนาวเย็น ยกเว้นเสียแต่ความอบอุ่นที่แผ่นหลังของเธอ เธอรู้สึกหนาวเย็นไปทั่วทุกที่ เธอไม่รู้ว่าผ้าห่มทั้งสองผืนถูกเตะลงไปบนพื้นได้อย่างไร แจ็คสันและเธอควรจะนอนคนละฝั่งของเตียง แต่ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน! ไม่ ในความจริงเธอเป็นคนที่ถูกกอดเอาไว้ในอ้อมแขนของเขา เธอจะฆ่าเขาหากความจริงไม่ใช่ว่าเขาเพียงวางแขนของเขาเอาไว้ที่เอวของเธอเท่านั้นและไม่ได้เลื่อนสูงขึ้นไปกว่านั้น
ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าอะไรคือความหมายของการนอนกับเขา แจ็คสันต้องการให้เธอเป็นเพียงหมอนของเขาก็เท่านั้น มันเป็นเรื่องง่ายแค่นั้นเอง
หลังจากที่เมื่อคืนเดินมามากแล้ว เธอยังไม่อยากลุกขึ้นเลยจริง ๆ เธอใช้ความพยายามอย่างหนักในที่สุดก็สามารถหยิบผ้าห่มขึ้นจากพื้นด้วยเท้าของเธอ ก่อนที่จะหลับไปอีกครั้งหนึ่ง
ทันใดนั้นเอง ทิฟฟานี่ก็ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงเคาะประตูหลายครั้ง เพราะเธอยังคงมึนงงจากการนอนหลับ เธอจึงคิดว่าเธออยู่บ้านของตัวเองและพึมพำเสียงเบาเป็นกระซิบ “ใครเคาะประตูแรงขนาดนี้เนี่ย…”
แจ็คสันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเคาะประตู และลุกขึ้นไปตรวจดู ทันทีที่เขาเปิดประตู ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อเมื่อเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ที่ประตู “ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”
แอนนี่โชว์กล่องอาหารที่ดูน่ารับประทานต่อหน้าเขา “ฉันทำอาหารที่คุณชอบมาให้เป็นพิเศษ เพราะว่าคุณทำอาหารเก่ง ฉันอยากจะได้คำแนะนำจากคุณด้วย รีบมาชิมกันเถอะ!”
แจ็คสันไม่ได้พูดอะไร แอนนี่ โนเรียน เป็นคู่หมั้นของเขา ซึ่งเป็นคนที่ทิฟฟานี่พบที่ร้านอาหารเมื่อครั้งนั้น พวกเขาดูเป็นคู่ที่เหมาะสมกันทั้งภูมิหลังของครอบครัวและสถานะทางสังคม แอนนี่มีใบหน้าที่สวยงามและเสียงที่ไพเราะราวกับนางฟ้า เธอเหมาะสมที่จะเป็นตัวอย่างของความงามในสายตาของผู้ชายส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม แจ็คสันไม่ได้รู้สึกสนใจเธอเพราะทราบว่าการแต่งงานของพวกเขานั้นจะเกิดขึ้นเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ ที่ผ่านมา เขาไม่เคยปฏิเสธผู้หญิงคนไหนก็ตามที่จะขึ้นเตียงกับเขาตราบใดที่พวกเธอหน้าตาดี อย่างไรก็ตาม แอนนี่เป็นข้อยกเว้น
โดยปกติแล้วเขามักจะไม่จริงจัง แต่การแต่งงานควรจะคาดหวังไปถึงการอยู่ด้วยกันไปชั่วชีวิต เขาเกลียดการทำตามสัญญาเก่าแก่และเกลียดกับการผูกมัดกับใครสักคน
เมื่อสังเกตเห็นว่าเขาไม่สนใจ แอนนี่จึงก้มหน้าลงด้วยความผิดหวัง “เกิดอะไรขึ้น? คุณไม่พอใจที่ฉันมาที่นี่เพื่อพบคุณเป็นการส่วนตัวเหรอ? บางทีฉันควรจะแจ้งให้คุณทราบล่วงหน้าเพราะฉันรู้ว่าคุณไม่ชอบให้ใครบุกรุก…” ขณะที่แอนนี่กำลังพูด เธอสังเกตเห็นรองเท้าผ้าใบผู้หญิงคู่หนึ่ง ใบหน้าของเธอซีดลงทันที “คุณ… คุณมีใครอยู่ในห้องของคุณ? นั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณถึงไม่พอใจที่ฉันมาใช่ไหม?”
แจ็คสันเคลื่อนตัวของเขาเล็กน้อย ขณะที่เขาพยายามที่จะปิดบังแอนนี่เอาไว้โดยไม่รู้ตัวเพราะกลัวว่าจู่ ๆ เธอจะเดินเข้าไปในห้องของเขาแล้ว ‘สะดุดตากับคู่นอนของเขา’ “ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด วางของของคุณเอาไว้แล้วออกไปก่อน คืนนี้ผมจะติดต่อคุณไป”
สำหรับคนที่มาจากสังคมชั้นสูงที่ร่ำรวยเช่นแอนนี่ เธอไม่มีทางที่ว่านอนสอนง่าย “แจ็คสัน เวสต์! คุณหมายถึงอะไร? ใคร ๆ ต่างก็รู้ว่าคุณชอบอยู่ที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่า ตามลำพังจึงไม่ค่อยมีใครเข้ามารบกวนคุณ! นี่เป็นเพียงครั้งแรกเท่านั้นที่ฉันมาที่นี่เพราะฉันไม่เคยอยากรบกวนคุณมาก่อน ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้! ฉันอยากจะเห็นว่าใครคือผู้หญิงที่อยู่บนเตียงของคุณ!”
ทิฟฟานี่ได้ยินเสียงความวุ่นวายจึงเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นพลางขยี้ตาของเธอ “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณถึงรบกวนการนอนของฉัน…?”