เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 332 การชกต่อยในห้องน้ำ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 332 การชกต่อยในห้องน้ำ
แน่นอน แอเรียนสรรเสริญเยินยอ “ก็ไม่เลว หน้าตาโดยรวมก็ใช้ได้นะแล้วเธอรู้สึกอย่างไร”
ในที่สุดมาร์คก็รู้ว่าทิฟฟานี่อยู่ที่นี่เช่นกัน ดูเหมือนกับว่าเธอกำลังมาเดท เขาพยักหน้าให้เธอซึ่งถือได้ว่าเป็นการทักทาย
ทันใดนั้นเอง ก็มีลูกค้าไม่กี่คนตะเกียกตะกายออกมาจากห้องน้ำ จากนั้นพนักงานสองสองคนก็รีบเข้าไปข้างในพร้อมกัน บอกได้ง่ายมากว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น ทิฟฟานี่ไม่เห็นเคนออกมา เธอจำได้ว่ามันคือห้องน้ำผู้ชายและคงจะไม่สะดวกสำหรับเธอที่จะเข้าไป เธอจึงหันไปบอกมาร์ค “มาร์ค คุณช่วยไปดูให้ฉันหน่อยได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น? เคนอยู่ข้างในนั้นสักพักแล้วและยังไม่ออกมาเลย ฉันคิดว่าอาจจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา”
ในตอนแรก มาร์คไม่ได้ตั้งใจที่จะไป อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นว่าแอเรียนจ้องมองมาที่เขาด้วยความคาดหวัง เขาจึงลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำด้วยใบหน้าที่ดูเคร่งขรึมของเขา เขาเคลื่อนตัวผ่านผู้คนและเห็นคราบเลือดอยู่เต็มพื้น แจ็คสันตรึงเคนลงกับพื้นและต่อยเขาอย่างรุนแรง ขณะที่เขาไม่สามารถตอบกลับอะไรได้เลย เคนถูกทำร้ายอย่างยับเยินจนเขาดูเกือบจะไร้ซึ่งความปราณี
แม้จะไม่รู้สถานการณ์ที่แท้จริง ทว่าเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและดึงแจ็คสันออกไป “แจ็คสัน ใจเย็น”
เคนพยายามดิ้นรนขณะที่พยายามลุกขึ้นจากพื้น เขาชี้ไปที่แจ็คสันที่กำลังเดือดดาลและถ่มน้ำลาย “ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากเป็นร้านอาหารโทรม ๆ ที่น่าขยะแขยง รอก่อนเถอะ! ฉันแน่ใจว่า ร้านอาหารของนายจะต้องปิดตัวลง!”
แจ็คสันหรี่ตาของเขาลงพลางถอดเสื้อคลุมของเขาโยนทิ้งและไม่สนใจ เขาดูเหมือนพร้อมจะพุ่งเข้าใส่เขาอีกครั้ง ทว่ามาร์คห้ามเขาเอาไว้ “ปล่อยเขาไป อย่าทำอะไรที่นี่ เราจะจัดการเรื่องนี้ทีหลัง”
เมื่อเห็นแบบนี้ เคนก็ตะเกียกตะกายหนีไป เขาไม่สนใจทิฟฟานี่ด้วยซ้ำเมื่อเขาผ่านบริเวณที่รับประทานอาหาร แต่เขากลับไปทันทีแทน
ทิฟฟานี่รู้สึกสับสน เธอเห็นความน่าอนาถใจบนใบหน้าของเคน แต่เธอไม่เข้าใจว่าการไปเข้าห้องน้ำทำให้เกิดเหตุการณ์อย่างนั้นได้อย่างไร เธอรู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้นเมื่อมาร์คกลับมาพร้อมกับแจ็คสันที่ผู้ครอบงำด้วยกระแสแห่งความโกรธ เขาที่ถูกลากมาช่างแตกต่างจากภาพของลูกชายของผู้ร่ำรวยที่เขามักจะแสดงให้เห็นอย่างสิ้นเชิง
ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาทั้งสี่คนก็มาอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวของแจ็คสันพลางจ้องมองกันด้วยความตกใจ ปกติแล้วแอเรียนจะเป็นคนที่สร้างความสงบ “แจ็คสัน เกิดอะไรขึ้นคะ? ผู้ชายที่คุณเพิ่งทำร้ายไปเป็นแฟนใหม่ของทิฟฟ์…”
ทิฟฟานี่รู้สึกโกรธมาก ทว่าเธอก็อยากรู้เหตุผลของเขาเช่นกัน
แจ็คสันยังคงทำสีหน้าเรียบนิ่งราวกับว่าเขาไม่ได้ทำผิดอะไรเลย “มันไม่สำคัญหรอกว่าผมจะทำร้ายเขาหรือเปล่า ไม่มีเหตุผล”
มาร์คกำลังปวดหัว “แอเรียน พาทิฟฟานี่ออกไปและหาอะไรทานกันด้วย ฉันจะคุยกับแจ็คสัน”
แอเรียนรู้ดีว่าเธอไม่สามารถหวังให้แจ็คสันพูดออกมาได้ ดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยให้มาร์คจัดการ ทิฟฟานี่โกรธมากกับท่าทางของแจ็คสัน ดังนั้นเธอจึงหันหน้าและเดินออกไป
มาร์ครอจนกระทั่งเหลือเพียงพวกเขาตามลำพังภายในห้องทำงานก่อนจะถามขึ้น “พูดออกมา ปกตินายจะไม่ทำร้ายใคร”
แจ็คสันเผยรอยยิ้มเจ้าสำราญของเขาตามปกติ “ฉันแค่ทนผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ฉันได้ยินขณะที่เขาคุยโทรศัพท์ในห้องน้ำ เขาไม่ได้ต้องการจะเดทกับทิฟฟานี่ เขาต้องการใช้เธอเพื่อสานสัมพันธ์ ฉันไม่รู้ว่าเขารู้เรื่องที่ทิฟฟานี่เป็นเพื่อนกับแอเรียนได้อย่างไร แต่เรื่องนัดบอดเป็นเรื่องที่คิดเอาไว้นานแล้ว แผนที่คิดออกคือ เขาเป็นอะไรไม่ได้เลยนอกจากเป็นคนที่น่ารังเกียจ”
มาร์คนิ่งไปชั่วขณะเพื่อคิดและพูดขึ้น “นายแน่ใจนะว่านี่คือเหตุที่นายต่อยเขา? ฉันไม่เชื่อ”
เมื่อเห็นว่ามาร์คมองมาที่เขา แจ็คสันจึงไม่พยายามปิดบังมันไว้อีกต่อไป “เขาจะวางยาทิฟฟานี่และจะพาเธอไปโรงแรมจากนั้นก็มีอะไรกับเธอ เขาไม่ได้ตั้งใจจะรับผิดชอบอยู่แล้ว เขามีอะไรกับเธอแล้วเขาก็จะทิ้งเธอ ทุกคำที่เขาพูดมันน่าขยะแขยง เป็นนายจะทนได้ไหม? ทิฟฟานี่เป็นพนักงานในบริษัทของฉัน สุดท้ายแล้วมันจะไม่มีปัญหาเลยถ้าฉันไม่รู้เรื่องนี้ นายคิดว่าอย่างไร?”
มาร์คยิ้มเย้ย “ก็ถูกของนาย แต่ฉันคิดว่า… นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ดีพอที่นายจะไปทำร้ายเขา ต่อให้ฉันเป็นคนใจร้าย ฉันก็ไม่สนใจถ้านายจะหลอกผู้หญิงรอบตัว แต่ถ้านายจบลงด้วยการหลอกผู้หญิงที่สนิทกับแอเรียน นายจะต้องรับผิดชอบ ฉันจะไม่ปราณีถ้านายทำให้วุ่นวาย”
แจ็คสันนิ่งไป “นายกำลังพูดอะไรอยู่? นายอาจจะคิดไม่ถึงว่าฉันสนใจทิฟฟานี่ใช่ไหม? นายล้อเล่นหรือเปล่า? นายเคยเห็นหัวใจของฉันเต้นเพราะผู้หญิงคนไหนหลังจากที่ผ่านมาแล้วหลายปีหรือเปล่า? ฉันปล่อยให้เธอนอนข้าง ๆ ฉัน แต่เพียงเพราะฉันคิดว่าการอยู่คนเดียวมันค่อนข้างน่าเบื่อ นายเข้าใจไหม? ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลย!”
มาร์คยังคงเงียบ เขาหันกลับและออกจากออฟฟิศไป มันก็จริงที่เขาไม่พบว่าการที่แจ็คสันและทิฟฟานี่ ‘นอน’ ด้วยการจะเป็นเรื่องแปลก นั่นเป็นเพราะเขารู้ความลับของแจ็คสันเป็นอย่างดี ทุกคนต่างมีความลับซ่อนอยู่ลึก ๆ และดำมืด ไม่มีอะไรจะต้องรู้สึกอาย อย่างไรก็ตามมันเป็นนิสัยมากว่าความลับ ตอนนี้ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่ามันไม่ง่ายอย่างที่คิด แจ็คสันมีนิสัยอย่างหนึ่ง – เขาไม่เคยชอบที่จะเข้าไปวุ่นวาย
มาร์คกลับมาที่โต๊ะรับประทานอาหารค่ำของเขาและนั่งลง ทิฟฟานี่ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป “แจ็คสันพยายามจะทำบ้าอะไร? ฉันพิ่งเจอใครสักคนที่ฉันชอบแล้วเขาก็มาไล่เขาไป! แค่เพราะว่าเขารวย ไม่ใช่ว่าเขาจะสามารถทำได้ทุกอย่างตามที่เขาต้องการ!”
เขามองไปที่เธอและตอบอย่างไม่แยแส “พวกเขาแค่ทะเลาะกัน เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องปกติของพวกผู้ชาย หากมีใครจะต้องว่าก็ให้ว่าสามีของคุณที่เขาสู้ไม่ได้ เขาก็ดีแค่โดนทำร้าย”
ทิฟฟานี่พองแก้มของเธอด้วยความโกรธ “แอริ เธอเห็นไหม? เขากำลังปกป้องแจ็คสัน! ความรุนแรงไม่ใช่คำตอบแม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตาม!”
แอเรียนรู้สึกไร้หนทางเช่นกัน “เอาล่ะ เอาล่ะ ทิฟฟ์ ไม่ใช่เธอที่เป็นคนทำร้ายเขานี่ ตราบใดที่เธอไม่เคยพูดว่าเธอรู้จักกับแจ็คสัน เคนก็จะไม่โกรธเธอ เธอก็ยังคงทำความรู้จักกับเขาได้อยู่ อย่างไรก็ตาม ถ้าเธอถามฉัน… มันก็เป็นเรื่องหยาบคายที่เคนออกไปโดยไม่พูดกับเธอสักคำ โทรหาหรือส่งข้อความหลังจากที่เขากลับไป”
ทิฟฟานี่รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันจะไปรายงานกับแม่ตอนฉันกลับบ้าน พวกคุณสองคนรับประทานอาหารให้อร่อยเถอะ ฉันเหนื่อย เป็นวันที่เลวร้ายอะไรอย่างนี้!”