เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 274 ไฟดับ

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 274 ไฟดับ

แอเรียนรีบกลับไปที่โต๊ะทำงานเพื่อหาเอกสารของเธอ แต่แม้จะพยายามอย่างไร ก็ไม่เจออยู่ดี! เธอกลับไปที่ห้องทำงานของเอริกด้วยใบหน้าซีดเซียว “ไม่… เอกสารของฉันหายไป ลูกค้าจะขัดแย้งกันได้อย่างไร? มีการเซ็นสัญญาอย่างชัดเจน นี่มันมากเกินไป!”

เอริกลดเสียงลงขณะที่เขากล่าวว่า “เนื่องจากสถานการณ์ปัจจุบันของผม นอกเหนือจากความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับครอบครัวนาธาเนียล ไกลด์ เป็นเพียงบริษัทขนาดกลาง ดังนั้นผมจึงไม่สามารถให้ผลกำไรเขามากนัก เราไม่สามารถให้คู่แข่งของเราทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ หากมีข่าวนี้ออกไปคู่แข่งของผมจะถลาลงและให้ผลกำไรที่สูงขึ้นแก่ลูกค้าของเรา ในเวลานั้นการยกเลิกสัญญาเช่นนี้จะเป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่ว่าผมจ่ายไม่ได้ แต่มันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะต้องควักเงินส่วนนั้น คุณเข้าใจใช่ไหม?”

แอเรียนรู้สึกกังวลเล็กน้อย “ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันเป็นนักออกแบบ ฉันไม่ควรยอมรับบทบาทที่สำคัญเช่นนั้นตั้งแต่แรก ตอนนี้พอมีบางอย่างเกิดขึ้นฉันก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ฉันน่าจะเก็บเอกสารไว้ในลิ้นชักอย่างเรียบร้อย ฉันไม่รู้ว่ามันหายไปได้อย่างไร! ตอนนี้ฉันควรทำอะไรดี?”

สภาพเอริกดูแย่มากจากความกังวล แต่เขาก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะสงบสติอารมณ์ “ตอนนี้เราคงไม่ได้รับข้อตกลงนั้นแน่นอน เราเสียเวลาทำงานล่วงเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์และวันที่จะส่งมอบบริษัทพี่ชายคนที่สองกำลังใกล้เข้ามาในไม่ช้า เราไม่ต้องหาข้อตกลงใหม่หรอก เพียงแค่ทำงานที่ยังค้างอยู่ คุณแค่คอยทำงานที่คุณมีให้เสร็จ ฉันจะกังวลเรื่องนี้เองในตอนนี้ไม่ได้ มันจะไม่เป็นปัญหาหลังจากที่ฉันออกจากครอบครัวนาธาเนียล”

แอเรียนกัดฟันและพูดว่า “คุณต้องตรวจสอบเรื่องนี้ นี่คือการกระทำโดยบุคคลในบริษัทอย่างแน่นอน ฉันจะไม่ทรยศคุณเพื่อผลกำไรเล็กน้อยนี้หรอก หากคุณไม่ตรวจสอบจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนทรยศคนนี้ยังคงทำงานให้คุณต่อไปแม้ว่าคุณจะออกจาก ไกล์ด ก็ตามอย่างนั้นหรอ? เขาหรือเธอสามารถหักหลังคุณได้อีกนะ!”

เอริกหยุดคิดอย่างรอบคอบและพูดว่า “ที่จริงผมเองก็อยากที่จะตรวจสอบเรื่องนี้ แต่ผมเหนื่อยมาก ผมไม่มีแรงที่จะทำ ลืมมันไปเถอะ ผมจะพาคนที่น่าเชื่อถือสองสามคนไปกับผม คุณกลับไปทำงานเถอะ อย่าพูดถึงเรื่องอีก ฉันเชื่อว่ามันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ”

แอเรียนกลับไปที่โต๊ะทำงานของเธออย่างเศร้าโศกและรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก เอริกเชื่อใจเธอมาก แต่ความประมาทของเธอทำให้เกิดปัญหา ผลกำไรจากข้อตกลงนี้จะตกเป็นของบริษัทใหม่ของเอริก มันสำคัญมากสำหรับเขา ตอนนี้มันหายไปเพราะเธอ เธอรู้สึกผิดมาก หลังจากคิดไปคิดมาอย่างดีแล้วเธอก็ตัดสินใจที่จะตรวจสอบเรื่องนี้ เธอไปที่ห้องรักษาความปลอดภัยและขอภาพการเฝ้าระวัง เธอมั่นใจว่าเอกสารยังอยู่กับเธอเมื่อยี่สิบสี่ชั่วโมงที่แล้วเพราะเธอเห็นมันตอนที่เธอเก็บของ นั่นหมายความว่ามีคนขโมยไปภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงที่แล้ว

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตรวจสอบภาพการเฝ้าระวังและพูดว่า “ทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว คุณจะต้องเลื่อนดูมันไปอย่างช้า ๆ ในช่วงเวลาอาหารค่ำเมื่อวานนี้ไฟฟ้าดับเพียงไม่กี่นาทีจึงน่าจะมีปัญหา”

หัวใจของแอเรีนรล้นไปที่ตาตุ่ม “ไฟดับในช่วงอาหารเย็น? วงจรไฟฟ้าของบริษัทค่อนข้างดีมาโดยตลอดจะมีไฟฟ้าดับได้อย่างไร?”

รปภ. ส่ายหัว “ผมไม่รู้ นี่คือภาพจากกล้องวงจรปิดเมื่อยี่สิบสี่ชั่วโมงที่แล้ว คุณสามารถดูได้”

แอเรียนส่ายหัว “ไม่จำเป็น ภาพที่ฉันต้องดูคือช่วงเวลาไม่กี่นาทีในช่วงที่ไฟฟ้าดับไป” ถ้าเธอเดาถูกมีคนทำอะไรบางอย่างกับวงจรไฟฟ้าจนทำให้ไฟฟ้าดับแน่นอน เมื่อไฟฟ้าดับลงแล้วจะไม่มีหลักฐานใด ๆ ปรากฏในกล้องวงจรปิด เมื่อวานนี้เธอไม่ได้ทานอาหารกลางวันดังนั้นเธอจึงหิวโหยในมื้อเย็นและรีบไปที่โรงอาหารทันที ข้อมูลถูกขโมยไปในขณะที่เธอออกไปทานอาหารค่ำ

เธอกลับไปที่โต๊ะทำงานด้วยความหดหู่ใจ เธอยอมแพ้และพยายามมองโลกในแง่ดีเหมือนเอริก แต่เธอไม่สามารถยอมรับมันได้ เธอมีความดื้อรั้นในตัวเธอตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอปฏิเสธที่จะยอมรับการสูญเสียนี้อย่างเงียบ ๆ ไม่ได้!

“ใครเป็นคนสุดท้ายที่ออกไปทานอาหารค่ำเมื่อคืน” เธอถามคนที่นั่งข้างๆเธอว่า “คุณเห็นใครอยู่ใกล้โต๊ะทำงานของฉันไหม”

เพื่อนข้างโต๊ะของเธอหยุดคิดก่อนจะตอบว่า “เพื่อนของฉันจะเลี้ยงอาหารมื้อเย็นฉันเมื่อคืนนี้ ดังนั้นฉันจึงงดอาหารเย็นและรอจนกว่าฉันจะทำงานล่วงเวลาเสร็จเพื่อจะได้ทานอาหารดี ๆ ฉันไปที่ตู้กับข้าวเพื่อทำกาแฟประมาณครึ่งเวลาของการพักทานอาหารเย็น เมื่อฉันกลับมาสำนักงานค่อนข้างว่างเปล่า เหลือเพียงคุณปิแอร์ ฉันไม่แน่ใจว่าเธอไปที่โต๊ะทำงานของคุณหรือเปล่า ไม่ว่าจะเป็นอะไรเธอเป็นคนสุดท้ายที่กลับต่อจากฉัน เธอมักจะกระชับกับเวลารับประทานอาหารของเธอ ทำไมเธอถึงง่วงในช่วงเวลาอาหารกลางวันและเวลาอาหารค่ำ? คุณไม่ได้สูญเสียอะไรไปใช่ไหม? ฉันไม่ใช่คนบ้า ฉันไม่อาจขโมยสิ่งของของนายหญิงเทรมอนต์ได้หรอกมันไม่คุ้มที่จะถูกจับเข้าคุกนะ”