เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 266 มาร์คโดนจับได้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 266 มาร์คโดนจับได้
มาร์คได้ยินพวกเธอจึงหันมาตามเสียงทันที สำหรับแอเรียนความตายยังสวยกว่าสิ่งนี้ “มาร์คมา!”
ทิฟฟานี่ตระหนักถึงความเสียงดังของเธอจึงก้มหน้าลงเงียบ มาร์คเดินมาที่โต๊ะและยิ้มให้อย่างฝืนใจ “พวกเธอช่างมีเวลาที่สนุกจริง ๆ ให้ผมขอแจ็คสันให้ทำอาหารให้พวกเธอเองเลยไหม?”
พอได้ยินเช่นนั้นแอเรียนก็หูตั้งและตอบอย่างงงงวย “ไม่จำเป็น ฉันนึกว่าคุณจะกลับมามะรืนนี้?”
เขานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามเธอ “มันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น แต่การกระทำของเธอทำให้ฉันไม่มีกระจิตกระใจทำงาน ฉันเลยต้องรีบกลับ ทีนี้เธอบอกฉันได้ยังว่าเธอโกรธอะไรฉัน?”
ทิฟฟานี่ยิบโทรศัพท์เธอขึ้นมาโชว์รูปที่เธอแคปไว้ให้เขาดู “ดู ดูตัวเองสิ!”
แววตาของมาร์คเศร้าลงเมื่อเขาเห็นสิ่งที่แอรี่โพสต์บนโซเชียล “เราแค่เจอกันโดยบังเอิญ เธอเป็นคนถ่ายรูปนั้น ฉันไม่ทันได้ยินยอมหรือปฏิเสธด้วยซ้ำ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเอารูปไปโพสต์ลงให้คนอื่นเห็น อีกอย่าง ฉันไม่ได้ทานข้าวกับเธอด้วย นั้นแหละคำอธิบายของฉัน”
“นี่คุณกำลังคิดจะหลอกใคร?” ทิฟฟานี่ถามด้วยท่าทางงง ๆ “คุณกล้าโทรหาแอรี่เพื่อให้เธอยืนยันเรื่องนี้ไหม?”
แอเรียนกลัวว่าทิฟฟานี่จะก่อเรื่องจึงสกิดแขนเสื้อเธอใต้โต๊ะ มาร์คยิบโทรศัพท์เขาขึ้นมาโดยไม่ลังเล “ทิฟฟานี่ปรบมือ “คุณยังมีเบอร์เธอด้วย! ยังจะต้องอธิบายอะไรอีก? ไอ้คนไม่รักดี!”
มาร์คโดนจับได้โดยไม่ได้ตั้งตัว เขาหมดทางสู้จึงตัดจบด้วยการพูดว่า “ทิฟฟานี่ เลน… อย่าสร้างปัญหา…”
“ฉันเป็นคนเริ่มหรอ?” ทิฟฟานี่ถามอย่างโกรธเคือง “คุณและแอรี่ตั้งหากที่สร้างปัญหา ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นหวงว่าผลลัพธ์ที่ตามมาจากการทำของแอรี่จะกระทบชื่อเสียงของคุณเองก็ตาม แต่ฉันเป็นห่วงว่าเรื่องนี้มันจะทำร้ายแอริ นี้เป็นเรื่องภายในครอบครัว ฉันจะไม่พูดอะไร แต่ถ้าแอริตัดสินใจที่จะหย่ากับคุณฉันจะสนับสนุนเธอ นอกใจครั้งเดียว ก็ต้องมีครั้งที่สอง คุณจะไม่มีวันได้รับการอภัย!”
เสียงมาร์คดุขึ้น “ฉันไม่ได้นอกใจ”
การที่มาร์คโดนดุและยังคงพยายามเก็บอาการตัวเองนั้นเป็นสิ่งที่น่าขำสำหรับแอเรียน เธออยากจะหัวเราะจะแย่ แต่กลับไม่กล้า สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือสงบสถานการณ์ “ใจเย็น ใจเย็น คุณยังไม่ได้ทานอะไรใช่ไหมมาร์ค ไหน ๆ คุณก็จ่ายแล้ว เพราะฉะนั้น…”
“ฉันไม่อยากกิน” มาร์คพูดด้วยอารมณ์หม่นหมอง “คุณสองคนตามสบายเลย เดี๋ยวเราค่อยคุยกันคืนนี้ที่บ้าน” แล้วเขาก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องผู้จัดการร้าน ไวท์ วอเตอร์ส เบย์ คาเฟ่ ดูเหมือนกับว่าจริง ๆ แล้วเขาไม่ได้มาหาแอเรียน
ทิฟฟานี่รู้สึกสงสัย “เขาไม่ได้มาที่นี่เพราะมาหาเธอหรอ? ถ้าเช่นนั้นเขาจะมาที่นี่ทำไม?”
“คงจะมาหาแจ็คสันมั้ง” แอเรียนตอบตามจริง
“แจ็คสันหรอ? แจ็คสัน เวสต์อยู่ที่นี้หรอ?” ทิฟฟานี่ถามอย่างกระวนกระวาย
“ร้านนี้เป็นของแจ็คสัน”
พอเธอได้ยินเช่นนั้นทิฟฟานี่ถึงกับงงไปหมด “ฉันก็สงสัยอยู่ตั้งนานว่าทำไมอาหารเขาจึงรสชาติเหมือนของที่นี้ สมองเขาปกติรึเปล่า? ที่ออฟฟิศงานไม่เยอะพอหรอ? ยังจะเป็นเจ้าของร้านอีก จริง ๆ เลย…”
แจ็คสันอยู่ที่ออฟฟิศอย่างที่คิดไว้ ไม่นานเขาก็ออกมาพร้อมกับมาร์ค แจ็คสันมองไปทางแอเรียนและทิฟฟานี่ เขาพูดกับแคชเชียร์ไม่กี่คำแล้วก็เดินหายไปพร้อมมาร์ค “เธอคิดว่าเขาจะบอกพนักงานให้ลดให้เราไหม?” ทิฟฟานี่ถามเบา ๆ
แอเรียนไม่ติดใจอะไรเมื่อได้ยินเช่นนั้น “มาร์คไม่ยอมเป็นหนี้บุญคุณใครแน่นอน เขาจะต้องเลี้ยงแจ็คสันกลับในมื้อหน้า” ตอนนี้เธอกังวลเรื่องที่ต้องเจอกับมาร์คในคืนนี้มากกว่า…
พอพวกเธอทานอาหารเสร็จพวกเธอก็กลับ ทิฟฟานี่พึงพอใจอย่างมากกับมื้อนี้ “อาหารฟรีนี้มันเยี่ยมจริง ๆ แอริ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคบกับเธอจะได้รับผลประโยชน์เช่นนี้”
