เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 44 หลบหลีก

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 44 หลบหลีก

แอเรียนถึงกับไปไม่เป็นเลย

“ฉันไม่รู้… ฉันใส่เสื้อผ้าของเขาตอนตื่นนอน… ฉันดื่มมากเกินไปในวันนั้นแถมมันยังนานเกินไป… ฉันจำอะไรไม่ได้เลย ฉันคิดว่า… แค่นั้นเอง ฉันคิดว่าอะไรที่ทำไปแล้วไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ ลืมมันเถอะ ฉันยังคงต้องกลับไปทำงานหลังจากนี้ โอ้ และเอริกไม่ได้เป็นคนหน้าซื่อใจคด ท้องของเขาบอบบางจริง ๆ วันนี้เขาไม่อยู่และเขาเป็นเจ้านายของฉัน ฉันจะออกจากงานถ้าเธอทำให้เขาแย่อีกครั้ง ทำตัวให้น่ารักกว่านี้หน่อยนะ”.

ทิฟฟานี่ เลน ทำเฉยเมย “มันไม่ฆ่าเขาหรอกน่า หรือว่าฆ่าล่ะ? แล้วฉันยังเกรงใจเอธานด้วย เขาชอบร้านอาหารนั้นตั้งแต่ครั้งที่แล้วแล้ว สุขอนามัยทั่วไปไม่ค่อยดี แต่เขามีความสุขกับบรรยากาศ ครอบครัวของเขาไม่สู้ดีนักและเขามักจะทำหน้าเศร้าเวลาฉันพาเขาไปที่ที่แพงกว่าทำให้เราทั้งคู่ไม่มีความสุข มันไม่รบกวนฉันอยู่แล้ว เอริกเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ? ที่ผ่านมาเขาไม่เคยอยู่ใกล้เธอเลยนี่นา”

จากนั้นแอเรียนก็ระบุตัวตนของเอริก นาธาเนียล “เขาเป็นเพื่อนของมาร์ค เทรมอนต์ เธอคิดได้เลยว่าเมื่อวานนี้เขาคอยจับตาดูฉันให้มาร์ค เทรมอนต์”

“คุณพระ…ไม่แปลกใจเลยที่เธอไม่กล้าพูดกับฉันเกี่ยวกับวิล พวกผู้ชายนี่ช่างน่ากลัว” ทิฟฟานี่รู้สึกพูดไม่ออก

ทันใดนั้นแอเรียนก็สัมผัสได้ถึงรูปร่างที่คุ้นเคยจากหางตาของเธอ มันคือมาร์ค เทรมอนต์ เขามาที่ร้านนี้ด้วย! เขาไม่ได้อยู่คนเดียวเช่นกันนอกจากนี้ยังมีแอรี่ คินซีย์ ด้วย…

“เธอกำลังมองอะไรอยู่เนี่ย?” ทิฟฟานี่งงงวยเมื่อเธอไม่ตอบกลับ

แอเรียนลุกขึ้นยืนและปิดหน้าของเธออย่างรวดเร็ว “ไม่มีอะไร… เอ่อ ใช่… ฉันต้องไปห้องน้ำ”

“ไป ไป เร็ว ๆ อาหารกลางวันกำลังจะเสิร์ฟแล้ว” ทิฟฟานี่โบกมือ

แอเรียนไม่ได้ตั้งใจจะไปห้องน้ำอย่างจริง ๆ ดังนั้นเธอจึงหยุดนิ่งก่อนจะนั่งลงอีกครั้งเมื่อ มาร์ค เทรมอนต์ และแอรี่ คินซีย์ ออกจากห้องส่วนตัว

ทิฟฟานี่ เลน มองเธอราวกับว่ามีคนโง่อยู่ตรงหน้าเธอ

“เธอไม่อยากใช้ห้องน้ำเหรอ? เธออั้นมันได้โดยการยืนขึ้นเหรอ?”

แอเรียนรู้สึกว้าวุ่นใจ “อย่ารู้สึกว่าจะไปอย่างกะทันหัน…”

เมื่อรู้ว่ามาร์ค เทรมอนต์ และแอรี่ คินซีย์ อยู่ที่นี่และกังวลว่าทิฟฟานี่จะเห็นพวกเขา แอเรียนก็มองไปที่ห้องส่วนตัวในระหว่างรับประทานอาหารกลางวันตลอด เธอใจคอไม่ค่อยดีและมื้ออาหารของพวกเขาไม่ถึงสิบนาที

“ทิฟฟ์ ฉันไม่กินเเล้ว กินเร็ว ๆ เข้า ฉันต้องกลับไปทำงานเเล้ว”

ทิฟฟานี่บ่นในขณะที่เธอเพิ่งเริ่มกิน “อะไรนะ? เธอใช้เวลาทานอาหารกลางวันนานแค่ไหนกันเนี่ย? ไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับมื้ออาหารที่แสนอบอุ่น เอริก นาธาเนียล เป็นมนุษย์ไหม? ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมกระเพาะอาหารของเขาถึงมีปัญหา สมควรแล้วล่ะ! ฉันคิดว่าเขารุนแรงเกินไปต่อตัวเองและต่อพนักงานอย่างเธอด้วย น่ากลัว!”

แอเรียนไม่สามารถรักษาหน้าให้เอริคได้ ขณะที่เธอหมกมุ่นอยู่กับการเร่งทิฟฟานี่

หลังจากนั้นอีกสิบนาทีในที่สุดทิฟฟานี่ก็จัดการกับอาหารมื้อเที่ยงของเธอเสร็จและเรียกเก็บเงิน ก่อนที่เธอจะถูกแอเรียนลากไปที่ทางออกร้านอาหาร

ในขณะที่พวกเขาก้าวออกจากประตู เงาก็ปกคลุมร่างพวกเขา ทิฟฟานี่เกือบล้มลงกับพื้นจากการชนศีรษะซึ่งแอเรียนจับเธอได้ทันเวลา เมื่อมองขึ้นไปพวกเขาก็พบกับสายตาประหลาดใจของเอริก นาธาเนียล

เอริกเอามือกุมหน้าอกด้วยความเจ็บปวดจากการที่ทิฟฟานี่วิ่งเข้ามากระแทกเขา เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้เขาจึงไม่ได้ดูดีที่สุดในวันนี้ ใบหน้าของเขาดูมีคำถาม

“หือ คุณออกมาทานอาหารกลางวันตอนที่คุณควรนอนบนเตียงเหรอ ร้านอาหารสุดหรูจะไม่ทำให้คุณปวดท้องใช่ไหม? หนุ่มน้อยนาธาเนียล? ให้ฉันช่วยให้คำแนะนำเอาไหม เพิ่มเวลาอาหารกลางวันเป็นอย่างน้อยสองชั่วโมง คุณกำลังทำให้แอริ กินเหมือนอยู่ในการแข่งขันนะ!”

เมื่อทิฟฟานี่เปิดปากของเธอคำพูดของเธอก็พรวดออกไป เอริกก็ตะลึงจากการล้อเลียนของเธอ

แอเรียนไม่ได้พูดอะไร การออกไปด้วยความลนลานขณะที่เธอดึงทิฟฟานี่ไปด้วย การจ้องมองของเอริก นาธาเนียล ทำให้เธอกลัว เธอกลัวการถูกเปิดเผยเธอจึงรีบหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้…

เมื่อสาว ๆ อยู่ห่างออกไป เอริกก็เข้าไปในห้องส่วนตัวที่มาร์ค เทรมอนต์ และเเอรี่ คินซีย์ อยู่ เขาดูสบาย ๆ เมื่อเขาเอ่ยมันขึ้นมา “ฉันเจอคนคุ้นเคยตรงทางเข้าตอนที่ฉันเดินเข้ามา”

มาร์ค เทรมอนต์ ไม่สนใจ แต่เเอรี่ คินซีย์ ถามอย่างน่ารักและกระพริบตาของเธอที่มีชีวิตชีวา

“นั่นใครเหรอ เอริก?”