เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 398 แขก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 398 แขก
แอเรียนแค่คิดว่ามาร์คโกรธ เธอค่อนข้างหวาดกลัวเล็กน้อย อย่างไรก็ตามเธอก็ไม่ย่อท้อ จะว่าไปแล้วการได้ดื่มด่ำกับเครื่องปรับอากาศในคาเฟ่กับการพักผ่อนในออฟฟิศที่เงียบสงบของมาร์คก็มีความแตกต่างกัน
เมื่อเอลลี่มาถึงชั้นที่สี่สิบหก เอลลี่ก็เดินเข้าไปเตือนแอเรียนว่า “คุณนายคะ คุณเทรมอนต์มีแขกค่ะ”
แขก? เธอคิดถึงคําพูดของเอลลี่อยู่พักหนึ่ง แล้วถามว่า “คุณหมายถึง… ฉันไม่ควรที่จะเข้าไปตอนนี้ใช่ไหม?”
เอลลี่ส่ายหัว “ไม่ค่ะ ฉันแค่มาแจ้งให้คุณทราบ”
เอลลี่ไม่ได้ห้ามเธอ แค่เตือนเธอเหรอ? แขกคนไหนต้องการพิธีรีตองแบบนี้?
แอเรียนอดที่จะสงสัยไม่ได้ พร้อมกันนั้น สายตาของเธอก็ก้มลงมองอยู่ที่หน้าอกของเอลลี่ เธอรู้มาตลอดว่าเอลลี่เป็นผู้หญิงสวย มีภาพลักษณ์เหมือนนางแบบ เธอตัวสูง มีส่วนเว้าส่วนโค้งในทุกที่ที่เหมาะสม ขนาดเธอแต่งตัวแบบมืออาชีพ หน้าอกของเธอยังรัดกับกระดุมเสื้ออยู่ แม้แต่ในฐานะผู้หญิงด้วยกัน แอเรียนก็ยังอดมองพวกเธอไม่ได้
เขาจะอยู่อย่างสงบแบบนี้ได้ยังไง ในเมื่อมาร์คเจอเลขาสาวสวยแบบนี้ทุกวัน และที่ตลกกว่านั้น เขาวางโต๊ะของเอลลี่ ไว้ตรงทางเดินนอกห้องทำงาน นี่มันเสียความสวยของเอลลี่ไปเปล่า ๆ
เอลลี่ถามว่า “คุณนายคะ? คุณไม่เข้าไปเหรอคะ?”
แอเรียนเขินอายที่จะละสายตาจากอ้อมแขนของเอลลี่ ทั้งคู่เป็นผู้หญิง แต่เธอก็ยังมองว่าไม่เหมาะสม แต่ถึงกระนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะจ้องตาผู้หญิงคนนั้นเมื่อสักครู่นี้ เธอไออย่างผิดปกติ และพูดว่า “ไปสิ ฉันกำลังจะเข้าไป”
ริมฝีปากแดงของเอลลี่ยิ้มนิด ๆ เมื่อเปิดประตูห้องทํางาน ให้เธอพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย “เชิญค่ะ คุณนาย”
รอยยิ้มของเอลลี่ทําให้แก้มของแอเรียนร้อนระอุ เธอถูกจับได้เพราะตั้งใจจ้องมองเธอหรือเปล่า? เธอก้มหัวลงแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงาน ทั้งสถานที่ก็เงียบไป เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอเห็นดวงตาสีดําของมาร์คและสีหน้าผ่อนคลายของอีธาน
แขกที่เอลลี่พูดถึงคือ อีธาน
หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นและทุกอย่างที่พลิกผลัดเปลี่ยนแปลงไป แอเรียนไม่รู้ว่าเธอควรปฏิบัติกับอีธานอย่างไร เธอกลับนั่งเฉย ๆ บนโซฟา และประกาศว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อใช้แอร์ เชิญพูดต่อเถอะ อย่าถือสากับฉันเลย…”
อีธาน สวมชุดสูทสีกรมท่าสีดํา ยืนตรงอยู่หน้ากําแพงกระจก พร้อมกาแฟแก้วหนึ่งในมือ ถ้าเทียบกับมาร์คแล้วเขาดูหยาบกระด้างกว่าเล็กน้อย ดูเหมือนมาร์คตอนเขายังเด็ก กระทั่งเวลานั้น แอเรียนก็พบว่า ทั้งสองคนนั้นหน้าตาคล้ายกันมาก ที่ผ่านมาเธอไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้และไม่ได้สังเกตเรื่องนี้เลย อย่างไรก็ตาม ในเมื่อทั้งคู่ยืนอยู่ด้วยกัน ความเหมือนและความแตกต่างก็ปรากฏชัดแล้ว
มาร์คยืนพิงขอบโต๊ะ อย่างไม่พอใจ “ถ้าไม่มีอะไรอย่างอื่นก็ไปได้เลย”
อีธานไปหาแอเรียน “พี่สะใภ้ของผมอยู่ที่นี่ ผมต้องคุยกับเธอสักหน่อย อย่างเพิ่งรีบไล่ผมออกไปเลย”
พี่สะใภ้? สิ่งนี้ทําให้แอเรียนไม่ทันตั้งตัว เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ตามหลักแล้วนั่นคือสิ่งที่เอธานควรจะพูดกับเธอ แต่มาร์คก็ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขารังเกียจน้องชายเขาจริง ๆ เหรอ?
มาร์คกลับไปที่ที่นั่งของเขา และไม่อยากมีส่วนร่วมกับอีธานอีกต่อไป สายตาของเขาเพ่งไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่อยู่ตรงหน้า แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขากําลังทำงานหรือกําลังโกรธ
“แอเรียน คุณอยากให้ผมอยู่กับทิฟฟ์ไหม?” อีธานเปลี่ยนเรื่อง และดึงทิฟฟานี่เข้ามาในบทสนทนา
“แน่นอน… แน่นอน… .ตราบใดที่ทิฟฟ์ชอบคุณ ตราบใดที่เธอมีความสุข” แอเรียนพูดต่อหน้าอีธานได้จริงหรือ? เธอจะด่าเขาเพราะเขามันไอ้งั่งเหรอ? ไม่แน่นอน!
“ผมรู้ว่าเมื่อก่อนผมกับทิฟฟ์มีเรื่องเข้าใจผิดกัน ทําให้พี่เข้าใจผมผิดเหมือนกัน ผมอธิบายให้เธอฟังแล้ว ดังนั้นผมจะไม่พูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมหวังว่าพี่จะพูดดี ๆ ให้ผมหน่อย ตอนพี่คุยกับทิฟฟ์ ผมหวังจริง ๆ ว่าเธอจะเห็นด้วยกับข้อเสนอของผมโดยเร็ว ผมเป็นหนี้งานแต่งงานที่สมบูรณ์แบบของเธอ” น้ำเสียงของอีธานฟังดูจริงใจ
ไม่รู้จะพูดอะไร แอเรียนได้แต่ยิ้มอย่างอาย ๆ
อีธานชําเลืองมองมาร์คขึ้นมาทันที นัยน์ตาและกระซิบว่า “แอเรียน พี่ชายผมสนับสนุนผมกับทิฟฟ์ เขาซื้อที่ดินของครอบครัวทิฟฟานี่ และมอบมันให้กับผม…”
แม้ว่าอีธานจะลดเสียงลง แต่มาร์คก็ได้ยินเสียงของเขาอย่างชัดเจน
แอเรียนช็อคมาก มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่? ทําไมเธอไม่รู้เรื่องนี้?
มาร์คพูดอย่างเย็นชาว่า “อีธาน นายไม่มีอะไรทำที่ดีไปกว่านี้แล้วหรือไง?”
อีธานขมวดคิ้ว ลุกขึ้นยืนแล้วตบเนคไท “ดี ดี ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ก่อนที่ผมจะกลายเป็นส่วนเกิน คราวหน้าผมจะเลี้ยงมื้ออาหารให้กับคุณสองคน…
ทันทีที่เอธานจากไป แอเรียนก็ถามคําถามที่ผุดขึ้นมาในหัวของเธอทันทีว่า “คุณซื้อที่ดินนี้ให้อีธานตั้งแต่เมื่อไหร่?” ทําไมฉันถึงไม่รู้”
แม้ว่ามาร์คจะสงบจิตใจ แต่เขาก็ยังฝังใจและทรมานอีธานนับครั้งไม่ถ้วน “เมื่อไม่กี่วันก่อน ผมปล่อยให้ทิฟฟานี่คิดว่าเขาเข้าใกล้เธอไม่ได้ ใช่ไหม? แค่ที่ดิน มันไม่สําคัญหรอก…”
แอเรียนคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ มาร์คตกลงที่จะซื้อที่ดินนี้กับลิเลียนก่อนอีธาน อย่างไรก็ตาม เขาเปลี่ยนไปหลังจากได้รับโทรศัพท์นั้น ตอนนี้เขาซื้อที่ดินให้อีธานจริง ๆ โดยไม่ให้เธอรู้? ตามอุปนิสัยของมาร์ค เขาจะไม่สนใจเรื่องเครือญาติ และไม่ยอมรับน้องชายต่างมารดาที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย ไม่มีทางที่เขาจะซื้อที่ดินนั้นให้อีธานด้วยเจตนาดีอย่างแน่นอน