เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 85 การเชิญของมาร์ค

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 85 การเชิญของมาร์ค

เธอไม่พูดมากเกินไปเพราะรู้ว่าเขาชอบความสงบในระหว่างมื้ออาหาร บทสนทนาเพิ่มเติมเป็นเสียงที่ฆ่าอารมณ์สำหรับเขา

ตอนสิบโมงเช้า ไบรอันส่งชุดที่เป็นทางการ รองเท้าส้นสูงและเครื่องประดับให้เธอ แอเรียนรีบขึ้นไปชั้นบนเพื่อแต่งตัว เธอลองจัดแต่งทรงผมให้เป็นทรงเป็นครั้งแรก สิ่งนี้จะทำให้เธอดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย คุณลักษณะของเธอดูอ่อนเยาว์และดูไร้เดียงสาอยู่เสมอ

ชุดที่เป็นทางการเข้ากับเธอได้ดีอย่างน่าประหลาดใจ มันเป็นชุดเดรสที่เธอไม่ชอบ มันเป็นสีขาวแม้ว่าจะไม่ดูหรูหรา ชายกระโปรงของชุดคลุมปิดส้นเท้าครึ่งหนึ่งของเธอ

มาร์คเตือนเธอว่าเป็นสถานที่กลางแจ้งดังนั้นเธอจึงใส่เสื้อโค้ทหนา ๆ ด้วย แม้จะไม่มีหิมะในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่ก็ยังคงหนาวเย็นเป็นพิเศษ เมื่อเธอมองเข้าไปในกระจกเธอก็รู้ว่าคอของเธอมีรอยดูดเป็นจ้ำ ๆ เธอหน้าแดงขณะพยายามปกปิดด้วยคอนซีลเลอร์ แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์ ยังคงสามารถมองเห็นร่องรอยของพวกมันได้

ตอนนี้มาร์คกลับห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เธอหยิบกระโปรงขึ้นหันมาเผชิญหน้ากับเขาแล้วถามว่า “ฉันดูเป็นอย่างไร ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนอย่างแยกไม่ออกเมื่อเขาเห็นความคาดหวังในแววตาของเธอ “อืม…”

แอเรียนผ่อนคลายหลังจากได้รับการยอมรับและสวมต่างหูของเธอ “ฉันเสร็จแล้ว”

เขาไม่ตอบและจดจ่ออยู่กับการเปลี่ยนเสื้อผ้า ขณะที่เขาเริ่มถอดเสื้อผ้าเธอก็หน้าแดงและหันหน้าหนี

แอเรียนกอดเสื้อโค้ทของเธอแน่น ลมยังคงพัดผ่านผ้าบาง ๆ ของชุด เธอตัวสั่นจากความหนาวเย็น แม้แต่สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป…

มาร์คชะงักกึก “เธอไม่ต้องไปก็ได้…”

เธอส่ายหัว “ไม่เป็นไร ฉันไม่กลัวความหนาว ไปกันเถอะ”

ขณะที่เธอพูดเธอก็ก้าวขึ้นไปบนรถก่อน มาร์คยืนอยู่ในจุดของเขาสักพักก่อนจะเดินตามเธอไป

แอเรียนมีความคิดเล็กน้อยว่ามีบางอย่างอยู่ในใจของมาร์ค แต่ดวงตาของเขาดูเหมือนจะซ่อนมันลึกลงไป เธอมองไม่เห็นมันเลย

สถานที่จัดงานอยู่ที่โบสถ์แห่งหนึ่งในชานเมือง งานนี้จัดขึ้นที่สนามหญ้าด้านนอกโบสถ์เนื่องจากมีคนจำนวนมากเกินไป แต่มีพื้นที่จำกัดภายในโบสถ์ เห็นได้ชัดว่าเจ้าสาวไม่เห็นด้วยกับการทำแบบนี้ในโรงแรมโดยบอกว่าที่นี่จะโรแมนติกกว่านี้มาก

การประดับตกแต่งในสถานที่จัดงานนั้นดูหรูหราเป็นพิเศษ มีรถหรูจอดอยู่ข้างทางเต็มไปหมด การที่จะให้มาร์ค เทรมอนต์ มีมารยาทในสถานที่มีคนมากมายแห่งนี้หมายความว่าเจ้าภาพจะต้องเป็นบุคคลที่ได้รับการยอมรับในสังคมและจะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ที่ร่ำรวยมหาศาล

แอเรียนเห็นทิฟฟานี่ท่ามกลางฝูงชนตั้งแต่ตอนที่เธอลงจากรถ โดยปกติทิฟฟานี่จะไม่แต่งตัวหรูหราฟู่ฟ่าเมื่อใดก็ตามที่เธอไปเที่ยวกับแอเรียน วันนี้เธอดูสวยเป็นพิเศษในชุดทางการของเธอ แม้จะมีมิตรภาพมานานหลายปี แต่ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายเมื่อเห็นเธอ

มาร์คดูเหมือนจะดูออกและพูดว่า “ไปสิ”

แอเรียนยิ้มให้เขา ยกกระโปรงของเธอขึ้นมาแล้วตรงไปหาทิฟฟานี่ผ่านทางคดเคี้ยวเล็ก ๆ บนสนามหญ้า แววแห่งความลังเลฉายแววในส่วนลึกของดวงตาของเขาขณะที่เขาเฝ้ามองการจากไปของเธอ แต่ในไม่ช้ามันก็ถูกแทนที่ด้วยความเฉยเมยอีกครั้ง

ทิฟฟ์!” แอเรียนสะกิดไหล่ทิฟฟานี่อย่างตื่นเต้นที่ได้เห็นหน้าตาประหลาดใจบนใบหน้าของเธอ

อย่างไรก็ตามเมื่อทิฟฟานี่หันกลับมาเธอก็ดูตื่นเต้นมากขึ้น “แอริ… เธอมาทำอะไรที่นี่เนี่ย”

แอเรียนชี้ไปที่มาร์คซึ่งยืนอยู่ค่อนข้างไกล “ฉันมากับเขา มันคืออะไร? ฉันกลัวว่า ฉันจะรู้สึกเป็นส่วนเกินในสถานที่เช่นนี้ ฉันดีใจที่เธอมาที่นี่นะ”

ทิฟฟานี่มองไปที่มาร์ค การแสดงออกของเธอจมลง “เธอมาที่นี่ด้วยตัวเองหรือมาร์คเชิญเธอ?”

“เขาขอให้ฉันมากับเขา” แอเรียนตอบอย่างสับสน “เขาถามฉันด้วยซ้ำว่าอยากมาไหม ฉันเห็นด้วยกับมัน เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”